Ik tel dagen zonder. Ik tel dagen zonder op en dagen zonder af. Al 8 dagen zonder sigaretten, al 4 dagen zonder snoep, chips,... Nog 13 dagen zonder sociaal leven. Al bijna meer dan 365 dagen zonder seks. Zo zijn er nog een paar dingen waar ik dagen van kan bijhouden. Jammer genoeg staan in de meeste zonder. 

Geloof mij, bij de seks ben ik het tellen gestopt. Laatste keer dat ik nog seks had was in september 2011! Ik weet dat ik enkele keren iets schreef over dates met mijn muziek leraar, het is elke keer bij gewoon "opwarmen" gebleven. Uiteindelijk is dat maar goed ook. Met Sportacus kwam ik dan al enkele keren korter bij seks, maar ook nam ons geweten het op de valreep over. Dat betekend dat ik weldra een jaar geen seks zal hebben en dat mijn laatste bedpartner (een goede vriend) gisteren een kind kreeg. Jammer genoeg lijkt dat veel te zeggen over mijn seksleven. Geen nood, op het moment dat ik seks had met die vriend was er van een andere vrouw nog geen sprake. Ze zijn gewoon heel snel van liefjes naar samenwonen naar kind gegaan. (Weet niet eens of het wel in die volgorde ging) 

Mijn dagen zonder sigaretten en zonder vettigheden is echter iets waar ik wel trots op ben. Jammer genoeg heb ik deze week mijn regels aan mijn been wat betekend dat ik meer water op hou en dat ik dus de eerste dagen weinig verlies zal merken.  Nadien zal het verlies des te groter zijn, dat is iets om naar uit te kijken. Persoonlijk had ik niet gedacht dat ik het zo lang vol zou houden. Het feit dat ik (bijna) dagelijks hierboven mijn kadertje plaats, geeft wel wat extra druk. Het zou ontzettend gezichtsverlies zijn als het gewicht omhoog ging of mijn dagen zonder sigaret terug naar 0 gaat! Het was dan ook gewoon tijd om er iets aan te doen en ik hou het aardig vol.

Eén van de redenen waarom ik het kan volhouden zijn mijn wandelingen. Elke avond tegen het schemer uur ga ik wandelen. Dat kan alleen zijn, met één van mijn ouders of met beide ouders. Ik ben zelfs bereid om vrienden mee te nemen. Zolang ze maar nieuwe wegjes en leuke gesprekken meebrengen. Ik weet dat ik het in het verleden al eens ontdekte, maar ik was vergeten hoeveel deugd zo'n wandelingen me deden. Mama moedigde me aan om het terug op te nemen en ze had zoveel gelijk! 

De foto boven was een beeld dat ik mocht ontdekken tijdens mijn wandeling van eergisteren. Er hing toen wat storm in de lucht, maar die is hier zonder meer gepasseerd. We hadden alleen een winderige avond, enkele druppels en deze pracht van een regenboog! Ik kon er niet van over, de lucht was zo lichtroze en op de foto is het niet duidelijk, maar de kleuren waren prachtig zichtbaar! 

Eén ding is wel zeker, de dagen zonder foto's op mijn blog zijn voorbij. Ik ben gaan spieken bij enkele anderen en moet zeggen dat het echt leuker is als er ook wat te zien valt. Van daar dat ik ga proberen om wat foto's te trekken van dagelijkse dingen die ik beschrijven. 

Stiekem ben ik jaloers op de nieuwe blog van Ikmisme, die is overgestapt naar wordpress en dat ziet er zoveel mooier uit. Ik ga nog een tijdje spieken bij haar en misschien maak ik dan ook de overstap. I'll keep you posted.

XX S. 

Ik heb vandaag iets geleerd van mijn zus. Ze heeft heel wat problemen met een vriendin. Die twee zijn al bevriend sinds de eerste dag van de lagere school. Jammer genoeg zijn ze alle twee erg populair en door de jaren heen hebben ze al slaande ruzies en talrijke problemen gehad. Het ergste is dat ze ook beiden om hetzelfde kroontje gaan. De vriendin van mijn zus die wil graag beroemd worden. Het is nu niet direct een Lesly-Ann type, maar ze doet toch heel hard haar best. Mijn zus echter is niet zo geïnteresseerd in die dingen. Ze danst aan de academie en zingt voor haar plezier, meer hoeft het niet te zijn. De andere vindt het niet oké dat mijn zus het talent heeft en er niets mee wil doen, terwijl zij het talent niet echt heeft maar er wel iets mee wil doen. Onder lichte dwang van klasgenoten heeft mijn zus zich ingeschreven voor the voice. Nu is ze ook door naar de eerste auditie ronde en iedereen is echt heel blij voor haar. Behalve... 

Door zo'n relaties geraken natuurlijk alleen maar mensen gekwetst. Nu denkt mijn zus er serieus over om niet naar de auditie te gaan omdat haar beste vriendin haar niet steunt. 

