Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
02-11-2015
Beasty bar : New beasts in town (Zoch verlag)
Vorig jaar nam Zoch verlag ons al mee naar de Beasty bar, een hilarisch kaartspel waarbij je jouw dieren op de juiste plaats in de rij probeert te zetten zodat ze in de bar binnen mogen. Maar pas op dat je niet achteraan staat, want dan vlieg je er gewoon uit! New beasts in town is een uitbreiding en tegelijk onafhankelijk spel. Het kan in combinatie gebruikt worden met het basisspel of niet. Qua spelconcept is er totaal niets veranderd, enkel de dieren en hun mogelijkheden zijn nieuw. Om je geheugen even op te frissen alvast dit overzicht van een speelbeurt :
Ook deze dieren willen binnen in de populaire bar "Beasty Bar" en hebben
hier alles voor over. Ze gebruiken al hun truukjes en eigenschappen om
in de wachtende rij op te schuiven en zo spoedig mogelijk binnen te
geraken in de trendy bar. Maar opgepast, want als je op het verkeerde
moment achteraan in de rij staat, wordt je er onherroepelijk uitgetrapt.
Het
spel bestaat uit 48 kaarten (4 sets van 12 dierenkaarten), 4
overzichtskaarten (met de eigenschappen van de dieren), 1
hemelpoortkaart en 1 uitsluitingskaart (die begin en einde van de
wachtrij voorstellen) en 1 "beasty bar"kaart en 1 "dat was het dan"kaart
waarop de kaarten terechtkomen als ze respectievelijk de bar
binnengeraken of uit de rij worden gesjot.
De spelers schudden
hun 12 dierenkaarten en nemen er vier op handen. De andere kaarten
vormen een gedekte trekstapel. Er wordt een startspeler gekozen en het
spel kan beginnen. In een beurt doorloopt een speler 5 fasen :
1) Speel een kaart : kies één van je handkaarten en leg ze op de eerste vrije plaats richting de hemelpoortkaart. 2) Voer de actie uit van het uitgespeelde dier : voor de actie van het gespeelde dier uit (zie onder) 3) Voer de acties uit van dieren met een terugkerende actie : sommige dieren hebben een actie buiten hun beurt om (zie onder) 4)
Open de hemelpoort en forceer een uitsluiting : indien er 5
dierenkaarten liggen, worden de voorste 2 in de Beasty bar gelegd, de
laatste kaart wordt op de "dat was het dan"kaart geplaatst
(uitsluiting), de resterende dieren schuiven op in de lijn richting de
hemelpoort. 5) Trek een nieuwe handkaart : vul je hand terug aan tot 4, als je trekstapel is opgebruikt, vervalt deze fase.
Zo
gauw alle handkaarten zijn uitgespeeld, eindigt het spel. De speler met
de meeste gasten in de Beasty bar wint het spel. Bij gelijke stand
worden de waarden van de kaarten opgeteld. De speler met de laagste
totale waarde wint dan.
Eigenschappen van de dieren : * Neushoorn (kracht 12) : gooit het sterkste dier uit de rij en neemt z'n plaats in (kan een andere neushoorn zijn) * Beer (kracht 11) : de beer trekt de 2 zwaksten uit de rij en plaatst ze op het einde van de rij achter zich * Tijger (kracht 10) : de tijger springt over de kaart voor hem en eet de volgende kaart op als het een zwakker dier is (dit is een terugkerende actie die de tijger elke ronde uitvoert indien mogelijk) * Jachtluipaard (kracht 9) : eet het zwakste dier op, als het zwakker is dan zichzelf en neemt die plaats in * Lama (kracht 8) : spuugt op het dier voor hem in de rij indien dit dier geen hogere kracht dan 7 heeft, dit dier zakt uit naar de laatste plaats in de rij (dit is een terugkerende actie die de lama elke ronde uitvoert indien mogelijk) * Stekelvarken (kracht 7) : indien een sterker dier hem aanvalt, gaat de aanvaller zelf uit de rij (dit is een terugkerende actie die het stekelvarken elke ronde uitvoert indien mogelijk) * Struisvogel (kracht 6) : de struisvogel loopt van achter uit de rij voorbij alle kaarten met even nummers of oneven nummers en stopt als hij de andere soort tegenkomt * Pinguïn (kracht 5) : kopieert het gedrag van een dier in handen van de speler. Hij laat de kaart zien en de pingin voert alles uit alsof je het andere dier hebt uitgespeeld. Nadien blijft de pinguïn gewoon zichzelf met kracht 5. * Hond (kracht 4) : sorteert alle dieren in de rij op kracht, van de zwakste naar de sterkste * Pauw (kracht 3) : plaatst zich net voor het sterkste dier waar hij dan fier staat te pronken * Gier (kracht 2) : komt zelf niet in de rij terecht, maar op de aflegstapel waar hij de bovenste kaart meesleurt en in de rij plaatst. Daarna worden alle mogelijke acties in de rij uitgevoert en landt de gier terug op de aflegstapel. Indien er een tweede gier bijkomt, gaan beide gieren onmiddellijk de bar binnen. * Vleermuis (kracht 1) : de vleermuis stuurt een willekeurige kaart uit de rij onmiddellijk naar de aflegstapel, maar als ze zelf vooraan in de rij komt te staan, brandt ze op en wordt ze afgelegd.
Titel : New beasts in town Auteur : Stefan Kloss & Anna Oppolzer Uitgeverij : Zoch verlag Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
+ de verwachtingen waren erg hoog en ze zijn volledig ingelost + de verschillende manieren om punten te scoren balanceren alles netjes uit + het is een strak ontwerp, vloeiend vlot spelverloop met hier en daar toch stevige keuzes + het materiaal is erg fraai en alles is mooi vormgegeven + de meeste stappen die je uitvoert staan netjes op het speelbord aangegeven + perfect speelbaar met alle spelersaantallen, met slechts enkele kleine wijzigingen in de startopstelling + de doos straalt een zekere klasse uit, zwart met een randje goud = trendy + een spel van dit formaat en moeilijkheidsgraad gespeeld op een klein uurtje, dat willen we meer zien + de spelerskleuren zijn niet alledaags, maar geven wel een gezellig uitzicht (zie ook foto boven)
- een speeloverzichtje is geen must, maar het zou soms handig zijn om aan nieuwe spelers uit te leggen - als je met z'n vieren speelt, is er iets te weinig ruimte op de sporen om met je karretjes te rijden - het spel is wel een droge euro, thema doet er bijzonder weining (niets) toe
Conclusie : Na het lezen van de spelregels lagen de verwachtingen onmiddellijk hoog. Het zag er allemaal goed uit en dit was zo'n spel dat ik echt leuk wilde vinden ... en vaak valt het dan tegen. Dit maal echter niet, Gold West voldoet eigenlijk volledig wat ik er van verwacht. Tactische keuzes, lange-termijn of korte-termijn, punten sprokkelen, grondstoffen beheersen (het mancala-systeem is hier een troef, net zoals bij Trajan). Het spel speelt vlot, is overzichtelijk en binnen een uurtje afgehandeld. Qua herspeelbaarheid zit het ook wel redelijk goed, aangezien je niet alle tegels en kaarten in een spel gebruikt en de startopstelling telkens anders zal zijn. Het lijkt me wel niet zo dat het gevoel telkens anders zal zijn, dus als u hier naar op zoek gaat, komt u misschien bedrogen uit. In het spel zoek je een goede mix tussen lange en korte termijn punten, een combo kan u de winst opleveren, want voor de rest liggen de punten relatief kort bij elkaar. Ik hoop dit spel de komende tijd zeker nog vaak op tafel te kunnen leggen en ik vermoed niet dat deze titel de collectie ooit zal verlaten.
