Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
03-04-2013
Spelen met SpinLi 50
Deelnemers : Koen, Bart, Herman, Fons, Nico, Eltjo, Febe, Nathalie & Arne Gespeelde spellen : Tumblin dice, Yellowstone park, Mafia city, Apenjungle, King of Tokyo & Rolit Speeldatum : 1/04/'13 Speelplaats : Klokgebouw - Eindhoven Opmerkelijk : Een speciale 50ste Spelen met SpinLi, wegens allemaal gespeeld op Zuiderspel!
De laatste in het rijtje van Pegasus spiele voor u vandaag. McMulti is dan ook nog eens geen nieuw spel, maar een heruitgebracht spel, dat in 1974 het levenslicht al zag. Het feit dat men dit nu doet, wil vaak toch al wel wat zeggen. Eerlijk gezegd zijn de componenten niet echt geupdate. Als je het spel opent, krijg je direct een retro-gevoel van je kop tot je tenen. U gaat dit spel overigens in het Engels onder de naam Crude - the oil game vinden op BGG. Stronghold games bracht deze versie op de markt, net in het jaar dat de auteur stierf, dat maakt het verhaal achter dit spel alleszins een stuk intenser.
In McMulti bent u een CEO die een bedrijf runt en vooral met olieprijzen en gasprijzen zal moeten goochelen. U gaat aan de slag met een "ouder" spelmechanisme om om ter snelste een bepaald bedrag bij elkaar te sparen door handig gebruik te maken van de marktprijzen, door goed in te kopen en slim te verkopen. De speler die dit het beste doet, wint het spel.
Het speelbord is opgedeeld in vier stukken, voor elke speler één stuk. Dit stuk is op z'n beurt onderverdeeld in vierkantjes waarop de spelers allerhande olieplatforms, drilboren, tankstations, ... kunnen plaatsen. Bij aanvang van het spel bepaalt elke speler om de beurt met welke gebouwen hij al wil starten door ze aan te schaffen. Nadien doorloopt een speler telkens 5 fasen vooraleer het spel doorgaat naar de volgende speler.
1) de marktfase : de speler mag olie of gas kopen en verkopen zo veel hij wil, zolang hij dit doet op dezelfde markt (binnenlandse of buitenlandse markt) 2) de productiefase : de speler gooit de dobbelstenen en plaatst ze op de overeenkomstige plaatsen op het speelbord (vormen de coördinaten voor de vakken van je speelveld). Indien je dubbels gooit, moet je even checken of er eventueel een evenement dient worden uitgevoerd. Bereken het verschil tussen de twee gegooide dobbelstenen en pas de stand van het "verschilspoor" aan. Zo gauw deze acht bereikt, komt er een nieuwe economische situatie op de proppen. De prijzen van bepaalde zaken gaan nu stijgen of dalen. In de meeste gevallen ga je bovenstaande zaken niet moeten uitvoeren en ga je over naar het produceren van je gebouwen. Alle gebouwen die in de rij of kolom van de gegooide dobbelsteen liggen, geven je een actiemogelijkheid. Fabrieken laten je olie omzetten in gas, drilboren hebben een dubbel gegooid resultaat nodig om ze te mogen upgraden naar een oliebron, een oliebron zorgt voor 2 olievaten en een tankstation stelt je in staat om gas te verkopen op de markt (hier is de huidige economische situatie weer erg belangrijk) 3) de burenfase : eerst mag je linkerbuurman de gegooide dobbelsteen van je rij gebruiken om z'n gebouwen te activeren, daarna mag je rechterbuurman de gegooide dobbelsteen van je kolom gebruiken om z'n gebouwen te activeren. (een dubbel kan bij deze dus nooit) 4) de gebouwfase : je mag gebouwen kopen en ze in je speelveld plaatsen volgens de regels. Je mag ook gebouwen verkopen en dit is de sleutel om het spel te winnen. Op het juiste moment gebouwen van de hand doen. 5) einde van de ronde en eventueel einde van het spel aankondigen : indien een speler meer dan 750 miljoen heeft verzameld, kan hij het einde van het spel aankondigen indien hij dat wil. De andere speler krijgen nog een laatste speelronde. De speler met het meeste geld op het einde wint het spel, dus niet noodzakelijk diegene die het einde aankondigde. Je mag overigens al je gebouwen nog verkopen, maar tegen een bodemprijs (die van recessie)
Titel : McMulti Auteur : James J. St. Laurent Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 120 min. Leeftijd : 13+
In "City tycoon" gaat u nog maar eens een stad kunnen bouwen, nog maar eens ... want de laatste tijd zijn er wel meerdere spellen verschenen waarbij u door middel van tegels een stad (zelfs in 3D opbouwt). Om even op te sommen uit mijn hoofd Ginkgopolis, Sunrise city, Suburbia en nu deze City tycoon.
