Dat er problemen zouden ontstaan rond de enige echte Waalse derby stond in de sterren geschreven. Charleroi gooide zijn laatste reddingsboei uit om het behoud veilig te stellen en Standard deed hetzelfde om PO1 te halen. Standard kon rekenen op de steun van 4000 supporters. Onder die 4000 toeschouwers zaten ook verschillende Nederlandse amokmakers. Het gebeurt wel vaker dat Nederlandse hooligans hun werkterrein verleggen naar onze contreien, omdat zij hier vrijuit hun gang kunnen gaan. Maar vice versa gebeurt hetzelfde. Zo zouden enkele tientallen leden van Storm Ultras, Chaerleroi, betrokken zijn geweest in rellen net over de grens in Lille. In Lokeren kwam het enkele weken geleden dan weer tot rellen tussen enkele Nederlandse supportersgroepen. 

Het fenomeen is niet nieuw, maar lijkt stilaan aan een serieuze opmars bezig.  Paralellen trekken met supportersgeweld uit de jaren tachtig is daarom bijzonder moeilijk. Vroeger ging het er heel basic en simpel aan toe. Ploeg A speelde tegen ploeg B en vervolgens werd er na de wedstrijd onderling gereld in de binnenstad of een afgelegen plaats. Anno 2011 gaat er meestal als volgt aan toe. Supporters van ploeg A kiezen een wedstrijd uit (meestal in het buitenland of in de lagere regionen) laten dit weten aan ploeg B en meestal komt er zelfs een ploeg C aan te pas.  Meestal gebeurt er tijdens de wedstrijd niets of vrij weinig. De grote finale vindt na de match plaats op een afgelegen  stuk weiland of een verlaten parking. Dat het gisteren in Charleroi al in het stadion uit de hand liep is een regelrecht breuk met deze trend. De strenge wetgeving in en vlak rond de stadions had immers voor een schrikbewind gezorgd onder de supporters. Misschien is het voorbarig om hier al te zware conclusies uit te trekken, maar ik zou als ik Annemie Turtelboom was dit toch zeker niet afdoen als een incident. Het imago van ons voetbal, dat toch al enorme klappen kreeg, staat op het spel. Papa, mama en de kinderen zouden wel eens kunnen beslissen niet meer naar het stadion te komen.....

Drie miljoen euro zou Boussoufa naar verluidt jaarlijks overhouden aan zijn Russisch avontuur.  Terek Grozny wordt getraind door Ruud Gullit, die aandrong op de komst van Boussoufa. De aanwezigheid van Gullit speelde dus ongetwijfeld een doorslaggevende rol. Gullit mislukte zowat overal als trainer, maar was als voetballer wereldvermaard en in Rusland wordt nogal vaak geredeneerd dat goede voetballers ook goede trainers zijn. 

Iedereen was ervan overtuigd dat Boussoufa Anderlecht enkel zou verlaten voor een topteam in een Europese topcompetitie. Het moet Boussoufa pijn gedaan hebben dat er tijdens de transferperiode amper interesse was. Er waren wel contacten, maar die waren vaag en nooit concreet. Het moet Bous, die op een keerpunt in zijn carriëre staat, aan het denken gezet hebben. Anderlecht was ondertussen bereid ver te gaan in zijn poging Boussoufa  langer aan zich te binden. Boussoufa werd met de neus op de feiten gedrukt en besefte meer en meer dat Anderlecht mss wel eens zijn eindhalte zou kunnen worden.  Dat idee deed  ongetwijfeld het angstzweet uitbreken. 

Objectief gezien zet Boussoufa met deze overstap op alle gebied een stap vooruit. In November is nogmaals gebleken dat de Russische competitie een pak hoger mag worden ingeschat dan de Belgische. De manier waarop Anderlecht twee maal kansloos onderuit ging tegen Zenith maakte dat pijnlijk duidelijk. Of Terek Grozny even hoog mag worden ingeschat worden valt te betwijfelen. Op termijn is natuurlijk alles mogelijk, zeker als er genoeg geld voorradig is. Toch hebben veel voetbalfans het moeilijk met deze overgang. De macht van het geld lijkt het hier te hebben gehaald van de sportieve ambitie. Voetballers en sporters worden verondersteld sportief het allerhoogste na te streven. Een transfer naar Tsjetsjenië kan je met de beste wil van de werel onmogelijk onder die noemer plaatsen. 

Dan is er ook nog het ethische aspect. Grozny is in handen van Kadyrov, die sinds een paar jaar het opstandige Tsjetsjenië met ijzeren hand leidt. Politieke moorden, verkrachtingen,  smeergeld en afpersing zijn er schering en inslag. Voorlopig worden er geen vragen gesteld bij de afkomst van het transfergeld door Anderlecht en Boussoufa. Misschien maar goed ook,want je kan er donder op zeggen dat Kadyrov zijn kapitaal niet op een clandestiene manier heeft vergaard. Toch wens ik Boussoufa veel succes toe in Rusland.