Gebre had van de marathon van New York het hoofddoel van zijn seizoen gemaakt. Gebre wilde kost wat kost de grootste stadsmarathon ter wereld aan zijn indrukwekkende palmares toevoegen. Gebre faalde, iets waar de Ethiopiër een bloedhekel aan heeft, en zette dan maar meteen een punt achter zijn carriëre. Een carriëre die 18 jaar duurde en tal van wereldrecords opleverde. 27 in totaal waarvan er nu nog steeds zes standhouden, waaronder het werelduurrecord en die van de marathon, gelopen in Berlijn. 

Gebrselassie zal in veel naslagwerken en ecyclopediën steevast in een adem worden vernoemd met Paul Tergat.  Op de Spelen van 1996 in Atlanta en 2000 in Sydney voerden zij een heroïsch schouwspel op.  Voor velen een van de mooiste duels in de atletiek ooit. Vooral Sydney zal mij persoonlijk bijblijven. Tergat leek het lange tijd te gaan halen, maar uiteindelijk als een duiveltje uit een doosje staat Gebre op uit de doden en pakt alsnog de olympische titel. De laatste rond werd gelopen in 56 seconden. Onmenselijk.  Gebre was ook iemand die heel weinig training nodig had om echt in vorm te raken. Hij was tevens een van de eerste die volgens het principe van bloktraining werkte. Hij deelde samen met zijn Nederlandse trainer het seizoen in in blokken van veertien weken, waarbinnen telkens andere klemtonen gelegd werden(kracht, uithouding, weerstand). Op die manier was zijn basisconditie sterk genoeg om reeds vroeg in het jaar degelijk te presteren en dit vol te houden tot op het einde van het seizoen. Hij was ook een prominent voorvoetloper, terwijl de meeste langeafstandslopers landen op de middenvoet. Maar Haile was in meerdere opzichten uniek. In tijden van professionalisering en medicalisering van de atletiek bleef Haile vertrouwen op zijn gevoel.  Geen hartslagmeters of dure medische testen voor Haile. Zijn buikgevoel was meer dan genoeg. 

Gebre had net als die andere grootheden van het langeafstandslopen Nurmi en Zatopek een stalen wil en een ijzeren discipline om zijn doel te bereiken. Maar waar op de ladder hoort Gebre nu thuis. Boven Nurmi en Zatopek of toch eronder? 27 wereldrecords in totaal, vier keer wereldkampioen en twee olympische titels spreken voor zich. Gebre is de allergrootste. 

Velen journalisten struikelden  gedurende zijn lange loopbaan over zijn moeilijk neer te pennen naam. Is het nu Gebreselassie of komt de tweede e nog voor de s.  Net zoals het leven van Gebre uiteindelijk meer was dan die carriëre op de weg en de piste. Gebre is bovenal ook een sociaal welvoelend mens met oog voor de problemen in zijn land. Buiten atleet is Gebre ook zaakvoerder van een bedrijf dat investeert in vastgoed en sociale projecten in Ethiopië. Tegenwoordig is het mode om als atleet een bepaalde boodschap uit te dragen. Gebre is echter meer een man van daden dan van grote woorden.  Gebre is een geëngageerd man en hij wordt al genoemd als een van de volgende presidenten van zijn land.  Ofwel de keizer van de piste die gaat voor het presidentschap.