Bovendien kan u dit spel niet enkel thematisch maar ook qua spelverloop enorm naast Suburbia leggen. Het spel duurt 4 ronden die op hun beurt uit 5 fasen bestaan. Bedoeling is om gedurende het spel natuurlijk weer zoveel mogelijk overwinningspunten te verdienen. Fase 1 : Speelvolgorde : in de eerste ronde willekeurig, nadien telkens afhankelijk de financiële middelen, de speler met het minste geld is de nieuwe startspeler Fase 2 : Nieuwe tegels : de spelers krijgen zes districtstegels van de desbetreffende stapel (er worden gedurende het spel 4 stapels opgewerkt). 7 Wondersgewijs kiezen ze één tegel en geven ze de andere door, dit wordt herhaald tot je uiteindelijk zes tegels hebt. Fase 3 : Bouwen : om beurten plaatsen de spelers hun tegels aan het stadscentrum aan (minstens één volle zijde moet raken) OF ze bouwen een elektriciteits/watervoorziening OF ze verkopen een gebouwtegel. Als je een gebouw bouwt, betaal je de kosten en krijg je de onmiddellijke inkomsten (geld, overwinningspunten, ...). Bij het bouwen van een elektriciteits/watervoorziening worden de afgebeelde grondstoffen onmiddellijk op de tegel geplaatst. Als je een gebouwtegel verkoopt, krijg je 5 dollar van de bank. Fase 4 : Districten voorzien : om beurten voorzien de spelers hun gebouwen van energie en water. Ze betalen de kosten van het water en de elektriciteit en de eventuele transportkosten als ze over het gebouw van een tegenstander bewegen (2 dollar per tegel). Als je een gebouw voorziet, ontvang je direct de aangegeven voordelen. Fase 5 : Opschonen : alles wordt klaar gemaakt voor een nieuwe ronde of het einde van het spel.
Na de vier speelrondes krijgen de spelers nog 1 punt voor elke 10 dollar en wint de speler met het meeste punten.
Titel : City Tycoon Auteur : Hubert Bartos & Lukasz S. Kowal Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 14+
Deelnemers : Jimmy, Bart, Johan & Arne
Gespeeld spel : Crokinole Speeldatum : 30/03/13 Locatie : Living bij SpinLi (Komen Eten met vrienden) Opmerkelijk
: Lang geleden dat er met deze groep nog eens een spel op tafel kwam. Niet echt verwonderlijk dat het dan Crokinole is geworden. Erg tof om de avond mee af te sluiten.
Rialto is de tweede Feld die in Nürnberg verscheen die we hier op de blog uitgebreid gaan bespreken, na Bora Bora (Alea spiele). Rialto is zeker en vast een spel met minder toeters en bellen, maar daarom kwalitatief niet minder. Rialto is eigenlijk deels een kaartspel, deels een meerderhedenspel. Een spelletje bestaat uit 6 ronden (waarin telkens in een ander district wordt gespeeld) die op hun beurt uit drie fasen bestaan, maar dat wist u al van de aankondiging die ik een dikke maand geleden deed.
In de eerste fase schuift eerst de rondesteen een plaatsje verder, worden er rijen (afh. aantal spelers) met zes kaarten opengelegd, krijgt elke speler in speelvolgorde een rij naar keuze + 2 dichte kaarten van de trekstapel en eventuele handkaarten uit een vorige ronde. Tot slot worden de handkaarten gereduceerd tot zeven kaarten waarmee je het in de lopende ronde zal moeten doen. Eventuele groene gebouwen stellen je in staat om meer handkaarten te houden of meer kaarten te trekken.
