Dit is echt de meest bizarre break up die ik ooit al meemaakte. Het lijkt alsof er nooit iets gebeurd is. We blijven gewoon smssen, msnnen en alle andere dingen. Soms noemt hij me zelf nog bolleke, dat is misschien meer uit gewoonte, maar het gebeurd toch nog. Persoonlijk weet ik niet hoe ik me daarbij moet voelen. Jullie hebben alle info en gezaag over mijn relatie gelezen. Dat was geen goede relatie. Onze relatie zat vol met kleine problemen die samen gewoon weg te groot werden. De vriendschap die we daarvoor hadden was perfect. Ik vraag me af of we werkelijk terug naar die vriendschap kunnen. Ex en ik hadden echt wel goede seks. Gaan we die spanningen zomaar achter ons kunnen laten?
Dat hij geen ander heeft, daar ben ik redelijk zeker van. Hij heeft me gezworen dat het niet zo is. Dat hij het heeft uitgemaakt omdat hij de herhaling beu was. Het feit dat we ruzie maakten, uitpraten, zeggen dat we ons best gingen doen, goede periode, ruzie maken, ... Altijd weer diezelfde routine. Daar kan ik hem gelijk geven. Misschien is deze onderbreking van routine het beste. Toch ken ik hem goed genoeg om te weten dat hij niet lang alleen blijft. Binnen de korste keren heeft hij een nieuwe vriendin. Dan natuurlijk bij voorkeur die bitch over wie hij al eens twijfelde. Dat is gewoon de gang van zaken. Volgens hem valt dat nog af te wachten, maar ik ben er bijna zeker van. Het zou me ook kwetsen, dat wel. Maar ik zou het begrijpen. Hij moet zoeken naar een manier om gelukkig te zijn en ik ook.
Ik ben trots op mezelf, dit is de eerste keer dat ik iets lang uit schrijf zonder te wenen. Misschien ben ik er sneller over dan ik denk. Alleen ben ik bang voor onze terugkomdag gedurende de stage. De eerste dag dat ik hem werkelijk terug zie. Het is een beetje beangstigend, maar we gaan er door moeten. Volgend jaar neem ik vermoedelijk ook weer meer vakken op, dus zal ik meer bij hem in de klas zitten. Zou ik veranderen van school? of is dat het meest belachelijke voorstel dat je al gehoord hebt? XX S.
't is gebeurt! zou Erik Van Looy zeggen. Wat iedereen, inclusief ik, al maanden verwachte is eindelijk gebeurd. Het lief is nu officieel de ex. Sorry Fairy, maar ik moet je theorie ook direct afbreken. Seks werkt niet altijd. Persoonlijk dacht ik ook dat ik onze problemen wel met seks kon oplossen. Maar dat werd te moeilijk blijkbaar.
Gisteren nam Ex dus de beslissing om er een punt achter te zetten. Natuurlijk begrijpt mijn verstand maar al te goed hoe het komt. Voor mij was het ook niet echt een verrassing. Toch was ik compleet verrast. Mijn hart wil het niet geloven dat de jongen voor wie ik zoveel moeite deed me op kant zet. Hij was degene die vond dat ik zonder vertrouwen geen relatie kon opbouwen. Het komt door hem dat ik mezelf verplichte om mensen te vertrouwen. Nu doet hij zoiets... Ik snap het gewoon niet. Het is niet eerlijk dat hij die steeds over vertrouwen spreekt me zo mag kwetsen. Dat is toch niet logisch? Daarnaast preekt hij ook altijd over respect hebben. Toch dumpte hij me via msn. Geef toe, zijn woorden en daden hebben niets met elkaar te maken.
Nog even en ik ben officieel 24 uur single. Ik huil me nog steeds de ogen uit... De vraag is ook waarom ik er zoveel moeite in wou en kon steken. Uiteindelijk had ik de eer aan mezelf moeten houden en dit eerder doen. Blijkbaar ben ik daar toch niet sterk genoeg voor zeg maar.
Stom is dat ook facebook wist dat ik een lief had. Normaal gezien ben ik tegen het vertellen van mijn leven aan facebook. Maar toen iedereen zag dat ik nog op vrijgezel stond na bijna een jaar relatie, vonden ze dat respectloos. Iedereen gaf de commentaar dat ik mijn lief niet erkende. Dus heb ik het dan toch maar veranderd. Geef toe, na een jaar kun je dat toch al een serieuze relatie noemen. Natuurlijk gaat het een half jaar later mis, en nu kan ik op facebook zetten dat ik terug single ben. Dat is echt best pijnlijk trouwens. Iedereen smst, mailt en reageert op mijn status. Mijn populariteit schiet gewoon de lucht in en iedereen wil wat gaan drinken of praten. Mensen kunnen echt vreemde wezens zijn. Ik blog liever dan daar met iedereen over te praten. Hou je dus maar vast de komende dagen. Er komt heel wat gezaag en stomme overpeinzingen op mijn blog!
