Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
11-12-2016
imprESSEN : Eight epics
Eight epics (AEG) :
+ coöperatief dobbelen hebben we nog niet al te vaak gezien
+ je moet de eigenschappen van de helden echt goed gaan
gebruiken
+ niet makkelijk te winnen coöp, zelfs in de eenvoudigste
stand
+ het artwork is redelijk strak te noemen
+ het is en blijft dobbelen, dus soms gebeurt er iets
magistraals
-threats die uit meer dan 6 delen bestaan zijn
niet makkelijk bij te houden, ze staan kort op elkaar gedrukt, dus je kan er
ook niets naastleggen -misschien net iets te lang en te langdradig om
een micro-game te zijn -het is en blijft dobbelen, dus als het
tegenslaat, is het over
+ het card-crafting-systeem wordt niet onterecht vernieuwend
genoemd
+ het feit dat je met slechts 20 kaarten speelt, zorgt
ervoor dat de opgebouwde kaarten ook met regelmaat terugkomen
+ de eigenschappen van de kaarten zijn erg duidelijk, het beetje
tekst is niet doorslaggevend en je kent al gauw de mogelijkheden
+ dit spel heeft in mijn ogen een prima speelduur, vanaf het
moment dat je kaarten perfect zijn opgebouwd, is het onmiddellijk gedaan
+ het is een constante balans zoeken tussen hoe je je
kaarten opbouwt
+ je wil dit spel snel herspelen om beter te proberen doen
+ er is ruimte voor enorm veel uitbreiding(en)
+ het artwork is feeëriek
+ de kaarten bezitten nog een beschermlaag, fijn voor de
eerste sessies
-het opruimen vraagt toch wat werk, aangezien je
alle kaartjes terug uit de sleeves moet halen -de tekst op de kaarten is soms wel redelijk
klein gedrukt, -de sleeves zijn van een goede kwaliteit, maar
hoe lang gaan ze mee gaan? -er is ruimte voor uitbreiding en dat zullen we
ongetwijfeld geweten hebben, leg je euros maar opzij als je je collectie
compleet wil houden -na enkele keren spelen komt de beschermlaag er
stilaan af, best verwijderen dan die handel, anders ga je je er aan storen
Martin Wallace bracht deze Essen slechts één spel op de markt, op een spel uit z'n eigen Treefrogreeks is het nog even wachten (het zal trouwens het allerlaatste spel uit de reeks worden, want Treefrog wordt opgedoekt). In The arrival strijden de spelers tegen het onheil, de Fomori die uit het noorden van het eiland komen. Enerzijds trachten ze zoveel mogelijk faampunten te verzamelen, anderzijds willen ze ook zo weinig mogelijk corruptiepunten, want het spel kan op twee verschillende manieren eindigen. Als de Fomori het eiland inpalmen en hun overmacht niet ingedijkt kan worden, zal de speler met de minste corruptie aan het langste eind trekken (en zijn de faampunten de tiebreaker). In het geval dat de Fomori zich niet kunnen doorzetten en worden weggedrukt door de stammen zal de speler met de meeste faampunten aan de haal gaan (en zijn de corruptiepunten de tiebreaker). Het spel omvat 1 speelbord, 68 gebouwfiches (17 per spelerskleur), 8 blokkers, 4 stamkaarten, 1 startspelerkaart, 4 overzichtskaarten, 1 rondemarker, 4 kasteelfiches, 50 Fomori-fiches (in 3 soorten, Sineach, Athach en Monghfinn), 20 zwaardfiches, 12 schilden, 30 tactiektegels en 54 inkomstenkaarten.
Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd, de kasteelfiches op hun plaatsen in het noorden van het eiland gelegd. Er worden alvast 4 Fomori-fiches gedekt getrokken en open onder de kastelen geplaatst. De rondemarker komt op ronde 1 te staan, de scoremarkers op 4 faam en 0 corruptie. Elke speler krijgt een stamkaart, overzichtskaart, 3 gebouwfiches en 2 blokkers. Daarnaast krijgen ze hun startpositie op het speelbord. De inkomstenkaarten worden geschud en in drie evengrote stapels gedekt klaargelegd (de achterkanten van de kaarten tonen al wel het type dat op de kaarten zal voorkomen).
Een spel loopt over verschillende ronden die op hun beurt bestaan uit 2 fasen : 1) inkomstenfase : Beginnend met de startspeler neemt elke speler vier inkomstenkaarten gedekt van de trekstapels naar keuze en legt deze kaarten gedekt naast elkaar voor zich neer. De eerste twee kaarten worden omgedraaid, daarna beslist de speler welke rij hij wil blokkeren door er een blokker op te plaatsen. Daarna draai je de derde kaart open en plaats je de tweede blokker. Tenslotte draai je de laatste kaart open en heb je zich op een rij inkomsten waar je recht op hebt (de rij zonder blokkers). Indien een trekstapel is opgebruikt, worden de overigen kaarten overigens geschud en terug verdeeld in drie trekstapels. Afhankelijk van de zichtbare inkomsten krijgen de spelers om beurten punten, bouwfiches, zwaardfiches en/of schilden. Voor de zichtbare corruptiesymbolen neemt de speler Fomori-fiches, legt deze gedekt voor zich neer en past z'n corruptie aan (marker wordt op het spoor verzet). Tenslotte kan een speler ook tactiektegels winnen. Je kiest deze uit een vitrine van zes openliggende fiches. Een speler kan er nooit meer dan 6 nemen in één ronde. Pas nadat de speler z'n fiches heeft genomen, wordt de vitrine aangevuld.