In de tweede fase worden de kaarten uitgespeeld en eventuele gele gebouwen geactiveerd bij de bijhorende acties. In deze fase doorlopen we zes stapjes die telkens herhaald worden. In elk stapje mag je kaarten uitspelen van de betreffende soort, maar kan je ook passen. Je voert de overeenkomstige acties uit (als je deelneemt) en diegene die het meeste kaarten uitspeelt krijgt bovendien nog een bonus. A) Doge : per gespeelde kaart mag je één stap verder op het dogespoor (gebruikt bij gelijkspel en speelvolgorde). Bonus : één stap extra B) Geld : per gespeelde kaart krijg je één geld. Bonus : één geld extra C) Gebouwen : een gebouw kiezen gelijk aan de waarde van de gespeelde kaarten of lager. Bonus : +1 op de gespeelde kaarten D) Brug : 1 overwinningspunt per gespeelde kaart. Bonus : één punt extra E) Gondel : 1 pion naar je persoonlijke voorraad halen per gespeelde kaart. Bonus : gondeltegel spelen + 1 pion in een district plaatsen (districtbonus : als je als eerste een pion in de vijf districten hebt staan langs een kant van het kanaal krijg je 5 punten bonus) F) Pionnen : 1 pion op het speelbord plaatsen per gespeelde kaart. Bonus : 1 pion meer plaatsen (districtbonus : idem hierboven) Een jokerkaart kan altijd in combinatie met bovenstaande kaarten worden gespeeld of 2 jokers om één kaart die je niet hebt.
In fase drie tenslotte kunnen de blauwe gebouwen geactiveerd worden. Om een gebouw te activeren moet je er een munt op leggen. (deze gaan na de ronde terug naar de voorraad zodat de gebouwen terug beschikbaar zijn).
Na zes ronden volgt de eindtelling : - de helft van de som van het aantal pionnen en geldmunten in hun voorraad - punten van hun gebouwen - punten voor de districten in rangen (rang 1 = totale waarde aangrenzende bruggen en gondels; rang 2 = halve waarde van rang 1; rang 3 = halve waarde van rang 2, ...) De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Rialto Auteur : Stefan Feld Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Wie van u houdt er wel van een potje Bingo? Iedereen waarschijnlijk wel, totaal random, hoge geluksfactor, maar oh zo veel fun.
Als ik u nu vertel dat men dat leuke, spannende element van Bingo heeft gebruikt in dit spel en u hier en daar nog een kleine tactische keuze in de schoot werpt, dan heb ik Augustus al goed samengevat. Dit spel kan gespeeld worden tot 6 spelers en neemt slechts een half uurtje in beslag, dus als je een keertje grote pech heeft, geen erg, dan start u onmiddellijk daarna toch een nieuw potje.
Bedoeling van het spel is het vervullen van opdrachten. De opdrachtkaarten vertonen telkens een aantal zaken waaraan moet voldaan worden, ze noemen dit de te mobiliseren legioenen. Elke speler start met 3 opdrachten. Eén speler is de roeper en moet uit een zakje fiches trekken met daarop de afbeeldingen van de diverse legioenen. Als het getrokken symbool overeenkomt met één van de symbolen op je opdrachtkaarten, mag je dit afdekken. Je mag hiervoor een mannetje gebruiken uit je voorraad of een eerder geplaatst mannetje op een andere kaart of totaal verzaken aan het plaatsen ervan. Wordt er een jokerfiche getrokken, mag je deze inzetten als eender welk symbool en wordt de volgende speler roeper.
Zo gauw een opdrachtkaart volledig gevuld is, roep je AVE CAESAR. Je verwijdert alle mannetjes van de kaart, legt de opdracht in de vervulde opdrachtenrij en neemt een nieuwe opdracht. Elke opdracht levert ook nog een extra voordeel op, waarmee je andere spelers kan gaan pesten, extra voordelen krijgt, extra punten scoort op het einde van het spel, ... Daarnaast zijn er ook bonuspunten te winnen voor de speler die als eerste bepaalde combinaties van opdrachtkaarten weet te vervullen. Indien er meerdere spelers tegelijkertijd een opdracht vervullen worden ze van klein naar groot (nummer op de kaart) afgehandeld. Deze kaarten kunnen dan ook niet meer geteisterd worden door de eventuele extraatjes die andere spelers krijgen. Zo gauw een speler zeven opdrachtkaarten heeft kunnen vervolledigen, eindigt het spel. Je telt de punten van de opdrachten op, samen met de eventuele bonuspunten en de effecten van opdrachtkaarten. De speler met de meeste punten wint het spel.
Toen ik deze titel in de line-up van Pegasus zag staan, moest ik even mijn wenkbrauwen fronsen. Toen ik de cover nadien bekeek, trok ik helemaal bleek weg, maar na het lezen van de spelregels heb ik onmiddellijk terug een mooi blozend kleurtje gekregen. Wunderland is een spel dat gebaseerd is op, of wat op een promostunt lijkt van, een Duits pretpark. Wunderland bestaat echt en is een miniatuurpark à la Mini-Europa, maar dan volledig ingericht met treinsporen, die de basis vormen. In de doos vindt u dan ook een folder terug van dit park, het is een keer iets anders, dat had ik nog nooit gezien. (meer info op www.miniatur-wunderland.de)
Op zich klinkt dit waarschijnlijk allemaal vreemd en is dit niet de titel die u zou aanschaffen, maar als ik u vertel dat dit een Ticket to Ride look-a-like is, dan zal u ongetwijfeld met interesse verder lezen. Allereerst geef ik nog graag mee dat de Nederlandstalige spelregels standaard bij in de doos zitten en dat is voor Pegasus ook zeker geen gewoonte (volgens mij zelfs pas de eerste keer). Het feit dat de vertaling door een vertaalbureau is gedaan, zorgt wel voor enkele rare termen moet ik zeggen, maar het is best verstaanbaar. Het spelprincipe is éénvoudig te noemen en uiterst geschikt voor de familiespeler, maar ook gevorderden zullen plezier beleven aan dit spel.
