Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
08-03-2015
Spelen met SpinLi 266
(foto : beurs bij aanvang 's morgens)
Deelnemers : wisselend met o.a. Jonathan, Andy, Rani, Annelies, Kurt, Björn, Cynthia, Mike, Jolien (en een heleboel anderen &Arne
Speeldatum : 7/03/15 Speelplaats : Spellenplezier Bredene Opmerkelijk
:
Eerste spellenbeurs in Bredene was een wisselend succes. Er was een niet al te grote opkomt, wat erg jammer was voor de organisatie (want die was perfect), maar de aanwezigen waren laaiend enthousiast. Ik heb er de ganse dag spellen gedemonstreerd van Asmodée en had bijna telkens de mogelijkheid om mee te spelen, dus dat is natuurlijk ook niet slecht. Moest er een herhaling komen van deze beurs dan ben ik zeker aanwezig. Hopelijk u dan ook!
Speeldatum : 5/03/15 Speelplaats : bij Nele en Johan Opmerkelijk
:
Na véél te lang geleden nog eens een potje "Village" (ofte het Dorp). Mijn stereotype spel heeft het gehaald, dus volgende keer zeker terug met de uitbreiding(en). Graag ook een keertje met de "Port" dan, want die moet nog van het lijstje geschrapt worden.
Met Xanadu hebben we nog eens exotisch product in onze spellenkast gekregen. Volgens mij is dit het eerste Columbiaanse spel dat we mogen toevoegen. Xanadu speelt zich wel af in Mongolië, waar de bekende Chinese architect Liu Bingzhong een zomerpaleisje wil neerplanten voor Kublai Khan. De spelers trachten tegelijk de bouwwerken te laten vorderen, maar laten het uiteraard niet na om hun tegenspelers te saboteren.
Het spel bestaat uit 70 kaarten (24 bruin, 24 blauw, 12 geel en 10 groen, 1 overzichtskaart, 1 einde-van-het-spelkaart) en 60 geldfiches met waarden 1-3-5. Meer heb je niet nodig om dit unieke kaartspel te spelen. Doel van het spel is om zoveel mogelijk geld te vergaren tijdens het spel, dat zo lang duurt tot de stapel kaarten 2 maal is gebruikt (voor een langer spel kan je ook drie keer de deck doorlopen). Op het einde van het spel verkopen de spelers hun nog resterende gebouwkaarten en tellen hun geld bij elkaar op. Bij aanvang van het spel wordt de einde-van-het-spelkaart even terzijde gelegd, de andere kaarten worden geschud en elke speler krijgt er 7 op handen. De rest vormt de trekstapel. Elke speler moet een bruine kaart voor zich open op tafel leggen als startkaart (indien je geen bruine kaart hebt, start je met een blauwe kaart, indien je dit nog niet hebt, begin je met een gele kaart). Het geld wordt als voorraad terzijde gelegd.
Om het spel enigszins voor te stellen, is het belangrijk om de kaarten te begrijpen. De achterkant van de kaart toont een arbeider, deze is voor alle kaarten identiek. Hun werking wordt hier later nog toegelicht. De voorkant toont verschillende kleuren, kostprijs, grondstoffen die ze opleveren en een score.
Concreet voor onderstaande kaart : - linksboven staan de bouwkosten (in dit geval 1 goud, 1 inkt en 1 klei) - bovenaan staat ook de naam van het gebouw (in dit geval "pagode tempel") - rechtsbovenaan kan er een passieve grondstof staan die beschikbaar is als de kaart voor je ligt (in dit geval jade (draak)) - aan de rechterkant zie je verschillende waarden, dit is het geld dat je krijgt als je de kaart verkoopt (de eerst zichtbare waarde wordt uitbetaald, meer hierover later) - in het midden van de kaart staan de grondstoffen die je kan krijgen als je arbeiders op de kaart plaatst (je moet ze van onderaan beginnen opvullen) - helemaal links op de kaart staan de grondstoffen die je krijgt als je op deze hoogte al arbeiders hebt geplaatst (hier porselein op het eerste niveau)
Tijdens een beurt doorloopt een speler 3 fasen : 1) Verkoop kaarten : vooraleer een speler acties gaat uitvoeren, mag hij één of meer gebouwen die voor zich openliggen verkopen. De huidige waarde van de kaart wordt uitbetaald en de kaart (met eventueel eropliggende arbeiders) wordt afgelegd. Je mag ook kaarten met waarde 0 verkopen. Indien alle kaarten (bij alle spelers) op een gegeven moment verkocht zouden zijn, nemen de spelers tot 7 handkaarten en leggen ze wederom een bruine kaart open als startkaart.
2) Wijs arbeiders toe en bouw een gebouw : de speler mag zoveel arbeiders aan kaarten toewijzen als hij wil. Door deze op kaarten te leggen, bij jezelf of tegenspelers en grondstoffen af te dekken, verkrijgt hij deze grondstoffen fictief. De plaatsen op een kaart moeten van beneden naar boven worden afgedekt. De op deze manier verworven grondstoffen kunnen gebruikt worden om een andere handkaart te bouwen en voor zich uit te leggen. Ook de passieve grondstoffen van eerder gebouwde eigen kaarten en grondstoffen die de linkerkolom van hun kaarten aangeven, mogen éénmalig per ronde gebruikt worden hiervoor. De nieuw gebouwde kaart wordt voorlopig nog horizontaal gelegd en kan nog niet gebruikt worden. Een speler mag ook arbeiders spelen om andere spelers te saboteren (grondstoffen af te nemen of waarde te verlagen) of hun eigen kaarten te upgraden. Een speler mag ten allen tijde maximaal 5 kaarten voor zich open hebben liggen.