2) actiefase : In deze fase spelen de spelers rondes in speelvolgorde en voeren tot twee mogelijke acties (afh. van hun inkomsten) uit. Dit mogen twee verschillende of twee keer dezelfde actie zijn. In de eerste beurt mag je slechts één actie uitvoeren, nadien telkens twee. Mogelijke acties : - vestingen bouwen : plaats een bouwfiche uit je voorraad op een onbebouwde locatie aangrenzend aan een eigen vesting OF op een onbebouwde locatie aangrenzend aan een eigen vesting en die van een tegenstander, deze verliest 2 faampunten OF op een onbebouwde havenlocatie (enkel als je al een versterkte havenlocatie hebt) OF bovenop een eigen vesting om te versterken (max. 3 hoog). - schilden plaatsen : leg het schild in een provincie met minimum één van je eigen vestingen. Schilden beschermen ALLE vestingen in een provincie. - Fomori verspreiden : plaats een aantal Fomori-tegels, gelijk aan het aantal schilden in de provincie EN het aantal aanwezige bouwfiches EN één extra in de provincie. Draai ze pas daarna open. Alle schilden en bouwfiches worden verwijderd, alsook extra Fomori-fiches in je voorraad. - Fomori bestrijden : geef zwaardfiches af om Fomori te bestrijden in een locatie aangrenzend aan een eigen vesting OF naast een havenlocatie (als je zelf een havenlocatie hebt) OF in een provincie waarin je een versterkte vesting hebt. Je verwijdert de Fomori-fiches en scoort de afgebeelde faampunten. Versla je een kasteelfiche leg je deze voor je neer en kan je dit nog gebruiken als trofee. - passen : als je geen Fomori-tegels meer in je voorraad hebt, mag je passen. Je kan tot 3 zwaardfiches/schilden en/of bouwfiches in je voorraad houden om mee te nemen naar de volgende ronde.
Daarnaast mag je tijdens, voor of na je acties telkens volgende gratis acties uitvoeren : - een tactiektegel gebruiken : voer het effect éénmaal uit en leg de tegel af - een trofee van een kasteel gebruiken : draai de trofeetegel om en leg tot 3 Fomori-tegels terug in de voorraad
Nadat alle spelers gepast hebben, eindigt de lopende ronde. Indien de corruptielimiet bereikt is, eindigt het spel. Deze limiet hangt af van het aantal spelers (25/21/17 voor 2/3/4 spelers). Het spel is ook afgelopen na 6/5/4 ronden bij 2/3/4 spelers. In het eerste geval wint de speler met het minste corruptie. In het tweede geval draait het om de faampunten.
Titel : Game's up Auteur : Martin Wallace Uitgeverij : Game's up Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 75-90 min. Leeftijd : 12+
+ tof concept om in groepen te spelen, maar toch
afzonderlijk punten te scoren
+ het materiaal is mooi, vol van kleur en zeer duidelijk
+ er hangt een zekere spanningsboog bij het kiezen van de
acties omdat er tijd mee gemoeid is
+ de opdrachten waar je naartoe werkt, kunnen je tactiek
mogelijks verklappen, het is echt inschatten wat de tweede beste optie of minst
slechte optie zijn om de tegenstand te misleiden
+ de spelregels zijn duidelijk en rechtlijnig, er is ook een
handig overzichtje voorzien op het einde van de spelregels
+ elke keer worden de vluchtkaarten herlegd en moet je terug
beginnen denken, bovendien moet iedereen, zowel actief team als oppositie
duchtig nadenken tijdens het doorlopen van de zandloper
-het is en blijft vooral een sfeerspel, waarbij
de intrige en overleg een groot deel van het spel maken -je hebt bijzonder weinig in de hand wat betreft
overwinningspunten, eerder toeval dat je de winst naar je toetrekt -om het tof te maken, moet je al minstens met 4
spelers zijn -druk de spelregels nu toch eens op een normaal
formaat papier en in boekvorm, die arty-farty-krantenvorm is toch niet echt handig (gelukkig moet je niet al te vaak iets opzoeken)
+ je hebt geen uitpakwerk, uitpunchen hoeft niet, Blue
orange verpakt alles netjes
+ het speelbord is dubbelzijdig bedrukt, erg fraai, maar
heeft geen functie
+ het spel ruimt zichzelf vlekkeloos op, de boten verdwijnen
één voor één
+ je hebt soms erg leuke keuzes te maken
+ ondanks de relatief eenvoudige, mogelijke acties, ga je
toch af en toe voor een dilemma komen te staan
-de schildjes staan langs de zijkant van de
boten, als je er recht opkijkt, zie je niet onmiddellijk de waarden -je hebt niet zo erg veel in de hand, je zal
moeten anticiperen en ook gewoon een beetje geluk hebben -er zijn zoveel veranderlijke elemenenten dat je
er weinig grip op krijgt
Vandaag krijg je hier op de blog 3 titels voor de prijs van 1, het gaat om drie uitbreidingen van het spel Dice city. Je komt alvast meer te weten over het basisspel hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2798495 Bij deze geef ik je graag een overzichtje van de nieuwigheden die de diverse uitbreidingen met zich meebrengen. Elke uitbreiding beschrijft ook welke combinaties je het beste maakt om het basisspel met de uitbreidingen te combineren. Uiteraard kan je ook zelf naar hartelust gaan mixen en samenstellen.
