Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
10-07-2013
imprESSEN : The doge ship
The doge ship (Giochix) :
+ vlotte workerplacement die mij persoonlijk in de positieve zin verraste + de werking van de dobbelstenen zijn leuk, niets doorslaggevend, maar sommige acties hebben een hogere prijs + dit is zo'n spel dat wel blijft hangen, eens je het een keertje hebt gespeeld kan het makkelijk terug op tafel verschijnen + prima Nederlandstalige vertaling van de spelregels ;-) (die overigens netjes in het spelregelboek zijn afgedrukt) + de speelduur met z'n tweeën was erg positief te noemen (het ging erg goed vooruit)
- de spelregels op zich zijn niet echt handig geschreven, een beetje te veel tekst voor wat het eigenlijk maar is - we zijn heden ten dage verwend, maar hier zijn toch enkele zaken in het spel die nergens aangegeven staan op het speelbord of op het materiaal, zodat je er zelf rekening mee moet houden (bv. speelvolgorde, aantal tegels in het galei, ...) - de tegels van het galei hadden gerust genummerd mogen worden, nu is het zo'n gezoek bij aanvang van het spel - ik heb vernomen dat het met hogere spelersaantallen wel wat kan beginnen slepen (en dat kan ik me voorstellen, aangezien er eigenlijk nu ook weer niet zoveel aan de gang is in het spel) - er is maar één manier om echt punten te sprokkelen en dat is door het bouwen van de galei-tegels, dus het wordt een beetje een race om die acties te kunnen uitvoeren (maar je moet natuurlijk het geld hebben)
Gespeelde spellen : Ginkgopolis, Potato man & Uno Power
Speeldatum : 05/07/'13
Speelplaats : Spellenclub SpinLi
Opmerkelijk : Uno power kon niet ontbreken op de spellenavond, zeker al niet omdat Elke het nog nooit (!) had gespeeld. Ze deed dit nu wel en met een klinkende overwinning tot gevolg.
+ prachtige kaarten, unieke setting en thema + prima 2-spelersspel dat in het rijtje Lost cities, Ballonrace en Rosenkönig een plaatsje krijgt van mij + het spel verloopt op zich erg vlot eens je het doorhebt + het spel gaat erg snel (zoals wij het speelden), maar er zit ongetwijfeld véél meer tactiek in dan wat wij toepasten de eerste keer + een grote overzichtskaart met alle kaarten in de stapel is prima uitgevoerd en makkelijk in gebruik (hoewel wij er niet echt veel gebruik van gemaakt hebben, maar ook dat ligt aan ons zelf)
- het lettertype van de spelregels is weliswaar groot genoeg, maar het staat allemaal nogal dicht tegen elkaar, zodat het moeilijk leest - de handgemaakte stokjes en pannetjes zijn vervangen door kartonnen fiches, jammer (hoewel het voor de gameplay niets ter zake doet) - aanvankelijk is het toch wat zoeken, je moet de verschillende kaarten een beetje kennen en de spelregels vallen pas op z'n plaats als je een rondje erop zitten hebt - het aanvullen van de etalage begint al gauw te ergeren, elke keer weer die kaarten opschuiven
Besluit : Morels is een leuk spel en als je op zoek gaat naar tweespelersspellen dan is dit misschien wel een titel voor u. Jammerlijk genoeg is het spel erg moeilijk in Europa te krijgen en ga je een aanzienlijk (lees : te hoog) bedrag moeten neertellen voor hetgeen dat je krijgt. Hopelijk wordt het spel dus opgepikt door één of andere uitgever in buurt, want het heeft echt wel potentieel. Super vernieuwend is het spel echter niet, dus verwacht er ook niet te veel van. Het is een doodgewoon leuk tussendoortje dat regelmatig de speeltafel zal zien (en daar draait het uiteindelijk toch om).
Opmerkelijk : Tweede potje Viticulture en ik heb zo het gevoel dat er wel eens snel nog een derde zou kunnen volgen. Topspel met een fantastisch lekker thema.
Opmerkelijk : Het blijft toch een toppertje, een remake zou geen schande zijn, dus als er Nederlandstalige uitgeverijen mijn blogje volgen, deze titel moet je zeker eens bekijken.
Opmerkelijk : Ondanks het eerste potje van de tegenstanders toch weer serieus op mijn appel gekregen. Ik ben de perfecte demonstrator, al zeg ik het zelf, vlekkeloos uitleggen en zelf keihard verliezen
Zoch verlag richt zich vooral op de markt van de jongere spelers, maar af en toe gooien ze ook een familiespel op de hoop. In dit spel "Auf Teufel komm raus" gooien ze een steenkolen op een hoop en mag u gaan bieden en gokken. Diegene die als eerste voor 1600 punten aan pokerchips verzameld heeft, wint het spel.
