 |
|
|
| 08-09-2010 |
 Uren |
Remi en zijn fascinaties.
Fascinaties die een paar weken, maanden, heel erg intens zijn om dan aan de kant gelegd te worden.
Aan de kant, maar niet weg. De interesse en liefde voor blijft duidelijk aanwezig.
Zo passeerden al architectuur, tekentafels en ontwerpen de revue. En heel veel natuurelementen. Dieren, fossielen en natuurverschijnselen. Lego. Kapla-blokjes.
Een paar maanden letterlijk en figuurlijk opstaan en slapengaan met en op een dag is het voorbij. Voorbij, verzadigd, bevredigd.
En zo ging deze zomer de interesse naar het leger. Alles rond het leger. Boeken verslindt Remi op zoek naar informatie, naar duidelijkheid.
En ook al verschuift zijn interessepunt, zijn verwerking van alle prikkels is steeds dezelfde. Tekenen, tekenen, tekenen.
Dus toen we daarnet uit de auto stapten, na een eerste en erg indrukwekkend bezoek aan een echte legerstock, was het vervolg vrij voorspelbaar.
Remi gaat naar binnen, legt netjes, stuk per stuk naast elkaar op de houten tafel : een helm, de binnenhelm van die helm, camouflagekledij, een netje, een zakje met drinkbeker om aan zijn centuur te hangen en een goudkleurige leeuwenspeld die hij van die lieve meneer als extraatje kreeg. Neemt zijn tekenblok, een grijs tekenpotlood en begint te tekenen.
Tekent, tekent, tekent.
In stilte.
Kijkt om de zoveel tijd even op, zijn blik op oneindig.
Ons denkertje.
Uren zou ik kunnen kijken naar Remi die tekent. Uren.
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