3) Trek kaarten van de trekstapel : afhankelijk van de acties die een speler uitvoerde, mag hij nieuwe handkaarten nemen van de trekstapel. 1 kaart als je niets verkocht hebt deze ronde, 3 kaarten indien je wel iets verkocht deze ronde of de hand aanvullen tot 7 indien er geen acties werden uitgevoerd in de vorige 2 fasen. Een speler kan nooit meer dan 7 handkaarten hebben. Tot slot draait de speler z'n horizontale kaart verticaal en moet eventueel uitgeputte gebouwen (die vol liggen met arbeiders) verkopen.
Als de trekstapel één keer is doorgespeeld, worden de kaarten terug geschud en wordt de einde-van-het-spelkaart toegevoegd aan de laatste tien kaarten (deze worden ook nog eens geschud en onderop gelegd). Zo gauw de kaart wordt getrokken, eindigt het spel. Elke speler verkoopt z'n kaarten nog tegen hun huidige waarde en de speler met het meeste geld wint.
Titel : Xanadu Auteurs : Javier Velasquez, Carolina Tobar & Santiago Salazar Uitgeverij : Azahar Juegos Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 50 min. Leeftijd : 13+
Deze titel van Gryphon games verscheen al in 2013 en had toen al onmiddellijk onze aandacht. Enerzijds omdat het materiaal wederom fantastisch is en anderzijds omdat het biedsysteem (en vooral de toegankelijkheid) in het spel ons aansprak. Een tijdje geleden konden we dit spel eindelijk een keertje spelen bij "De Kolonisten", een winkel in Turnhout. Het spel voldeed aan mijn persoonlijke verwachtingen, maar zoals u ook kon lezen in onze imprESSEN weerhield de prijs ons toch wel van een aanschaf. Dit weekend op de "Kempen speelt" beurs stond het spel echter in promo en konden we het spel echt niet laten liggen. Vandaar dat ik u graag Karesansui voorstel hier op de blog.
In de stevige, gekende Gryphon-doos, zit wederom een erg functionele inlay die al het materiaal vlekkeloos bij elkaar houdt. Hieronder verstaan we 76 houten stenen (15 wit, 15 bruin, 15 grijs, 15 roos,15 geel en 1 zwarte steen, telkens allen met waarde I, II en III), 1 stoffen buidel om de stenen in te bewaren, 40 strafpuntkaarten (in 4 soorten), 6 spelersborden, 6 kartonnen harken en 1 biedbord.
Het biedbord wordt in het midden van de tafel gelegd. Elke speler krijgt z'n spelersbord en hark. De speelborden zijn dubbelzijdig bedrukt (de ene kant geeft je wat hulp wat betreft het plaatsen van de stenen, voor het overige is er geen verschil). De strafpuntenkaarten worden per soort in oplopende volgorde (van 1 tot 10 strafpunten) naast het speelbord gelegd. De zwarte steen wordt op het rondespoor (rond het biedbord) op nummer 1 geplaatst, de andere stenen worden in de stoffen buidel geschud en elke speler trekt er vijf uit die hij op z'n spelersbord plaatst (op de juiste plaats). Er wordt willekeurig een startspeler gekozen.
Elke ronde bestaat uit vijf stappen, die in volgende volgorde worden uitgevoerd : 1) De startspeler trekt nieuwe stenen uit de zak en legt deze op het biedbord 2) De spelers bieden voor de nieuwe stenen 3) Spelers betalen hun bod en plaatsen hun nieuwe stenen op hun spelersbord 4) Spelers ruilen verboden sets in voor strafpuntenkaarten (in speelvolgorde) 5) De nieuwe startspeler verzet de zwarte steen op het rondespoor en begint een nieuwe ronde
1) De startspeler trekt stenen uit de zak en vult een aantal vakken op het biedbord met stenen, gelijk aan het aantal spelers -1. Hij trekt de stenen één voor één tot de totale waarde van het vak op zes of meer komt. (foto onder : een spel met vier spelers, dus 3 vakken gevuld)
2) Beginnend met de startspeler moet elke speler ofwel een bod uitbrengen op de set stenen die hij wil bekomen of passen. Om te bieden nemen de spelers een aantal stenen van hun spelersbord, leggen deze op hun hark en wijzen de set stenen aan die ze willen verwerven. Er is geen limiet wat betreft het bieden. Indien je wil bieden op een set waarop reeds geboden is, moet je in totaal een lagere waarde bieden of dezelfde waarde met minder stenen. De speler wiens bod overboden is, neemt z'n bod terug op handen en kan in z'n volgende beurt terug meebieden. Dit gaat zo verder tot op alle sets geboden is en tot er een speler past.
3) Indien een speler past, neemt hij de bovenste paskaart (waarop ook strafpunten staan) en trekt één steen uit de zak die hij op z'n spelersbord plaatst. De andere spelers nemen de stenen waarop ze geboden hebben en leggen deze op hun spelersbord. De stenen waarmee ze geboden hebben, gaan terug in de zak.
4) In spelersvolgorde ruilen de spelers verboden sets van stenen in en nemen de overeenkomstige strafkaarten. Je mag zelf kiezen in welke volgorde je de stenen inruilt (hierdoor kan je soms strafkaarten vermijden). De stenen die je afgeeft, gaan terug in de zak. De verboden sets zijn : - een set van drie identieke stenen - een set van vier stenen van dezelfde waarde maar verschillende kleur - een set van drie stenen van dezelfde kleur met waarden I, II en III De genomen strafkaarten worden gedekt voor de speler gelegd en vormen op het einde van het spel strafpunten.
5) De zwarte steen wordt naar de volgende ronde geschoven op het rondespoor en een nieuwe ronde begint. Na ronde 5 verdwijnt de zwarte steen in de zak.