+ dit is een erg leuke dexterity + het materiaal is prachtig en het artwork op de doos en kaarten hilarisch + het spelletje klopt volledig, het zorgt voor spanning, snelheid en behendigheid + de eindscores lagen bij ons redelijk dicht bij elkaar
- als je niet echt behendig bent, dan is dit niets voor jou - dit type spel zit misschien in een iets te grote doos, gelukkig is het wel een standaardformaat - misschien dat het spel niet echt overeenkomt met de verwachtingen die je hebt als je de doos ziet (voor mij was dit echter positief)
Conclusie : Dit spel is me erg goed bevallen. Ik wist aanvankelijk niet goed wat ervan te verwachten. Ik speelde het spel met de kinderen van het zesde leerjaar en nadat ik de eerste twee ronden in no-time de juiste combinatie samenstelde en met alle punten ging lopen dacht ik dat het niveauverschil te groot zou zijn. Dat veranderde echter snel en aan het einde van het verhaal had ik weinig overschot qua punten. Het feit dat de snelste speler (vaak diegene die met de punten gaat lopen) een handicap krijgt voor de volgende beurt is erg goed gevonden. Nitro glyxerol past in het rijtje van behendigheidsspellen van Zoch verlag en zal af en toe nog zeker op onze tafel verschijnen.
Het is vrijdag, dus speciaal voor u nogmaals een dexterity-spelletje. Dit keer gooien we Nitro Glyxerol op de speeltafel, een spel waarin we chemische drankjes gaan maken en vooral proberen om de ingrediënten in de juiste volgorde te krijgen. In de speeldoos vind je 4 plastic kolven (labyrinthen), een zandloper, 4 stopkaarten, glyxkaarten in vijf kleuren en 26 blokjes (in vijf kleuren en 1 zwart blokje). Elke speler krijgt een kolf en vijf blokjes in verschillende kleuren. Het zwarte blokje wordt nog terzijde gelegd. Er worden een aantal stopkaarten in het midden van de tafel gelegd, gelijk aan het aantal spelers. De glyxkaarten worden gesorteerd per kleur en elke stapel wordt afzonderlijk geschud. De zandloper wordt naast de kaarten klaargezet.
Het spel verloopt over 7 ronden, die op hun beurt bestaan uit 5 fasen : 1) Bepaal de glyx formule 2) Voeg de ingrediënten toe aan je kolf 3) Mix nitro glyxerol 4) Neem glyx kaarten 5) Deel de muizenstront (zwart blokje) uit
1) Bepaal de glyxformule door van elke kleur één kaart te nemen, ze te schudden en willekeurig in een rij open op tafel te leggen. Deze formule geeft aan in welke volgorde de ingrediënten straks in het doelgebied van de kolf moeten terecht komen.
2) Voeg de ingrediënten toe aan je kolf door van elke kleur één blokje in het linkerondervak van de kolf te plaatsen. Je bepaalt zelf of je ze er willekeurig ingooit of ze al netjes op een rij legt in een bepaalde volgorde. Zolang ze allemaal in het startvak zitten, is het legitiem.
3) Het startsignaal wordt gegeven, de zandloper omgedraaid en alle spelers gaan gelijktijdig de blokjes naar het doelgebied proberen te krijgen door hun kolf te bewegen. Er kan gemixt worden zolang de zandloper loopt. Je mag altijd vroeger stoppen, dan leg je je kolf neer en neem je de laagste stopkaart van het midden van de tafel. Je mag je kolf nu niet meer aanraken! Indien er een blokje uit je kolf zou vallen, mag je deze terug in het startvak plaatsen. Indien er blokjes in het doelgebied zijn aangekomen, maar niet naar jouw zin, kan je ze er terug uitschudden, zolang je nog tijd hebt natuurlijk. Indien de tijd is opgebruikt, grabbel je ook nog zo snel mogelijk de laagste vrije stopkaart.
4) Neem glyxkaarten in de volgorde van de stopkaarten. Er wordt steeds gekeken of je de ingrediënten in de juiste volgorde, aangegeven door de kaartenformule, in je doelgebied hebt gekregen. Indien er een fout zit in je rij, dan worden alle volgende blokjes ook als fout bestempeld en kan je geen kaarten meer winnen. De speler die als eerste het juiste blokje op de juiste plaats heeft, wint de kaart. Zo worden de vijf kaarten uitgedeeld. Het kan perfect zijn dat sommige kaarten niet gewonnen worden, ze gaan gewoon terug in de doos. In het allerbeste geval heeft de speler met stopkaart 1 alle ingrediënten in de juiste volgorde en raapt hij alle kaarten op.
5) Deel de muizenstront uit aan de speler die stopkaart 1 heeft genomen in deze ronde. Hij moet in de volgende ronde het strontblokje bij z'n ingrediënten voegen en ervoor zorgen dat dit blokje als eerste in z'n doelgebied zit, anders kan hij niets winnen. Bovendien moet hij ook de zandloper bedienen in de volgende ronde.
Na zeven ronden tellen de spelers de waarden van hun gewonnen glyxkaarten op en wint de speler met de meeste punten.
Titel : Nitro Glyxerol Auteurs : Luca Borsa & Andrea Mainini Uitgeverij : Zoch verlag Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 7+
+ dit is zonder meer het leukste spel dat ik bij Pallieter speelde (de 5 sessies zijn niet gelogen) + dit spel is de buzz echt wel waard, het speelt leuk, zorgt voor wat denkwerk en overleg tussen de spelers + er verschijnt binnenkort een nederlandstalige versie (waar er wel wat werk in gestopt zou zijn) + zowel het geven van tips, als het onthullen ervan zijn spannend, niet makkelijk, maar fijn om te doen + rondje gespeeld? Dan doen we er gewoon toch nog ééntje! + heel veel woorden, kaartjes dubbelzijdig bedrukt = prima + de woorden staan twee keer op de kaart, telkens naar een andere kant, zodat je langs beide kanten van de tafel goed kan lezen
- je mag absoluut geen lichaamstaal gebruiken als verteller, want je ziet dan pas hoeveel signalen iemand kan geven door z'n houding of bepaalde reacties - het is verslavend
Conclusie : de imprESSEN hierboven zegt voldoende. Indien u af en toe (of vaak) met minstens 4 (als het even kan 6 of 8) rond de tafel zit, is dit een erg fijn spel. Ook voor diegenen die het Engels niet machtig zijn, is het best te doen, maar zou ik op de Nederlandse versie wachten. Het is een elegant, fijn puzzelspelletje waarbij het zowel voor de verteller als de "zoekers" spannend is. De tips die je geeft en vooral het getal dat je erbij plaatst, maken het niet echt makkelijk. Ik raad één ieder van u aan om het gewoon eens een keertje te proberen. Naar alle waarschijnlijkheid bent u toch verkocht!
Voor de bespreking van vandaag ga ik het mezelf erg makkelijk maken, want Dolmen is gewoon de nieuwe versie van Die dolmengötter die we reeds enkele jaren geleden hier op de blog voorstelden. Ook toen al zagen we het enorme potentieel van het spel, maar de uitgever zat toen met de handen in het haar omdat het spel gewoon niet verkocht raakte ... het zag er dan ook gewoon niet uit. Een nieuwe artwork en een Spieleschmiede (fundraising) moesten het dan maar klaren ... en dat deed het ook. Ik ben erg blij dat dit spel nu meer de aandacht krijgt die het verdient, want het is een erg goed abstract spel met eenvoudige regels, maar toch héél wat diepgang en moeilijke keuzes.
Bij deze alvast eerst onze recensie van 26/02/2008 :
Het doel van dit spel is zoveel mogelijk punten verdienen
met het bouwen van hunebedden. In de onderstaande foto zijn
dat de stapels platte vierkante blokjes. Hoe hoger een blokje op de
stapel ligt, hoe meer punten het waard is. Elk hunebed wordt in een
steencirkel neergezet: dat zijn de ronde velden met daarop de kleine
achthoekige cylinders. Een hunebed wordt gewaardeerd en van het
speelveld genomen op het moment dat de volledige steencirkel is volgezet
met stenen; aan het einde van het spel worden ook nog eens alle
onafgemaakte hunebedden geteld.