In "Crossroads" komen er vier nieuwe locaties en de goudmijn bij. Deze laatste levert goud op, een extra grondstof/betaalmiddel dat erbij komt. Het spel komt met 48 locatiekaarten, 12 grondstoflocatiekaarten, extra overwinningspunten, 12 goudfiches en deactivatiefiches. Goud is een jokergrondstof die voor alle andere soorten gebruikt kan worden, het is echter geen grondstof op zichzelf. Je mag er slechts één overhouden op het einde van je beurt en overdragen naar de volgende beurt. Andere spelers kunnen het afnemen als ze een aanvalskracht van 3 kunnen voorleggen. Het wordt vooral gebruikt voor het opbouwen en betalen van locaties. Kaarten die betrekking hebben op grondstoffen raken goud echter niet. Goud kan niet gebruikt worden indien de kosten van een bepaalde locatie een specifieke grondstof vraagt. De voorraad goud is beperkt, eens gebruikt gaan de goudfiches terug in de doos niet in de voorraad.
In "All that glitters" komen er drie nieuwe locaties en de goudmijn bij. Het spel komt met 36 locatiekaarten, 12 grondstoflocatiekaarten en 12 goudfiches. Voor de rest is een volledige copy-paste met "Crossroads" hier op z'n plaats. Ook deze spelregels geven mogelijke startopstellingen weer afhankelijk van het type spel dat je beoogt, een snel spel, een puur willekeurig of een volledig.
De uitbreiding "By royal decree" komt met 39 nieuwe locatiekaarten, 18 plannen-van-de-koninging-kaarten en 12 aanvalsfiches. Er zit ook een nieuw dubbelzijdig handelsbordje en 4 groene handelsdobbelstenen bij. Een aantal van de locaties brengen een nieuwe term met zich mee, nl. "presence". Dit woord wordt meestal gecombineerd met een getal, deze geeft aan hoeveel dobbelstenen op de kaart moeten staan om de eigenschap van de kaart te activeren, nadat je er een extra dobbelsteen af hebt gehaald. Als er bijvoorbeeld "Presence 2" staat, wil dit zeggen dat er 3 dobbelstenen op de kaart moeten liggen om deze te activeren door de derde dobbelsteen eraf te halen.
Daarnaast komt de uitbreiding met 2 nieuwe opties : 1) De plannen van de koningin : Elke speler krijgt bij aanvang 3 plannen-van-de-koningin-kaarten, bekijkt deze, kiest er één voor persoonlijk gebruik en één voor algemeen gebruik in het midden van de tafel. De derde kaart wordt afgelegd. Als alle spelers hebben gekozen worden die in het midden van de tafel opengedraaid. Indien je tijdens je beurt aan de voorwaarden op één van de algemene of persoonlijke kaart voldoet, mag je de kaart claimen. Ze leveren je extra overwinningspunten op aan het einde van het spel.
2) Handelsbord en groene handelsdobbelstenen : Voor het spel begint, kies je met welke kant van het speelbordje je wil gaan spelen. Het kleine handelsdorp zorgt voor extra mogelijkheden qua kleine oogstlocaties en basisgebouwen. De grote handelsstad (achterkant bord) zorgt voor sterkere combinaties en grotere schommelingen tijdens het spel. Om gebouwen op dit speelbord te activeren gebruik je de groene dobbelstenen. Deze groene dobbelstenen tellen in geen enkel geval als één van de andere dobbelstenen. Ze worden op het handelsbord bij de desbetreffende actie gelegd. Daarnaast moet je ook nog kosten betalen om de eigenschap te activeren, in de vorm van een grondstof of een aanvalsfiche waarde 1. Je mag de dobbelsteen naar een aangrenzende locatie verplaatsen tegen betaling van een extra fiche. Als je een groene dobbelsteen van het speelbord neemt, krijg je alle fiches die bij de bewuste locatie liggen. In dit geval voer je de eigenschap van de locatie niet uit.
Titel : Dice city expansions (Crossroads, All that glitters, By royal decree) Auteur : Vangelis Bagiartakis Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 1-4 Speelduur : 45-60 min. Leeftijd : 14+
+ dit is een toegankelijk spel, ook voor kinderen, ze zijn
er zo mee weg
+ een ezelrace, met toffe, grote ezelfiguurtjes = leuk
+ het speelt snel, is duidelijk en is een goeie opstap naar
andere biedspellen
-het omvat misschien toch een tikje te weinig om
te blijven boeien -het spelmechanisme is prima, maar een spel als
Winners circle is volmaakter in dit geval -de keuzes tijdens het spel zijn eerder beperkt
+ enorm véél mogelijke wegen te bewandelen, maar zo weinig
acties
+ 18 kaarten nemen en er toch zo veel mogelijk uithalen, het
is telkens een uitdaging die je anders wil aanpakken
+ de verschillende modules die in één keer voorzien zijn,
maken het divers, altijd anders en elke combinatie stelt je in staat om weer op
andere manieren punten te scoren
+ de iconografie is fantantisch goed gedaan, het is even
wennen, maar daarna loopt het letterlijk en figuurlijk als een trein
-het scorebordje is nogal pover, zeker als je
jouw overwinningsblokjes moet beginnen leggen (gelukkig is dit meer naar het
einde van het spel) -het is even wennen aan de symbolen op de kaarten
omdat het er toch wel enkele zijn
Mystic vale was één van die spellen waar we wel benieuwd naar waren, omdat het een héél nieuw spelsysteem met zich meebrengt. In Mystic vale gebruikt AEG voor een eerste keer hun nieuwe, innovatieve CCS (ofte Card Crafting System). De spelers gaan aan het werk om hun eigen kaarten samen te stellen ipv met voorgedrukte kaarten te werken. Concreet heeft elke speler 20 startkaarten in sleeves die ze in de loop van het spel kunnen upgraden en samenstellen door doorzichtige kaarten in de sleeve te schuiven. Elke kaart bestaat uit 3 delen (boven, midden en onder) zodat je een kaart kan opbouwen met drie verschillende lagen.
