Stel u vooral niet te veel voor van het niveau in de kelder van de Duitse tweede klasse. Aken-Karlsruhe was een van de slechtste wedstrijden die ik dit seizoen live in het stadion bekeken heb. De lamme tegen de blinde, slecht tegen slechter. Het was een draak van en wedstrijd. Geen opbouw van achteruit, het middenveld werd in beide kampen steevast over het hoofd gezien. Aanvallers die niet voorbij hun mannetje geraken. Een mens wordt daar niet vrolijk van. Het enige waar ze wel in uitblonken waren drieste tackles met de voet vooruit. Ik heb verschillende malen verstokt mijn adem ingehouden. Blijkbaar is dat daar de normaalste zaak van de wereld, want er werd niet eens geel voor gegeven. Een Belgische scheidsrechter had hier minstens twee keer rood getrokken, zonder te overdrijven.  

Alemania Aken is al een heel seizoen verwikkeld in een felle degradatiestrijd. Voor een ploeg die thuishoort in de Bundesliga dreigt een rampscenario zich te voltrekken als het degradeert naar derde klasse. In Aken gruwen ze van de gedachte om tegen de tweede ploeg uit te komen van hun grootste rivalen in de streek. Alemannia-Aken-BVB II, daar wordt men in de Kaiserstadt Aken niet bepaald vrolijk van. De wedstrijd tegen Karlsruher bracht dan ook bijzonder veel spanning met zich mee. Blijkbaar genoeg spanning om 22.000 toeschouwers op een zondagmiddag zo gek te krijgen naar het stadion af te zakken. Zoals gezegd, voetbal was er niet te zien maar de inzet en passie maakten veel goed. 

Sinds 2009 werkt Alemannia zijn wedstrijden af in het vernieuwde Tivoli. Een stadion van 32.000 toeschouwers. Zoals veel stadions in Nordrhein-Westfalen is er ook in het vernieuwde Tivoli nog steeds plaats voor Steheplätze of staanplaatsen. De zwart-gele muur van Borussia Dortmund mag dan wel indrukwekkender zijn, maar ook de  muur-van-Aken maakte indruk. Een staantribune van 12.000 toeschouwers achter de goal laat niemand onberoerd. Als dat zich vocaal in beweging zet komen de haren recht overeind. De akoestiek van het vernieuwde Tivoli Park is volgens de fans van Aken een pak slechter dan in het oude stadion, dat nog altijd overeind staat honderd meter van het nieuwe stadion. De fans van Aken kunnen het nieuwe stadion maar matig appreciëren, al beseft iedereen dat het het stadion een conditio sine qua non is om een overstap naar de Bundesliga te bewerkstelligen. 

Aachen nam onmiddelijk het initiatief in handen, zonder daar echt veel mee te doen. Voormalig Duits international Odonkor liep te zwemmen op zijn flank en grossierde in slecht getrapte voorzetten. Waar is de Odonkor van 2006 naartoe, die naam maakte op het WK in eigen land. Odonkor heeft veel van zijn pluimen gelaten door zijn zware blessure in 2008 in Betis. De snelheid is ook al wat meer afgebot. Karlsruhe stelde daar niks tegenover en leek blij te zijn met een punt. In principe was een punt ook genoeg, want met nog een wedstrijd te spelen zou de voorsprong op Aken 3 punten zijn met meer winstmatchen. Dan was het wel nog afhankelijk van het resultaat van Hansa Rostock die op Union Berlin speelden. Overigens een knotsgekke partij die Tivoli meerdere keren met verstomming sloeg. Het werd daar uiteindelijk 5-4 voor Union berlin tot grote vreugde van iedereen aanwezig op Tivoli, incluis de zowat 2000 meegereisde fans uit Karlsruhe. 

Na twintig minuten was het dan toch raak voor Aken. Op een van de vele corners kon Demai  zonder veel tegenstand binnen koppen. Tivoli ontplofte. De sfeer zat er gedurende heel de wedstrijd goed in en verscheidene keren kreeg de zwart-gele muur het hele stadion in beweging. "Steht auf, wenn man Aachener seit, steht auf, wenn man Aachener seit", waarna zelfs de business seats gehoor gaven aan deze oproep van de spionkop. Die was overigens gek genoeg verdeeld in twee kampen. Enerzijds had je de Aachener Ultras die in een uithoek van het stadion met pakweg honderd man hun eigen liederen zongen. Anderzijds had je geel-zwarte muur achter de goal met hun eigen repertoire aan liederen. Het bleef een vreemd zicht en voor mij niet de manier waarop er gesupporterd hoort te worden.  De tweede helft had nog weinig om het lijf. Het alom gekende verhaal van wel willen, maar niet kunnen. Na de wedstrijd stalen de fans van Karlsruhe nog even de show, maar de orde werd relatief snel hersteld. Deutsche Gründlichkeit  weet je wel, bijgebracht door de speaker in de rol van moraalfilosoof. "Muss es wirklich sein, muss es wirklich sein, klonk het verscheidene keren uit zijn mond waarna de rust vrij snel terugkeerde.  Al bij al een geslaagde middag, die zeker voor herhaling vatbaar is.