Het is voor mij nog steeds verlof, dus heb ik tijd voor wat nieuws, en dat nieuw werd dus vandaag de wedstrijd in Baal bij Tremelo.Nog nooit geweest, maar op aanraden van Robin Leduc er toch naartoe gegaan.Ik pikte hem op rond 18 uur en we gingen dus samen op weg, met een doelstelling van onder de 40 min proberen te lopen.Ook Kris Verbert, beter bekend als Veriberto op joggings.be had deze doelstelling.Dus we zouden in mekaars buurt vertoeven.Robin en ik deden al één rondje opwarming nadat we ons hadden ingeschreven, we waren vroeg genoeg.Dus werd het parcours nauwkeurig bestudeerd en Robin zocht al de bochten om zo kort mogelijk af te slaan, maar véél afpiten was er niet aan vandaag.Nadat de 5 km wedstrijd op zijn einde liep met vééél start-to- runners begaven we ons stilaan naar de startplaats.We werden door de speaker van de nodige uitleg voorzien en voor we het goed en wel wisten werd er ineens vertrokken , raar, maar ook wij bleven niet stilstaan.Bij het ingaan van de eerste bocht was het meteen opletten geblazen , er was wat hinder door de kermis, maar we moesten ook uiutwijken voor een wheeler die men 25 meter voorsprong had gegeven, het zorgde even voor het onnodige oponthoud.De eerste ronde kwam ik na een goede 1500 meter bij Robin en ik kwam door in minder dan 10 min.Heb niet echt de tijd gehad om af te klokken, ik had het al moeilijk genoeg met mijn ademhaling bij dit zwoele weer.Tot een drietal km konden Kris en Robin me bijblijven, maar Robin maande ma na een tijdje aan om door te gaan, wat ik dan ook deed.De volgende ronden had ik alleen oog voor de afstanden die om de 500 meter op de weg stonden geschilderd, en zo merkte ik dat ik ongeveer 2 min nodig had per 500 meter.Omdat ik mijn eerste ronde onder de 10 liep kon ik me dat dus permitteren.Ik liep een tijdje in het gezelschap van de tweede vrouw, maar algauw zette die haar aanval in op haar opponent, hier moest ik passen.Nadat zij dus was gepassseerd bij nr 1, kwam ik dus opnieuw bij de tweede vrouw, nu was het echter een andere.Ik kon ze volgen, heb ze een paar keer ingehaald en dan zij mij terug.Zo ging het een tijdje verder tot in de laatste ronde.Ondertussen had ik ook Robin uit het oog verloren, en bij het draaien aan de nadar was ie nog kortbij in ronde 2, maar in ronde 3 dus niet meer te zien.Ook Kris zag ik niet meteen, maar die bleek maar een dertigtal meter achter mij te lopen.In de laatste ronde had de tweede vrouw nog over om een versnelling te plaatsen, maar ik moest passen.Met nog 500 meter te gaan wist ik dat ik mijn doelstelling had bereikt, een tijd onder de 40 min zat er dus dik in.Nog even op mijn tanden gebeten, een drietal keren gestorven, er waren al mensen die mij wouden reanimeren , en dan over de finish in 39.41, missie geslaagd al ben ik daarvoor héél diep moeten gaan.Ik he er zelfs een moment aan gedacht om na 5 km uit de wedstrijd te stappen omdat ik moeilijk kon ademen, en de pijn in mijn voet ondraagbaarwerd.Toch heb ik doorgezet met het gekende resultaat .Na de aankomst van Kris (ook onder de 40), en Robin besloten we nog even uit te lopen.ondertusen begon het ook te regenen en zo werden we toch een beetje afgekoeld.We zijn dan direct huiswaarts gekeerd, want er waren alleen prijzen voor de eerste 20 aangekomen atleten.En met namen als Stefaan Vandenbroek weet je al dat het moeilijk zou worden om in de prijzen te vallen.Hij won de wedstrijd in ongeveer 30 min.Maar met een t-shirt ,een Aquarius, een powerbar van Isostar, en twee maal bevooorrading per ronde, en dit alles aan 4,5 hoor je me zeker niet klagen.Ondanks de last onder mijn voet kijk ik al uit naar de volgende wedstrijd, deze is op 13 augustus in Kozen, al wil ik nu zondag aanstaande de bosloop in Tessenderlo ook nog meepikken, nu ik toch in verlof ben.Verder probeer ik zoveel mogelijk te fietsen, morgen staat er zelfs de Mario Aerts Classic op het programma maar we gaan nog even het weer afwachten. Tot de volgende, uitslag en foto's zullen hopelijk nog volgen