U krijgt een speelbord, 8 houten speelschijven per speler, een scorepion per speler, een startspelerlocomotief, 20 bestemmingskaarten (vgl. tickets van TTR), 112 ansichtkaarten en 4 puntenkaarten voor als u over de 100 of 200 punten gaat. De spelers zetten hun speelschijven centraal op het speelbord op een stapel van waaruit ze gaan reizen naar alle plaatsen op het bord. Ze krijgen alvast 2 bestemmingskaarten die ze geheim houden voor de tegenstanders.
Als je aan de beurt bent, neem je een willekeurig aantal schijven van een locatie van jezelf en verplaats je ze 1 of 2 locaties verder. Daarna mogen alle andere spelers bepalen of ze graag meereizen. Dit kunnen ze enkel doen met schijven die op dezelfde locatie stonden als de actieve speler en ze kunnen ook enkel afreizen naar de eindbestemming (geen tussenstop inlassen). Als je in je beurt één van je bestemmingskaarten vervult, mag je deze uitspelen. Voor het vervullen moet je minstens één schijf op de aangegeven plaatsen op de kaart hebben staan. Om te vervullen neem je één fiche van elke aangegeven locatie van het bord en plaats je deze terug op de startplaats. Je scoort onmiddellijk het aangegeven punten op de bestemmingskaart en neemt een nieuwe bestemmingskaart (behalve als je er al 4 hebt vervuld). Kom je met je schijven op een symbool i.p.v. een plaats, kan je ansichtkaarten verzamelen. Je mag er zoveel verzamelen als je wil, maar moet voor elke kaart één fiche terug op de startplaats zetten. Deze ansichtkaarten leveren op het einde van het spel punten op.
Zo gauw een speler een vijfde bestemmingskaart heeft vervuld, eindigt het spel onmiddellijk. Ook wanneer je ansichtkaarten uit de 7 regio's hebt weten te verzamelen kan je het einde aankondigen in je beurt, maar moet je dit niet doen. Je zou bijvoorbeeld misschien nog graag bestemmingskaarten willen afwerken. Op het einde van het spel krijg je nog punten voor je verzamelde ansichtkaarten. Je krijgt 1 punt per kaart waarvan je er het meeste hebt verzameld, 2 punten voor de tweede meest verzamelde, ... De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Wunderland Auteur : Dirk Hillebrecht Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 50 min. Leeftijd : 8+
Deelnemers : Lien, Silke, Chloë & Arne
Gespeelde spellen : Search for gnomes, My happy farm, Le petit prince Speeldatum : 28/03/13 Locatie : Springplank Lille in 6A (spellennamiddag voor de paasvakantie) Opmerkelijk
: een memory gewonnen tegen het kleine grut, maar ze hadden al een tactiek voor het tellen van de rode kabouters en hebben in één keer het toffe deel uit het spel kapot gemaakt. Eén was er zo slim om alle rode kabouters te tellen en dan gewoon tijdens het spel in het oog te houden hoeveel er uit waren gegaan. My happy farm met z'n vieren was te doen, maar iets te langdradig, maximum met drie spelers lijkt me beter. Le petit prince was ook voor de kinderen een topper.
De komende dagen hebben we weer héél wat nieuwigheden voor u klaar staan hier op de blog. We snijden als eerste een "lekker" kaartspelletje aan met "We will wok you". Een parodie op de rockwereld en de uitspraak van Aziaten die thematisch netjes wordt doorgetrokken in de namen van de kaarten. In het spelletje tracht je zoveel mogelijk punten te behalen door op het einde van het spel de juiste ingrediëntenkaarten te hebben verzameld om de lekkerste wokgerechten te bereiden.