Het spel kan eindigen op twee manieren : -Wanneer de zwarte steen uit de zak wordt getrokken (indien bij het aanvullen van het biedbord onmiddellijk, indien bij het trekken van de paskaart eindigt het spel na de lopende ronde) - Wanneer de laatste kaart van één van de strafkaartenstapels wordt getrokken. De lopende ronde wordt afgehandeld. Extra strafpunten worden onthouden of genoteerd als er geen strafkaarten meer voorhanden zijn.
De speler die het minste strafpunten heeft vergaard tijdens het spel wint! In geval van gelijke stand wint de betreffende speler met de minste stenen op z'n spelersbord.
Titel : Karesansui - the rock garden Auteur : Joseph Kisenwether Uitgeverij : Gryphon games Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 45-60 min. Leeftijd : 10+
+ in mijn ogen een prima hybride tussen euro en ameritrash + een stevig spel dat toch vlot loopt en door één van de medespelers "Eclipse light" werd genoemd + het dobbelen bij vijandige overname is éénvoudig en overzichtelijk, geen onmogelijk te begrijpen combat-fase + de kaarten zitten compleet in dezelfde sfeer en artwork als Among the stars (enkel toe te juichen) + thematisch is dit spel weer erg verzorgd en goed uitgewerkt. Ook het feit dat dit een vervolg is op Among the stars, maar een volledig nieuw spel is, kunnen we appreciëren + men voorziet onmiddellijk twee varianten standaard bij het spel en dit is erg fijn, zo zijn er toch weer een heleboel meer en andere mogelijkheden
- de spelregels zijn kort en duidelijk, maar bij een eerste lezing stel je je toch nog wel wat vragen (deze vragen verdwenen wel bij het spelen van het spel, alle tekst op de kaarten is éénduidig en erg natuurlijk) - er zijn ook erg mooie miniaturen verkrijgbaar van de ambassadeurs, jammerlijk genoeg redelijk prijzig en dus niet standaard in de doos - onze speelsessie met drie spelers wees toch uit dat je dit spel best met een even aantal spelers speelt, er kan zich dan minder iemand op de vlakte houden - het is erg agressief, je moet aanvallen en moet hier en daar tegen een stootje kunnen
Conclusie : New dawn stond al een hele tijd op de kast te pronken om gespeeld te worden. Enkele leessessies van de spelregels en vooral het bekijken van een filmpje laaiden dit gevoel enkel op. Ik ben dan ook zeer blij dat we dit spel op tafel hebben gekregen, want het is zondermeer de moeite waard om eens uit te proberen. Het is in mijn ogen niet een volwaardige Ameritrash, maar het is ook zeker geen euro, dus ik vermoed dat héél wat veelspelers hier wel een boontje voor zullen hebben. Mensen die me kennen weten dat ik geen fan ben van het ameritrash genre, maar er zijn zo enkele uitzonderingen die er bijzonder vlot en goed ingaan bij mij ... en deze titel is er daar één van. Als ik het spel moet quoteren, denk ik toch dat het zal stranden op 8 op 10. Dit is zonder meer meer dan gemiddeld te noemen en mag gerust het label "goed" dragen, maar de iets langere speelduur en het thema zullen misschien dan weer héél wat spelers afschrikken. Bent u echter een veelspeler, zoekt u graag goeie combo's, bent u agressief van aard en kan u goed met aanpasbare dobbelstenen gooien, dan moet u niet twijfelen en dit spel op tafel gooien.
+ eenvoud troef, push-your-luck met kaarten + kleurrijke kaarten + verschillende decks met diverse thema's overigens, voor elk wat wils + het spel is wat het aankondigt, een snel caféspel
- men heeft wat arty-farty willen doen met de nummering van de kaarten, soms een cijfer, dan weer een woord, we hadden graag steeds hetzelfde gezien - slechts één verliezer in een spel, de rest winnaars, het blijft raar - er zit bijzonder weinig achter dit spel, ik weet niet of het zo erg vaak op tafel zal komen
Conclusie : Pairs is perfect wat het aankondigt te zijn. Een spel dat je in elk café op de toog (of tafel) kan gooien. Een spel dat je ook donkere kroegen kan spelen, daar er niet veel licht aan hoeft te pas komen. Ook wanneer je licht bijna uitgaat van een te veel aan alcohol lijkt het me nog mogelijk om dit spel winnend af te sluiten. Op zich is dit een kaartspelletje waarvan er 13 in een dozijn zijn. Het feit dat het in verschillende decks is uitgekomen is wel fijn, dan kan je kiezen wat jou het beste ligt. Langs de ene kant twijfel ik over de herspeelbaarheid, maar aan de andere kant is dit misschien wel één van de meest toegankelijke spellen die er zijn. Daarnaast is er ook een erg aangename speelduur, zeker als je met de variant speelt waarbij er niet telkens moet geschud worden. Dit houdt de vaart veel meer in het spel en zorgt ervoor dat het niet begint te slepen. Zeker geen flop, maar ook niet top!
Gespeelde spellen : Steam donkey, Pairs & New Dawn
Speeldatum : 28/02/15 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
:
Eindelijk een keertje New Dawn, een spel van Artipia dat zich afspeelt in de Among the Stars-wereld. Een imprESSEN volgt, maar ik kan u al vertellen dat ik (jawel, ikzelve) deze Ameritrash wel weet te pruimen.
Vandaag gaan we nog eens een preview maken van een Kickstarterproject dat online zal verschijnen op donderdag 5 maart. Vault wars is de opvolger van Epic resort, een spel dat ook reeds een succesvolle kickstartercampagne mocht ondergaan een twee jaren geleden. Vault wars speelt zich af in dezelfde wereld, die van superhelden en wapen met magische krachten. Het spel zelf echter staat totaal los van z'n voorganger en is totaal iets anders. Vault wars is in z'n kern een biedspel waar spelers hun budget zo goed mogelijk zullen moeten beheren om de gevraagde items aan te kopen.
