De onthutsende verklaringen aan het adres van Renno Roelandt door Erik Wijmeersch wekte mijn nieuwsgierigheid op. Tegen mijn principes in heb ik het boek "De puntjes op de ij" in huis gehaald. En wat blijkt; het boek is veel meer dan een samenraapsel van beschuldigingen, zoals sommigen durven te beweren.

Op trainingsstage in het Nederlandse Domburg raadde iemand mij aan om het boek van Wijmeersch eens ter hand te nemen. En zo geschiedde, ik telde 18 euro neer in de Standaard Boekhandel en begon nieuwsgierig te lezen. In het eerste hoofdstuk valt Wijmeersch meteen met de deur in huis. In 2006 werd de Waaslander gearresteerd op verdenking van dopingbezit. Wijmeersch vertelt hoe hij in ware paracommandostijl werd meegenomen naar het politiebureau. In 2006 was Wijmeersch al enkele jaren terug volledig clean en bezig aan de laatste maanden van zijn carriëre. Wijmeersch werd urenlang ondervraagd en werd ook in de val gelokt door de sport/dopingdokter Theo Lebon, die met een listige smoes zijn hachje probeerde te redden ten kost van Wijmeersch.

De dag voor Wijmeersch werd opgepakt bracht hij nog een bezoekje aan Lebon om een zonnesteek te behandelen. Lebon trachtte Wijmeersch er ter zelfder tijd er van te overhalen om terug met doping te beginnen. Hij gaf Wijmeersch zelfs enkele stalen mee naar huis om eens te proberen. Wijmeersch kreeg wroeging en gooide de staaltjes weg. Op hetzelfde moment kreeg Wijmeersch het bezoek van een dopingcontroleur, maar die miste hij. Wijmeersch wist dat Lebon zich terug met doping inliet en verzon een alibi dat zo lek als een zeef was. Gevolg; Wijmeersch mocht een nachtje brommen in de cel. De ondervragingen gingen door en Lebon beschuldigde Wijmeersch ervan een dopingkuur te hebben genoten op Cyprus. Uiteindelijk dreef het gerecht Wijmeersch zover dat hij bekende.

Als ik dit lees moet ik spontaan terugdenken aan de papa van de Schleks. Die werd tijdens de Tour aan de grens tegengehouden met het pistool op zijn wagen gericht. De politie was getipt dat vader Schlek als dopingcourier fungeerde voor de broertjes. Op enkele onschuldige vitaminepreparaten werd niets verdacht aangetroffen. Een maat voor niets en de achterdocht neemt nu wel heel enge vormen aan. Dopinggbruik moet bestraft worden, laat dat duidelijk zijn. Maar moeten we daarvoor onze menselijke waarden aan de kant schuiven en de de sporters behandelen als beesten? Het antwoord is volmondig nee. Is het normaal dat iemand als Marion Jones in Amerika tot een jaar celstraf wordt veroordeeld omdat ze op een niet zo legale manier het maximum uit haar carriëre wilde halen? Nogmaals nee, nee, nee. Ik pleit er dan ook voor dat we het dopingspook op een menselijke manier het hoofd proberen te bieden.

Vanavond is het weer aan Standard om de vaderlandse eer hoog te houden. De Rouches ontvangen FC Sevilla in eigen huis en hopen op een stunt.  Een uitverkocht Sclessin en een aan de beeldbuis gekluisterd België hopen hetzelfde.

Laat ons een ding duidelijk stellen. Standard heeft het weeral niet getroffen met de  loting. Een groep met ook nog eens Partizan Belgrado, Sampdoria en het Duitse Stuttgart kondigt zich aan als loodzwaar. Sevilla staat momenteel vijfde in de Spaanse competitie en heeft zijn eerste wedstrijd in de groepsfase gewonnen tegen Stuttgart. De toon lijkt dus al meteen gezet voor de Spanjaarden.
 
Voor Standard komt deze wedstrijd ietwat ongelegen. Na een 4 op 12 in de competitie is het vertrouwen ver zoek. Maar Standard in de competitie is niet het Standard in Europa. In België stuiten de Rouches steevast op een goed georganiseerde tegenstander.Sevilla kan het zich niet veroorloven niet van zijn eigen sterkte uit te gaan en daar moet standard optimaal van profiteren. Met een goede targetman als Jovanovic en een woelwater als Mbokani is er vooraan voldoende slagkracht aanwezig. Het wegvallen van Fellaini is een streep door de rekeningn van Bölöni. Zeker in Europa was Fellaini voor Standard Luik van goudwaarde.Benjamin Nicaise gaat er komen, maar haalt nog bijlange na niet het niveau van Marouane. Het eens zo geroemde middenveld van Standard lijkt nu het grootste zorgenkind. Steven Defour verandert om de haverklap van positie. Dan speelt de kleine generaal weer eens op de flank en een week daarna weer op zijn geliefkoosde positie centraal op het middenveld. Het mag duidelijk zijn dat het wegvallen van Fellaini grotere gevolgen heeft dan verwacht werd.

Bij Sevilla lopen enkele oude bekenden rond. Ivica Dragutinovic, ex-Standard, is de meest bekende. De Serviër heeft er een vaste basisplaats, maar moet geblesseerd toekijken. Ongetwijfeld een blij weerzien met het stadion waar "Drago" vijf jaar speelde. En kent u Ndri Romaric nog. De Ivoriaan maakte destijds mee het mooie weer bij Beveren met zijn onnavolgbare dribbels.Of hij haalde de pers omdat zijn coach vond dat hij veel te dik stond. Romaric lachte zich daarop de tanden bloot en beaamde dat hij voor de volle honderd procent voor zijn sport leeft. Toch zit hij vanavond waarschijnlijk niet eens bij de selectie. En dan is er nog Tom de Mul. De Mul uitte naar aanleiding van het treffen met Standard zijn ongenoegen over zijn uitzichtloze situatie bij sevilla. De Mul werd in de zomer van 2007 voor grof geld weggehaald bij Ajax, maar kwam amper aan spelen toe. Aangezien hij er een contract voor vijf jaar ondertekende hoeft De Mul nog niet meteen te wanhopen. Redenen genoeg dus om vanavond eens ruzie te maken met uw vrouw en voor de derde avond op rij een avondje voetbal te verkiezen boven een romantische tete a tete.