Met zijn podiumplaats roept De Gendt  in weze de hyperpecialisatie in de wielersport een halt toe. In een wereld van hoogtestages en uitvoerige testen in windtunnels rukte de minzame Waaslander gestaag op naar het podium. Zijn raid op de Mortirolo op de voorlaatste dag typeert perfect de manier van koersen van De Gendt. Terwijl de favorieten elkaar geen duimbreed toegaven en de koers tactisch op slot deden verzorgde De Gendt op zijn eentje het spektakel. In een wereld vol grijze muizen, gedwongen in een tactisch keurslijf, is de Waaslander in feite de vreemde eend in de bijt. 

Thomas De Gendt is een van die weinige renners in het peloton die de wielerwereld al meermaals wist te verrassen. Vorig jaar maakte de wereld al kennis met De Gendt in Parijs-Nice, waar hij zowat alles en iedereen aan flarden reed. Vervolgens volgde zijn eerste selectie voor de Tour de France, waar hij de eerste weken sukkelde met zijn knie. Toch vond hij nog de drive en motivatie om in de afsluitende tijdrit in de top vijf te eindigen. Ook in de Tour was hij zijn onorthodoxe zelf, want in tegenstelling tot de rest van het peloton vond hij het niet nodig op te warmen voor hij zijn race tegen de klok begon. Vervolgens sloeg hij iedereen met verstomming toen hij doodleuk vertelde op trouwen te staan. Niks speciaal zal u denken, ware het niet dat hij zijn ja-woord geeft uitgerekend op de dag dat de Tour start. Managers, ploegleiders en wielercommentatoren, probeerden hem op andere gedachten te brengen, maar De Gend houdt voet bij stuk en zal dus in het huwelijksbootje stappen op het moment dat de Gilberts en Cancellara's van deze wereld op het startpodium in Luik beginnen aan hun Tour de France. 

Op zoek naar zijn mogelijkheden en zijn talent is De Gendt er na anderhalf jaar experimenteren eindelijk achter dat zijn toekomst ligt in het rondewerk.  Niet in de klassiekers, niet in de kleinere rondes, niet in de eendagswedstrijden, maar in de drie grote rondes. Hij verteert als geen ander de opvolging van zware etappes en is doorgaans een van de friste renners van het pak in de laatste week. Als het van De Gendt afhangt duren grote rondes geen drie maar vier weken. De Gendt zal willens nillens toch de weg van de hyperspecialisatie moeten bewandelen. Zij het op deels op zijn eigen nonchalante manier. Hoewel hij het best functioneert in een rol als underdog zullen de favorieten hem deze keer niet zomaar vijf minuten cadeau geven. De marges aan de top zijn klein, maar in de reconversie van De Gendt tot ronderenner is er nog wel wat marge. Of De Gendt er ook het soort renner voor is om Spartaans en solitair te trainen in het hooggebergte zal nog moeten blijken.  Hopelijk verrast De Gendt mij ook een vierde keer.