Ik maak deze bespreking op basis van een prototype dat ons werd bezorgd (en dat er overigens al erg mooi uitziet). Om een beeld te krijgen van het artwork geef ik u graag al onderstaande foto mee. Het spelmateriaal zal vooral bestaan uit kaarten. Zo zijn er de kluiskaarten, voorwerpkaarten, heldenkaarten, het pandjeshuis, en arbeiderskaarten (om met de variant te spelen). Daarnaast zijn er enkele corruptiefiches en goudfiches (zouden ook munten kunnen worden, afh. het lopen van de KS). De voorlopige spelregels kan u momenteel ook al op BGG vinden, maar kan u dus ook sowieso allemaal te weten komen via de KS-pagina die in de loop van de week zal gelanceerd worden.
Om u een beetje wegwijs te maken in het spel is het vooral belangrijk een beetje de structuur van de kaarten te kennen. Vandaar even dit kort en bondige overzichtje : - kluiskaarten : elke speler krijgt er een aantal (afh. aantal spelers) bij aanvang van het spel. Elke ronde kiest elke speler één van deze kaarten om gedurende de ronde te veilen. Op deze kaarten staat aangegeven hoeveel voorwerpkaarten er in het geveilde pakket zitten. Daarnaast staat ook aangegeven hoeveel van deze voorwerpen open info is, hoeveel kaarten er stiekem bekeken mogen worden en vaak nog een eigenschap voor diegene die de kaart kan aanschaffen. - voorwerpkaarten : de kaarten die geveild worden. Ze hebben vaak een geldelijke waarde (en kunnen dus ingeruild worden voor geld) en tonen ook overwinningspunten indien ze tot het einde van het spel opgespaard worden. Daarnaast staan er symbolen die aangeven tot welke groep de kaart behoort (belangrijk voor de helden kaarten). In deze stapel kaarten zit overigens een heleboel rommel, die geen geld of punten opleveren - heldenkaarten : elke speler krijgt er bij aanvang van het spel 2. Op het einde van het spel mag hij er één van uitspelen en de eigenschap proberen zo goed mogelijk te volbrengen voor punten (bv. extra punten voor het verzamelen van dwergwapens) - pandjeshuis : één kaart waarop staat aangegeven hoe je terug aan kapitaal komt als je zonder valt, en aangeeft dat je dan een corruptiefiche moet nemen, die je een strafpunt oplevert aan het einde van het spel - arbeiderskaarten : worden enkel gebruikt in de variant. Elke ronde kunnen er arbeiders aangeschaft worden tegen betaling. Deze arbeiders stellen je in staat om te zondigen tegen de reguliere spelregels gedurende het spel.
Het spelverloop :
Afhankelijk van het aantal spelers (3-4-5) worden er 5,4,3 ronden gespeeld. Een ronde bestaat op z'n beurt uit 4 fasen : I) De kluiskaarten kiezen : elke speler kiest één van z'n kluiskaarten, legt deze gedekt voor zich neer en als alle spelers klaar zijn worden ze gelijktijdig opengedraaid.
II) Bieding : in oplopende volgorde (kluiskaarten zijn genummerd) worden de spelers om beurten veilingmeester en stellen ze hun pakket van voorwerpenkaarten samen a.h.v. wat er op de kluiskaart staat aangegeven. Daarna legt hij enkele kaarten van de set open op tafel (zoals aangegeven op de kluiskaart). Daarna geeft hij het pakket door aan z'n medespelers, deze mogen een aantal kaarten bekijken (zoals aangegeven op de kluiskaart), ze schudden nadien en geven wederom door. De spelers zullen dus grosso modo een zicht hebben op de waarde van de totale set. Daarna wordt er geboden op het totale pakket. - de veilingmeester geeft z'n openingsbod (hij mag maar één keer bieden) - de andere spelers verhogen eventueel het bod of passen - indien niemand hoger biedt, koopt de veilingmeester het pakket (geld aan bank) anders wordt het pakket betaald aan de veilingmeester
III) Uitbetaald worden : alle spelers mogen voorwerpen verkopen voor hun waarde. Rommel mag afgegooid worden. Nadat er verkocht is, mag elke speler met minder dan 10 geld naar het pandjeshuis. Hij krijgt 10 geld, maar moet ook één corruptiefiche (1 strafpunt) nemen.
IV) Einde van de ronde : de spelers mogen zich equiperen met de aangekochte voorwerpen. Deze leveren hen voordelen op. Let wel dat deze kaarten niet meer verkocht kunnen worden voor geld en ook geen overwinningspunten opleveren aan het eind. Daarna moeten de spelers 1 goud betalen per voorwerpenkaart in hun bezit (uitgespeelde kaarten tellen niet)
Indien alle kluiskaarten zijn gespeeld eindigt het spel, anders volgt een nieuwe ronde. Op het einde van het spel worden alle verzamelde punten opgeteld, speelt elke speler één van z'n heldenkaarten uit voor extra punten en is elke 10 geld nog 1 punt waard. De speler met het meeste punten wint het spel.
Titel : Vault wars Auteurs : Jonathan Gilmore & Ben Harkins Uitgeverij : Floodgate games Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Pairs noemt zichzelf "A new classic pub game" en daar kunnen we ons wel iets bij voorstellen. Het spel is net zo simpel als elegant. Bovendien is het spel verschenen in héél wat verschillende edities. Wij hebben bovenstaande "fruit deck", maar indien u het meer voor Las Vegas, piraten, barmeisjes of goblins heeft, dan kan u die decks ook wel ergens vinden.