Vandaag een toertocht gereden in Schoonbeek-Beverst.Ik heb momenteel verlof, dus tijd genoeg om km's te maken op de fiets.Toch ging ik maar voor de 93 km ipv 130 km, deels omdat mijn collega op tijd thuis moest zijn, en deels omdat ik gisterenavond op een feestje was, en dat nogal laat, of vroeg, t'is maar hoe je het beziet, is uitgelopen.Enfin, na een drietal uurtjes slaap, me klaargemaakt, Naluutje binnengekapt samen met drie Madeleinekes en zo op weg naar Diepenbeek carpool waar ik afgesproken had met collega Marc.Samen reden we dan naar Beverst, lieten ons inschrijven en dan de hort op.Het tempo zat redelijk strak van in't begin, we konden met een drietal mee, en het was nog redelijk vlak.Bij de eerste bevoorrading, al na 28 km de gebruikelijke hapjes,neen, geen spek met eieren , maar frangipannekes, cake, suikerwafels en bananen.Het drinken liet ik staan, ik vind de produkten van Ettix niks waard qua smaak.Na een tijdje wachten was ons drietal nog niet klaar, dus vertrokken wij alleen.Onderweg tot de vaststelling gekomen dat mijn kilometrique haperde, even gestopt en wat gepruld, ik kreeg er geen leven meer in,pff. Ik wil altijd dat mijn materiaal in orde is als ik ga fietsen,maar een losgekomen strips, besliste hier anders over.Mijn collega maakt daar geen drama van,maar ik weet graag wat ik heb gedaan als ik de rit beëindig.Soit, er was geen andere optie, en mijne maat had ook zijne Garmin niet mee, dus moesten we zuiver op gevoel verder.Ondertussen was ook het drietal terug voorbijgekomen, dan nog een drietal blauwhemden waar we mee aansloten.Die gingen eigenlijk nog harder als ons vorig groepje, en ik had moeite met de aansluiting.Na een tijdje, 40 km ongeveer, hadden we ons eerste drietal al bijgebeend, en ook nog een zestal anderen.We zaten dus in een mooi groepje, al ben ik geen groepsrijder, ik moet zeggen, het tempo bleef strak.Maar na 45 km was er de splitsing 93 km/131km,Normaal moesten wij linksaf, maar mijn collega reed rechtdoor.ik vroeg hem wat hij van plan was, en eigenlijk wou hij wel naar 130 km gaan vooral omdat we in dat groepje zaten dat eigenlijk voor mij net iets te hard ging.Ineens komt daar een ex- collega, nou ja collega ons voorbij en toen ik ,zijn naam riep wist mijn collega over wie ik het had, die kerel koos echter het hazepad door mee te gaan in dat groepje, ik maande mijn collega die er onmiddellijk achter ging aan tot kalmte, ik wilde hem laten gaan, want hij is niet echt mijn beste vriend .Enfin, na wat getwijfel was de ganse groep ervandoor, en mijn collega stelde voor om terug te draaien daar we nog héél wat km's voor de boeg hadden, maar toch zette we door.Na een tijdje wist hij echter een kortere weg, hij wou graag op tijd thuis zijn, mij niet gelaten hoor. Na ongeveer 56 km was er opnieuw een bevoorrading waar we weer konden genieten van het rijkelijk buffet. Na een natje en een plasje vertrokken we terug, het vet was een beetje van de soep door het oponthoud van het technisch mankement en de verkeerde afslag, maar we waren al niet platgereden, en da's ook al héél wat.We besloten dan maar om het iets rustigeraan te doen, en zo kwamen we na 105 km ongeveer met meer dan 3 uur, maar minder dan 4 uur op de fiets, gezwind binnengereden.We hadden nog tijd voor een versnapering, en de twee Palm biertjes gingen er bij mij binnen als zoete broodjes. Het was weer een leuke dag geworden, alleen spijtig van het defect..zo heb ik deze week toch driemaal op de fiets gezeten, en morgen ga ik normaal nog een toerke doen.Het is nu vooral uitkijken wat er van mijn voet gaat worden, en het lopen, hoe moeilijk dat ook is, wat te minderen.Voor de rest gaat alles zijn gewone gang, en hopelijk blijft dat nog een tijdje doorgaan zo.We proberen ook vanaf morgen te profiteren van het mooie weer, voor zolang het duurt. Groetjes , en tot blogges, eeuuh.. nog es ;-)
