Het was aandoenlijk om zien gisteren hoe Ronaldo zijn uiterste best deed en er niets wou lukken. Een simpel pasje in de breedte lukte zelfs niet meer op bepaald momenten. Overmand door de druk om het goed te doen liep hij zich telkens vast op Alderweireld of De Zeeuw. Zwervend over het veld op zoek naar die ene opening, dat ene foutje van de verdediging van Ajax.  Falend in bijna alle acties in de eerste helft had het publiek al lang zijn geduld verloren. Ronaldo speelde gisteren meer voor zichzelf dan dat hij voor het team speelde.  Het etiket van duurste voetballer ter wereld leek gisteren zwaar om dragen. De ster van Ronaldo leek gisteren bijna volledig uitgedoofd. Het moet geen leuke periode zijn voor de entourage van de Portugees. Ik kan me al voorstellen hoe hij zich na weeral een mislukte wedstrijd volledig laat gaan in het nachtleven, vervolgens stiepelzat zijn manager belt om hem uit de penarie te helpen na een handgemeen met een opdringerige fan. In ieder geval zo ging het bij die andere vergane glorie, Ronaldinho. Maar die lijkt echter opnieuw aan de betere hand. Liet gisteren met Milan opnieuw enkele staaltjes van zijn kunnen zien. Het helpt natuurlijk als je in het tussenseizoen enkele kilo's verloren hebt.  Van supervedette tot schlemiel: het is ook Ronaldinho overkomen. Mss voelt Ronadinho zich nu gewoon minder vedette en meer voetballer. Bij sommigen is dat evenwicht namelijk zoek. Tiens over wie zouden we het hier nu hebben?