Het spel bestaat uit 55 kaarten, waarvan 1 met waarde 1, 2 met waarde 2, ..., 10 met waarde 10. Bij aanvang van het spel worden deze kaarten geschud en 5 ervan worden ongezien afgelegd (zodat er geen kaarten geteld kunnen worden). Elke speler krijgt één kaart open voor zich liggen. De speler met de laagste kaart begint het spel. Bij een gelijke stand krijgen de betrokken spelers een nieuwe kaart, enz.
Het doel van het spel is om niet als eerste aan een bepaald strafpuntenaantal te komen. Er is in dit spel dan ook niet één winnaar, maar slechts één verliezer. Afhankelijk van het aantal spelers duurt een spel tot een speler een aantal strafpunten heeft behaald (de formule om dit te berekenen is 60 : aantal spelers + 1, bv. met 2 spelers tot 31, met 3 spelers tot 21, ...)
In een speelbeurt heeft een speler twee opties : ofwel vraagt hij een nieuwe kaart ofwel past hij. - Indien je past, is de lopende ronde afgelopen. De passende speler neemt de kaart met de laagste waarde op de ganse tafel als strafpunten. De kaarten worden allemaal terug geschud, er worden er 5 afgelegd (zoals bij de opstelling) en een nieuwe ronde vangt aan. - Indien je een kaart vraagt, kunnen er zich twee mogelijke situaties voordoen : * de nieuwe kaart heeft een andere waarde dan de kaarten die reeds voor jou liggen = perfect, het spel gaat door met de volgende speler * de nieuwe kaart heeft een waarde die gelijk is aan een kaart die voor je ligt = de ronde eindigt, je legt één van de dubbele kaarten (paar) op je strafpuntenstapel. De waarde van de kaart is je strafpuntenaantal
Tactisch gezien is het soms dus beter om te passen dan een kaart te nemen. Je weet dat de waarden 9 en 10 erg vaak in het spel zullen zitten, dus een paartje daarin scoren is snel gebeurd. De deler van de kaarten mag in dit spel overigens steeds dezelfde speler zijn, misschien kan je dan wel best steeds rekening houden dat je linksom deelt en dit principe aanhoudt.
Er is ook een variant waarbij je de kaarten niet na elke ronde gaat schudden en op die manier eigenlijk een vlotter spelverloop gaat krijgen. De spelers houden dan hun kaarten voor zich, enkel de speler die een paar scoort of past, legt al z'n kaarten af. Wanneer je in deze variant past, mag je kiezen welke kaart je van tafel neemt als strafpunten (hoeft niet de laagste te zijn) en wanneer je geen kaarten hebt, moet je uiteraard een kaart vragen. Het tempo zal in deze variant een stuk hoger liggen.
Titel : Pairs Auteurs : James Ernest & Paul Peterson Uitgeverij : Cheapass games Aantal spelers : 2-8 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 6+
Nadat er een aantal (7) expansion packs op de markt zijn gekomen, presenteren we u vandaag de 2de grote uitbreiding voor Alien Frontiers. Alien Frontiers is één van onze favoriete spellen met dobbelstenen, aangezien u wel altijd iets nuttig kan doen met uw gegooide resultaat. De dobbelstenen stellen jouw vloot voor die je op de diverse plaatsen van de planeet gaat inzetten om grondstoffen te verzamelen, overwinningspunten te vergaren en de planeet te exploreren en te bezetten. Met de eerste uitbreiding "Factions" werden er verborgen agenda's toegevoegd aan het spel, zodat u op meerdere manieren punten kon gaan sprokkelen en ervoor zorgen dat de scores ook tot het eind verborgen bleven. Een upgrade pack voor het speelmateriaal liet het er dan weer allemaal net iets fraaier uitzien.
In Alien Frontiers - outer belt krijgt u naast oranje speelmateriaal voor een extra speler (u kan nu met 6! aan de slag in combinatie met Factions), een extra speelbord dat naast het origineel bord wordt gelegd, 22 asteroïdekaarten, 1 asteroïdedobbelsteen,1 gebiedsfiche, 2 nieuwe techkaarten, 2 nieuwe agendakaarten (te gebruiken in combo met Factions) en enkele fiches om actieplaatsen af te dekken (afh. aantal spelers).
Eerst een woordje over het spelersaantal : door deze uitbreiding en Factions te combineren met het basisspel kan je met 6 spelers aan de slag. De spelregels vermelden wel héél eerlijk dat dit niet echt aan te raden is, omdat het de speelduur beduidend de hoogte zou injagen. Persoonlijk vond ik 90 minuten ook een top voor Alien Frontiers, dus alles wat het langer maakt, lijkt me niet echt opportuun. Wat uiteraard wel fijn is, is dat u nu ook met de oranje kleur kan spelen.
De 2 nieuwe techkaarten en 2 nieuwe agendakaarten kunnen gewoon in de andere stapels geschud worden en gebruikt worden. Let wel, deze hebben betrekking op het nieuwe speelbord en de Outer belt, dus indien je zonder deze uitbreiding speelt, haal je ze er best wel uit. (of negeer je ze natuurlijk gewoon)
Het nieuwe speelbord, met de 22 asteroïdekaarten en dobbelsteen vormen natuurlijk het hart van deze uitbreiding. Allereerst leg je bij de setup het nieuwe speelbord naast het basisbord. Dit past erg mooi aan en vormt linksonder een halve maan. Op deze maan speelt deze uitbreiding zich af. Het bord heeft plaats voor vier kaarten en de gebiedsfiche. Ook dit gebied kan nu bezet worden, volgens de regels van het basisspel (de maan grenst aan de Van Vogt Mountains). De asteroïdekaarten worden geschud en er worden bij aanvang van het spel 2 verwijderd uit het spel (zodat het spel telkens een beetje anders is). Dan worden er vier kaarten op de vakken opengelegd. Op deze kaarten staat steeds aangegeven welke waarden van dobbelstenen dienen te worden ingezet om de kaart aan te schaffen.