Heb jij als speler op een
gegeven moment de meerderheid in stenen in één of meerdere steencirkels,
mag je één van je blokjes met daarop een getal van 1 t/m 4 bovenop
de stapel in die steencirkel leggen. De waarde van dat blokje blijft
voor je tegenstanders verborgen. Het is ook mogelijk dat je de
meerderheid evenaart; in dat geval leg je één van je blokjes onderop
de stapel. De waarde van elk blokje volgt uit het product van het getal
op het blokje en z'n hoogte in de stapel. Dat laatste volgt uit het
cijfer op het speelbord: in een steencirkel met een '5' vermenigvuldig
je voor het hoogste blokje met 5, met het op één na hoogste met 5 min 1 =
4, voor het op twee na hoogste met 5 min 2 = 3, enzovoort.
Die stenen worden daar achtergelaten door één van je drie druïden
die van veld naar veld trekken en daarbij een spoor van stenen achter
zich laten. Omdat het gros van de plekken waar een druïde zich bevindt
voor meerdere cirkels meetelt, is het dus mogelijk dat je in meerdere
cirkels tegelijkertijd meerderheden maakt dan wel evenaart. Tegen
betaling van één punt mag je een druïde ook laten wandelen zonder
achterlating van een steen. (En om dat aan het begin van het spel al
mogelijk te maken, begin je niet op 0, maar op 4 punten.) Druïdes mogen
over andere druïdes heenspringen, maar worden tegengehouden door stenen.
Het bijzondere aan Dolmen is dat er geen
spat geluk in het spel is verwerkt. Alles wat de spelers doen is het
resultaat van hun eigen wensen en plannen. Het tweede bijzondere aan het
spel is dat 'de meerderheid' bij een steencirkel zó is gedefiniëerd dat
je er altijd een andere speler voor nodig hebt. Dat betekent dat je elkaar als spelers moet helpen
om aan een meerderheid te komen, maar dat je elkaar ook niet teveel
wilt bijstaan om te voorkomen dat je alleen maar punten weggeeft.
Vergeet niet dat als je een meerderheid evenaart je onderop
op de stapel komt te liggen. Door het niet-zichtbaar zijn van de waarde
van de hunebedden is dat echter geen makkelijke zaak en krijgt het spel
onverwacht ook nog eens een psychologisch tintje. Je weet overigens wel
wat de waarde van de hunebedden is waarmee iedereen het spel begint en
als een voltooid hunebed wordt gewaardeerd, worden de afzonderlijke
blokjes natuurlijk wel aan de medespelers getoond.
Het spel
heeft door die eenvoudige wisselwerking een vrij verrassende diepgang.
Overal zijn hele kleine meerderhedenspelletjes aan de gang die allemaal
in elkaar overlopen. Zeker als het bord voller begint te raken en de
druïden niet meer zo makkelijk kunnen ontsnappen, is het erg oppassen
geblazen met waar je precies de stenen achterlaat. Je hebt weliswaar de
beschikking over een megasprong waarmee een druïde van het ene naar een
willekeurig ander veld kan springen, maar daarvoor moet hij wel eerst
een ronde plat liggen om 'kruiden te verzamelen'. En het ontslaat je nog
steeds niet van de plicht om een steen neer te zetten of een punt in te
leveren. Daardoor kan het zomaar gebeuren dat 'opeens' in meerdere
steencirkels meerderheden ontstaan of worden geëvenaard en dus ook
hunebedden moeten worden geplaatst. En dit aspect maakt het spel ook nog
eens erg gemeen: merk je pas later dat een hunebed had moeten worden
geplaatst, heb je pech. Je mag het niet meer naderhand nog toevoegen...
(een afbeelding van de oude versie ter vergelijking)
Titel : Dolmen Auteur : Thomas Odenhoven Uitgeverij : Eggertspiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
+ citybuilding met dobbelstenen die me voor een keer wel ligt (geen fan van Machi Koro hier) + het materiaal is erg deftig te noemen, alsook de doos + het artwork vind ik persoonlijk wel leuk, zo cartoony + je kan echt wel dodelijke combo's gaan samenstellen
- met z'n vieren vind ik de wachttijd tussen de beurten té groot (ook met drie is het op het nippertje) - er zijn combo's te vormen die te krachtig zijn en heel het spel uit verhouding trekken (en uiteindelijk nog laten aanslepen ook) - je bent wel wat afhankelijk van je dobbelsteenrol, hoewel je dit stapsgewijs volledig kan wegwerken door het aanschaffen van de juiste gebouwen - de punten van onze tweede sessie lagen belachelijk ver uit elkaar (winnaar had het dubbel aantal punten van de twee andere spelers)
Conclusie : Ik weet het niet goed met deze titel. Dit is zo'n spel dat ik weer echt leuk wou vinden, maar met vier spelers was ik absoluut teleurgesteld. Ik zag wel potentieel met minder spelers. Na een speelsessie met drie ben ik al meer overtuigd van het spelverloop op zich, maar ook nu vormde zich toch wat problemen en dat is een tendens die ik van vele mensen hoor die het spel reeds speelden. Iedereen vindt het wel oké, maar ... Ik heb ook het gevoel dat het hier en daar rammelt en niet in verhouding is, zowel de puntenverdeling als de beperkte schade die je kan aanrichten als je voor militaire zaken gaat. Het gaat in tegen mijn natuur maar ik heb ook eens militair proberen te spelen, een redelijke combo opgebouwd, maar we werden gewoon verpletterd door de speler die enkel aandacht had voor bouwen. Het eerste spelletje dat we speelden gingen we voor 2 vol gebouwde rijen (omdat het gewoon te lang duurde), de tweede sessie waren de boten uitgeput en waren de andere eindcondities ook dichter bij. Om een slotmening te vormen is het misschien nog net iets te vroeg en zou ik graag nog een spel met z'n tweeën afwerken, maar dat het hier en daar rammelt, dat staat zeker vast. Het duurt ook net ietsje te lang voor wat het is (als je niet voor die 2 afgewerkte rijen gaat tenminste) en je blijft toch met een dubbel gevoel achter.
Simurgh was één van de eerste spellen die we oppikten op Spiel Essen. Aangezien ik 's morgensvroeg al een afspraak had met persverantwoordelijke Agnieszka. NSKN bracht overigens 3 nieuwe spellen mee naar Spiel, Mistfall & Simurgh in eigen beheer en ze deden daarnaast ook de distributie van Fool's gold, waarover u binnenkort hier ook wel wat meer te weten komt. Wij focussen ons vandaag op de eerste titel "Simurgh". Toen we het artwork en het materiaal voorgeschoteld kregen, begrijp je onmiddellijk dat fantasie en een onrealistisch thema je deel zijn tijdens dit spel. Maar dat het materiaal ook allemaal van een prima kwaliteit is en dat het artwork erg fijn, maar wel druk, om aan te zien is. Onmiddellijk toch ook een puntje van kritiek, het punchen verliep bij dit spel alles behalve makkelijk. Het snijwerk was niet naar behoren uitgevoerd bij mijn exemplaar, maar met geduldig monnikenwerk ben ik toch tot een mooi eindresultaat gekomen.
In de fraaie doos vind je 1 speelbord, 5 spelersborden, 99 kartonnen tegels (productie-, onderzoeks-, transformatie-, kracht-, ontdekkings-, draken- en doeltegels), 25 miniaturen in blinkend kunststof en staander, 5 scorefiches en 170 kartonnen fiches (diverse grondstoffen en betaalmiddelen). Het spel komt ook met deftige spelregels die zowel een variant voorzien voor beginnende spelers, als ervaren spelers. Ik raad na het lezen van de spelregels u echter aan om onmiddellijk met het ganse pakket van start te gaan. Het lijkt allemaal veel en complex, maar in het hart zit een redelijk eenvoudige worker-placement die erg rechtlijnig en duidelijk is. Uit deze voorstelling zal echter blijken dat het onontbeerlijk is om het materiaal ter hand te nemen om dit alles duidelijk uit te leggen, het zijn véél verschillende fiches en mogelijkheden, maar alles staat overal netjes bij (zie bijv. foto onder).