De spelers starten met een kapitaal van 200 aan pokerfiches. In het midden van de tafel ligt het speelbord met daarop de steenkolen (gedekt) in het midden en een scorespoor er rond. Het spel bestaat uit verschillende ronden die op zich dan weer uit vier fasen bestaan : - het duivelsbod - steenkool uit het vuur halen - de winsten uitkeren - de spelerspionnen verzetten
1) Het duivelsbod : de spelers nemen een aantal pokerfiches in hun hand (vrij te kiezen) en tonen ze gelijktijdig. Ze leggen dit bod voor zich neer op tafel (zorg ervoor dat ze niet met je voorraad gemengd worden).
2) Steenkool uit het vuur halen : om beurten mogen de spelers steenkolen uit het vuur omdraaien. Draaien ze een getal om dan heb je de keuze om nog verder te draaien of je beurt af te ronden. Rond je je beurt af, dan leg je de omgedraaide steenkolen voor je neer. Ga je door, dan tel je alle getallen bij elkaar op. Je mag doorspelen tot je een duivel omdraait. Je legt nu niets voor je neer, de omgedraaide steenkolen worden opzij gelegd. Je betaalt eventueel boete aan de spelers die een pact met de duivel hebben gesloten. (zie later) Als iedereen steenkolen heeft getrokken, eindigt deze fase.
3) Winsten uitkeren : de spelers vergelijken hun bod met de hoogste waarde aan getrokken steenkolen. Was het bod hoger, dan verliest de speler z'n fiches. Is het bod gelijk of lager dan de hoogst getrokken waarde, dan krijg je je bod door de bank uitbetaalt. Ben je daarenboven diegene met het hoogste bod van alle spelers en is je bod goed, dan krijg je zelfs het dubbele bedrag van de bank. Er worden ook nog twee bonussen van 50 elk uitgereikt aan de speler met de hoogst getrokken waarde en de speler met de meeste steenkolen (onafhankelijk van de waarde).
4) Spelerspionnen verzetten : de spelers tellen hun pokerfiches op en plaatsen hun pion op het scorespoor (deze zijn bij benadering, dus je geeft niet exact weer hoeveel je hebt). Indien een speler 1600 haalt, is het spel afgelopen. Indien er niemand dit haalt, start een volgende ronde.
Pact met de duivel : indien je helemaal alleen laatste staat op het scorespoor of je staat op (0 --> 50) mag je een pact sluiten met de duivel. Indien er in die ronde iemand een duivel uit het vuur haalt, dan dient deze jou 50 te betalen (indien hij zoveel in z'n reserve heeft, hij mag niets van z'n bod gebruiken).
Volgende ronde : indien er nog voldoende steenkolen in het vuur liggen, start gewoon een volgende ronde zonder de steenkolen die een ronde eerder werden getrokken. Indien de steenkolen binnen de cirkel liggen, worden alle steenkolen terug toegevoegd, geschud en gebruikt de volgende ronde.
Titel : Auf Teufel komm raus Auteurs : Tanja & Sara Engel Uitgeverij : Zoch verlag Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 40 min. Leeftijd : 10+
Volgens mij was het een hele tijd geleden dat we nog eens een puur tweespelersspel aan onze collectie toevoegden. Als ik me niet vergis was de vorige titel "Rosenkönig". Nu grijpen we terug naar de standaard kartonnen speeldoos die we allemaal kennen van Ballonrace, Lost cities en andere Babels.
In "Morels" gaan de spelers trachten om dezelfde soorten paddenstoelen te verzamelen en te koken. Dit spel is een kaartspel, waarbij een stapel kaarten krijgt met daarin soorten paddenstoelen, maankaarten (tellen als dubbele paddenstoelen bijvoorbeeld), boter en cider (om de smaak te versterken), mandjes (zodat je handkaartenlimiet groter wordt) en pannen om de paddenstoelen te prepareren.