Vaak komt ook het navigatiesymbool op de kaart voor. De waarde van de dobbelsteen staat dan aangegeven op het speelbordje. In de loop van het spel gaan de kaarten van plaats verschuiven, dus eigenlijk is het navigatiesymbool een dynamisch dobbelsteen die telkens een andere waarde vereist. Bij aanvang van een spelersbeurt moet de speler, samen met z'n eigen dobbelstenen, de asteroïdedobbelsteen gooien. Indien er geen asteroïde zichtbaar is op de dobbelsteen, gebeurt er niets, maar indien dit wel het geval is, schuiven alle kaarten een plaatsje op op het speelbord. De kaart op plaats vier wordt terug onder de trekstapel geplaatst, de rest schuift een plaats naar beneden en het eerste vak wordt aangevuld met de bovenste kaart van de trekstapel. Eventuele gaten, door weggekochte kaarten, blijven leeg.
De kaarten worden dus aangekocht door een dobbelsteencombinatie bij je te leggen. Vaak leveren de kaarten een éénmalige bonus op die je tijdens je beurt mag uitspelen. Sommige kaarten stellen je in staat om op een andere manier aan grondstoffen te komen, leveren je een overwinningspunt op, of laten je de waarde van één van je schepen veranderen. De kaarten hebben vaak een symbool dat aangeeft dat de kaart pas vanaf de volgende ronde kan worden ingezet. Deze kaarten kunnen ook weer geroofd worden, net zoals de alien tech-kaarten en kunnen verwijderd worden met het Plasma cannon.
Titel : Alien frontiers - outer belt Auteur : Tory Niemann & Randall Bart Uitgeverij : Game Salute Aantal spelers : 2-5 (6 met de eerste uitbreiding Factions) Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
+ Bauza. + Prachtig artwork en dito materiaal + Coöperatief spelen tot 7 (!) spelers + Het speelt relatief vlot en het kan erg snel gedaan zijn (je bent dan wel verloren natuurlijk) + De speciale eigenschappen van de personages moet je heel goed hanteren en uitspelen, dan kan je ver geraken
- Het is allemaal toch een beetje te random (ik heb het gevoel dat het spel niet volledig af was toen het al op de markt werd gegooid) - Het spel winnen (zelfs op het eenvoudigste niveua) is schier onmogelijk, maar dit maakt het natuurlijk ook uitdagend - Het spel kan al verloren worden bij de beginopstelling (lijkt ons toch wat raar dat dit kan, maar het is al voorgevallen) - De spelregels zijn voor zulk een spel toch wel erg lijvig. Er zijn héél wat kleine iconen die iets betekenen en waarvoor je af en toe moet teruggrijpen naar de spelregels. Eens je het spel een keertje speelde, is wel erg veel duidelijk.
Conclusie : Samurai spirit is ook een spel dat niet alle verwachtingen inloste. Het speelt op zich nog wel vlot en is thematisch zeker niet slecht. Het is ook een spel dat je makkelijk met beginnende spelers en kinderen kan spelen, maar dan vrees ik dat de overlevingskansen nog meer slinken. Bovendien is dit een coöp die aan het gekende fenomeen zal lijden, één speler die de touwtjes in handen neemt en zegt wat de anderen moeten doen. Het spel kon me dan ook niet volledig overtuigen. Ook nu weer kan ik me perfect voorstellen dat er spelers zijn die dit wel weten te pruimen, maar voor mij was het dit keer "net niet" voor Antoine Bauza. Ik heb vooral het gevoel dat men het spel beter nog een tijdje had doorontwikkeld en extra mogelijkheden had voorzien om sterker in je schoenen te staan om mogelijke sterkte tegenstanders (die toch blind worden getrokken) te counteren.
+ een lijvig kaartspelletje in een klein doosje + onmiddellijk enkele varianten voorzien die je na een eerste speelsessie best onmiddellijk integreert + op zich wel fraai artwork naar mijn bescheiden mening (hoewel het allemaal nogal grijs en flets is) + het is uiteindelijk een racespel waarbij je toch snel doorhebt welke weg je uit wil gaan (optimaliseren is dan de boodschap)
- het thema is totaal overbodig, steampunk wat betreft het artwork, maar daar stopt het voor mij - bij mij voelde het toch wat te veel "kaartje nemen, kaartje leggen, kaartje verzamelen, kaartje afgeven" aan en was daardoor redelijk repetitief
Conclusie : De verwachting waren redelijk hoog gespannen voor Steam donkey, zeker na het lezen van enkele lovende recensies. Er waren er zelfs die dit spel de ontdekking van Essen noemden. Dit is in mijn ogen iets te veel van het goede. Het is zeker geen slecht spel en het is zeker iets dat ik nog graag op tafel zou brengen, maar niet van die strekking dat het kan concurreren met kleppers als Murano, Black fleet en andere toppertjes van het vorige najaar. De spelregels zijn op zich relatief eenvoudig, maar na het lezen ervan was voor mij niet alles duidelijk, na een speelsessie is dit zeker wel het geval. Fans van steampunk en/of ezels komen wel bedrogen uit, want het thema is op het spel gegoten als een dikke vleesjus ... dit keer niet om minder kwalitatief vlees te verdoezelen, maar om het geheel wat te kruiden en meer smaak te geven. Dus bij deze, niet slecht, zeker niet, maar ook niet wauw!
