Ik weet dat het infeite vakantie is voor iedereen en dat niet iedereen rekening moet houden met het programma van de studenten. Persoonlijk vind ik het wel een beetje erg dat mijn vader al 2 jaar naar elkaar een week vakantie neemt, vlak voor mijn herexamens. Vervolgens klaagt hij dat het mijn fout is dat we nooit op vakantie kunnen. Ik vraag me af wat er mis is met de eerste week van juli ofzo! Mijn kleine zus is trouwens op kamp, we kunnen niet eens weg! Toch heeft hij dan maar een oplossing gevonden. Mijn ouders gaan weg met mijn broer en ik mag thuis studeren. Vandaag gaan ze wandelen in de ardennen, morgen gaan ze shoppen, de dag erna gaat mijn broer weg met vrienden, mijn ouders weer iets anders. Ondertussen voel ik me best wel eenzaam. Hele dagen alleen in het huis hier. Een voordeel in heel deze situatie is dat ik zelf kan bepalen wat ik eet. Het is wel een kleine boost. Ik zou graag vermagerd zijn voor dat het school terug begint. Natuurlijk zal ik nog heel wat mensen moeten zien tijdens de herexamens. Die mensen kennen me uiteindelijk al in mijn dikke zelfje. Het gaat me vooral voor een oude vriend van me. Toen we elkaar ontmoete en goede vrienden waren, was ik nog mager. Nu is dat anders en wil hij me terug zien. Alleen, ik wil graag terug een beetje meer mezelf zijn. Misschien moet ik mijn ouders dankbaar zijn voor deze kans.
Wat me een beetje afhoudt van studeren is, piekeren. Nadat Ex me liet vallen (ik ga hem vanaf nu Sportacus noemen, zo wordt ik niet continue geconfronteerd) zou ik graag weg willen. Sportacus en ik studeren aan dezelfde school, dezelde richting, dezelfde vakken. Dat wil zeggen dat ik hem sowieso tegen komen. Natuurlijk wil hij ook nog vrienden blijven en daar ben ik niet zo zeker over. Vrijdag zou hij zijn spullen komen halen. Dit heeft hij al meerdere malen belooft, maar deze keer komt hij zeker zegt hij. Hoewel hij de beste bedoelingen heeft en dat ook vaak zegt, weet ik niet hoe ik ga reageren. Ik weet niet of ik het aan kan om kort bij hem te zijn. Daarnet vroeg hij me zelf min of meer of ik wou wachten op hem. Tot hij klaar is voor een vaste relatie. Iedereen die het zal lezen, zal me ook wel zeggen dat ik onnozel ben als ik het doe. Maar ik weet het nog niet. Ik heb er veel voor over om terug samen te zijn met sportacus... Heel veel. Het piekeren gaat me dan ook over het afstand nemen. Ik heb de mogelijkheid gekregen om naar amerika te vertrekken. Bij zo'n Amerikaanse familie nanny gaan spelen. Via via ken ik het meisje dat daar nu nany is. Zij komt terug naar België en zoekt dus iemand die haar kan vervangen. Omdat het vertrek buiten de zomermaanden valt zijn er blijkbaar niet veel kandidates. Dus zoekt ze wat breder. De familie voorziet haar van een eigen flatje, eigen wagen. (Akkoord, ik moet dan in een sneltempo leren rijden) Als ik ga, dan herbegin ik niet met studeren. Ga ik niet, dan moet ik nog die herexamens halen. Aangezien ik me niet kan concentreren weet ik niet of dat goed komt... Pieker, pieker, ...
20 en meer