Bij aanvang van het spel krijgt elke speler 3 handkaarten en 1 pan. Er worden acht kaarten op een rij open gelegd, dit is het bos. Daarnaast is er plaats voor een voorraad, waarin vier kaarten terecht kunnen komen. Als een speler aan de beurt is, kiest hij één van de volgende acties om uit te voeren : - neem een kaart uit het bos (de rij van acht kaarten) : de laatste en voorlaatste kaart zijn gratis te verkrijgen, elke volgende kaart kost je één stokje (fiche) per kaart dat je verder naar links gaat in de rij. Je handlimiet is acht kaarten, hier mag je nooit overgaan, dus indien dit het geval zou zijn, mag je deze actie niet nemen - neem alle kaarten uit de voorraad : ook hier mag je niet over je handkaartenlimiet gaan - kook 3 of meer gelijke paddenstoelen : je speelt een pankaart (of eerder gespeelde pankaart) en minimum drie paddenstoelenkaarten van dezelfde soort, deze leveren overwinningspunten op het einde van het spel - verkoop 2 of meer gelijke paddenstoelen : leg dezelfde paddenstoelenkaarten af en ontvang per kaart een aantal stokfiches (die je later dan weer kan gebruiken als betaalmiddel om kaarten aan te schaffen die verder in de rij liggen) - speel een lege pankaart uit : leg de pankaart alvast voor je neer, je kan dan later paddenstoelen in deze pan koken.
Na je beurt wordt de meest rechtse kaart in de voorraad bijgeplaatst. Indien er reeds vier kaarten in de voorraad lagen, worden deze afgelegd en start de nieuwe voorraad met deze kaart. Vul de rij terug aan tot acht kaarten, nadat je alle kaarten die er al lagen hebt doorgeschoven.
Er is één soort negatieve kaarten "de destroying angel". Deze laat je toe om twee handkaarten minder te houden. Elke ronde schuift ze één plaatsje verder op in je stapels van gekookte paddenstoelen. Nadien verlaat ze het spel en heb je terug je ganse pakket aan handkaarten tegoed.
Als er geen kaarten meer in de rij zijn, eindigt het spel. Tel de punten op van de gekookte paddenstoelen (staan op de kaart). Het gebruik van boter en cider verhogen deze punten.
De eerste editie bevatte handgemaakte stokjes en pannen, maar in de tweede editie die nu op de markt verschenen is, worden deze vervangen door kartonnen fiches. Op zich geen probleem, maar de handgemaakte hebbedingetjes zijn natuurlijk wel leuker.
Titel : Morels Auteur : Brent Povis Uitgeverij : Two lanterns games Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
Op vrijdag 5 juli houden we onze eerste spellenavond op de nieuwe locatie. (Oude Jongensschool, Vlimmersebaan 2 Wechelderzande) U bent van harte welkom om te komen mee spelen vanaf 19.00 uur. U heeft de nieuwsbrief misschien in uw mailbox mogen ontvangen en heeft misschien ook het foutje ontdekt, het gaat wel degelijk over de spellenavond van juli (niet juni).
Af en toe verschijnen er erg leuke en degelijke spellen die hier en daar toch een klein foutje bevatten. Soms erger je je hopeloos aan de spelregels of nog erger een foutje op het speelbord of op de kaarten. Bij Brügge was het euvel van een andere aard. Aangezien je kaarten van een trekstapel moet trekken en niet mag weten welke kleuren de onderliggende kaarten hebben, zat je vaak in de problemen. Hans im Glück is op zulke momenten mans genoeg om oren te hebben naar de reacties en bedenkingen van de recensenten en spelers van hun materiaal en zorgden dan ook onmiddellijk voor een keurige oplossing.
Bezitters van de eerste druk van dit spel kunnen een mailtje laten naar hen om twee kaartenhouders gratis opgestuurd te krijgen. Ik mocht de mijne vandaag ontvangen en moet zeggen dat het prima gedaan is. Probleempje verholpen en volop terug genieten van dit al fantastische Feld-spel. Bravo HiG !
ps : de tweede druk, alsook de Engelstalige versie van het spel zullen deze kaartenhouders (normaal) automatisch bevatten pps : nog even dit misschien, op BGG loopt er op dit moment een poll die polst naar het beste Feld-spel. Dus als u uw stem er ook wil opgooien, dan moet u daar zeker even passeren.
Bekentenis : mijn vader werkt als elektricien voor de Belgische
Spoorwegen. Velen onder u zullen misschien een raar gezicht trekken,
gezien de reputatie van deze staatsonderneming, maar eigenlijk heb ik
het altijd een eer gevonden. Als kind kon je gebruikmaken van de gratis
couponnetjes die je per jaar kreeg als gezin van een NMBS-er. In mijn
puberjaren kregen we zelfs een upgrade naar eerste klasse! Voor diegene
die niet weten wat dit is, in deze coupés mocht je je luie gat
neerploffen in vieze stoffen zeteltjes in plaats van de ongetwijfeld
véél hygiënischere plastic zeteltjes voor het plebs van tweede klasse.