+ eenvoudig, maar toch uitdagend en leuk + de borden zijn prima te beschrijven met de meegeleverde stiften en even vrolijk terug uit te vegen + aanvankelijk heb je wel wat bedenkingen bij de diepgang, maar het zit verduiveld leuk (doch simpel) in elkaar + hoort zeker wel in het rijtje van Qwixx thuis
- het is een leuk tussendoortje, maar verwacht er nu ook niet te veel van - voorlopig is er nog geen Nederlandstalige versie, maar die blijft volgens mij niet lang meer uit - de interactie in dit spel is nul komma nul, ieder voor zich (en zo goed mogelijk, vergelijkbaar met Take it easy)
Conclusie : Träxx was zeker een aangename verrassing. Het speelt erg vlot, heeft een aangename speelduur en daagt je telkens weer uit om de beste route te zoeken. Ik vind dat dit spel een hoog Take it easy-gehalte heeft. Je zou het perfect met grotere groepen kunnen spelen volgens mij. Het is een perfect familiespel dat je ook met de "niet"-spelers op tafel kan gooien. Op een speelbord schrijven blijft natuurlijk een beetje raar, maar de afgelopen tijd zijn we er toch al goed in getraind en het begint stilaan een tweede natuur te worden.
+ Het materiaal is zoals gewoonlijk fantastisch + Thematisch is dit natuurlijk weer een toppertje, zeker voor de fans van draken die orcs, magiërs en andere elfen oppeuzelen + De gameplay is relatief eenvoudig, het "dobbelen" in de flaming tower of death is altijd spannend (maar ook te vaak een anticlimax) + De verplichte bonusactie is prima gevonden, het versnelt het spel, geeft je meer mogelijkheden en laat de opdrachtkaarten roteren
- Je hebt bijzonder weinig in de hand, je speelt dit spel voor de beleving, niet om te winnen (dat heb je toch niet onder controle) - De flaming tower of death is pure willekeur, maar orcs lijken makkelijker te verslagen dan de andere tegenstanders - U gaat dit spel niet meer in de winkels vinden, hooguit 2de hands voor een woekerprijs (en dat is het spel niet waard) - Het formaat van de dozen van Fragor de laatste jaren swingen toch wel wat de pan uit. Hoe krijg je dat nog weggestopt???
Conclusie : Dragonscroll is eerder een collectors item dan een goed spel. Je moet dit vooral spelen voor de beleving, het mooie materiaal en de superschattige draakjes. Bereid je voor op toch een dikke 90 minuten puur geluk en hopen dat dit of dat ... Fragor games kan jaarlijks rekenen op een trouwe schare aan fans die hun gelimiteerde oplage toch opkopen, dus moeten ze van niets wakker liggen ... zeker niet als ze hun materiaal zo blijven verzorgen. (hoewel er jaarlijks wel iets fout loopt qua materiaal, dit jaar zijn de voorzien geiten vervangen door schapen) Ik hoop echter wel dat hun volgende spruit terug meer aandacht heeft voor het spel zelf en minder voor het materiaal en de sfeer. Persoonlijk vind ik nog steeds dat Antics hun beste spel is en dat heeft nu net geen stenen poppetjes. Aan één ieder van u raad ik het volgende aan : speel het spel zeker een keertje als u in de gelegenheid bent, dan weet u zelf of het iets voor u is of niet, maar ga zeker niet op zoek naar een 2de handsspel tegen woekerprijzen, want dat is het (jammerlijk genoeg) niet waard!
Speeldatum : 19/02/15 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
: Door ziekte hebben we jammerlijk genoeg de spellendag moeten afbreken (waarvooor nog eens mijn welgemeende excuses), toch hadden we al enkele spellen achter de kiezen die binnenkort wederom een imprESSEN zullen krijgen hier op de blog.
+ prachtig materiaal in een mooie inlay kan ons altijd bekoren + een tegellegspel, dat niet nog eens een Carcassonne-variant is, we zijn geïnteresseerd + de eenvoudige regels en spelverloop maken dit een perfect toegankelijk spel voor beginnende spelers, maar ook doorwinterde spelers gaan hier volgens mij toch van genieten + perfect speelbaar met alle spelersaantallen, hoewel de speeltactiek dan lichtjes aangepast moet worden + de tegels zijn erg mooi en duidelijk en na één korte uitleg moet je het hulpblad zeker niet meer ter hande nemen + puntjes sprokkelen, zonder dat je hier onmiddellijk dat gevoel krijgt + de indeling van de arbeiders op de tegels maken het af en toe knap lastig om de beste beslissing te nemen, draaien en keren met die tegel om toch tot de constatie te komen dat het nooit echt goed uitkomt
- het is zo'n familiespel waarvan er inderdaad wel 13 in een dozijn zijn, maar laat het dan voor Cacao pleiten dat het misschien wel in de top 3 staat van dat dozijn
Conclusie : Ook bij dit spel heb ik persoonlijk weinig negatieve aanmerkingen. Het spel is gewoon een elegant, goed spel in z'n categorie. Er is weinig of niets mis mee. Je hebt steeds enkele keuzes (tenzij je misschien op een gegeven moment met drie dezelfde arbeiderstegels zit, maar dat kan hooguit één keer in het spel voorvallen). Het speelt erg vlot en intuïtief. Met z'n tweeën ben je zelfs binnen een halfuurtje rond. Dit spel is zeker geen must-have, dat durf ik ook zeker toegeven, maar dit gaat zo'n spelletje zijn dat u na een eerste speelsessie wel zal waarderen. U gaat zeer snel de mogelijkheden zien van dit spel. Dat is op zich ook al eens fijn, omdat de meeste spellen die je tegenwoordig ziet verschijnen toch een bepaalde leercurve hebben en mensen met voorkennis vaak een voorsprong geven. Dit gaat in dit spel geen probleem zijn. Iedereen begrijpt waar het naartoe gaat en kan volgens mij onmiddellijk competitief zijn of het nu je eerste of je honderdste keer is dat je het spel speelt.
