Ik weet niet of ik er hier zoveel over geblogd heb met alles wat er gaande was in mijn hoofd. Binnen 10 dagen is het zo ver, ik vertrek op Erasmus. Het is iets waar ik nu al ontzettend lang naar uit kijk en waar ik ook veel werk heb ingestoken. Je zou dan denken dat ik sta te springen om te vertrekken. Jammer genoeg is niets minder waar. Nu ik weet dat ik over een week en half het vliegtuig zal moeten nemen, ben ik niet meer zo zeker dat ik het wil. Het inpakken is een fase van de vakantie die ik altijd wil overslaan. Bij de voorbereiding van de Erasmus is het dus net hetzelfde liedje. Deze keer is er enkel meer dan dat. Ik heb ontzettend veel stress. Aan het begin van de voorbereiding sprak ik heel erg stoer en was iedereen verbaasd over mijn moed. Ik zou als een van de enige studenten helemaal alleen voor drie maanden naar het buitenland trekken. Natuurlijk zal ik nu niet gaan vertellen hoe onzeker ik me voel, maar ik roep al wat minder luid.
Als er iemand mijn blog leest die hier ervaring mee heeft, alstublieft, deel uw wijsheid met mij. Ik heb nog 10 dagen voor vertrek en ik heb geen idee wat ik juist moet meenemen. De hele tijd kan ik alleen maar gokken over wat echt nodig is en dat maakt me erg onzeker. Ook wat betreft extra voorbereiding of maatregelen die jullie getroffen hebben. Vermoedelijk heb ik alles gedaan wat nodig was, maar nog extra informatie kan vast nooit kwaad in deze situatie
20 en meer