De Olympische Spelen dreigen op een fiasco uit te draaien voor de Belgen. Met strenge selectiecriteria als maatstaf hoopte het BOIC met een rijkgevulde medaillekast huiswaarts te keren. Maar als de Belgen zo belabberd blijven presteren mag de kast inhoudsloos terug mee naar huis. Het oogde fraai twee weken geleden. De Belgische delegatie, 96 man sterk, was de grootste in jaren. Dit moet men wel in de juiste context plaatsen, want daarbij zaten ook twee teamploegen en dat telt al snel op.De voetbalbeloften doen het voorlopig uitstekend en hebben nog uitzicht op een medaille. Dan moet er vrijdag wel worden gewonnen tegen de Brazilianen, die na het smadelijk verlies tegen Argentinië in hun eer zijn gekrenkt. We staan dan wel nog altijd met lege handen, maar we zaten er toch al enkele keren dichtbij. Zo eindigde Tim Maeyens in het roeien op een zucht van de bronzen medaille en was judoka Dirk van Tichelt een ippon verwijderd van het brons. Ook Iljo Keisse en kenny de Ketele mogen met opgeheven hoofd het olympisch dorp verlaten. In de maddisson, een van de paradepaardjes van het baanwielrennen, eindigde het duo op een verdienstelijke vierde plaats en totaliseerden ze het grootste puntentotaal. De Belgen strandden op tweehonderd meter van het goud. De Canadezen, die op dat moment op drie ronden stonden, gooiden roet in het eten en reden zich de ziel uit het lijf om de Belgen terug te halen. Een vloekgolf van jewelste vulde mijn woonkamer, want op hetzelfde moment kwamen de Belgen ook nog eens 1-0 achter tegen de Nigerianen.
Evi van Acker, tweede op het afgelopen EK, krijgt de prijs van grootste ontgoocheling. Van Acker had lange tijd uitzicht op een medaille in de Laser Radial, zeilen, klasse. Maar door concentratieverlies eindigde ze uiteindelijk op een teleurstellende 8ste plaats. Ook die andere zeilhoop, Godefroid en Carolijn Brouwer konden de hooggespannen verwachtingen niet inlossen. Een twaalfde plaats in de Tornado-klasse was hun deel. Nu ja ik vraag me eigenlijk wel een beetje af waarom zeilen een olympische discipline is. Wie interesseert er zich nu in het zeilen. Dan vind ik dat ook discobowling moet worden opgenomen als olympische sport.
BENJAMIN BOUKPETI
De hoogste tijd nu om het rapport van onze Belgische deelnemers in de Olympische discipline bij uitstek te maken. Namelijk de atletiek. Met net geen twintig atleten eiste de moeder van alle sporten een vierde van alle sporters aanwezig in Peking op. De grote hoop op een opzienbarende prestatie die de buitenwereld met verstomming zou slaan kwam er evenwel niet. Kim Gevaert sneuvelde in haar halve finale door een slechte start. Weg finale en weg Belgische droom. Ook Kevin Rans, die in extremis een wildcard kreeg toebedeeld van het BOIC, moet ook geen al te hoge pet opzetten. Hij raakte niet over de kwalificatiehoogte van 5m55. Alhoewel er wel verzachtende omstandigheden kunnen worden ingeroepen in zijn geval. Hij kreeg namelijk pas twee weken voor de afreisdatum naar Peking te horen dat hij geselecteerd was. Hierdoor leefde Rans lange tijd in onzekerheid en was zijn eerste bekommernis niet de Spelen zelf, maar het plaatsen voor diezelfde Spelen. Dan kan je moeilijk spreken van een grondige voorbereiding.
Toch wil ik ook enkele atleten positief in de verf zetten. De Borlees bewezen over enorm veel talent te beschikken. Kevin Borlee eindigde in een nieuw Belgisch record van 44'88" op een zucht van een finaleplaats. Het zou de Belgische stunt van de Spelen zijn geweest. Een Belg in de finale van de 400m. Ook zijn broer Jonathan Borlee deed het meer dan behoorlijk. En Cedric Van Branthegem, die een jaar geleden nog helemaal aan de grond zat, bewees met een halve finale over veerkracht te beschikken. Maar met Tia hellebaut en de 4x100m bij de meisjes maken we nog kans op twee medailles in de atletiek. Aan dat positief gegeven moeten we ons de volgende dagen zien op te trekken.
Op het Eurovisie songfestival klinkt de term "Belgium 0 points" ons inmiddels al bekend in de oren. Gaat de term "Belgium 0 medals" ons binnenkort even bekend in de oren klinken. het heeft er alle schijn naar. O ja dan nog dit. Togo, dat amper drie atleten naat Peking stuurde heeft ondertussen zijn eerste gouden medaille beet. Die eer was weggelegd voor Benjamin Boukpeti in het Kajakvaren.
Op de olympische spelen zijn Bob Maesen en Kevin de Bont er woensdag niet in geslaagd zich te plaatsen voor de finale van de k2 op de 1000 meter. In hun reeks moesten ze bij de eerste 3 aankomen, het werd echter een 4de plaats en weg finale.
Nochtands waren de belgen goed weg en lagen ze halverwege de wedstijd zelfs op kop. Maar in de laatste 10 meter kwamen de de thuisvaarders uit China in extremisch nog over de Belgen. Belgie mist zo dus op een naar mijn mening stomme manier de finale in de k2 .
De Olympische Spelen dreigen op een fiasco uit te draaien voor de Belgen. Met strenge selectiecriteria als maatstaf hoopte het BOIC met een rijkgevulde medaillekast huiswaarts te keren. Maar als de Belgen zo belabberd blijven presteren mag de kast inhoudsloos terug mee naar huis. 