Het spel bestaat uit 110 kaarten, waarvan 63 ingrediënten, 22 geldkaarten en 25 wokkaarten. Afhankelijk van het aantal spelers worden enkele ingrediënten en wokkaarten uit het spel genomen. De wokkaarten worden open op tafel gelegd, zodat de spelers kunnen zien welke wokschotel ze kunnen aanschaffen. Elke speler krijgt 3 geldkaarten op handen en er worden twee "markten" gemaakt met ingrediënten. De eerste markt telt twee rijen van drie kaarten, met ernaast 6 geldkaarten (prijs van een rij), de tweede markt telt twee rijen van elk twee kaarten, met ernaast 4 geldkaarten (prijs van een rij).
Als je aan de beurt bent, voer je één van de volgende drie acties uit : 1) een geldkaart nemen : neem één geldkaart van naast de markten (je krijgt zelf extra geld, maar maakt de ingrediënten ook voor anderen goedkoper)
2) koop een rij van de markt : betaal de huidige prijs van de markt en voeg deze kaarten toe aan de rij naast de markt en neem de ingrediënten op handen. Vul daarna terug ingrediënten aan (2 of 3 kaarten afhankelijk van de markt). Je maakt de prijs van de markten dus ineens terug duurder.
3) neem een wokkaart : kies een wokkaart uit de openliggende kaarten door ingrediëntkaarten uit je hand voor je op tafel te leggen. Ze moeten minstens vier dezelfde symbolen hebben. Deze kaarten blijven allemaal voor je liggen tot het einde van het spel.
Zo gauw er geen ingrediëntenkaarten meer kunnen worden aangevuld en de twee rijen van een markt zijn uitgeput, voeren alle spelers een laatste actie uit. Nadien mogen ze alle ingrediëntenkaarten (op hand of op tafel) aan hun wokkaarten toewijzen en de overeenkomstige punten scoren.
Er zijn wokkaarten die gewoon onmiddellijk punten opleveren, andere vragen bepaalde ingrediënten, nog andere veranderen het puntenaantal van andere wokkaarten, ... De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : We will wok you Auteur : Sebastian Bleasdale Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 40 min. Leeftijd : 10+
+ Zonder twijfel één van de meest ondergewaardeerde Ystari-titels (samen met Sylla) + Een vlot spel met héél wat mogelijkheden, een beetje dwarsboomwerk (door onze "foute" regels zelfs nog meer) + Punten scoren kan op verschillende manieren, zodat de strijd redelijk spannend is + Alles staat logisch en duidelijk aangegeven op het speelbord, dat is een goeie hulp + Doordat de verkoop blijkbaar niet zo goed is gegaan, staat dit spel tegen dumpprijzen te koop bij de Duitse webshops, voor 10 is dit spel het uwe (net als Sylla trouwens, niet sukkelen zou ik zeggen) + Dit spel speelt met alle spelersaantallen identiek, aangezien je gewoon het speelbord vergroot blijven de toch al nauwe ruimtes identiek
- Deze Ystari-titel stond al drie jaar in onze spellenkast en was nog nooit gespeeld, ondanks het feit dat ik al meerdere keren de regels had gelezen - Ondanks het feit dat ik al meerdere keren de regels had gelezen, bleken deze niet zo éénduidig te zijn, zoals we van Ystari normaal wel gewend zijn, wat opzoekwerk op BGG bracht wel duidelijkheid (achteraf dan) - De gebruikte kleuren passen dan wel perfect binnen het thema, maar qua duidelijkheid liggen bruin, rood en oranje soms dicht tegen elkaar voor een kleurenblinde (neem ik aan)
+ het materiaal is erg mooi, leuke kaarten die vooral de jongere spelers zeker gaan aanspreken + het is een familiespel pur sang, duurt niet te lang (zeker met z'n tweeën) + eigenlijk een perfecte gateway-game naar mijn mening, een mogelijkheid om niet-spelers toch eens rond de tafel te krijgen + mits enkele kleine regelaanpassingen ook te spelen met kleinere kinderen (7-8 jaar) + te spelen bij SpinLi, dus dat moet u zeker eens doen
- met vier gevorderde spelers gaat dit spel toch wat te kort komen - het is niet echt een spannend, uitdagend spel. Je bouwt wat op, verzamelt, ruilt in en begint op nieuw - de beschikbaarheid van dit spel in deze regio's zal niet zo dik bezaaid zijn, vrees ik en om het uit Amerika te laten komen, is het te duur voor wat het is
Deelnemers : Nico & Arne
Gespeelde spellen : Search for gnomes, My happy farm, Assyria Speeldatum : 22/03/13 Locatie : In de living bij SpinLi (wegens maar met z'n tweeën) Opmerkelijk