Bij aanvang van het spel moet je bepalen of je een kort, middellang of lang spel wil spelen. Het aantal doeltegels en tegels die naar de chronieken moeten verhuizen in de loop van het spel hangen van deze keuze af. Het spel verloopt over een aantal ronden tot aan de eindcondities wordt voldaan. Tijdens een beurt moet een speler z'n hoofdactie uitvoeren, zijnde één arbeider inzetten en de gekozen actie uitvoeren OF arbeiders naar keuze terugtrekken van het bord. Daarnaast kan je voor, na of tijdens het uitvoeren van deze acties ook een aantal gratis acties uitvoeren, zoals het plaatsen van een tegel in de wildernis, een drakenrijder een stap laten zetten op een ontdekkingstegel of de eigenschap van de eigen draak gebruiken door een fiche en de gevraagde grondstoffen af te geven.
Op het einde van je beurt mag je slechts 5 tegels meenemen naar de volgende ronde, een teveel wordt afgelegd (krachttegels mag je niet afleggen). Daarnaast mag je ook maar 12 grondstoffen overdragen, elk teveel moet ook hier afgelegd worden.
Het plaatsen van een arbeider doe je op de daarvoor voorziene plaatsen op het bord en de tegels, aangegeven door een cirkel, met of zonder draak. Uiteraard kunnen op de draken enkel je drakenrijders geplaatst worden, op de gewone cirkels kan een gewone arbeider geplaatst worden. Sommige acties hebben maar één cirkel, anderen hebben plaats voor meerdere arbeiders. De acties komen in twee diverse types, de ene geeft je gewoon iets, bij een andere moet je iets afgeven om er iets voor in de plaats te krijgen. Bij sommige acties moet je een arbeider volledig opgeven, deze actie mag je natuurlijk niet uitvoeren als dat je laatste arbeider is.
De acties in de stad : 1) ontvang 1 wapen 2) ontvang 2 wijsheid 3) betaal 1 hout en 1 steen voor 2 wapens 4) ontvang 1 wijsheid 5) ontvang 1 groente OF 1 krachtpunt 6) ruil 3 groenten en 1 vlees voor 1 arbeider 7) ruil 2 groenten en 3 vlees voor een drakenrijder 8) ruil 3 hout voor 2 drakenfiches (waarmee je de eigenschap van de draak kan activeren, zie gratis acties) 9) ruil 2 steen voor 2 drakenfiches 10) ruil 1 groente, 1 vlees, 1 hout, 1 steen en 1 wapen om 3 drakentegels te trekken en er 1 van te houden (gevuld met 3 drakenfiches) 11) ontvang 1 steen en 1 hout en neem onmiddellijk één van de opentegels op het speelbord (de kosten betalen!) 12) trek 3 doeltegels van de stapel, kies er één en leg deze op het speelbord en ontvang de afgebeelde krachtpunten
De gratis acties : * Een tegel op het speelbord plaatsen : Betaal 1 wapen om 1 tegel van het speelbord te verwijderen (optioneel, als er geen vrije plaatsen meer zijn). Daarna mag je een nieuwe actietegel op een vrije plaats leggen op het speelbord. Je ontvang hiervoor de grondstoffen die je afdekt. Plaats tenslotte een eigen arbeider op deze tegel. (indien je dit niet kan, mag je deze actie zelfs niet uitvoeren) * Drakenrijder bewegen op ontdekkingstegel : Een ontdekkingstegel bevat een spoor waarover een drakenrijder kan bewegen. Betaal de grondstof om er een drakenridder op te zetten. Bij elke stap die je vanaf de volgende ronden zet, krijg je de afgebeelde grondstoffen. (max. 1 stap per beurt). Zo gauw de drakenrijder op het onderste vak van de tegel komt, wordt de tegel in de chronieken geplaatst (eindcondities) * Actietegels van de wildernis halen : als er geen arbeider meer opstaat, er 4 arbeiders op de tegel staan, een speler 1 wapen afgeeft om de tegel te verwijderen (ontdekkingstegels mogen nooit op deze manier verwijderd worden). Deze verwijderde tegels komen in de chronieken terecht.
Speleinde : Het einde van het spel wordt getriggerd als er een aantal doeltegels op het bord liggen (4 of 5) en een aantal tegels in de chronieken terecht is gekomen (8-11-14). Elke speler krijgt nu nog één beurt. Daarna worden de punten opgeteld. De doeltegels worden afgehandeld en gescoord. Als je geen grondstoffen overhebt, dan krijg je 5 punten. Heb je tussen 1-3 grondstoffen krijg je nog 3 punten, 1 punt voor 4-6 grondstoffen en 0 punten als je er nog meer dan 6 hebt. De speler met de meeste punten is de winnaar van het spel.
Titel : Simurgh Auteur : Pierlucca Zizzi Uitgeverij : NSKN Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
+ stevige tegeltjes, prachtig artwork (zoals we dat van Iello gewend zijn) + het is een geluksspel, waarop je op het juiste moment aan de beurt moet komen, maar echt storen doet het hier niet + hilariteit alom als je het nét niet haalt in de dungeon + er zijn vier verschillende helden voorzien met elk hun eigen eigenschappen en ze voelen ook anders aan
- het is en blijft een typisch push-your-luck-spel, en er zijn er betere op de markt - dungeoncrawling is niet echt mijn ding, maar het houdt niet op wat dat thema betreft met nog andere titels als Dungeon of Fortune en Dungeon roll, ik vind ze eigenlijk zelfs héél erg dicht tegen elkaar aanleunen (hoewel het spelconcept telkens wel iets anders is) - de verhouding materiaal-doosje is hier prima, maar waarom geen hoger tussenschot voorzien zodat alles beter op z'n plaats blijft?
Conclusie : Welcome to the dungeon is oké, niet meer dan dat. Het is een typisch push-your-luck spel waar je eigenlijk niet echt veel in de hand hebt. Timing is het belangrijkste en als je het geluk hebt dat de beurt op het juiste moment naar jou komt, kan het meezitten of net kei hard tegen. Ik begrijp persoonlijk niet goed waarom er zo veel buzz is rond dit spel. Het is misschien niet onmiddellijk mijn thema, maar het is allemaal toch maar erg dunnetjes. Langs de andere kant vormt dat misschien nu ook net de kracht van dit spel. Het is toegankelijk, één rondje draaien en iedereen is mee met het principe. Je hoeft geen hersenbrekende keuzes te maken, gewoon een beetje inschatten van de situatie en klaar is kees, dus waarschijnlijk zal er een groot publiek zijn die dit wel weet te appreciëren.
Dice city is één van die titels die bij verschillende uitgeverijen verscheen, enerzijds bij AEG, anderzijds bij Artipia. Dit is natuurlijk geen garantie voor succes, maar wel teken dat er vanuit verschillende kanten interesse is in het spel. Vaak wordt dit spel al afgewogen tegen Machi Koro. Waarschijnlijk dat de city-building en dobbelstenen daar voor het één en ander tussen zitten. Of het spel véél overeenkomsten heeft en hetzelfde aanvoelt, zal nog moeten blijken, maar na het lezen van de regels heb ik alleszins wel zin gekregen om het eens op tafel te gooien.
In de doos vind je 4 spelersborden waarop hun persoonlijke stad staat afgebeeld (zie afbeelding onder). De stad is ingedeeld in 6 kolommen met waarden 1 tem 6 en 5 rijen in de vijf aanwezige kleuren. Daarnaast zijn er 45 oogst grondstoffen-kaarten (15 mijnen, 15 groeven en 15 zagerijen), alsook 15 legerkaarten (rood), 60 locatiekaarten (met elk hun unieke eigenschap), 18 bandietkaarten en 11 handelsscheepkaarten. De grondstoffen worden weergegeven door kartonnen fiches steen, hout en ijzer. Daarnaast is er nog wat kartonnen materiaal in de vorm van 16 de-activatiefiches, 16 pasfiches, 1 startspelerfiche en 30 overwinningspuntenfiches (sterren). Tenslotte bevat de doos ook nog 20 dobbelstenen in de vijf kleuren (wit, geel, rood, blauw en zwart).