Träxx, der beste Weg gewinnt! is één van de nieuwe spellen die NSV bij aanvang van dit nieuwe jaar publiceerde (naaste de koeienreeks). In het doosje (formaat 2 spelersspellen van 999 games) vindt u : 4 spelersborden, 15 kaarten en 4 stiften. U leest het goed, ook nu weer gaat u met uitwisbare stiften op uw spelersbord moeten schrijven. Ze halen de mosterd uiteraard bij hun eigen Qwixx deluxe en vernoemen dan ook zonder schroom naar hun kaskraker.
De spelers krijgen bij aanvang van het spel allen een spelersbord en een stift. De spelersborden zijn identiek, enkel het startpunt (aangegeven met een dikke zwarte stip) is anders. De 15 kaarten worden geschud en als gedekte trekstapel klaargelegd. Op deze kaarten staan telkens 4 of 5 vakjes die overeenkomen met deze op de spelersborden.
Een speler draait de bovenste kaart om en mag dan een aantal vakjes op z'n spelersbord met elkaar gaan verbinden indien deze overeenkomen met die van de kaart. Je mag er ook voor opteren om geen enkel vakje aan te tekenen. Dit tekenen gebeurt gewoon met een lijn van het ene naar het andere aangrenzende vakje. (Men raadt aan om eerst een puntje te zetten in de vakjes vooraleer een lijn te trekken) Als alle spelers dit voor de gangbare kaart hebben kunnen doen, wordt de volgende kaart omgedraaid. Ook nu weer gebeurt exact hetzelfde, maar hebben de spelers de keuze aan welke kant ze hun lijn verder uitbreiden. Ze mogen dit slechts aan één zijde doen (en dus geen vakjes gaan opsplitsen).
Als een speler met z'n lijn op een vakje komt waar een waarde opstaat, vermeldt hij dit luidop en noteert de punten in de scoretabel rechts op z'n spelersbord. Indien hij de eerste is om het vakje te bereiken krijgt hij de volle waarde, alle volgende spelers ontvangen slechts de helft. (naar boven afgerond) Zo gauw alle 15 kaarten zijn omgedraaid, tellen de spelers hun verworven punten op. Daarna trekken ze voor elke onbereikte tegel op hun spelersbord 1 punt af. De speler met de meeste punten wint het spel.
Het solospel is gelijklopend, enkel de score is ietwat anders. Je krijgt daar enkel de volle waarde van de punten indien je voordien geen hogere waarde hebt gehaald. Deze variant vraagt je dus om de waarden in oplopende volgorde te proberen binnenhalen. Een score van 40 zou fantastisch zijn.
Titel : Träxx Auteurs : Steffen Benndorf & Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 1-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
+ prachtig materiaal + er is altijd wel een goede reden waarom een oud spel in een nieuw jasje verschijnt + mogelijke aanpassingen om het spel dieper (of eenvoudiger) te maken (met/zonder gebeurtenissen, speciale krachtkaarten) + de driehoekige "scoreborden" per regio zijn erg fijn gevonden, bovendien zijn er 10 voorzien voor 5 provincies, dus dit maakt elk spel ietsje anders + het is een erg confronterend 2-persoonsspel, dat toch nog elegant eenvoudig is (ver weg van de complexiteit die een Mage Wars bijvoorbeeld heeft) + het vechtsysteem hoeft dus niet altijd ingewikkeld te zijn, het verschil in waarde van kaart is voldoende + er zitten toch wel wat tactische beslissingen in het spel die je op het eerste zicht niet meteen doorhebt + de spelregels zijn ook voorzien in het Nederlands
- voor de die-hards is dit spel misschien te eenvoudig - het spel kan effectief afgelopen zijn na ronde 3 of 6 als de tegenstander onvoldoende anticipeert - de speler die ondersteboven op het speelbord kijkt, moet in ronde 1 goed kijken welke kaart hij eerst moet omdraaien
Conclusie : Sun Tzu is een erg elegant, combatief 2 spelersspel met erg mooi materiaal. Ik kan begrijpen dat dit spel een remake verdiende in de ogen van Matagot en ben erg blij dat ik nu ook dit type spel in mijn collectie hebt zitten. Of het spel effectief vaak uit de kast zal komen, hangt waarschijnlijk af van de gelegenheid. Ik zou het plaatsen in de korte, strijdvaardige spellen zoals Kamisado, Dammen, Schaken, Gipf-reeks, maar nu met een portie thema en aanschouwelijk materiaal.
Gespeelde spellen : Sun Tzu & Cacao (Arne & Nico) en Hyperborea & Roll for the galaxy (met vier)
Speeldatum : 16/02/15 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
:
Eindelijk Sun Tzu op tafel gekregen, eerstdaags een imprESSEN. Ook Cacao, de nieuwste "Nürnberger" in huis was een fijne meevaller. Meer hierover zeker later.
Speeldatum : 15/02/15 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
: Die Alchemists blijft toch iets speciaals. Na onze belachelijke code-fout vorige keer liep het nu weer volledig mis. Geen fouten tegen de spelregels, maar die grid invullen lukt me echt niet. Het is een fantastisch concept en prima spel, maar niet echt voor mij. Ik sluit zeker nog wel eens aan, maar dan moet de goesting er zeker bij zijn. Battlesheep ontpopt zich stilaan wel tot één van mijn favoriete korte tactische spellen. Die ligt me stukken beter en daar heb ik het principe wel volledig van door.