: Eerste keer Assyria, ondanks het feit dat dit spel al erg lang in onze spellenkast staat. Erg fijn en ondergewaardeerde Ystari me dunkt. Die wil ik op korte termijn zeker nog eens op tafel brengen. Ook nieuwigheid "My happy farm" is goed bevallen als familiespel (imprESSEN volgt nog) ps : geen foto, weer vergeten werk, 't begint een slechte gewoonte te worden
+ erg stevig, typische Gryphon materiaal + zéér vlot spel eens je vertrokken bent + geen deckbuilder zoals we het gewend zijn, opdrachten vervullen is de boodschap in dit spel + erg leuk om te spelen, perfect volgens mij met 2 of 3 spelers
- artwork is vreemd, zéér vreemd, een samenraapsel van alles en nog wat, maar het intrigeert wel - de spelregels zijn duidelijk en volledig, maar bij Gryphon slagen ze er toch altijd in om het zo moeilijk te laten overkomen (te veel aandacht aan herhaling en kleine details, die ze beter apart in een ander lettertype of kadertje zouden zetten) - de spelerspionnen hadden van mij gerust van hout of plastic mogen zijn (ook de kleuren van twee spelers liggen erg dicht bij elkaar donkeroranje en rood) - de prijs om dit spel (zeker in Europa) aan te schaffen ligt wat aan de hoge kant - met 4 spelers wordt er een teamvariant voorgeschreven, maar dit werkt eigenlijk niet echt vind ik
Conclusie : in deze impressen meer minpunten dan pluspunten, maar dat is eigenlijk geen correcte weerspiegeling van het speelplezier op zich. Het spel is zonder meer raar te noemen qua artwork, maar het werkt allemaal wel. De spelregels lijken complex, maar eigenlijk loopt het allemaal erg vlot en logisch. Het spel is duur, maar het materiaal is wel van erg degelijke kwaliteit. Er zijn gewoon hier en daar ongelukkige keuzes gemaakt. Het thema had veel cooler kunnen uitgewerkt worden, maar dan vrees ik dat het een zoveelste deckbuilder zou geworden zijn in de reeks van Dominions en Thunderstones ... en het is eigenlijk een totaal ander spel. Deckbuilding is hier maar één aspect, je moet vooral snel naar de overwinningspunten proberen te snellen door uiteraard je deck goed samen te stellen, maar het voelt zo niet aan. Intrigerend spel dat voor herhaling vatbaar is.
+ sierlijk in z'n éénvoud + toch uitdagender dan op het eerste zicht lijkt + supersnel tussendoortje + toch de nodige pestfactor erin + het scorebord is op de achterkant van de doos gedrukt, prima gevonden + het systeem van elkaar de beurt te geven is fantastisch leuk en maakt het lekker tactisch (maar niet te moeilijk)
- de artwork past uiteraard bij het thema, maar ik vind het niet zo mooi - de puntenfiches zijn uiteraard niet erg belangrijk, maar deze hadden wat spectaculairder gemogen
Algemeen : Le petit prince is zonder twijfel een verrassing. Wij speelden het prototype en vertaalden de spelregels en wisten dus al wel wat er in de pijplijn zat, maar nu we het uiteindelijke product nog eens op tafel hebben kunnen leggen, zowel met 2, 3 als 4 spelers ondertussen, zijn we meer dan ooit overtuigd dat dit spelletje in héél wat collecties thuishoort.
Deelnemers : Dirk & Arne
Gespeeld spel : Ginkgopolis Speeldatum : 20/03/13 Locatie : In de living bij SpinLi (wegens nog maar met z'n tweeën) Opmerkelijk
: Eerste keer Ginkgopolis met twee spelers en een superspannende strijd, beslecht op één luttel puntje (de ene had veel punten gesprokkeld gaande weg, de andere vooral de kaarten die punten opleverden) : TOPSPEL !
+ Vlaams product en prima kwaliteit van het materiaal
+ artwork past prima bij dit type spel
+ Jurgen Spreutels is erin geslaagd om het "kinder"spel memorie te transponeren naar een spel voor volwassenen
(maar dat ongetwijfeld nog wel steeds verloren zal worden als er jeugdige spelers mee aan tafel zitten)
+ fase 4 : het bieden brengt echt wel iets bij aan het spel (vooral véél hoongelach van tegenstanders als je een kaboutertje teveel omdraait)
+ na één rondje spelen had je al direct een andere tactiek om tegels te gaan bestuderen en te onthouden
+ ruimte voor uitbreidingen, nieuwe afbeeldingen op de tegels met speciale kenmerken, nieuwe opdrachten, véél varianten (die men bijvoorbeeld op de website van Simployt zou kunnen plaatsen)
- er dient op voorhand wel wat afgesproken te worden : hoe lang je speelt, hoe lang je de tegels mag bestuderen, ...