Een locatiekaart bevat altijd de volgende zaken : titel, locatietype, kosten, eigenschap, verdedigingswaarde, locatietype en de overwinningspunten die ze oplevert aan het einde van het spel. De bandietkaarten tonen enkel de verdedigingswaarde en de overwinningspunten en de handelsschepen tonen welke grondstoffen afgegeven moeten worden en de punten die je ervoor in ruil krijgt.
Elke speler neemt een spelersbord en een dobbelsteen in elke kleur. De oogst grondstoffen-kaarten worden per soort als stapel klaargelegd, alsook de bandietkaarten en handelsschepen (aantal afhankelijk van het aantal spelers). Alle kartonnen fiches worden netjes gesorteerd en klaargelegd en er wordt een startspeler gekozen. Elke speler gooit z'n vijf dobbelstenen in legt ze op de overeenkomstige plaats op hun spelersbord (volgens kolom (waarde) en rij (kleur)). Tenslotte worden de locatiekaarten geschud en er 8 opengelegd als vitrine.
Het spel verloopt over een aantal ronden, tot aan één van de eindcondities wordt voldaan (zie later). De spelers voeren hun acties uit in speelvolgorde rond de tafel. Tijdens een beurt doorloopt een speler steeds 4 fasen : 1) Gebruik dobbelstenen : Je kan opteren uit volgende mogelijke acties door het verwijderen van een dobbelsteen : - gebruik de eigenschap van de locatie waarop de dobbelsteen ligt - beweeg een andere dobbelsteen naar een aangrenzende locatie in dezelfde rij - leg vier kaarten uit de vitrine af en trek vier nieuwe kaarten - heractiveer een eigen locatie waarop een de-activatiefiche ligt (door het fiche terug in de voorraad te leggen) - pas en ontvang een pasfiche
Daarbovenop mag je zo vaak als je wil en in de mogelijkheid bent 2 pasfiches inruilen voor : - één grondstof naar keuze te nemen - je aanvalskracht voor deze beurt met 1 te verhogen (zie fase 2) - de andere spelers te verplichten om 1 van hun dobbelstenen te hergooien (jij kiest welke dobbelsteen) Nadat je al je dobbelstenen gebruikt hebt, leg je deze even terzijde en ga je verder met fase 2.
2) Aanvallen : In deze fase bereken je jouw aanvalskracht door het aantal geactiveerde zwaarden op te tellen bovenop eventuele extra aanvalskracht die je verwierf door pasfiches af te geven. Deze aanvalspunten mag je vrij gebruiken om bandieten aan te vallen (neem de kaart en leg ze gedekt voor je neer, ze levert het afgebeeld aantal punten op aan het einde van het spel) OF locaties van een tegenstander aan te vallen door het aantal aanvalspunten te spenderen gelijk aan de verdedigingswaarde van de locatie. Leg op deze locatie een de-activatiefiche en krijg het overeenkomstig aantal overwinningspunten OF val de voorraad van een tegenspeler aan. Je betaalt 2 aanvalspunten om 1 grondstof naar keuze af te pakken van deze speler. Niet gebruikte aanvalspunten vervallen en kunnen niet overgedragen worden naar de volgende beurt.
3) Bouwen en handelen : Je mag nieuwe locaties bouwen door de gevraagde kostprijs in grondstoffen terug in de algemene voorraad te leggen. Leg de kaart op een locatie naar keuze op je spelersbord. De oorspronkelijke locatie levert je geen punten of voordelen meer op. Sommige kaarten leveren je een onmiddellijk voordeel op, anderen blijven constant geldig en nog anderen moeten geactiveerd worden in fase 1. Daarnaast mag je ook grondstoffen leveren aan de handelsschepen. Leg de gevraagde grondstoffen terug in de voorraad, neem de handelsschepenkaart en op het einde van het spel krijg je de afgebeelde punten hiervoor.
4) Einde van je beurt : Je mag slechts één grondstof van elke soort meenemen naar je volgende beurt. Leg overtollige grondstoffen af. Pasfiches mag je echter wel opsparen. Hergooi je vijf dobbelstenen en leg ze op de overéénkomstige plaats van je spelersbord. Daarna is de volgende speler aan de beurt.
Het einde van het spel wordt ingeluid als : - alle bandietkaarten weggenomen zijn - twee of meer stapels handelsschepenkaarten weggenomen zijn - de locatiekaarten zijn opgebruikt - een speler twee of meer rijen heeft gevuld met gebouwen en er geen van gede-activeerd zijn. In dit geval moet die speler zelf beslissen of hij het spel wil beëindigen of niet
Als één van deze situatie zich voordoet, wordt de lopende ronde afgewerkt en volgt de waardering. Tel hiervoor het volgende op : - alle verzamelde punten (sterrenfiches) - alle punten op vergaarde handelsscheepskaarten en bandietkaarten - alle punten afgebeeld op de zichtbare locaties op hun spelersbord (ook al zijn ze gede-activeerd), afgedekte kaarten tellen niet meer
De speler met de meeste punten wint. Bij gelijkstand wint de speler met de meeste locaties op z'n spelersbord, dan diegene met de meeste punten aan handelsschepen en bandieten. Is het dan nog gelijk wint de speler het dichtste bij de startspeler.
Titel : Dice City Auteur : Vangelis Bagiartakis Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 1-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 14+
+ de dobbelstenen zijn mooi + het coöp-gedeelte met backstabbing zorgt altijd wel voor een "vrolijke" noot + er zijn 4 verschillende scenarioborden voorzien (al goed) + artwork is wel oké, alhoewel sommige iconografie beter had gemogen
- er zit bijzonder weinig materiaal in de grote doos - er zijn maar 4 verschillende scenarioborden, misschien voer voor uitbreidingen, maar het mag toch iets hebben - ons scenario was misschien niet het beste, maar het spel was redelijk saai en repetitief - het artwork is mooi, maar waarom geen grotere fiches en borden? Waar zit die Kraken? In mijn ogen ziet een kanonskogel er toch anders uit en zouden rondvliegende stukken piratenschip toch fraaier kunnen worden weergegeven.
Conclusie : Dit spel hebben we in Essen aan onze neus laten voorbij schieten en na onze speelsessie van zaterdag weet ik weer exact waarom. The curse of the black dice is een aardig dobbelspelletje met enkele leuke elementen, maar daar houdt het helemaal op. Het zou best wel eens kunnen dat er een hilarisch dobbelmoment plaatsvindt, maar toch een beetje te weinig. Ik had niet echt het gevoel dat ik op een piratenschip tegen zeemonsters aan het vechten was eerlijk gezegd. Over de ganse lijn vond ik dit spel gewoon té weinig. Te weinig inhoud, te weinig materiaal, te weinig animo. Uiteindelijk versloegen wij héél eenvoudig de Kraken en was het eerder zaak om voor eigen succes te gaan en goud in te zamelen. Het feit dat de winnaar dubbel zoveel punten had als de andere spelers geeft voor mij genoeg aan dat het niet echt spannend was. Voor mij niet onmiddellijk een titel die ik opnieuw wil spelen.
Solitaire domino voor gevorderden, daar lijkt deze Sapiens op uit te draaien na het lezen van de spelregels. Maar ga zeker nog niet lopen, want dit zou wel eens verrassend leuk en puzzelachtig kunnen zijn. In de mooie doos, met prima inlay vind je erg deftig en stevig materiaal. Meer bepaald : 1 scorebord, 4 spelersborden (bestaande uit 8 halve dubbelzijdige borden), 63 tegels, 12 vechtfiches (in de vier kleuren), 32 bergfiches (een set van 8 per speler), 4 voedselfiches en 4 onderdakfiches, startspelerfiche, 18 berenfiches en 18 steakfiches.
Leg het scorebord in het midden van de tafel en leg de voedselfiches en onderdakfiches ernaast. De tegels worden gedekt geschud en als trekstapels klaargelegd. In elk spel worden er enkel uit het spel verwijderd (afh. aantal spelers). Vijf tegels worden opengedraaid en vormen de vitrine. Elke speler neemt 2 halve borden en puzzelt deze willekeurig in elkaar. De set bergfiches schud je en plaats je willekeurig open op je spelersbord (op de daarvoor voorziene plaaten), daarnaast neemt elke speler 4 tegels van de trekstapel die hij open naast z'n spelersbord legt. Ook de drie vechtfiches in z'n kleur legt hij naast z'n bord. Er wordt willekeurig een startspeler gekozen die de startspelerfiche ontvangt. (deze dient enkel om aan te geven dat het spel bij deze speler startte en zorgt ervoor dat iedereen evenveel beurten kan spelen).
