+ het thema is niet alledaags en zal sommigen zeker aanspreken (Halloween in Mexico)

+ de tekeningen zijn erg mooi en ook wel best grappig

+ de enkele obstakels op het speelbord zijn erg goed gekozen, ze staan steeds in je weg

+ voor wie houdt van abstracte spellen waarbij er veel geteld moet worden, is dit een tof spelletje

+ de speciale eigenschappen van de karakters zijn grappig en je kan ze soms wel nuttig gebruiken

+ het dubbelzijdig bedrukte speelveld is tof gedaan, maakt speeltechnisch geen verschil, maar liever dit dan een zwarte achterkant

+ de eigenschappen van de karakters staan op een overzichtje, erg handig (hoewel je de eigenschappen ook wel snel kent)

- voor wie absoluut niet houdt van telkens stapjes tellen en abstract denken, is dit een hel

- misschien zijn wij niet echt geschikt om abstracte spellen te spelen qua intelligentie, maar ik had een beetje

het gevoel dat het er weinig toe doet wat je tijdens het spel eigenlijk doet, het komt meestal op één laatste stap aan

- de speciale eigenschappen van de karakters zijn tof, maar zorgen er onbewust volgens mij voor dat het spel niet meer uitgebalanceerd is als je ervoor opteert om met verschillende karakters te starten. De oplossing ligt voor de hand, spreek gewoon af dat je met dezelfde eigenschappen speelt (of speel met alle eigenschappen natuurlijk)

- de overzichtjes met de eigenschappen van de karakters zijn handig, maar dubbelzijdigheid is hier geen vriend want je moet constant omdraaien (maar enkel in het begin)

Conclusie : Adios calavera en mezelf, ik kan het best omschrijven als een haat-liefde-verhouding. Persoonlijk ben ik wel fan van abstracte spellen, maar ik ben er gewoon erg slecht in. Dit spel herbergt een aantal erg fijne spelmechanismen. Het aantal stappen dat je mag zetten afhankelijk van het aantal schijven op je rij en kolom bijvoorbeeld, de eigenschappen van de karakters, ... het werkt allemaal wel. Ook erg fijn (raar) is dat beide spelers naast elkaar moeten zitten ipv over elkaar. De ene speler loopt van onder naar boven, de andere van rechts naar links, dus je komt op een drukbezet middenveld terecht waardoor de mogelijkheden enorm vergroten. Dit spel zou wel eens snel te prooi kunnen vallen aan AP en dat is erg jammer want het is absoluut niet slecht. Ik zou wel aanraden om altijd met dezelfde karakters te spelen want anders ga je sowieso het gevoel krijgen dat het ene karakter meer voordelen heeft dan het andere (hoewel ze allemaal hun nut hebben). De kwaliteit van het materiaal is naar behoren, enkel de overzichtjes hadden iets steviger mogen zijn en liefst op één zijde.