(wij spelers hebben graag dat de spelregels dit duidelijk voorschrijven en eventueel ruimte laten voor varianten)
- niet echt een minpunt, maar een aanrader : bestudeer de tegels niet te lang, het moet vooruit gaan, dat maakt het ook
een leuker spel
- het is een leuk tussendoortje, maar het is natuurlijk wat het is ... een memoriespel (dus als dat niets voor jou is, dan mag je deze titel skippen)
- als zelfs Sven zulk soort spellen gaat winnen in onze speelgroep, dan is het de hoogste tijd om te stoppen met spelen
Deelnemers : Dirk, Sven, Elke & Arne
Gespeelde spellen : Search for gnomes, The little prince : make me a planet (2x), Fantastiqa Speeldatum : 20/03/13 Locatie : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
: 3 nieuwe spellen gespeeld na elkaar (imprESSENs volgen de komende dagen, dus ik hou de lippen nog wat op elkaar) Nog opmerkelijker : Sven wint een memoriespel ! Sven !!!
Search for Gnomes is een Belgisch product dat ik eerder toevallig tegenkwam op het bordspelforum Bordspelmania.
De uitgeverij (Simployt) deed daar het aanbod voor spellenclubs om een recensie-/demo-exemplaar te bemachtigen.
Wij waren blijkbaar één van de gelukkigen en voegen dan ook graag de daad bij het woord inzake een recensie over dit spelletje.
Wat onmiddellijk opvalt als je het spel in handen krijgt, is de vorm en de kwaliteit van de doos. Echt top, stevig karton, dat gelukkig
ook wordt doorgetrokken naar de tegels. Ook de artwork is fijn en toepasselijk bij het thema te noemen. De kabouters zijn erg
kinderachtig getekend, maar dat past hier gewoon. Ik vind het persoonlijk erg geslaagd, zeker als je weet dat deze tekeningetjes op de
tegels erg belangrijk gaan zijn in het spelverloop.
Op het doosje staat er aangegeven dat het spel een memorie zou moeten zijn met een twist. Nu eerlijk gezegd zijn de meeste spellen in onze
collectie die memorie-achtig zijn, sowieso met een twist. De originele memorie heeft geen plekje weten te vinden in onze spellenkast, dus wat
dat betreft is dit spel niet véél nieuws onder de zon. Maar wat is nu eigenlijk de twist in dit spel? Ik geef u graag even een kort overzicht van hoe het spelletje loopt en dan kan u ineens zelf mee oordelen.
Het spel bestaat uit 25 bostegels met daarop een aantal kabouters getekend in verschillende kleuren (blauw, geel, rood), daarnaast zijn er ook 20 opdrachttegels in het spel. Ik durf het spel dan ook een beetje te vergelijken met Up & Down van Ravensburger, u kent het spel met de mollen die omgedraaid dienen te worden misschien wel.
Een speelbeurt bestaat uit 5 fasen :
1) Allereerst worden de 25 bostegels in elke ronde geschud en open gelegd in een vierkant van 5x5
2) De spelers krijgen dan een afgesproken tijd (bv. 20 sec.) om de tegels en hun plaats te memoriseren. Daarna worden de tegels omgedraaid (doe dit misschien samen, dan is het sneller gebeurd)
3) De startspeler neemt daarna een opdrachttegel en probeert deze uit te voeren. Op deze tegel staan een aantal kabouters in de diverse kleuren die moeten gevonden worden en het aantal tegels dat je mag omdraaien. Indien de speler het exact gevraagde aantal kabouters weet te vinden, dan krijgt hij de hoogste punten van de tegel, indien hij aan de opdracht voldoet, maar méér kabouters heeft omgedraaid, krijgt hij het kleinere aantal punten. Als hij het aantal gevraagde kabouters niet haalt, krijgt hij uiteraard niets. De omgedraaide tegels gaan uit het spel op dat moment. Ook de andere spelers voeren in volgorde zo'n opdrachtactie uit.
4) Er volgt nu een biedronde op de resterende tegels. De spelers gaan op zoek naar zo veel mogelijk rode kabouters. De startspeler doet een openingsbod en de andere spelers mogen overbieden. Het bieden gaat door tot alle spelers, behalve één, gepast hebben. Deze speler moet dan exact het aantal geboden rode kabouters omdraaien (andere kleuren tellen nu niet). Indien de speler hierin slaagt, krijgt hij 3 punten, maar lukt het hem niet, dan verliest hij 1 punt. Indien er onvoldoende rode kabouters op tafel liggen, dan heeft de speler pech en te veel geboden en verliest hij ook het punt.