Het doel van het spel is het verzamelen van voedselpunten en onderdakpunten. Het is echter je laagste score van deze twee die voor je eindtotaal zal tellen en de winnaar zal bepalen. Je verzamelt deze punten door het plaatsen van tegels op je spelersbord. In een beurt ga je dan ook een tegel uit je voorraad aanleggen, punten scoren en eventuele bonussen uitvoeren en een nieuwe tegel trekken.
De legregels : - een tegel moet steeds aan een vorig geplaatste tegels grenzen met een volledige zijde - de landschapstypes van de aangrenzende tegels moeten overal overeenkomen - je mag geen tegels over elkaar leggen - tegels mogen niet buiten het speelveld worden gelegd - "pluk"tegels mogen niet op grasvelden worden gelegd en moeten in bossen terecht komen
De voedselpunten scoor je door de punten af te dekken die op het spelersbord staan. Je scoort enkel diegene die afgedekt worden door een landschapstype dat grenst aan z'n soortgenoten. Daarnaast ontvang je ook de overeenkomstige bonus van het landschapstype. (zie later) Indien je erin slaagt om bergfiches af te dekken met je tegel, scoor je de afgebeelde onderdakpunten (het grote getal als er nog een fiche lag, het kleine getal als er geen bergfiche meer aanwezig was). Nadat je een tegel plaatste, kies je een nieuwe uit de vitrine in het midden van de tafel en vul je daarna onmiddellijk de vitrine aan tot vijf tegels. Eénmaal per beurt mag je één van je verzamelde bergfiches inzetten. De functies van deze tegels komen in grote lijnen overeen met de bonussen die je ontvangt van de tegels.
Indien je geen passende tegel kan aanleggen, draai je alle eerder geplaatste tegels om (je verlaat deze stam) en begint op een andere plaats opnieuw. Hiervoor verwijder je het bergfiche dat er ligt, scoor je de kleine onderdakpunten en begin je een nieuwe stam. Het kan op deze manier ook voorvallen dat een speler het spel eerder beëindigt dan de andere spelers.
Het einde van het spel wordt getriggerd als de vitrine volledig leeg is. De lopende ronde wordt netjes afgerond, zodat alle spelers evenveel rondes hebben gespeeld. De puntenfiches die het verste zijn geraakt van de verschillende spelers worden verwijderd. Nu worden de punten van de tweede fiches vergeleken en wint de speler die het meeste punten heeft.
De bonussen : - bot : leg een extra tegel (dubbele beurt) : je scoort geen voedselpunten of andere bonussen met deze actie, maar wel eventuele onderdakpunten - pluk : +1 voedselpunt - rots : neem een bergfiche van je spelersbord of één die je reeds gebruikte als er geen meer beschikbaar is - vechten : neem een vechtfiche en plaats deze op een tegel uit de vitrine of de voorraad van een tegenspeler. Als de speler deze tegel plaatst, krijgt hij 1 voedselpunt minder en krijg jij er 1 bij. - water : ruil een tegel uit je voorraad voor één uit de vitrine of de voorraad van een andere speler - kamp : +3 onderdakpunten - jagen : neem een steak-fiche OF lever je verzamelde steak-fiches in voor voedselpunten (zoals aangegeven in tabel) - vuur : neem een beerfiche en leg deze op het spelersbord van een andere speler. Dit vak is niet meer beschikbaar. Scoor daarna voedselpunten gelijk aan het aantal aangrenzende tegels. OF verwijder één berenfiche van jouw spelersbord.
2 verschillen met het gebruiken van een bergfiche tov de bonussen - jagen : neem een steak-fiche, je mag ze niet inruilen voor voedselpunten - pluk : je mag "pluk"tegels op grasvelden leggen deze beurt
Titel : Sapiens Auteur : Cyrille Leroy Uitgeverij : Iello Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
+ stevige kaarten (erg dikke kwaliteit), met artwork van Dennis Lohausen (need to say more?) + het spelprincipe is erg éénvoudig, slechts 3 stapjes in je beurt (meestal zelfs maar 2) + het herkenbare karakter van het spel voor "Het Dorp"-spelers + héél veel mogelijkheden om punten te scoren zorgen voor razendspannende eindstrijd + het unieke concept van de stervende arbeiders blijft een sterk gegeven + de zwarte markers die allerhande zaken kunnen voorstellen (à la grondstoffen van La Granja) werkt wel lekker + de iconografie!!! Lieve spellenmakers, neem een voorbeeld aan dit soort spellen, dit is topshit + er zijn héél wat kaarten, maar als je er één snapt, dan is de rest ook piece-of-cake
- de spelregels zijn wel stevig, maar eens je bezig bent vormt dit geen enkel probleem meer (op 2 kleine uitzondering na, een reistegel en de tegels van de kerk en gemeentehuis met hun speciale eigenschap moesten nog even opgezocht worden) - het is niet hetzelfde spel als Het Dorp, maar het neigt er natuurlijk wel héél erg naar. Als je het één hebt, moet je het ander dan nog hebben? (zie onder) - je hebt een grote tafel nodig om alle kaarten netjes uit te stallen
Conclusie : in mijn conclusie wil ik het vooral even hebben over de vergelijking tussen My village en The village, aangezien deze laatste erg populair is en door de meeste lezers onder u misschien toch al eens gespeeld is geweest. In mijn bescheiden ogen is My village een erg fijne, goed doordachte implementatie van Het dorp naar een spel met vooral kaarten en dobbelstenen (als actiekeuzesysteem). Het grote verschil tussen beide spellen is dat je nu op je eigen bordje probeert je dorpje uit te bouwen, terwijl je in Het Dorp samen op het centrale spelersbord zit te spelen. Qua interactie neem je bij het dorp misschien (toevallig) het blokje voor de tegenspeler z'n neus weg, hier doe je dat met een combinatie aan dobbelstenen. Qua puntentelling, artwork, gebruikte iconografie, spelgevoel, ... komen beide spellen dan weer héél erg overeen. Je behoudt de klok van het spel, zijnde de overleden familieleden (afh. aantal spelers), de tijd die je verliest door te opteren voor de zwarte dobbelstenen komt overeen met de zwarte blokjes uit het Dorp. De verschillende kleuren van gebouwen komen in dit spel volledig terug (geel voor landbouw, blauw voor handel, bruin voor religie, rood voor politiek, oranje voor ambachten), de grondstoffen, het tijdspoor, ... je ziet waar de mosterd werd gehaald. Zijn er dan geen unieke elementen? Jawel, in My village kan je nog op een extra manier scoren, namelijk door het verzamelen van "verhaalpunten". Deze punten worden op de boom op je spelersbord gelegd en zijn pas veilig als je ze met je boer binnenhaalt. De boer die over de binnenkoer van je boerderij struint is ook iets dat nieuw is. Als er een overlijden is, dan dien je ook met de rattendobbelsteen te gooien en kan er op termijn een rattenplaag zijn die je de helft van je verhaalpunten (op je boom) doet verliezen. Een extra mogelijkheid dus om te scoren en voor te opteren tijdens je beurt. Persoonlijk weet ik eigenlijk niet goed welk van beide spellen ik beter vind. Het dorp heeft natuurlijk z'n reputatie al, maar My village is ook erg verfijnd en heeft gevoelsmatig volgens mij meer mogelijkheden. Het Dorp vind ik dan weer gestroomlijnder en misschien ietsje makkelijker om uit te leggen aan nieuwe spelers (je bent op hetzelfde bord bezig, dus het is iets overzichtelijker). Misschien is het verschil tussen beiden spellen iets te klein om een voorkeur voor één van beiden te hebben en ik zou dan ook niet speciaal beide spellen aankopen als ik ze nog niet had. Probeer ze beiden en maakt vooral zelf de keuze, maar bij mij blijven ze wel lekker beiden in de collectie
Deelnemers : héél wat spelers van Pallieter & Arne
Gespeelde spellen : Dice city, 5 x Codenames, Gold West, The curse of the black dice, Welcome to the dungeon, My village & 2 x Eén nacht weerwolven Speeldatum : 24/10/15
Speelplaats : Spellenclub Pallieter Lier Opmerkelijk : Het was weer véél te lang geleden dat ik nog in Lier was geraakt (op zich natuurlijk logisch met de zomerstop en het feit dat ik er in september niet geraakte). Ik kon pas in de late namiddag beginnen aan het spellenplezier. Er zijn weer héél wat nieuwigheden getest, dus voer voor de imprESSENs de volgende dagen. Let wel, het zou nu kunnen voorvallen dat de imprESSEN verschijnt voor de beschrijving die ergens in november staat gepland.