Enige voordelen waren dat je steeds plaats had, dat je plaats kon nemen
tussen andere NMBS-ers of hoogwaardigheidsbekleders (uhem) en dat je
derrière bij warm weer niet bleef plakken aan de zeteltjes. Kortom,
treinen hebben in mijn leven altijd een speciale plaats gehad. Blijkbaar
is dit ook een fantastisch thema om een spel over te maken, gezien het
aantal treinspellen dat er de afgelopen jaren op de markt zijn
verschenen. Eén van deze spellen heeft mijn hart, en dat van vele
anderen gestolen en verdient dan ook zonder weerga een plaatsje in deze
reeks.
The one that changed my life ...part 3 : Ticket to ride (Europe)
Zoals u aan bovenstaande titel merkt heb ik onmiddellijk "Europe"
toegevoegd. Er zijn héél wat versies van dit spel op de markt en
jaarlijks verschijnen er nog wel extra speelborden met andere locaties.
Er staat zelfs een Belgische versie online, gemaakt door een fan. Het
kost u wel enig print-, knip- en plakwerk om dit in elkaar te flansen,
maar het resultaat mag er zijn. Ik kies bewust voor de Europe-versie van
het spel omwille van twee belangrijke zaken. Ten eerste speelt het veel
makkelijker als je de meeste locaties blindelings weet liggen. Pas op,
op de kaarten staat netjes aangegeven met een bolletje waar de
verschillende locaties zich bevinden op het speelbord, maar gevoelsmatig
komt de kaart van Europa natuurlijk bekender en gekender over.
Daarnaast heeft deze tweede versie (de originele is die van Amerika) een
extraatje in de vorm van stationnetjes. Deze stations laten je toe om
een route van een tegenspeler te gebruiken om op een eindlocatie te
geraken. Waar je in de originele versie je hele plan gedwarsboomd kon
zien door een zet van een tegenstander heb je nu nog een uitweg. Een
klein ander spelregeltje in deze versie zijn de tunnels en veerponden
waarbij je in spanning moet afwachten of je een route al dan niet kan
claimen.
Ticket to ride is het ultieme familiespel in mijn ogen. En met
familiespel bedoel ik voor alle spelers, jong of oud, beginnende speler
of doorwinterde die-hard-gamer, iedereen gaat z'n gading vinden in dit
spel. Ook ik zal een potje zelden of nooit afslaan, gewoon omdat het zo
leuk is. Het principe van het spel is erg simpel. U verzamelt gekleurde
treinkaartjes, legt deze af om een route te claimen en probeert
ticketjes (opdrachten) te vervullen waarbij u van locatie A naar locatie
B tracht te geraken. Net doordat het spel zo toegankelijk is, zo vlot
speelt en bovendien er erg mooi uitziet, hoort dit spel in elke
huiskamer terecht te komen.
Recentelijk stond er een prijsvraag in "de Zondag", een gratis
(reclame)krantje dat je op zondag bij je bakker kan vinden. Er was een
Facebookwedstrijd waarbij je je favoriete spel moest omschrijven. Wel,
ik heb dit spel als inspiratiebron gebruikt en de wedstrijd gewonnen
(een exemplaartje van de Poorters van Nieuwstad was mijn prijs). Aan
alle mensen die mij vragen bij welk spel ze waar voor hun geld krijgen,
laat ik zeker deze naam vallen. U gaat zelfs de verstokte niet-spelers
aan de speeltafel krijgen en ze gaan bovendien ook nog eens een leuke
tijd hebben beleefd.
De kwaliteit van het materiaal is van een hoog niveau, zoals we wel
gewend zijn van Days of Wonder, de uitgeverij van dit en nog enkele
leuke spellen (zoals u later hier nog wel zal merken). Ook zeker te
vermelden is dat men rekening heeft gehouden met mensen die aan
kleurenblindheid lijden door de kaarten en het speelbord te voorzien van
symbolen, die perfect zijn geïntegreerd in de artwork. Een dikke pluim
hiervoor.
Dus wil u uw zuurverdiende eurootjes goed gebruiken, haal dan zeker deze klepper in huis. Toet toet !!!
