Toen ik de artwork van dit spel zag, kreeg ik een groot "King of Tokyo"-gevoel. En eigenlijk is het opzet van de spellen wel wat gelijklopend. Pas op, dit is een kaartspel, waar King of Tokyo een dobbelspel is. En ook het spelverloop is zeker niet hetzelfde, maar het algemeen gevoel is er bij mij zeker wel. U probeert zo veel mogelijk punten te scoren door uw kaarten aan de juiste locaties uit te spelen. Het unieke aan dit spel is dat je met twee verschillende partijen gaat spelen. Zo zijn er in het basisspel al acht partijen voorzien : aliëns, dinosaurussen, ninja's, piraten, robotten, tovenaars, zombies en boeven. (Of deze termen volledig correct vertaald zijn, laat ik nog in het midden). Aan het begin van het spel kies je twee partijen, neemt de kaarten van beiden en schudt ze door elkaar. Zo krijg je altijd nieuwe, interessante combinaties. Zeg nu zelf, wie wil er nu niet met Dinosaurus-zombies spelen?
Het spelconcept is er ééntje dat we de laatste tijd vaak (misschien al te vaak) tegenkomen. Revolver, The Convoy, Slavika, Dragon's gold en nu dus ook Smash up. U plaatst uw kaarten aan de centraal gelegen basiskaarten. Zo gauw het breekpunt van de basiskaart is bereikt, wordt de locatie gewaardeerd en scoren de 1ste, 2de en 3de best vertegenwoordigde spelers er punten.
Heel concreet ziet dat er als volgt uit. Je plaatst locatiekaarten in het midden van de tafel gelijk aan het aantal spelers plus 1. Elke speler start met vijf handkaarten (uit z'n eigen deck natuurlijk). Als je aan de beurt bent, doorloop je de volgende stappen :
1. Uitvoeren van de eigenschappen aan het begin van de beurt : op sommige kaarten staat een speciale eigenschap die geldt in deze fase, die voer je dan natuurlijk uit.
2. Speel kaarten : in een beurt mag je één personage en één actiekaart spelen (dit zijn overigens de twee soorten kaarten die in een deck zitten). Het personage speel je aan jouw kant van een locatiekaart. De actiekaarten wordt uitgespeeld, uitgevoerd en afgelegd (tenzij anders vermeld op de kaart)
3. Kijk na of er een locatie dient gescoord te worden : op de locaties staat aangegeven wat het breekpunt van de locatie is. Als het totaal van de aangelegde personageskaarten gelijk of hoger is dan dit punt, wordt de locatie gescoord. De speler wiens personages het meeste kracht hebben, scoort de punten voor de eerste plaats, de tweede de tweede plaats, ... Bij gelijke stand krijgen alle spelers de punten, maar vervalt de volgende rang.
4. Trek 2 nieuwe kaarten van je deck : de handkaartenlimiet is 10, dus na het trekken leg je een eventueel te veel af. Is de trekstapel opgebruikt, schud je de aflegstapel en vorm je een nieuwe trekstapel.
5. Uitvoeren van de eigenschappen aan het einde van je beurt : op sommige kaarten staat een speciale eigenschap die geldt in deze fase, die voer je dan natuurlijk uit.
Zo gauw iemand 15 punten heeft behaald en iedereen heeft z'n beurt gespeeld, wint de speler met de meeste punten. Bij gelijke stand wordt er nog een ronde gespeeld tot er een verschil is.
Het feit dat Pegasus dit spel heeft opgepikt om de duitstalige versie op de markt te brengen, zegt waarschijnlijk al voldoende. Er zullen ongetwijfeld ook veel uitbreidingen verschijnen met daarin nieuwe partijen. De mogelijkheden lijken eigenlijk weer eindeloos. Ik denk dat dit een zeer leuk, luchtig en ludiek tussendoortje kan zijn dat mits een klein beetje parate kennis van het Engels in elke clubkast thuishoort.
|