5) De tegels worden geschud en aan de linkerbuurman van de startspeler gegeven, die nu nieuwe startspeler wordt. De vijf fasen worden herhaald.
Het spel eindigt zoals het wordt afgesproken, na bijvoorbeeld een aantal ronden of bij het behalen van een vooropgesteld aantal punten.
Kort, maar krachtig dus! Vooral fase 4, het bieden, is een extraatje dat we nog niet vaak zagen bij memorie-spellen. Ik vind het een prima gegeven omdat de spelers constant alert moeten blijven om te zien welke tegels uit het spel verdwijnen. Een imprESSEN van het spel hoop ik u één van de volgende dagen te kunnen voorschotelen en dan kan ik u de pro's en con's geven.
+ best wel grappige tekeningen op de kaarten + het opzet van het spel is erg goed gevonden + memorie in het kwadraat, dus iets waar ik niet al te goed in ben + ideaal om je tegenstanders uit te lachen als ze een lage kaart onbewust weggooien + de sfeer zat er bij ons alleszins in
- met meerdere spelers is het op zich wel leuk, maar je hebt echt wel niets in de hand - het feit dat je het einde van het spel mag aankondigen kan in je voordeel werken als je het kotsbeu bent - een speciale kaart trekken is echt wel belangrijk of het fout wegleggen van een goede kaart van je voorganger - goed voor één potje per jaar, maar daar zal het bij blijven denk ik
+ zeer eenvoudig concept + speelt vlot weg + je kan een beetje beredeneren, maar ook niet al te veel + de "oude, traditionele" muntjes zijn makkelijk in de hand te nemen (tenzij je er te veel hebt natuurlijk, maar dit is enkel positief nieuws in het spel zelf)
- de kaarten hadden misschien iets aantrekkelijker gekund - weinig negatiefs op zich zo lang je het spel niet te serieus neemt en gewoon laat lopen
De laatste in het rijtje van Pegasus spiele voor u vandaag. McMulti is dan ook nog eens geen nieuw spel, maar een heruitgebracht spel, dat in 1974 het levenslicht al zag. Het feit dat men dit nu doet, wil vaak toch al wel wat zeggen. Eerlijk gezegd zijn de componenten niet echt geupdate. Als je het spel opent, krijg je direct een retro-gevoel van je kop tot je tenen. U gaat dit spel overigens in het Engels onder de naam Crude - the oil game vinden op BGG. Stronghold games bracht deze versie op de markt, net in het jaar dat de auteur stierf, dat maakt het verhaal achter dit spel alleszins een stuk intenser.
In "City tycoon" gaat u nog maar eens een stad kunnen bouwen, nog maar eens ... want de laatste tijd zijn er wel meerdere spellen verschenen waarbij u door middel van tegels een stad (zelfs in 3D opbouwt). Om even op te sommen uit mijn hoofd Ginkgopolis, Sunrise city, Suburbia en nu deze City tycoon.
Rialto is de tweede Feld die in Nürnberg verscheen die we hier op de blog uitgebreid gaan bespreken, na Bora Bora (Alea spiele). Rialto is zeker en vast een spel met minder toeters en bellen, maar daarom kwalitatief niet minder. Rialto is eigenlijk deels een kaartspel, deels een meerderhedenspel. Een spelletje bestaat uit 6 ronden (waarin telkens in een ander district wordt gespeeld) die op hun beurt uit drie fasen bestaan, maar dat wist u al van de aankondiging die ik een dikke maand geleden deed.
Wie van u houdt er wel van een potje Bingo? Iedereen waarschijnlijk wel, totaal random, hoge geluksfactor, maar oh zo veel fun.
Toen ik deze titel in de line-up van Pegasus zag staan, moest ik even mijn wenkbrauwen fronsen. Toen ik de cover nadien bekeek, trok ik helemaal bleek weg, maar na het lezen van de spelregels heb ik onmiddellijk terug een mooi blozend kleurtje gekregen.
De komende dagen hebben we weer héél wat nieuwigheden voor u klaar staan hier op de blog.
Assyria (Ystari) :
My happy farm (5th street games) :
Fantastiqa (Gryphon games) :
Le petit prince (Ludonaute) :
Search for Gnomes (Simployt games) :
Search for Gnomes is een Belgisch product dat ik eerder toevallig tegenkwam op het bordspelforum Bordspelmania.
Beverbende : 
Gesjaakt (999 games) :