Tja, wat is dat nu alweer , zult u zeggen??? Even een kleine schets, een paar weken geleden kocht ik nieuwe schoenen, de asics GT 2170.Ik kocht ze in een gewone sportwinkel zonder ze eventueel uit te testen, wat daar blijkbaar ook niet mogelijk was.Waarom koop ik in godsnaam een lichte antipronatieschoen,zult u zich dan ook afvragen.Tja, ik had van mijn kinderen een kadobon gekregen van die sportwinkel en er was niks anders, ze hadden een beperkte keuze van schoenen, en deze vond ik eruit springen.Terwijl ik normaal loop met een neutrale schoen in combinatie met steunzolen, kocht ik dus deze lichte antipronatieschoen, en dacht dat het geen kwaad kon om mijn zolen hier in te leggen.Ik liep hier twee wedstrijden mee, en na de eerste wedstrijd had ik er al een slecht gevoel bij, maar ze waren zo flashy . Verder bleef ik trainen op mijn oude vertrouwde Fortitudes, maar de pijn bleef maar komen En zo kwam ik afgelopen zaterdag terecht bij Time to Run, ik legde mijn geval daar uit en die kwam direct opzetten met het Mortons neuroom. Een gezwel van een zenuw dat loopt onder de band aan de middenvoetbeentjes in de voorvoet en dat zit tussen de derde en vierde teen.Het geeft soms een stekende pijn, wat het lopen bemoeilijkt.Er is in eerste instantie niet direct een behandeling voor handen.Maar met aanpassing van mijn steunzooltjes zou het probleem moeten verminderen, en daar ga ik dan ook dringend werk van maken.Verder kan ik alleen maar ontstekingsremmers nemen en hopen dat de pijn dan mindert. Ik wil toch een beetje blijven lopen, want het weer is niet echt uitnodigend om gaan te fietsen, lopen in de regen kan er nog net door.En dat net nu mijn verlof is begonnen, t'is balen,pff.Natuurlijk kan de oorzaak ook,ergens anders liggen, want ik heb ook wat doorgezakte voeten, het zij zo.Maar de orthopeed zal hier hopelijk wel een oplossing voor vinden.Gelukkig staan er momenteel geen wedstrijden op het schema, zodat ik toch wat minder kan lopen, al zal dat héél moeilijk zijn.Zwemmen is nog een optie, maar dat doe ik niet zo graag, maar ik ga het toch nog eens overwegen, ik wil toch ik beweging blijven.Verder hoop ik op goed weer tijdens mijn verlof zodat ik toch ook nog wat kan gaan fietsen, we zien wel weer waar we uitkomen hé ;-) Groetjes en tot de volgende hopelijk positievere blog ;-)
Gisterenavond liep ik in Nieuwerkerken de kermisloop, een wedstrijd in het kader van de Haspengouw- Challenge.Heb deze wedstrijd al een aantal jaren niet meer meegedaan, omdat we dan meestal op verlof vertrekken, maar dit jaar dus niet, vandaar mijn aanwezigheid.De wedstrijd loopt over een parcours rond de spreekwoordelijke kerktoren, de straten worden dan afgezet met dranghekken, en het is best wel eng om daar tussen te lopen. De maandagmorgen nog twee toerkes rustig gelopen op't Speelhof, een recuperatieloopje van 32 min, goed voor 5500m.. De maandag is ook traditioneel mijn rustdag, ik moet dan ook niet gaan werken.Daarom heb ik dan ook de hele dag bijna niks gedaan, wat tv gekeken ,en hier en daar wat opgeruimd, auto naar de carwash en nog een paar boodschappen gedaan.Maar naar de avond toe, begon ik toch wat moe te worden, dan wat in de zetel gerust, ook nog even van het zonnetje geprofiteerd, en plotseling was het tijd om te vertrekken.Alhoewel ik tijd genoeg had , ging ik toch weer in laatste instantie door, tja véél opwarmen moest ik toch niet meer doen. In Nieuwerkerken aangekomen alle collega's nog eens begroet, en sommige hadden me niet direct herkend ( zie foto).Na een paar straatlengtes opwarming was het tijd voor de start.Met ongeveer 200 man, en vrouwen vertrokken ,en ik moest meteen op mijn adem trappen, kon het juiste tempo niet meteen vinden.Ook omdat ik niet kon voorbijsteken en regelmatig in het gootje belandde had ik het moeilijk.Dit duurde zo ongeveer drie ronden vooraleer ik ongeveer mijn plaatsje in het peleton had gevonden.Daarna kon ik mijn plaats zowat behouden, had wel nog drie voorgangers in het vizier, maar telkens liepen zij over de grasstrook van bewoners hun tuin, waardoor ze toch wat meters wonnen, en dat 5 keer!!!! Ik kon hen dus niet bijhouden, zelfs niet in de laatste ronde, waar ik nog eens alles uitperste en zelfs hééél dicht in de buurt kwam van de tweede vrouw, maar ook die bleef me voor.De volgende keer probeer ik het opnieuw, maar ze is momenteel te sterk. Na vijf ronden was bij mij de kaars volledig uit, en liep over de finish in 43.54 voor 11 km, meteen een nieuw jaarrecord en dus weet je dat ik ook hééél tevreden ben over deze wedstrijd.Het is een leuk weekend geworden, en zo mogen er nog meer komen, de rugpijn zal ik er nog maar es bijnemen zeker En zo zijn we de maand juli meteen stevig begonnen, hopelijk blijf ik het volhouden groetjes....
