De groeven in het gelaat van Jan Ceulemans worden met de week dieper.  Niet de tand des tijds is deze keer de boosdoener, maar wel de penibele situatie waarin KVC Westerlo verkeert.  Voor het eerst in 15 jaar krijgt Westerlo het degradatiespook op bezoek en het voelt zich daar kennelijk heel goed thuis.  Zo goed dat Westerlo na de 4-0 pandoering is afgegleden naar de laatste plaats in het klassement. Het moet een unicum zijn in de 15 jaar dat de Kempenaars in eerste spelen. 

Jan Ceulemans heeft zich lange tijd kunnen verschuilen achter de rist geblesseerden. De blessurelast is zeker een van de oorzaken van het falen. Maar de geldigheid van dat excuus is reeds enkele weken/maanden verstreken. Jan Ceulemans heeft er zich kennelijk nog niet over gezet en wentelt zich week na week in zelfbeklag. Die gelatenheid lijkt nu ook in het team te zijn geslopen als een sluipend gif. Zoveel zelfbeklag kan niet goed zijn voor de strijdvaardigheid in het team. Net zomin een overvloed aan vrouwelijke hormonen goed is voor het mannelijk libido.  Iets of wat trainer zou door zoveel tegenslag juist de groepsbanden weten te versterken. Een wij-tegen-de-rest-van-de-wereld-gevoel proberen te creëeren. 

Vraag maar eens aan Guido Brepoels, die het onmogelijke presteerde door STVV met een wel heel beperkte kern in eerste te houden. "As het voeballend nie lukt, dan moege er uwe kop veulegge". Brepoels' gezicht verkrampte toen hij deze gevleugelde woorden uitsprak in cultuurcentrum de Mixx in Herselt, waar ik twee maanden terug een seminarie over trainingstechnieken bijwoonde. Hij zei het met zoveel boosheid in zijn stem dat iedereen in de zaal aan zijn lippen hing. Sindsdien denk ik vaak terug aan wat hij toen die dag allemaal vertelde. Hoe hij trots vertelde over de manier waarop hij Anderlecht  twee jaar geleden afblufte door van in het begin van de match die mannen te gaan afjagen. Stvv won die partij, voor wie het zich nog kan herinneren. Spelend op de verrassing en de tegenstander mentaal destabiliseren en vooral het allerbelangrijkste uitgaan van de eigen sterkte. Dat is zowat het handelsmerk van deze flegmatieke Limburger. Eigenschappen die ik met de beste wil van de wereld niet terugvind bij Jan Ceulemans. 

Steve McLaren trainer van Twente heeft er anders ook wel kaas van geten. Twente won dit weekend overtuigend op PSV en McLaren gebruikte een ongelukkige quote van Fred Rutten om zijn spelers te motiveren. Die had namelijk gezegd dat de wedstrijd tegen Twente waarschijnlijk een oersaaie partij zou worden, omdat Twente vanuit de organisatie zou spelen. De 2-6 einduitslag behoeft waarschijnlijk geen verdere commentaar. Om Westerlo in eerste te houden zal Ceulemans dus ook met zo'n kunstgreep moeten uitpakken. Aan Jan om te laten zien dat hij meer kan dan Westerlo in de middenmoot parkeren. Waar wacht je op Jan, dat handboek psychologie voor dummies moest al op het nachtkastje liggen.