+ prachtig materiaal, echt wel top of the bill + overduidelijk speelbord en spelersborden (één kant met ondersteunende tekst, één kant zonder) + mooi, afgewerkte kaarten, die het spel effectief leuk maken + worker-placement in 2 verschillende seizoenen + iedereen speelde op een andere manier en ging naar z'n doelen + ondanks de hoeveelheid aan acties en complexiteit speelt dit spel erg vlot en is het makkelijk om uit te leggen
- énige ding dat nergens staat vermeld (en dan misschien ook snel wordt vergeten) is dat je per veld slechts een waarde van 6 mag planten - de kaarten zijn doorslaggevend, dus als je wat geluk hebt met het trekken van de juiste kaart op het juiste moment, kan dit erg fijn zijn (dit probleem wordt wel verholpen door het draften van kaarten, maar dit kost je natuurlijk acties)
Algemeen : dit spel gaat ongetwijfeld nog véél op de speeltafel komen (als de medespelers zin hebben natuurlijk). Het is een erg leuke worker-placement (zelfs één van de betere in het genre), die vlot speelt. Je hebt vaak het gevoel dat je een actie te kort komt, of dat je te laat komt voor iets (en dat gevoel moet een spel altijd bereiken). Ook thematisch is dit spel perfect af, dus liefhebbers van wijn die hun gading in Vinhos en Grand cru niet konden vinden, gaan dat hier wel doen. Het spel kan volgens mij ook op verschillende manieren worden gewonnen. U hoeft niet de beste wijn te produceren, u runt een ganse wijngaard, ontvangt bezoekers, zorgt voor de totaal beleving van de bezoekers en dit levert u ook de nodige prestige op. Ik popel in ieder geval om het spel nog een keertje te spelen en het dan misschien eens over een andere boeg te gooien.
ps : als u de foto goed bekijkt, ziet u dat ik met geel speelde en ruim aan de leiding stond (op dat ogenblik), nadien teruggevallen naar een tweede plaats omdat Nico véél geleidelijker en beter had opgebouwd.
Opmerkelijk : de overwinningen waren vandaag eerlijk verdeeld, hoewel de ene al blijer was met het gewonnen spel dan de andere Fijn dat we het prachtige "Viticulture" op tafel konden brengen, een imprESSEN mag u verwachten de volgende dagen.
Misschien had u het niet zo snel verwacht, maar hier zijn we al met het
tweede deel van de reeks. Ik heb hier zeker mijn redenen voor. Ten
eerste heb ik een grote dosis enthousiasme en inspiratie gevonden om
deze, in mijn ogen, leuke reeks te publiceren, anderzijds leerde ik het
bewuste spel exact een kwartier na mijn eerste ervaring, die ik gisteren
al beschreef met Elfenland, kennen. En waar Elfenland nog een redelijk
licht familiespel is, is de hoofdrolspeler van dit schrijfsel dat
allerminst ... mijn eerste kennismaking met de echte euro.
The one that changed my life ... part 2 : El Grande
Voor een overzichtje van de spelregels stuur ik u graag naar mijn andere blog (http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=667012). Ik wil het er met u vandaag vooral over hebben waarom dit spel zo veel veranderde in mijn kijk op spellen.
Waar Elfenland mijn interesse aanwakkerde, mag ik toch wel stellen dat
El Grande mij vanaf minuut één intrigeerde, dat ik méér wilde ontdekken
van deze wondere, verborgen wereld aan speelpareltjes. En dat is als
buitenstaander, moest één van u dit lezen, misschien moeilijk te
begrijpen. Ik raad u dan ook aan om het gewoon eens een kans te geven,
misschien bent u dan ook wel in de ban van het spel.
Ik vertelde u eerder al dat onze spellenkennis beperkt bleef tot de
klassiekers en vooral Risk nam daarin een belangrijke plaats. In die zin
was El Grande misschien een beetje thuiskomen, ook hier een bord dat
onderverdeeld is in gebieden waarin je de macht probeert te grijpen.
El Grande heeft echter één belangrijk voordeel ten opzichte van z'n
bekende concurrent en dat is dat er niet zozeer de overhand dient worden
genomen, u moet uw tegenstand niet van het bord gaan vegen. Je speelt
dit spel beter als een keizer ... verdeel en heers ... dat is de
boodschap. Beter overal een tweede plaats, dan onnodige slachtoffers
brengen om in één belangrijke provincie de bovenhand te nemen. Punten
sprokkelen tijdens het spel, dat was voor mij een totaal nieuw gegeven
... en het bleek me nog enorm te liggen ook. Nu, na al die jaren, lijkt
het wel of er totaal niets anders meer bestaat dan overwinningspunten
die u probeert te verzamelen in een scorespoor rond het bord, in fiches
van verschillende waarden, bij tussen- en eindtellingen.
Wat me echter vooral aanspreekt in dit spel is de manier waarop u
tactische en strategische keuzes gaat moeten maken. U dient te
beschikken over de nodige legers, die u moet recruteren door het
uitspelen van biedkaarten. Maar indien u kiest voor véél legers, dan
moet u een kaart van lage waarde spelen, zodat je pas later aan de beurt
komt om je beurt te spelen en misschien de iets minder sterke
actiekaarten kan selecteren. Elke beslissing die je neemt in El Grande
gaat invloed hebben op het spel. Ook het gadget van "El castillo", een
toren op het speelbord waarin je troepen kan gooien, die pas later op
het bord komen en alles overhoop kunnen gooien is een fantastisch
speelelement.