(het centrale bord en het materiaal van één speler!)
Trickerion (Mind Games) :
+ ik heb dit spel via KS in mijn bezit gekregen, er zal dus alvast een reden zijn waarom ik dit spel een pluspuntje geef + het materiaal is fantastisch in alle opzichten, je krijgt tonnen materiaal, prachtig geïllustreerd, mooie houten functionele speelstukken + er zijn wel wat spelregeltjes, maar er zijn handige overzichtjes voorzien en de symboliek is erg duidelijk + er is voor elke speler een overzichtsboekje gemaakt met alle kaarten, fiches en overzichtjes, erg knap ding + dit spel is zo'n workerplacement waar je al een plan moet hebben op lange termijn, je wil dit en dat en wil dit zus en zo + thematisch zit het allemaal wel snor, het gaat tot in de kleinste details + het basisspel is misschien relatief simpel, maar om alvast wegwijs te worden met alle mogelijke acties is dit fijn + de variant voegt zoveel toe dat het een veel dieper spel wordt, donkere steegjes waar je leuke actiekaarten kan gaan halen, de voorspellingen die de boel op z'n kop kunnen zetten, de krachten die je ongetwijfeld leuke combo's kunnen bezorgen en indien je dat wenst kan je ook nog eens met een specifieke en unieke eigenschap het spel van start gaan + ik wil dit spel opnieuw spelen ... en snel + de wegen naar de overwinning zijn erg talrijk, optredens, speciale krachten, combo's tussen kaarten en acties, ...
- het zijn wel véél regeltjes, een eerste keer kan dit erg overweldigend zijn - de setup had in mijn ogen ietsje duidelijker moeten zijn in de spelregels, zeker als je met de variant speelt, nu moet je een beetje héén en weer springen tussen het blad van de standaardopstelling en dat van de variant - er zijn na een speelsessie niet erg veel, maar toch nog enkele kleine vraagjes, niet spelbepalend, maar wel jammer - er is een ongelooflijke leercurve mogelijk ongetwijfeld, dit is zo'n spel dat je best een aantal keer op korte termijn speelt, zodat het netjes in je hoofd zit hoe alles in elkaar zit - het artwork en materiaal is prachtig, maar vergeet niet dat je een erg grote tafel nodig hebt om alles uberhaupt op tafel te krijgen
Conclusie : Ik zou ongetwijfeld nog een tijdje kunnen doorgaan, maar dan zou het misschien een te lange imprESSEN worden. Trickerion was voor mij de eerste echte blinde KS. Ik had me er niet echt in verdiept, maar ging op gevoel af en daar heb ik absoluut geen spijt van. Trickerion is een spel voor de gevorderde veelspeler, die houdt van mogelijkheden, een strakke planning en hier en daar ... een vleugje magie. In dit spel zitten zoveel spelmechanismen en kleine zaken van diverse spellen die echt in elkaar haken. Het plannen van Shogun, de workerplacement volgens het principe van Viticulture (bonussen), het optreden à la Colosseum, grondstoffen verzamelen om je trucks te leren en aan te schaffen, de dobbelstenen die mogelijke acties al dan niet openstellen, ... Trickerion zorgt voor een diepe, intense ervaring waar je nog even mee in je hoofd zal zitten en dit gemixt met het fantastische materiaal zorgt het voor een unieke speelervaring. Ik raad u wel aan om het spel een eerste keer te spelen met iemand die het spel al kent, die alle regels netjes kan uitleggen, zodat je onmiddellijke en positieve ervaring hebt. Als je zelf de spelregels moet gaan uitpuzzelen en dit niet je favoriete bezigheid is, dan zou dit wel eens zo'n stofvanger in je spellenkast kunnen worden en dat zou bijzonder jammer zijn.
Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk : het is ondertussen een maand geleden dat er nog eens een "spelen met SpinLi" verscheen. Enerzijds door de drukke periode van Essen, waar er meer werk gaat naar beschrijven van spellen en voorbereiden voor de beurs, anderzijds de drukte op school. Niet dat er niet gespeeld is, maar zoals beloofd geen "spelen met SpinLi's" voor speelsessies met de kindjes. De komende weken hoop ik u alleszins nog héél wat speelsessies en bijpassende imprESSENs te kunnen voorschotelen.
We zijn nu zo'n 2 weken onderweg met onze Essen-recensies, de hoogste tijd dus om een geflipt dexterity-spel tussen te gooien. En waar kunnen we dan beter zijn bij die gekke Italianen van Cranio creations. Dit jaar brachten ze "Monsters' tower" mee naar Essen. Een spel in een zeer onhandig formaat van doos, het doet me zelfs een beetje denken aan die goeie ouwe "Toren van Pisa" qua formaat.
In de doos vind je een toren met aan de kant allerlei gaten (ramen), 40 monsterfiches (in 4 verschillende vormen), 1 zandloper, 4 doeltegels en 32 trofeefiches. De speler die overigens als eerste zo'n 15 trofeefiches weet te verzamelen, wint dit spel.
Bij aanvang van een ronde worden alle monsterfiches voorzichtig door het gat boven in de toren gegooid. Daarna trekken alle spelers een doeltegel die aangeeft welk type van monster ze moeten aanvallen. De zandloper wordt omgedraaid en dan gaat het helemaal los. De spelers moeten gelijktijdig hun vingers door de openingen in de toren steken en trachten hun monsters naar beneden te duwen door de openingen in de verdiepen. Als er een speler merkt dat de zandloper is doorgelopen, mag deze "Opgepast monsters" roepen en eindigt de ronde. De toren wordt voorzichtig opgeheven en opzij gezet en er wordt gekeken welke monsters er allemaal volledig door de toren zijn gevallen. Voor elk eigen monster dat helemaal tot beneden is geraakt, krijg je een trofeefiche.
Titel : Monsters' tower Auteur : Simone Luciani & Antonio Tinto Uitgeverij : Cranio creations Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 5+
Portal publishing, de uitgeverij van Ignacy Trzewiczek, kwam dit jaar met héél wat nieuwe titels naar Spiel, waaronder 2 uitbreidingen en een herwerkte versie van Stronghold. Deze titels lieten we, omwille van financiële plafonds, aan ons voorbijgaan. De 2 andere titels mag u hier wel op de blog verwachten en we beginnen met het 2-spelersspel "Tides of time".
Tides of time kunnen we catalogeren als een micro-game, een spel dat bestaat uit bijzonder weinig materiaal, maar toch héél wat diepgang herbergt. In het doosje vind je welgeteld 19 kaarten, waarvan 1 overzichtskaart, 1 potlood, 1 scoreblokje en 4 fiches. Elke kaart bevat een naam en een eigenschap, alsook de punten die de kaart je kan opleveren en de meeste kaarten behoren ook nog tot één van de vijf categorieën (paleis, bibliotheek, tuin, tempel en fort). Bij aanvang van een ronde worden de kaarten geschud, krijgt elke speler 5 handkaarten en wordt de rest terzijde gelegd, deze doen niet mee in de lopende ronde.
