Wat is er nu wezenlijk veranderd na de horrortackle van Witsel? Veel, zou men hopen, zoniet alles.  Toch wordt er nog even brutaal getackeld als voorheen en lijkt het voorval Wasilewski al lang verleden tijd. Er werd wel gediscussieerd over de strafmaat bij dergelijke overtredingen en hoe men die in de toekomst zou gaan bepalen, maar voor de rest bleef het angstvallig stil. Als voetbal een weerspiegeling is van het echte leven, moeten we er dan ook niet naar handelen vraag ik me nog dikwijls af. De mentaliteit in het voetbal is rot en aangetast door het grote geld dat er te rapen valt. Dat roept onherroepelijk het slechte in de mens naar boven. Het bevordert de rivaliteit tussen clubs onderling, alsook tussen supportersclans en de gehele entourage. Voor respect is er nog heel weinig plaats in dit wereldje. Ook ik betrap mezelf er soms op de emoties moeilijk de baas te blijven als ik naar Westerlo ga kijken. 

De spijt komt dan ook vaak na de zonde. Maar beseffen dat je fout bezig bent is meestal de belangrijkste stap richting oplossing. En dat gebeurt nog te weinig in ons land. De hand in eigen boezem durven steken, zoals sommigen dat zo mooi verwoorden. In plaats daarvan gaan clubs liever in beroep tegen de strafmaat die werd uitgesproken tegen hun spelers nadat die door het lint is gegaan. Voorbeelden genoeg van clubs die in beroep de schorsing vaak konden halveren. Is dat dan de les die we na het geval Wasilewski geleerd hebben? Toch zijn er sommige clubs waar de noodzaak tot "change" stilaan begint door te dringen. Na de vuistslag van Kouehmaha en de bijbehorende schorsing van 4 speeldagen is Club Brugge uit principe niet in beroep gegaan. Hiermee stelt het een voorbeeld dat het zo'n gedrag niet tolereert. Clubs moeten dan ook vaker te rade gaan bij zichzelf. Zijn we goed bezig? Hoe komen we over naar de buitenwereld en vooral wat kunnen we eraan doen. Hopelijk kopiëren alle clubs dit voorbeeld.