Daarnet kwam ze echter tot de ontdekking dat ze misschien niet langer beste vrienden meer zijn. Ze merkte dat ze eigenlijk meer praatte met andere mensen en dat ze bij andere leeftijdsgenoten vooral haar ei kwijt kan. Met die gedachten in haar hoofd zei ze tegen mij: "Selena, ik denk dat A niet langer mijn beste vriendin is, is dat oké?" Toen daagde het me plots. 

Ja het is oké om niet vast te hangen aan vriendinnen van je leven. Niet echt velen onder ons worden oud met slechts één vriendin aan onze zijde. Vriendschap is iets dat ons zou moeten opheffen, iets dat ons moet beter maken dan wat we eigenlijk zijn. Waarom zou je dan heel je leven proberen vast te houden aan een vriendschap die er niet meer is? Twee jonge mensen die opgroeien, veranderen zoveel. Er lijkt mij geen reden waarom je zou proberen met dezelfde mensen bevriend te zijn. 

Natuurlijk zijn er van die onafscheidelijke groepjes die altijd naast elkaar blijven wonen, maar zeg nu eerlijk, die leren elkaar toch ook pas later kennen. Het grote voorbeeld van elk meisje, Sex and the city. Ieder van ons wil een tafeltje met vrienden net zoals Carrie. Vergeet niet, die vrouwen waren allemaal al lang hun kindertijd ontgroeit toen ze elkaar tegen kwamen. 

Ook ik hou enkele jaren vast aan een vriendschap die slechts een schim is van wat ze vroeger was. Erger nog, de twee meisjes die ik met moeite samen kreeg, zitten nu elke week een vaste avond samen en hebben geen van beide nog tijd voor mij. Het is zo, het is zo. In plaats van elke maand te moeten zoeken naar een avond waar ik mijn zogenaamde beste vriendin kan in passen, laat ik het gaan. 

Zonder het te beseffen heb ik een nieuwe beste vriendin. Tinkerbell, ze is er werkelijk altijd voor mij. Haar haat voor Sportacus is nog dieper dan de mijne. Haar wens voor mijn geluk is ook dieper dan mijn wens voor mijn eigen geluk. Naast Tinkerbell heb ik trouwens nog wat andere school vriendinnen die een plaats in mijn hart verovert hebben. Niemand zo diep als mijn oude beste vriendin, maar misschien gaf ik hun gewoon de kans niet. 

Het is goed om het oude te laten gaan. Alleen, hoe vertel ik het oude dat het mag gaan?

Wish me some luck! 

XX S.

Persoonlijk denk ik dat het bovenstaande kader genoeg verklaart. Volgens een hand vol mensen had ik een soort dieet detox nodig. Ik mocht dus de hele tijd dat ik in de loft verbleef niet op de weegschaal gaan staan. Aangezien het ging om een vreemde weegschaal, was ik daartoe ook helemaal niet geneigd. Nu sta ik na 3 weken nog eens op een weegschaal en het nieuws is ronduit schokkend! Ik ben dus 3 kilo aangekomen en zit 2,3 kilo boven mijn hoogste gewicht ooit. Dit kan zeker niet de bedoeling zijn van mijn verandering. Tijd dus om eens te gaan diëten! 

Met spijt in het hart moet ik dus aan de mensen die mij de dieet detox aanraden, gaan vertellen dat ik er opnieuw mee begin. Niet diëten is duidelijk niet het beste dieet dat er bestaat. De persoon die mij vertelde dat eens je niet meer op de kilo's let de kilo's er zo afvliegen, mag zich verwachten aan een welgemeende haatmail! 

Een echt crash dieet kan ik me niet permitteren. Ik heb een geschiedenis met strikt diëten en mijn moeder is als een waakhond als het op mijn eetgewoonten aankomt. Ze laat me niet overeten of snacken, maar te weinig eten is ook uit den boze. Deze ochtend heb ik haar dus het nieuws verteld over mijn gewonnen gewicht en ze is bereid er samen met mij iets aan te doen. Ze zal me stimuleren om elke avond met haar te gaan wandelen. Dat zou ten eerste mijn gedachten van het studeren moeten afhalen, op hetzelfde moment heb ik ook een minimum aan beweging. We moeten eerlijk zijn, ik heb absoluut geen tijd voor zo'n dingen. Eigenlijk zou ik mezelf moeten opsluiten tot de examens voorbij zijn, maar iedereen weet dat ik dat niet kan. Verder zal zij ook samen met mij mijn eetdagboek bijhouden. Elke keer als ik de oversteek wil maken van beneden naar boven wordt ik gecontroleerd op voedselsmokkel en beneden eet ik enkel wat ze mij geeft. 

Toegegeven, het gaat hier een beetje op strafkamp lijken. 

Na de examens zou ze ook graag eens een diëtist proberen. Ik weet dat ik daar eigenlijk niets op tegen mag hebben. Maar het lijkt dan precies alsof ik het zelf niet aan kan. Daar heb ik toch wel problemen mee. 

Wish me some luck!

XX S.