Ik hoor u al luidop denken, oh nee, weer een zoveelste monopoly. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook sinds enige tijd al geen fan meer ben van Monopoly, dat nochtans zijn strepen al meer dan verdiend heeft. In dit kaartspel liggen de kaarten letterlijk en figuurlijk anders. Dit luchtige kaartspel heeft een enorm grote geluksfactor, maar dat hoort er gewoon bij. De spelregels zijn eenvoudig en verraden eigenlijk al het hele concept van het spel. Ik noteer hier even de belangrijkste regel : "Is iets niet duidelijk, speel gewoon, en dan kom je er wel achter". Fantastisch toch, wie durft het aan om zulke regel te schrijven. Enkel voor die durf alleen al, verdient dit spel om eens gespeeld te worden.

De spelers krijgen handkaarten met daarop de gekende straten, enkele bonussen die je in het spel ook kan opstrijken en wat pestkaarten om het bloed vanonder de nagels van je tegenstanders te halen.
Bedoeling : als eerste drie volwaardige straten bijeen sparen. Nadeel : tegenspelers kunnen kaarten stelen, huur innen of je geld aftroggelen voor hun zogezegde verjaardag.

Dit spel in drie woorden : luchtig, geluk en vooral Monopoly