Het spel bestaat uit 80 startkaarten (20 per speler), 96 geavanceerde kaarten (verdeeld over 3 niveaus), 18 vruchtbare grondkaarten (soort troostprijs die je aanvankelijk kan nemen), 36 vale-kaarten (verdeeld over 2 niveaus), 4 overzichtskaarten, 54 puntenfiches, 4 mannafiches (één bedrukt met startsymbool) en 100 sleeves (waar je er slechts 80 van nodig hebt, maar een reserve kan nooit kwaad).
Elke speler neemt z'n stapel startkaarten, schudt deze en legt hem als trekstapel klaar. De geavanceerde kaarten worden per niveau in het midden van de tafel gelegd en er worden alvast drie kaarten per niveau open gelegd als vitrine. De vruchtbare grondkaarten worden als trekstapel klaargelegd. De vale-kaarten worden per niveau geschud en ook hier wordt een vitrine opgebouwd, maar met 4 kaarten. Er wordt een aantal puntenfiches klaargelegd afh. aantal spelers (23/28/33 voor 2/3/4 spelers). Eens deze puntenfiches allemaal door de spelers zijn gewonnen, eindigt het spel na die lopende ronde.
Het speelveld voor de spelers noemen we het veld en dat dient klaargemaakt te worden. De spelers draaien kaarten van hun trekstapel, plaatsen deze op hun trekstapel en leggen deze nadien eventueel in hun veld. Ze blijven dit doen tot er twee rode symbolen zichtbaar zijn in hun veld en een derde bovenop hun trekstapel. Dit systeem zullen ze telkens herhalen in fase 4 van hun beurt. Elke speler krijgt een mannafiche en draaien deze naar de inactieve kant. De speler met het startsymbool wordt de startspeler.
De geavanceerde kaarten tonen diverse zaken die je dient in het oog te houden. Eerst en vooral is slechts een deel (boven, midden of onder) bedrukt. Rechtsboven in het vakje vinden we de kostprijs in manna (blauw symbool), in het centrum de eigenschap en links eventuele symbolen zoals overwinningspunten, geestsymbolen (om vale-kaarten mee te kopen) of blauwe of rode symbolen (die respectievelijk dienen als betaalmiddel voor geavanceerde kaarten en obstakels tijdens het samenstellen van je veld).
Tijdens een beurt doorloopt een speler vier fasen : 1) Planten : Tijdens de plantfase heb je de keuze om te passen of door te duwen. Als je past, ga je onmiddellijk naar fase 2. Als je doorduwt, dan leg je je kaart van bovenop je stapel in je veld en draai je de volgende kaart van je stapel om en legt ze bovenop je trekstapel. Je kan dit blijven herhalen zolang je geen vierde rood symbool tevoorschijn tovert, want dan is je veld totaal verloren, moet je alles afleggen van je veld en ga je onmiddellijk naar fase 4. Als je dit voorhebt, mag je je mannafiche naar de actieve kant draaien als troostprijs.
2) Oogsten : Je gaat bekijken welke symbolen er allemaal op je kaarten staan aan manna en geestsymbolen. Met deze kan je nieuwe kaarten aanschaffen, respectievelijk geavanceerde kaarten en vale-kaarten. Daarnaast leveren schildsymbolen (blauw) je overwinningspunten op. Let wel dat grijze schildsymbolen overwinningspunten opleveren aan het einde van het spel (dus geen fiches nemen hiervoor). Sommige geavanceerde kaarten tonen ook bijzondere eigenschappen die in deze fase uitgevoerd kunnen/mogen worden. Je mag al deze symbolen afwerken in een volgorde naar keuze. Indien je slechts 2 manna hebt weten te verzamelen, kan je altijd vruchtbare grond-kaarten kopen. Ligt je mannafiche op de actieve kant kan je deze omdraaien om één manna extra te produceren.
3) Afleggen : - Plaats eerst alle aangeschafte geavanceerde kaarten in één van de kaarten (sleeves) die in je veld liggen om zo betere kaarten op te bouwen. Leg daarna al de kaarten in je veld op de aflegstapel. - Vul de vitrines aan waar kaarten zijn van gekocht. - De volgende speler kan al aan z'n beurt beginnen.
4) Prepareren : In deze fase maak je je veld al klaar zoals beschreven hierboven. Als je trekstapel is opgebruikt, schud je deze en vorm je een nieuwe trekstapel.
