Het wegwielrennen nadert zijn ontknoping.Na het WK in Varese volgende week kan voor veel renners de riem er enkele weken af alvorens in november terug op te bouwen naar het nieuwe seizoen. De een zijn dood is de ander zijn brood. Dat principe laat zich ook gelden in de wielersport want in Neerpelt werd het veldritseizoen officieel op gang geschoten. Een seizoen waarin verschillende cyclocrossers de hegemonie van Sven Nys willen en kunnen doorbreken. 

En de grootste concurrentie voor Nys komt misschien wel uit zijn eigen dorp. Niels Albert is vanaf dit seizoen volwaardig prof en zal zeker zijn graantje willen meepikken in de verschillende regelmatigheidscriterium zoals de GVA-trofee en de Superprestige. Albert heeft zich in tegenstelling tot Nys uitsluitend met het veldrijden ingelaten. Als Albert op de gepaste momenten het hoofd kan koel houden schuilt er een potentiële veelwinnaar in Albert.

Vorig seizoen kroonde Lars Boom zich tot wereldkampioen bij de profs en doorbrak hiermee de Belgische suprematie. Daarbuiten pakte Boom bijna al nationale titels in zowel het veld als op de weg. Boom zal ook volop zijn eigen kans kunnen gaan nu Nys Rabobank heeft ingeruild voor Landbouwkrediet. Hoewel Boom ook vorige winter bij wijlen lak had aan de ploegbelangen is dit voor Boom en het veldrijden een goede zaak. Zeker op de snelle omlopen zal er hoogstwaarschijnlijk weinig kruid gewassen zijn tegen de jonge Nederlander. Zodra het wat vettiger wordt verliest hij een pak van zijn sterkte. 

Ten slotte moeten we ook rekening houden met Bart Wellens. Wellenns, die in december papa wordt, kende een zorgeloze voorbereiding en deed het ook op de weg meer dan behoorlijk. Als hij zich niet laat ontmoedigen door tegenslagen kan hij zijn superseizoen van 2003 en 2004 opnieuw benaderen. Het wordt dus weer een ongemeen spannende winter waar de jongeren Albert en Boom misschien wel eens de macht kunnen grijpen. Binnen goed anderhalve maand zijn we een stuk wijzer. 


 

Toen een goede vriende mij het aanbod deed om de match BVB-Schalke bij te wonen op 13 september 2008 moest ik geen twee seconden nadenken. In het seizoen 2006-2007 raakte ik al gecharmeerd door de grootste ploeg uit het Rurhgebied. Met een goed gevuld autootje vertrokken we zaterdag in de vroegte voor een tocht van meer dan 250 km.

Het grootste probleem in de heenmatch was niet om er te geraken, maar wel om een parkeerplaats te vinden voor onze wagen. Het was al meteen duidelijk dat Dortmund al vrij vroeg overspoeld werd door voetbalgekke Duitsers. We hebben meer dan een half uur moeten zoeken om een deftige parkeerplaats te vinden. Eens we die gevonden haddenkonden we ons voor de volle honderd procent gaan concentreren op das Ruhrpott-derby zoals de match hier in de volksmond wordt genoemd.

In de 1,5 km lange toch van onze auto tot aan het stadion ondervonden we al snel dat dit niet zomaar een match was. Overal in de straten bruisde het van de voetbalgezelligheid. De typische Duitse ongedwongenheid maakte me al snel enthousiast. Al zingend trok het geel-zwarte legioen naar de plaats van het gebeuren, het Signal Iduna Park. De vijandigheid nam stelselmatig toe en van die onschuldige gezelligheid in de straten van Dortmund was nu geen sprake meer. Plaatselijke jongeren, meestal in het zwart gekleed, vielen passerende Schalke-supporters lastig waarop de politie telkemale hardhandig ingreep.

Na de supporterstroepen drie kwartier voor het stadion hebben bemonsterd trokken we ruim een uur voor de match naar onze zitplaatsen. We hadden tickets voor de Süd-ost tribune, net naast de grootste staantribune van Europa. We zaten helemaal bovenaan en hadden een fantastisch zicht op de Sud-tribune. Met vlaggen en uitmuntende supportersgezangen creeerden de supporters meerdere kippenvelmomenten. Ik vond het wel opvallend hoeveel identeit deze club op allerlei gebieden uitstraalden. BVB heeft meerdere clubsongs en ook de merchandising mag er wezen. Alles maar dan ook alles is er voorhanden in de clubshop. Van pennen over slipjes tot nummerplaten. Ze hadden het allemaal. Heel verleidelijk ook. Ik kan me voorstellen dat een vader er liever niet naar binnen gaat met zijn twee jongste kroosten.

De scheidsrechter floot de wedstrijd op gang en Dortmund trok in de beginfase van de wedstrijd volop ten aanval. Schalke beperkte zich tot slordig middenveldspel en kon pas na tien minuten dreigend voor de dag komen. Na een half uur haalde de scheidsrechter de woede van 70.000 Borussen op de hals toen die een lichte penalty floot na licht handspel. De debuterende Jefferson Farfan maalde er niet om en trof kurkdroog raak. Dortmund was helemaal van slag en van het aanvallend voetbal in de beginfase was niets meer te merken. Rafinha en Westermann tekenden in een dol kwartier voor de 0-3. De Königsblauen misten nadien nog enkele reuzekansen en verzaakten het gewonde dier helemaal te verlammen. Een kopbaldoelpunt in de 67ste minuut van Subotic bracht opnieuw hoop, maar niet meer dan dat. Dat dachten we tot de aan de rust ingevallen Alexander Frei zijn duivels ontbond. Met een prachtige krulbal in de kruising deed hij de feniks uit zijn as verrijzen. Bij Schalke kookten de potjes nu helemaal over en dat resulteerden in twee rode kaarten. Schalke moest nog ruim een kwartier met negen verder. In de slotminuut versierde Dortmund een penalty na opnieuw dubieus handspel.Alexander Frei werpte zich op tot held van de dag en legde de 3-3 eindcijfers vast. 
 
Het veel te laag overhellende dak vloog van het stadion en de fans wisten met hun blijdschap geen blijf meer. Zelden zo een publieke extase meegemaakt als de 13de september. De Schalkefans dropen teleurgesteld in colonne af en in Dortmund moeten ze zich ongetwijfeld hebben opgemaakt voor een lange feestnacht.