Nieuwjaar, de geweldige periode van de cadeautjes. Ik zelf heb nooit gesnapt waarom nieuwjaar gepaard ging met cadeautjes. Uiteindelijk is nieuwjaar nu ook niet echt een speciaal feest. Van mijn ouders en peter en meter, dat kan ik nog begrijpen. Uiteindelijk deed ik de moeite om een nieuwjaarsbrief te schrijven voor hun. Een kleine attentie kan dan geen kwaad. Dat ik boven op mijn brief nog een cadeau moest afgeven dat snapte ik niet. Ook mijn moeder en haar broers en zus geven nog steeds aan hun ouders een cadeau. Daar kan ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet aan uit. Wie heeft er ooit beslist dat de jaarwisseling gepaard moest gaan met het uitgeven van belachelijk veel geld. Als het gaat over het feit dat er toch een cijfertje aan de datum veranderd, waarom geven we dan niet elke dag een feestmaal? Uiteindelijk veranderd die datum continue. Dat hele aftellen, grote maaltijden, volle fuifzalen, het is een beetje aan mij voorbij gegaan. De hele betekenis ontgaat me.
Toch doe ik elk jaar braaf mijn envlopje open. Ik heb het "ongeluk" dat mijn grootouders ook mijn peter en meter zijn, in een koppel. Dat betekende vroeger wel, maar één nieuwjaarsbrief maar dat betekend ook één envlopje. Dit jaar zat daar meer in dan vorige jaren. Ik heb het geld in het envlopje gelaten omdat ik niet goed weet wat ik er mee aanmoet. Van mijn ouders hoorde ik dat mijn peter soms klaagt over geld problemen. Dat hij soms de energie rekening amper kan betalen en dat hij aan zijn spaargeld moet zitten. Mijn nonkel zei dat ze soms de auto laten staan en te voet gaan omdat de benzine te duur is. Toch hebben ze dit jaar aan elk kleinkind een envlopje gegeven. Voor elk kleinkind zat er meer in dan vorig jaar. De cadeau van mijn moeder en haar broers en zus waren dingen die ze nodig hadden, maar die ze zichzelf ontzegden omdat "er het geld niet voor was". Zo kreeg de oma een handtas (die ze eigenlijk al lang nodig had) en mijn grootvader webcam en microfoon (zodat hij met mij kan skypen als ik weg ben). Het is een beetje vreemd. Mijn peter had zijn eigen bankkantoor, hij heeft lang na zijn pensioen nog klanten ontvangen. Ik snap niet hoe je dan nog zo'n laag pensioen kan krijgen.
Het geld is een moeilijke zaak. Natuurlijk wil ik het graag houden. Ik ga niet zeggen dat ik geld in overvloed heb. Mijn plannen zoals Zarragoza of het idee van de reizen zijn allemaal heel kostelijk. Ook voor mijn ouders. Elke cent die ik daar zelf in kan steken zou voldoening geven, maar gaat dat ook voldoening geven als ik weet dat die centen gekregen zijn van mensen die het ook moeilijk hebben? Kan ik aan mijn grootouders vragen of ik iets voor hun kan betalen? Ze zouden ook nooit toestaan dat ik hun hielp. Er mochten zelf geen inktpatronen gekocht worden als cadeau. Ze zijn een stelletje hoor die grootouders van mij!
Ook bij Appletree las ik iets over geld in de nieuwjaarswensen. Is de situatie voor iedereen nu echt zo moeilijk en heb ik dat gewoon niet door? Mijn ouders hoor ik ook wel eens ruzie maken over geld, maar ze verstoppen dat goed genoeg. Dikwijls vraag ik mezelf af, of ik die Zarragoza plannen niet beter in de ijskast steek. Uiteindelijk is het voor de school goed genoeg dat ik een week lang proffessionele bezoeken doe. Dat zou heel wat geld kunnen uitsparen. Ik beloof dat ik er met mijn ouders over zal praten, ook over wat ik met het cadeau geld doe.
Vanavond krijg ik nog een geschenkje. Een juwelendoosje, van de meter van mijn zus. Die heeft dan weer geld in overvloed. Mijn zus krijgt ook alles gedaan van haar meter en krijgt regelmatig zomaar cadeautjes.
Laat ik dus ook al maar gaan sparen voor tegen de tijd dat ik een kind of petekind heb... Zo'n petekind kan nog een klein schandaaltje kosten en mezelf kennende verwen ik dat kind rot!
20 en meer
