Wat een gekke gedachte van mij... Ik had afgesproken om naar een fuif te gaan met mijn vriend. Op het allerlaatste moment besloot hij dat het toch niet zo leuk was om met mij mee te gaan. Ik werd afgezet en opgehaald nadien omdat ik bij hem blijf slapen. Zo kon hij met zijn vrienden mee op cafe gaan... Ben ik de enige die hier door in shock is? Je hebt ongetwijfeld wel enige ervaring met lastige, jaloerse, gekwetste vrouwen (ik ben dat alles). Als iemand mij kwetst en boos maakt kan ik wel eens zeer gemene dingen doen. Nu had ik dus het geweldige plan mezelf wat te bezatten. Ik dacht dat ik gewoon wat cocktails zou drinken, licht in de wind te zijn en me dan beter voelen om me boos te maken op hem. Jammer genoeg kwam van dat alles niet veel in huis...
We waren op voorhand al weg geweest waar ik al wat gedronken had, dan mijn Cocktail, dan bier en nog jenever... Je kan al raden dat ik snel over de grens was. Op het einde van de fuif was ik zeer sociaal, kon ik nog amper recht staan en heb ik als kers op de taart moeten overgeven. Natuurlijk kwam juist op dat moment mijn vriend op de fuif. Hij had me al een paar keer proberen smsen, en die had ik niet ontvangen. Je kan dus ook wel stellen dat onze avond totaal anders is afgelopen dan gepland. Hoewel ik gehoopt had mijn woede duidelijk te maken aan hem, was hij ontzettend boos op mij. Wou mij zelf niet aanraken. Behalve al afgewezen als gezelschap om de avond mee door te brengen, werd ik in 1 klap ook afgewezen als partner. Het ging jammer genoeg als een mes door mijn hart. Ik kon niet geloven dat ik zo stom was om mezelf gewoon nog eens laten kwetsen boven op. Heb ik nou elke keer voor...
Op zo'n momenten krijg ik een honger die amper te stillen is. Ik wil dat eten, vettig eten. Dat gaat weer helemaal in tegen mijn perfectie plan. Jammer genoeg heb ik dit al een paar keer zien verschijnen op een blog. Ik vraag me dus af of het werkelijk mogelijk is om perfectie te berijken. Het wil nu juist lukken dat ik geen ijzersterk persoon meer ben. Dan lukt het natuurlijk niet om zo iets vol te houden. Gelukkig had ik deze keer mezelf toch ook een beetje geholpen. Dankzij de alcohol was ik niet instaat iets te eten of iets binnen te houden. Ook vandaag nog is mijn maag zichzelf nog niet. Daar komt dan als fijn detail bij dat ik helemaal niet zoveel kan eten. Ik kan niet ontkennen dat ik er niet gelukkig mee ben.
Gisteren had ik er even geen zin meer in. Het werd zo wat te veel, wat te saai en bijna vervelend. Hoewel studeren op zich al uitdagend genoeg is voor mij, had ik een moment van "Is dit het maar?". Het was echt een moment waar op ik me afvroeg of er ook maar iets spannend in mijn leven zou gebeuren. Ik wil daarmee niet zeggen dat er nog nooit iets spannend gebeurd is, misschien zelfs iets te veel. Enkel, spannende dingen gaan meestal in de negatieve zin. Slechte vrienden, slechte gewoontjes, slechte keuzes. Nu hoopte ik op een positieve spanning. Iets dat ik graag zou vertellen en wat kleur in mijn leven zou brengen. Dat gene dat iedereen wel eens kan gebruiken.
Misschien is toch ook de prijs in rekening te houden. Zo'n stage buiten Europa, daar mag je al gauw 2000 tot 3000 euro voor opzij zetten. Dat kun je duidelijk een hap uit je budget noemen. De verantwoordelijke vertelde zelf dat sommige stages oplopen tot 5000 euro. Alsof ik me dat kan permitteren. Stages binnen Europa leken al mindere kosten. Al ben ik er van overtuigd dat ik nog steeds zwaar zal moeten sparen. Een voordeel is wel dat ik er totaal zin in heb. Nog 2 jaar voor het zover is... Nog 2 jaar... In die tijd kan ik me ook gerust voorbereiden op stages verder weg.
Die spuitjes, malaria en andere gekke ziektes neem ik er wel bij!