Zo gauw het laatste puntenfiche uit de voorraad is verdwenen speel je de laatste lopende ronde nog uit tot het einde en worden er punten geteld. Als je nog punten zou scoren gebruik je de punten die je terug in de doos had gestopt. Tel op het einde alle grijze overwinningspuntensymbolen op bij je verzamelde fiches. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Mystic vale Auteur : John D. Clair Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45-60 min. Leeftijd : 14+
Deze Eight epics is een reprint van de titel die Japon brand vorig jaar op de markt bracht. Naast het artwork dat is aangepakt, zijn er ook enkele extra elementen toegevoegd aan deze coöp waarbij je dobbelstenen gaat aanpassen om bedreigingen te overkomen. Het meest opvallende aan deze titel is waarschijnlijk de auteur, die ook de bedenker is van ronkende namen zoals Lost Legacy en Love Letter. Het lijkt erop dat al z'n titels telkens uit twee woorden bestaan die met dezelfde letter beginnen, maar dat zou ook toeval kunnen zijn.
In het kleine doosje vinden we 8 Avatarkaarten (de helden van dit spel), 9 bedreigingskaarten, 12 gebeurteniskaarten (die naar hartelust kunnen worden toegevoegd om het spel nog spannender te maken), 1 actieve avatarkaart, 8 rode en 12 zwarte dobbelstenen en een spelregelboekje.
Elke speler kiest (al dan niet willekeurig) een avatarkaart en plaats er een rode dobbelsteen op. De waarde van de dobbelsteen komt overeen met de startkracht van de avatar, aangegeven op de kaart. Alle niet gekozen avatars komen in het midden van de tafel te liggen, ook met een rode dobbelsteen om hun levenspunten aan te geven. Onafhankelijk van het aantal spelers zijn telkens alle acht de avatars in het spel. De "witch trials"-kaart wordt uit de bedreigingskaarten gehaald (deze wordt enkel bij een variant gebruikt). De anderen worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Twee van deze kaarten worden ongezien terug in de doos gelegd en een derde komt open op tafel te liggen, dit is de actieve bedreiging. Neem een aantal zwarte dobbelstenen zoals aangegeven op de bedreigingskaart en gooi deze. Zij vormen de dobbelsteenvoorraad.
Doel van het spel is om alle bedreigingen te voorkomen en uit te schakelen. Elke bedreigingskaart toont een aantal opdrachten, alsook het aantal dobbelstenen dat je ervoor mag gebruiken. Je moet de opdrachten uitvoeren van boven naar onder. Deze opdrachten vragen bijvoorbeeld dat een dobbelsteentotaal boven of onder een bepaald aantal ligt, dat alle dobbelstenen dezelfde waarde tonen of dat ze de afgebeelde waardes tonen. De actieve speler kan in z'n beurt telkens één avatar kiezen (eigen of algemene), deze wordt getapt en kan niet meer gebruikt worden voor de lopende opdracht. Daarna mag je gratis een hergooi-actie uitvoeren. Hiervoor mag je tot 3 zwarte dobbelstenen van de voorraad hergooien en tracht je dus stilaan te voldoen aan een opdracht. Daarna mag de speler nog levenspunten opofferen van de gekozen avatar om ofwel nog een hergooi-actie uit te voeren of de eigenschap van de avatar te gebruiken. Alle avatars zorgen dat je dobbelstenen kan gaan aanpassen, hergooien, ...
Als je de opdracht op de kaart hebt vervuld, ga je naar de volgende opdracht op de kaart. Je neemt het gevraagde aantal dobbelstenen, gooit deze en vormt de dobbelsteenvoorraad voor de volgende opdracht. De actieve speler mag gewoon verder gaan met spelen of op éénder welk moment (ook tijdens de eerste opdracht) passen. Daarna komt de volgende speler aan de beurt, tenzij deze geen actieve avatars meer kan kiezen (eigen of algemeen). Avatars wiens levenspunten op nul zijn gevallen worden op het einde van de beurt uit het spel verwijderd. Als alle avatars niet beschikbaar zijn, verliezen de spelers.
Als alle opdrachten van een bedreiging bestreden zijn, wordt de bedreiging afgelegd en een nieuwe van de stapel getrokken. De laatste twee kaarten komen overigens gelijktijdig, maar de spelers moeten ze één voor één afhandelen. Alle gebruikte avatars worden terug recht gelegd en zijn terug beschikbaar. Zo gauw alle bedreigingen bestreden zijn, winnen de spelers het spel.
Titel : Eight epics Auteur : Seiji Kanai Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 1-8 Speelduur : 30-60 min. Leeftijd : 10+
+ erg tof worker-placement-gedeelte met de kaarten
+ het lijkt allemaal moeilijker dan het eigenlijk is, je
bent er vlug mee weg en gaat er wel wat puzzelplezier aan beleven
+ het spel heeft een perfecte verhouding speelduur
diepgang keuzestress
+ je bouwt zowel op korte als lange termijn aan je spel
+ de inlay is handig, het opruimen ook aangezien je dit al
grotendeels tijdens het scoren van de punten doet
+ persoonlijk vind ik m leuker dan zn grote broer
-in dit genre zijn er in deze periode zoveel
spellen verschenen en jammerlijk genoeg voor Glück auf is hij niet de beste -het verschil tussen de spelerskleuren zwart en
blauw is niet altijd even duidelijk als de lichtinval niet echt goed is
+ eenvoudig om te spelen, moeilijk om te doorgronden
+ verschillende startopstellingen maken het telkens weer
anders
+ artwork is erg fijntjes gedaan
-de bruggen zijn tof gedaan, maar het is toch
even wennen of je onder de brug loopt of erover -het is wel redelijk repetitief wat je doet, je
hebt niet zo erg veel keuzes -op het juiste moment, de juiste kaart in handen
krijgen kan het verschil maken in deze spannende race -met twee werkt het op zich wel, maar het is toch
eerder geschikt voor 4 spelers
Bij mijn weten is dit het eerste gezelschapsspel dat "geocaching" als thema draagt. Geocachen is de laatste tijd enorm populair en spreekt veel mensen aan omdat het gezond en spannend is. Wie gaat er niet graag op zoek naar een "schat". In dit spel dat bestaat uit 49 landschapskaartjes, 6 pionnen, 2 dobbelstenen en een cachemarker kan je op drie verschillende manieren caches gaan zoeken. De traditionele geochache, de multi-cache of de mysterieuze cache voor gevorderden). De speler die als eerste de caches weet te vinden wint het spel, maar als het te lang duurt kunnen ook alle spelers het spel verliezen.
