 |
|
|
| 25-07-2010 |
 Fris en fruitig |
We hebben een tent. Een grote. Acht personen kunnen erin slapen.
Maar het zal dan wel zonder mij zijn bedenk ik lachend in mezelf.
En sinds de tent in ons bosje achterin de tuin staat is het een komen en gaan van slapertjes.
Of het het slapen in de tent is die zo aantrekt of het maken van een bijhorend kampvuur weet ik niet.
In elk geval houden we er een slaapagenda op na. Want een kinderhotel zijn we nog steeds niet en ambieer ik ook niet.
Het moet wel fijn blijven. Voor iedereen.
Lucas en vrienden slapen er zonder Piet of mezelf.
Met ons is geen optie meer als ik het goed begrepen heb.
Remi met vriendje of Helena met vriendinnetje daarentegen starten moedig en onbevreest de nacht. Maar moedig blijkt snel overmoedig en onbevreest blijkt uiteindelijk vol vrees. En na een aantal interventies en geruststellingen eindigt het verhaal meestal met Piet die in de tent gaat slapen en ik die in huis slaap met de resterende kroost. Wat maakt dat ik iets comfortabeler de nacht inga, maar als tegenruil met de eerste kinderstemmetjes opsta en probeer hen zo ver mogelijk weg te houden van de nog slapenden.
Wat deze ochtend resulteerde in een echtgenoot die op het middaguur fris en fruitig uit de tent kroop.
Waarbij vooral het uur uitzonderlijk te noemen is.
Het slapen in een tent is precies nog niet zo'n slecht idee.
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