Het spel ademt in mijn ogen ook nog steeds klasse uit, het speelbord en
materiaal past gewoonweg bij het thematische oude Spanje. In deze tijden
van flitsend artwork, blijft dit spel in mijn ogen nog steeds z'n
mannetje staan. En zeker wat speelplezier betreft, gaat deze titel al
een hele tijd mee en zie ik hem niet uit mijn persoonlijke favorieten
tuimelen.
Moest u dit spel graag in het Nederlands aan uw collectie willen
toevoegen, dan raad ik u aan om snel op zoek te gaan. Het is niet zo dat
u er geen meer zal vinden, maar erg dik bezaaid zijn ze ook niet meer
en ik vrees dat weinig spelliefhebbers hun exemplaartje zomaar van de
hand zullen doen.
Vaste bezoekers van deze blog weten dat we Repos productions een warm hart toedragen. Enerzijds omdat het een Belgische uitgeverij is, anderzijds omdat ze gewoonweg fantastische spellen op de markt brengen, denk maar aan 7 Wonders, Ghost stories, Time's up, Santy anno, City of horror, ...
Recentelijk verscheen een nieuw spel in hun "familie" aanbod, nl. Mascarade. Mascarade is een spel van niemand minder dan Bruno Faidutti, u misschien wel bekend van Machiavelli. Wel, dit nieuwe spel gaat een klein beetje dezelfde toer op, maar is ietsje compacter qua principe, maar iets uitgebreider qua karakters (afh. aantal spelers).
In dit spelletje ga je echt met de kaarten onder tafel mogen schudden. Al te veel info ga ik u echter nog niet meegeven, dit zal ongetwijfeld één van de volgende weken wel gebeuren en dan krijgt u ineens een overzichtje van het spelverloop er bovenop. De Nederlandstalige release staat dan ook gepland begin juli.
Vandaag zat de nieuwe Spielbox bij ons in de bus. Indien u deze graag eens bekijkt, laat dan zeker een seintje, dan brengen we hem mee naar de volgende spellenavond.
Het allerbelangrijkste in deze editie is het extraatje, nl. 2 extra wintertegels voor het spel "Keyflower". Het monument en het emporium leveren respectievelijk 4 en 3 punten op aan het einde van het spel voor elke drie grondstoffen (waarvan minstens één goud) en elke drie mannetjes (waarvan minstens één groen).
Daarnaast natuurlijk een heleboel recensies en artikels, varianten en korte spelbeschrijvingen ... en zelfs al een pre-ordermogelijkheid voor Spiel Essen van onze vrienden van WGG. Rogue agent is op hun website al voor te bestellen.
Recensies : - Brügge - Kniffel - das kartenspiel - Augustus - Nieuw Amsterdam - La boca - Wunderland - Archipelago - Lancaster uitbreiding Henry V - Express 01 - Libertalia - P.I. - 1969 - Asgard - The cave
Recensies kinderspellen : - Linus, der kleine magier - Doggie bones - Auf die weide, fertig, los! - Dog royal - Crazy lab - Auf die nüsse
Artikels : - Crowdfunding Spieleschmeide - Voorspellingsspellen - Print & play spellen - de Carcassonne app voor iOS - Looping Louie - Spiel des Jahres 2013
Korte besprekingen : - Dicht dran - Bankraub - In memory of monsters
"Wegens de aanstormende drukte van het einde van het schooljaar, de aanstaande bevalling van mijn vrouwtje en de luwte in spellenland rond deze periode verschijnen er dezer dagen niet al te veel berichten hier op de blog. Toch geef ik u graag enkele posts mee van mijn andere blog, die weliswaar minder bezocht wordt, maar die misschien toch de moeite waard is. Op deze blog ben ik gestart met het bespreken van een reeks spellen die voor mij een verschil hebben gemaakt. Bij deze even een voorproefje, moest u het fijn leesvoer vinden, dan kan u ook op onze Spel(l)enderwijs-blog terecht."
Zoals de titel al aangeeft, is dit artikeltje slechts de start van een
reeksje. Maar al te vaak krijg ik de vraag welk spel ik persoonlijk naar
voor zou willen schuiven als zijnde het beste spel dat ik ooit speelde.
Nooit kan ik hierop een éénduidig antwoord geven aangezien er gewoonweg
te veel parameters in acht dienen te worden genomen. Bovendien zijn
deze parameters variabel, zodat ook de favoriete titel niet kan
achterhaald worden, zelfs niet met een perfect uitgewerkte
determinatietabel. U weet wel, zo'n ding dat u tijdens de biologielessen
in het secundair onderwijs meermaals vervloekt heeft.