Bij aanvang van het spel worden alle landschapstegels gedekt gemixt en in een grid van 7x7 in het midden van de tafel gelegd. De vier tegels met kruispunten worden telkens in het midden van de buitenste rijen en kolommen gelegd en gelden als startplaatsen voor de spelers. Elke spelers kiest vrij op welk startveld hij wil vertrekken. Beginnende met de startspeler en daarna kloksgewijs voeren de spelers om beurten hun actie uit. Een beurt bestaat uit een beweging en/of het ontdekken van een landschapstegel.
Er kunnen zich voor of na een beweging de volgende zaken voordoen : - indien een speler z'n pion beweegt over een openliggend pad, mag je tot het einde van deze weg bewegen. Daarna mag je nog één beweging maken naar een aangrenzende, onbekende tegel door deze om te draaien en zoals gewenst aan z'n pad te leggen en z'n pion erop te plaatsen - indien een speler z'n pion beweegt over een openliggende tegel naar een aangrenzende openliggende tegel zonder pad, kan je slechts één beweging doen en moet je op deze eindtegel stoppen - indien een speler z'n pion beweegt over een openliggende tegel via een pad naar een onbekende tegel, wordt deze opengedraaid en gelegd naar keuze en de pion op deze eindtegel gelegd - indien een speler z'n pion beweegt over een openliggende tegel zonder pad naar een onbekende tegel, wordt deze tegel gewoon opengedraaid (niet naar keuze) en de pion op deze eindtegel gelegd - indien een speler z'n beweging begint van een onbekende tegel, wordt de tegel opengedraaid ipv dat je beweegt
Speciale tegels : - als je een moeras omdraait, moet je de volgende beurt een beurt overslaan - indien je een meer opendraait, moet je terug op de voorgaande tegel gaan staan en je volgende beurt overslaan - als je een tegel vindt met de "N" of de "E" bepaal je zelf hoe je deze legt (de tweede tegel moet wel haaks op de eerste staan). Deze tegels geven aan in welke rij of kolom de cache verstopt zit
In de traditionele variant ga je op zoek naar de cache zo gauw de N of E eruit komt. Zet je pion op een nog-niet-ontdekte tegel en gooi met de dobbelsteen. Gooi je een 5 of 6 win je het spel. Vind je ondertussen ook de andere N/E-tegel, geldt enkel een 6 als zijnde een gevonden cache. Als alle tegels van de rij of kolom zijn opengedraaid, verliezen alle spelers onmiddellijk het spel. Titel : FTF - First to find Auteurs : Aigar & Inga Alaveer Uitgeverij : 2D6.EE games Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 15-30 min. Leeftijd : 8+
+ prima introductie spel voor de beginnende veelspeler
+ toegankelijk, speelt vlot en is gewoon erg tof
+ combineert enkele leuke spelmechanismen zonder ze te diep
door te drijven
+ je hebt het gevoel dat je zelf wel kan gaan combineren en
goede keuzes maken
+ gate-way-game pur sang
+ de kaarten zijn mooi en herbergen nog wat extra
achtergrondinfo die er voor de rest van het spel niet toe doen
-drukfoutje in de eerste editie, maar dat wordt
normaal gauw rechtgezet -misschien is het een beetje te beperkt om erg
veel uit de kast te komen -het thema is bij dit spel totaal overbodig, wel
fijn dat men eens een keer iets anders heeft gezocht
+ het zit in dezelfde lijn als de andere Geode games en is
zeker niet het slechtste
-het is als stronten, maar dan met diertjes -hun nut van de bedrukte fiches is me niet
onmiddellijk duidelijk, overbodig lijkt me -het is erg repetitief en duurt een tijdje
vooraleer je vier dezelfde hebt -je kan je ook gewoon focussen op het feit dat een
andere speler wel vier dezelfde zal verzamelen, gewoon niet laatste zijn is de
boodschap
In "Weltausstellung 1893" bezoek je de expo in Chicago, één van 's wereld grootste internationale exposities met successen op het vlak van wetenschap, technologie, cultuur en entertainment. In drie ronden en evenveel scorerondes trachten de spelers zo veel mogelijk geld (punten) te vergaren. Ze doen dit door fiches te verzamelen in de verschillende categorieën en door de meerderheid te hebben aan bezoeken in de diverse categorieën. De speler die aan het einde van het spel het meeste geld heeft, wint het spel.