Een spel bestaat uit drie ronden waarin de spelers uit de beschikbare kaarten gaan draften om zo een koninkrijk op te bouwen. Je tracht vooral een goeie combo te maken tussen de beschikbare kaarten om zoveel mogelijk punten te sprokkelen. Beide spelers kiezen één van hun handkaarten, leggen deze gedekt voor zich en draaien gelijktijdig om. Deze kaart wordt in hun koninkrijk gelegd. Daarna wisselen ze van handkaarten en doen ze identiek hetzelfde. Dit wordt herhaald tot alle kaarten zijn uitgespeeld. Dan worden de scores bepaald. Na het scoren van de eerste ronde leggen de spelers op één van hun kaarten een fiche. Deze kaart blijft gedurende het ganse spel in hun koninkrijk. Daarnaast wordt er één kaart uit het spel verwijderd. Tenslotte trekken de spelers drie handkaarten bij en vullen hun hand terug aan tot 5. De 2de ronde verloopt identiek, alleen blijven er nu op het einde 2 kaarten liggen met een fiche. Ook de derde ronde verloopt hetzelfde, maar deze eindigt bij de score (er moeten geen kaarten meer geselecteerd worden om een fiche op te leggen of te verwijderen uit het spel). De spelers tellen hun scores van de drie ronden op en de speler met de meeste punten wint het spel.
De locaties op de kaarten en hun effecten : 1) Kings nest : je wint alle gelijke standen die betrekking hebben op één van de scores 2) Ancient divide : indien je meer fort-kaarten hebt dan je tegenspeler ontvang je 7 punten 3) Eternal palace : voor elke bibliotheek-kaart ontvang je 3 punten 4) The great library of Ahm : indien je meer tempel-kaarten hebt dan je tegenspeler ontvang je 7 punten 5) The mana well : voor elke set van 1 paleis, 1 fort en 1 tempel ontvang je 9 punten 6) The citadel of the prophets : voor elke tuin ontvang je 3 punten 7) Golden ziggurat : indien je meer paleizen hebt dan je tegenspeler ontvang je 7 punten 8) Gods baths : voor elk fort ontvang je 3 punten 9) The maze of the damned : indien je 1 paleis, 1 fort, 1 tuin, 1 bib en 1 tempel hebt, ontvang je 13 punten 10) The eye of the north : voor elke categorie van kaarten dat je niet hebt ontvang je 3 punten 11) The jinn shackles : voor elke tempel ontvang je 3 punten 12) Old man's pass : indien je meer bibliotheek-kaarten hebt dan je tegenspeler ontvang je 7 punten 13) Blood-tear spring : indien je meer tuin-kaarten hebt dan je tegenspeler ontvang je 7 punten 14) The sky pillars : voor elke set van 1 bibliotheek en 1 tuin ontvang je 5 punten 15) The vestibule : voor elk paleis ontvang je 3 punten 16) The molehill : indien je meer solitaire kaarten van een categorie in je koninkrijk hebt dan je tegenspeler ontvang je 8 punten 17) The roof of the world : verdubbel de waarde van de categorie waarvan je het meeste kaarten hebt (kunnen meerdere categorieën zijn) 18) The sapphire port : indien je hoogste score van een kaart je meer punten geeft dan je tegenspeler ontvang je 8 punten
Als er niet aan de voorwaarden van de kaart is voldaan, scoor je uiteraard geen punten.
Titel : Tides of time Auteur : Kristian Curla Uitgeverij : Portal publishing Aantal spelers : 2 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
Welcome to the dungeon is één van die kaartspellen van Iello die verpakt zitten in de kleine doosjes. Hier betreft het een push-your-luck spel waarin je in de kerkers naar schatten moet gaan delven. Alhoewel er niet echt schatten aan te pas komen. Je overleeft een tripje naar de kelder ... of net niet. De speler die als eerste 2 delvingen weet te doorstaan of de speler die als enige overlevende overblijft, wint het spel.
In het doosje vind je 13 monsterkaarten, 4 speelhulpen, 4 avonturiertegels, 24 uitrustingstegels en 8 succeskaarten. Je kiest een willekeurige avonturier en legt z'n uitrustingtegels er netjes in een rij onder. De monsterkaarten worden geschud en klaargelegd. De succeskaarten worden voorlopig terzijde gelegd, deze ontvang je als je succesvol door de kerker bent gedwaald. Elke speler krijgt een overzichtskaart en het spel kan beginnen.
Een speelronde bestaat uit 2 fasen : een biedfase en een kerkerfase.
In de biedfase spelen de spelers volgens de wijzers van de klok. Als je aan de beurt bent, trek je een nieuwe kaart van de monsterstapel of pas je en doe je niet langer mee aan de biedfase. Indien alle kaarten van de monsterstapel zijn opgebruikt, moet je passen natuurlijk. Als je ervoor opteert om een kaart te trekken, bekijk je deze in het geheim en heb je 2 keuzes. Of je legt de kaart in de kerker (gedekt op tafel) of je legt de kaart gedekt voor je neer en neemt één van de uitrustingstegels in het midden van de tafel. Deze uitrusting wordt vernietigd door de kaart die je uit het spel neemt op deze manier. Indien er geen uitrusting meer is nadat je een kaart trok, moet je ze in de kerker leggen. Zo gauw alle spelers, behalve één, gepast hebben, eindigt de fase.
In de kerkerfase gaat de speler die nog niet paste de kerker induiken. Bereken de kracht van de avonturier door z'n initiële waarde te verhogen met de kracht van de uitrustingstegels die nog op tafel liggen. Daarna draaien we de monsterkaarten uit de kerker één voor één open. Indien je nog voldoende uitrusting hebt om het monster te verslaan (z'n kracht staat linksboven op de kaart), wordt het monster afgelegd. Heb je geen uitrusting meer, brengt het monster jou schade toe. Dit gaat zo door tot alle monsters zijn afgehandeld en de speler nog kracht overheeft, hij wint de ronde en krijgt een succeskaart. Ofwel heeft de avonturier te weinig kracht om alle monsters te verslaan en verliest de speler deze ronde. Hij draait z'n overzichtskaart naar de rode kant of indien ze al op deze kant lag, wordt de speler volledig geëlimineerd.
Daarna volgt er een nieuwe ronde waarbij de monsterkaarten terug geschud worden. De speler die de vorige ronde in de kerker zat, kiest een nieuwe avonturier, legt de bijpassende uitrusting erbij en de volgende ronde kan beginnen met deze speler. Het spel eindigt zo gauw een speler z'n 2de succeskaart wint of tot er nog maar één speler overblijft.
De verschillende uitrustingstegels hebben elk hun eigenschap die de avonturiers hulp kunnen bieden tijdens hun toch door de kerker.
Titel : Welcome to the dungeon Auteur : Masato Uesugi Uitgeverij : Iello Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
Soms krijgen we de opmerking dat we te veel beschrijvingen op onze blog plaatsen en geen eigen mening formuleren bij de spellen. Ik wil dit hier graag even nuanceren en voor iedereen verduidelijken. Als tegemoetkoming voor de recensie-exemplaren die we van uitgeverijen krijgen, willen we effectief iets terugdoen. Een spelbeschrijving is een eerste zaak, die we quasi onmiddellijk kunnen doen. Op deze manier zetten we het spel alvast in the picture en kan u de spelregels in vogelvlucht eens doornemen (in het Nederlands!) en voor u zelf uitmaken of het iets voor u is of niet. Bent u eerder geïnteresseerd in onze mening, dan verwijs ik u graag door naar onze imprESSENs, waarin wij onze persoonlijke plus- en minpunten van een spel beschrijven. Uiteraard plaatsen we dit pas nadat we het spel één of meerdere keren konden proberen, dus hiervoor moet u wat meer geduld hebben. Je vindt alle imprESSENs op de blog door hier rechts op het mapje "imprESSEN" te klikken of de titel van het gezochte spel in de zoekfunctie in te geven. Bij deze wens ik u nog veel leesplezier! Let op! Dit berichtje blijft hier even bovenaan staan, scroll dus zeker naar hier vlak onder, voor een volgende beschrijving (of bespreking).