In deze serie geef ik dan ook graag in het kort weer welke spellen een
impact hebben gehad op mijn hobby en passie, zijnde de bordspellen. Ik
geef alvast mee dat het hier gaat over een persoonlijke mening en
aanvoelen, en dat u geenszins deze akkoord hoeft te gaan met mijn zéér
bescheiden mening. Maar ik zal trachten om vooral te duiden waarom het
bewuste spel me zo aanspreekt en waarom het daarom misschien wel in uw
(beginnende) collectie thuishoort.
The one that changed my life ... part 1 : Elfenland
Zo'n zeven jaar geleden leerde ik op een familieweekend het "betere" of
"nieuwere" bordspel kennen, 't is al eender hoe u het wil noemen. Ik
moet eerlijk bekennen dat ik niet echt een spellenfan was, een potje
Risk bij wijl en stond kon er nog wel in, maar sinds die bewuste
zaterdag is er een vonk overgeslagen die nu toch in lichterlaaie staat.
Elfenland was het eerste spel dat ik speelde, dus misschien is deze
titel vooral vanuit nostalgisch oogpunt gekozen. Toch wil ik deze
uitspraak al direct nuanceren. Elfenland is wat het is, een steengoed
spel waar u zonder enige twijfel plezier aan zal beleven, zeker als u
nog geen die-hard, doorwinterde boardgamer bent, die een gans repertoire
aan ander materiaal achter de kiezen heeft.
In Elfenland gaat u met behulp van kaarten doorheen het land der elfen
proberen te reizen. U tracht van zoveel mogelijke steden te bezoeken en
het pionnetje in uw kleur op te pikken. Dit spel beperkt zich dan ook
tot de "pick up" van een "pick-up-and-deliver" spel. Elke ronde krijgt u
acht extra handkaarten die de diverse reismiddelen weergeven (fiets,
kar, draak, wolk, vlot). Daarnaast neemt u een aantal transportfiches
die de spelers beurtelings op het speelbord plaatsen tussen de diverse
locaties. U kan enkel reizen vanuit de ene naar de andere locatie als er
in de eerste plaats zo'n transportfiche ligt EN u ook nog eens de
transportkosten kan betalen met uw handkaarten. U dient natuurlijk de
overéénkomstige handkaarten te hebben afhankelijk van het geplaatste
transportfiche.
Opportuniteiten zijn, durven afwijken van je originele plan, een
goed doordachte opoffering van enkele handkaarten als joker of vooral
durven een rondje passen, zullen je succes bepalen. Het unieke aan dit
roadtrip-spelletje is dat u op kosten van uw medespelers zal moeten
meereizen. Gaat u zielig en alleen een kant op op het speelbord, dan
gaat u nooit zo ver in één beurt geraken als diegene die dezelfde
richting uit moeten. Het uitstippelen van een gezamenlijke route is erg
spannend en tactischer dan u op het eerste zicht zou denken. Bovendien
is er nog een kleine pestfactor in het spel verwerkt waarbij u een
omgevallen boomstam op een traject kan uitspelen. Dit zorgt voor hogere
transportkosten, zodat u tegen betaling toch de tactiek in uw gedachten
kan volgen.
De speler die het meeste steden kan aandoen en alzo het meeste pionnen
weet op te pikken zal dit leuke spel winnen. Speelt u met de variant
moet u bovendien nog proberen om in de laatste ronde zo dicht mogelijk
bij een getrokken (en geheime voor de andere spelers) eindbestemming te
geraken.
Conclusie : Is dit het beste spel uit deze nieuwe reeks? Neen, zeker
niet, misschien zelfs één van de minste, maar dat zal op het einde van
de reis zeker geen schande blijken. Indien u de kans krijgt om deze
titel ooit op tafel te krijgen, twijfel dan zeker niet.
+ UNO heeft al méér dan z'n waarde bewezen, dus wie zijn wij om dat tegen te spreken + UNO Power is méér van hetzelfde, slechts een kleine variant, maar wel een leuke + het materiaal is degelijk en duurzaam (wat wel nodig is voor zo veel potjes) + de pictogrammen op de kaarten zijn prima gedaan, erg duidelijk, zonder al te veel te raken aan de traditionele artwork
- het bakje om alles in te leggen is mooi, maar totaal nutteloos en erg onhandig om weg te stoppen - de kaarten zitten er gewoon los bij, men had beter afdekbare bakjes voorzien dan (als ze toch die kosten doen) - de vertaling van trekstapel in de Nederlandstalige spelregels is STOK (beetje te letterlijk vertaald volgens mij, als ze er nu nog een c hadden tussen geplakt) - de handigheid van de spelregels? Hebben ze bij Mattel nog nooit gehoord van een gewoon boekje? Zo'n uitvouwblad à la bijsluiter van een medicijn is echt niet aangenaam om te lezen en nog minder makkelijk om iets in de juiste taal op te zoeken
Ik veronderstel dat ik u het spelletje UNO niet hoef te leren kennen, tenzij u een inwijkeling bent van de planeet Mars en pas gisterenavond gearriveerd bent (en zelfs dan nog). Voor deze laatste categorie geef ik graag even een bondig overzicht van wat u van het basisspel moet verwachten.