Want er is een detail dat het voor mij erger maakt. Ex wil graag terug zo'n goede vrienden worden als ervoor. Hij is er van overtuigd dat onze relatie onze band heeft kapot gemaakt. Gezien alle omstandigheden is dat eigenlijk wel waar. We zijn compleet verschillend en hebben totaal andere verwachtingen van leven en van andere mensen. De bedoeling is dus van terug close contact te hebben. Maar dat gaat zo anders zijn. Ik weet niet of het mij lukt, maar ik moet het toch een eerlijke kans geven.
Klein probleempje is dat ik zoveel zin heb op seks. Alleen is er dus niemand om seks mee te hebben... BAH! Tijd voor een bootycall zeg maar. Misschien kan ik best nog eens wat exen op bellen ofzo? Nieuwe banden leggen? Ik ben benieuwd! XX S.
In feite zou ik me nu rotslecht moeten voelen. Ik heb namelijk een prachtige planning gemaakt om mijn vakantie rond te komen. Zelf vond ik het een schitterend idee en ik zat vol goede moed! Ondertussen is er blijkbaar heel wat veranderd. Gisteren was ik nog goed begonnen. Eerst dat interview dat ik moest doen, dan mijn kamer opruimen en toen liep het mis. Zonder enige geldige reden had ik besloten om het te laten voor de dag. Alleen geraak ik vandaag dus ook niet echt op gang. Je moet toegeven dat het weer prachtig is en zelfs ik kan daar niet aan weerstaan. Deze dag wordt gekenmerkt door pure luiardij. De ondergang van mijn planning.
Deze morgen heb ik lang ontbeten, beetje bones gekeken, wat gelezen, middagmaal gegeten, in de zon gaan liggen. Mijn volgende plan is trouwens om te gaan douchen. Niet echt wat je noemt een vruchtbare dag. Ook morgen gaat niet veel beter worden. In de voormiddag moet ik mijn tweede interview voor school afnemen. Dus dan zal ik ook al zeer weinig doen. In de namiddag wil mama gaan winkelen met mij. Dat kan ik dus echt niet afslaan. Ik heb nieuwe kleren voor Pasen nodig. Alle voornemens het water in dus.
Die kleren voor Pasen worden trouwens weer een hel. Ik ben iemand die me graag kleurijk kleed en daar zijn een paar negatieve gevolgen aan. Iedereen heeft mijn kledij gezien, met als gevolg dat ik de meeste dingen maar 1 keer kan aan doen voor grote feesten. Vorig jaar had ik een leuk jurkje met een grote bloem op. Omdat het een leuke feestjurk is, draag ik hem regelmatig voor sjieke gelegenheden. Natuurlijk ook voor familiefeestjes, zo ben ik wel. Die jurk heb ik blijkbaar zo veel gedragen dat mijn jongere nichtje zich begon af te vragen of ik maar 1 kleedje had. Maar voor al mijn andere kleedjes geldt hetzelfde, iedereen kent ze al. De enige oplossing is om te gaan winkelen. Waar, dat weet ik nog niet goed. Dat zal ik morgen dan wel zien.
Hoe dan ook, deze week is heel belangrijk. Je gaat het misschien nooit geloven, maar deze week ga ik zo'n 3 keer naar de kerk. Dat alleen maar omdat we op zondag ochtend ergens Pasen gaan vieren. Anders zaten we er 4 keer! Voor mijn ouders is het belangrijk dat we deelnemen aan het leven in onze parochie. Daarnaast heb ik ook een beetje het gevoel dat mijn aanwezigheid vereist wordt als catechist. Niet om op te scheppen, maar gewoon, moesten er andere jongeren in de ker zitten. Op die manier geef ik hun misschien het idee dat naar de kerk gaan nog niet zo erg is. Allesins, het hoort ook bij mijn ontspanning. De stilte die er heerst, de teksten die ze lezen, soms zelfs de muziek. Het is een ontspannende atmosfeer voor mij. Gevolg... deze vakantie is nefast voor mijn studies. Ik ben met zoveel andere dingen bezig.
Ik denk dat ik me even een goede student ga tonen. Ik zal naar beneden gaan met mijn boeken en materiaal om samen te vatten. En ik ga minimum nog een uur werken aan dat samenvatten. Douchen kan ik erna nog doen! XX S.
20 en meer