In de doos vinden we één dubbelzijdig speelbord, 1 bovenstuk, 5 categorietegels, 40 bezienswaardighedenkaarten, 23 gezagsfigurenkaarten, 60 goedkeuringsfiches, 28 expo-tickets, 1 reuzenradgondel, 1 rondemarker, 88 arbeiders (in 4 kleuren), 37 medailles, 36 expo-munten (geld), 4 startbonuskaarten en 4 overzichtskaarten. Plaats het speelbord en bijpassende bovenstuk afhankelijk van het aantal spelers in het midden van de tafel. Leg de categorietegels in een willekeurige volgorde rond dit speelbord. Leg de reuzenradgondel op het onderste gondeltje en plaats de rondemarker op de eerste ronde. Elke speler neemt z'n 22 arbeiders en plaatst er alvast 1 op elke categorie. De kaarten worden allemaal gezamenlijk geschud en twee onder elk categoriebord gelegd (afh. aantal spelers worden enkele kaarten uit het spel genomen). De goedkeuringsfiches, geld en medailles worden als voorraad klaargelegd. Kies een willekeurige startspeler en geef elke speler een bonuskaart met de klok mee. Elke speler plaatst bonusarbeiders op de categorieën zoals aangegeven op hun bonuskaart. De 2 overzichtskaarten die betrekking hebben op het aantal spelers worden naast het speelbord klaargelegd en geven een zicht op het scoreverloop.
Een spelersbeurt bestaat uit volgende stappen : - leg één van je arbeiders in een categorie naar keuze - neem de kaarten die bij deze categorie liggen en voer hun acties uit : * bezienswaardigheden worden per soort voor de speler gelegd (hiervoor kan je goedkeuringsfiches verdienen tijdens het scoren) * expo-tickets leveren punten op bij het scoren en zijn de klok van het spel. Voor elk expo-ticket zet je de reuzenradgondel één stapje vooruit op het reuzenrad * gezagsfiguren leg je voor je neer en moet je tijdens je volgende beurt gebruiken (of afleggen). Deze figuren laten je toe om arbeiders bij te plaatsen of te verplaatsen - vul drie kaarten van de trekstapel aan. Leg de eerste kaart in de categorie waar je kaarten nam en leg vervolgens met de klok mee één kaart in elke categorie. Elke categorie heeft wel een limiet aan kaarten (aangegeven op het bordje). Is een categorie vol dan sla je deze gewoon over en ga je naar de volgende categorie.
Zo gauw de reuzenradgondel terug onderaan het rad is, vervallen alle eventuele extra bewegingspunten van de gondel en volgt er een score : - elk expo-ticket levert je 1 munt op en de speler(s) met de meerderheid aan expo-tickets krijgt 2 munten extra. - de vijf categorieën worden één voor één gescoord, de speler met de meerderheid aan blokjes krijgt de gouden medaille, de tweede nog een zilveren medaille. Naast de medailles mag je een aantal bezienswaardighedenkaarten goedkeuren. Hiervoor leg je de kaarten van deze categorie af en krijg je het overeenkomstige fiche. Bij gelijkspel hangt het af van het aantal spelers of er al dan niet prijzen worden uitgedeeld en bezienswaardigheden goedgekeurd worden (zie ook scoreoverzichten afh. aantal spelers). - roep arbeiders terug, voor elk paar in een gebied moet je er één verwijderen - verplaats de rondemarker tenslotte naar de volgende ronde
Na drie scorefases eindigt het spel met een slotwaardering : - elke geldmunt is punten waard gelijk aan z'n waarde - elke medaille is punten waard gelijk aan z'n waarde - reik punten uit voor de verzamelde fiches, setjes verschillende fiches leveren 1/3/6/10/15 punten op voor 1/2/3/4/5 unieke fiches
De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Weltausstellung 1893 Auteur : J. Alex Kevern Uitgeverij : DLP games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 40 min. Leeftijd : 10+
+ de gestripte versie van zn voorganger, waarbij de
essentie behouden blijft
+ de perfecte instapper om op termijn met jongere spelers
naar zn grote broer te gaan
+ de speelduur van deze titel is aangenamer dan zn
voorganger
+ de eigenschappen van de karakters van deze versie houden
weinig in, dus je bent er snel mee weg en moet geen eigenschappen gaan opzoeken
in de spelregels
-je zal snel naar zn grote broer willen, want
dit spel is te beperkt -dit spel gaat erg snel, acht punten ben je zo,
misschien had 10 ietsje interessanter geweest, zeker omdat deze veel sneller
speelt dan zn broer -de eigenschappen van de karakters in dit spel
zijn niet echt leuk
+ het spel speelt erg vlot, is niet supertactisch, maar toch
enkele fijne keuzes te maken
+ de Kodama-kaarten duwen je echt in een bepaalde richting
+ het zen-gehalte straalt van dit spelletje
+ de eindscores liggen altijd erg close bij elkaar
-jammer dat dit spel niet in het Nederlands
verschijnt (tot nog toe) -het scorebordje van de Franse versie is niet
echt handig, dat is bij de Engelse versie al ietwat aangepast -je bent afhankelijk van de Kodamakaarten die je
krijgt en sommigen zijn iets makkelijker om punten mee te scoren dan anderen
Vandaag presenteren we u niet een spiksplinternieuw spel, maar eentje van twee jaar geleden dat we eindelijk op de kop konden tikken in Essen. Anderzijds is het morgen de verjaardag van ons groot idool, Sinterklaas en zetten we graag een kinderspel in de kijker dat in elke familiespellenkast thuishoort. Dit spel kreeg een nominatie voor Kinderspiel des Jahres 2014 ... en verdiend!