In het kaartspel UNO probeert u zo spoedig mogelijk uw hand kaarten uit te spelen, zonder dat u vergeet UNO te roepen als u nog maar één kaartje vast heeft. De speler die daar als eerste in slaagt, wint het potje. Er zijn verschillende soorten puntentellingen op de markt, maar uiteindelijk speelt u gewoon zo veel potjes als u wil ... en neem van mij aan dat het verslavend is.
De spelregels voor het afleggen van een kaart zijn erg éénvoudig. Het spel bestaat uit een stapel kaarten die één van de vier kleuren en een waarde tonen. Eén kaart ligt reeds open op de aflegstapel. U mag enkel een kaart uit uw hand van dezelfde kleur of dezelfde waarde op deze aflegstapel uitspelen. Kan of wil u niet afleggen, moet u een extra handkaart nemen van de trekstapel. Kan u deze kaart onmiddellijk afspelen, mag u dat alsnog doen. Op zich is dit al het basisprincipe van UNO, ware het niet dat er enkele kaarten in de stapel zitten waarmee je elkaar een beetje kan gaan pesten. Zo kan je er bijvoorbeeld voor zorgen dat de volgende speler z'n beurt wordt overslagen, dat de speelrichting wijzigt, dat de volgende speler 2 kaarten van de stapel moet bijnemen of in het ergste geval zelfs 4 en dan mag je ook nog kleur veranderen. Vergeet dus ook zeker geen UNO te roepen bij het uitspelen van je voorlaatste kaart (nog één kaart op handen), want anders dien je 2 strafkaarten bij te nemen. Tot zo ver het basisspel!
In UNO power heeft men enkele kaarten toegevoegd en vooral enkele kaarten aangepast. Naast de kaarten krijgt u nu ook vier plastic torentjes met de letters U,N,O en een uitroepteken. Door het uitspelen van de torenkaarten, mag je 1 of 2 torens nemen (van een tegenspeler of uit de algemene voorraad). Daarnaast staan er op héél wat andere kaarten ook powericonen (met dezelfde letters U,N,O en !). Als je zulk een kaart uitspeelt, mag je de overéénkomstige toren gaan stelen. Tenslotte zijn er ook nog de actiekaarten die de eigenschappen van de torens tonen. Als je zelf in het bezit bent van zo'n toren, ben je beschermd tegen het dreigende onheil. De actiekaarten verplichten je om 1, 2 of 4 handkaarten bij te nemen, of je beurt over te slaan. Moest je op een gegeven moment erin slagen om de vier torens bij je te hebben, mag je onmiddellijk je handkaarten afleggen tot 1 kaart en luid UNO roepen. Als je deze laatste kaart ook nog kwijt weet te spelen de volgende ronde, ben jij de winnaar.
The doge ship (Giochix) :
Morels (Two lanterns games) :
Zoch verlag richt zich vooral op de markt van de jongere spelers, maar af en toe gooien ze ook een familiespel op de hoop.
Volgens mij was het een hele tijd geleden dat we nog eens een puur tweespelersspel aan onze collectie toevoegden. Als ik me niet vergis was de vorige titel "Rosenkönig". Nu grijpen we terug naar de standaard kartonnen speeldoos die we allemaal kennen van Ballonrace, Lost cities en andere Babels. 
Af en toe verschijnen er erg leuke en degelijke spellen die hier en daar toch een klein foutje bevatten. Soms erger je je hopeloos aan de spelregels of nog erger een foutje op het speelbord of op de kaarten. Bij Brügge was het euvel van een andere aard. Aangezien je kaarten van een trekstapel moet trekken en niet mag weten welke kleuren de onderliggende kaarten hebben, zat je vaak in de problemen.
Vaste bezoekers van deze blog weten dat we Repos productions een warm hart toedragen.
UNO Power (Mattel) :
Ik veronderstel dat ik u het spelletje UNO niet hoef te leren kennen, tenzij u een inwijkeling bent van de planeet Mars en pas gisterenavond gearriveerd bent (en zelfs dan nog). Voor deze laatste categorie geef ik graag even een bondig overzicht van wat u van het basisspel moet verwachten.