De spelers duiken met z'n allen in een spookhuis en trachten de 8 juwelen uit het huis te halen vooraleer er 6 kamers volledig behekst zijn. Winnen of verliezen? Je doet het alleszins samen. In de doos vind je prachtig materiaal : 1 speelbord, 4 schattenjagers, 19 kaarten, 24 spookfiguren, 5 behekst-markers, 1 bewegingsdobbelsteen, 2 vechtdobbelstenen en 8 juwelen. Leg het speelbord in het midden van de tafel, zet de schattenjagers die deelnemen aan het spel alvast voor de deur. Schud alle kaarten (voor een basisspel worden enkele kaarten eruit gelaten) en leg ze op het speelbord. Zet een spookfiguur in de kamers C,F,I en L en plaats een juweel en elke kamer met een juweelsymbool. Zorg ervoor dat je de letters van de kamers niet afdekt zodat deze goed leesbaar zijn.
In je beurt doorloop je volgende stappen : 1) gooi de bewegingsdobbelsteen 2) indien de dobbelsteen een spookje toont (bij waarden 1-5) draai je de bovenste kaart van de stapel open en plaats je een spook in de aangegeven kamer. Er zitten ook kaarten bij die deuren sluiten of de trekstapel laten herschudden. Indien je een zes gooit, sla je deze stap volledig over. 3) verplaats je schattenjager het aangegeven aantal stappen. Een passage door een kamer telt als 1 stap, elk vakje in de gang ook. Velden in de gang kunnen slechts door één jager bezet worden, je mag elkaar wel passeren. In een kamer mogen wel meerdere jagers samen staan. Je mag ook verzaken aan het bewegen, maar stap 1 en desgevallend 2 moeten wel eerst uitgevoerd worden. 4) indien je je beweging eindigt in een kamer met een juweel kan je dit oppikken en in je rugzak stoppen. Je kan slechts één juweel dragen en je moet het eerst buiten de deur gaan afleggen vooraleer je een nieuw kan gaan oppikken. In het basisspel maakt de waarde van het juweel niet uit. In de gevorderden variant moet je de juwelen in oplopende volgorde naar buiten sleuren. Als je in het laatste geval in een kamer met een juweel komt, draai je de fiche om zodat je de waarde kan zien. Je beslist nadien zelf of je het juweel al dan niet al oppikt. 5) indien je met een juweel in je rugzak tot uit het huis kan bewegen, leg je het juweel buiten aan de deur. Je beweging eindigt onmiddellijk. 6) indien je je beurt eindigt in een kamer met een spookfiguur kan je ertegen vechten. Je gooit één vechtdobbelsteen. Toont deze het spookfiguur met een kruis over, dan mag je één figuur verwijderen. Sta je toevallig met twee jagers in de kamer mag je zelfs met twee dobbelstenen gooien. Je kan echter maar max. 1 figuur uit de kamer verwijderen, ook al gooi je twee spoken met een kruis door.
Behekste kamers : Als er een derde spookfiguur in een kamer zou moeten verschijnen, worden de spookfiguren uit de kamer gehaald en een behekst-marker in de plaats gelegd (rode spoken). Als je een spook zou moeten plaatsen in een kamer die reeds behekst is, dan schuift het spook door naar de volgende kamer in alfabetische volgorde. Als je in een behekste kamer bent en je draagt een juweel mag je de kamer niet verlaten tot de beheksing verwijderd is. Je kan een beheksing enkel met meer dan één jager bekampen. Je gooit met de twee vechtdobbelstenen en mag de beheksing verwijderen als je een rood symbool gooit.
Je wint het spel als je alle juwelen uit het huis hebt kunnen halen (in volgorde in het gevorderden spel). Je verliest het spel als er zes kamers behekst zijn, dus als de zes rode spoken op het speelbord staan. In het gevorderden spel verlies je ook het spel als elke schattenjager in een aparte kamer is die behekst is en ze een juweel dragen. Ze mogen dan niet meer uit de kamer en je moet met twee in een behekste kamer staan om de beheksing op te heffen en dit is niet meer mogelijk.
Titel : Geister, geister, schatzsuchmeister! Auteur : Brian Yu Uitgeverij : Mattel Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
+ dit is een Keyflower met minder toeters en bellen, meer
gestroomlijnd
+ je speelt meer op je eigen wijk en zoekt combos die in
dit spel relatief makkelijk te verwezenlijken zijn
+ de scores liggen erg dicht bij elkaar, ondanks het feit
dat elke speler zn eigen weg gaat
+ de tegels zijn fraai vormgegeven en het spel toont echt
wel op tafel
+ weer een fantastische titel in de Key-reeks, het lijkt
niet op te houden
+ het is een perfecte instapper om naar Keyflower te
geraken, bovendien ben je als Keyflower-speler met dit spel onmiddellijk weg
-je hebt naar mijn gevoel iets minder interactie
dan bij Keyflower -je speelt meer op je eigen wijk -je hebt een grote tafel nodig om alles bij
aanvang uit te leggen -het verschuiven van de verbindingen bij een
opwaardering van een tegel is soms een beetje prulwerk, maar mij stoorde het
niet