Vandaag was het de zoveelste wedstrijd in het kader van de Challenge Hesbignon, en deze ging door in Haneffe. Maar de voorbereiding hiervoor, verliep alweer niet van een leien dakje , en dat begon al op vrijdag.Toen was er thuis een openluchtfestival aan de gang in mijn straat, en net toen ik moest gaan slapen, begon dat al.Tja , dat is het nadeel als je bij een bakker werkt hé .Ik werd zodoende door de bonkende muziek wakker gehouden, dat ik besloot om eerste een toerke te gaan lopen, maar de goesting was er niet echt, ik moest slapen. Na een vijftal km rond te hebben gereden, ik had mijn hoofdkussen al in de auto gelegd, stopte ik ergens langs een veldweg, en probeerde vanachter in mijn auto een slaapje te placeren.Ik kan je verzekeren, er zijn beter slaapplaatsen, maar er was jammer genoeg geen andere optie. Het lukte deels, maar ik werd toch verschillende keren gewekt door passerende auto's.Toen het bijna tijd was om te gaan werken, voelde ik me net een wrak, een doucheke later trok ik dan naar't werk.Daar was dan al één collega afwezig , en de andere kwam ook niet opdagen.Ik werd nog zenuwachtiger en mijn baas heeft het geweten .Ik was zo colérig dat ik om 8 uur 's morgens mijn werk verliet en naar huis reed, daar een uurtje in de zetel ging liggen en dan op mijn fiets sprong, om de Truval Kroemen toer te gaan rijden, ik koos voor de korte afstand, zijnde de 75 km, maar bij het naar huis en terug rijden kwam ik al gauw aan 100 km.De daaropvolgende rustperiode liep ook weer niet van een leien dakje , het was warm op de kamer, ik had me onderweg geneteld aan mijn benen, en mijn armen waren een beetje verbrand.Dus je begrijpt meteen de moeizame gang van zaken .Maar de nacht ging goed voorbij en een uur voordat ze me kwamen oppikken kon ik nog een dutje doen.Omstreeks 9 uur was chauffeur van dienst Daniel ter plekken met de andere collega, Mario Smol en nieuwkomer Sven.Met zijn allen richting Haneffe, ons ingeschreven voor 4 euro en we kregen daar een chip voor in de plaats.Een anderhalve km opwarming later was het tijd om onze startpositie op te zoeken.Ik stond onverwacht redelijk vanachter en toen het startsignaal klonk, kon ik nog niet vertrekken.Maar omdat we met chip liepen, telt de tijd pas als we over de mat passeren.Ondanks de trage start kwam ik door in 4.07 die eerste km/ km 2 in 4.12/ km 3 zelfs in 3.55/Ook km 4 ging vlot, 4.01/ Km 5 opnieuw 3.55/ km 6 in 4.06 en dan kwam er een passage op onverhard terrein, duidelijk te merken aan mijn tijd, 4.40!!!. Km 8 werd 4.10,km 9 in 4.02.Naar km 10 weer een passage onverhard, dus 4.16., km 11 werd 4.20, en het bleef moeilijk gaan. de vermoeidheid kwam ondertussen ook opzetten.4.18 werd het voor km 12.Het groepje dat ik even voordien had achtergelaten passeerde me terug, en daar zat ook de eerste vrouw bij, die een sterke wedstrijd liep.Ik kon haar niet volgen, door de hinder die ik ondervond op het onverhard terrein, een weide die nogal schuin afliep en waar het gras niet gemaaid was.Toen ik aan km 13 kwam was bij mij het vet van de soep, 4.21. Nog anderhalve km te gaan ongeveer en dan kwam de finish, eindelijk want ik had ondertussen wel mijn beste pijlen verschoten in het begin van de wedstrijd.In één uur en 30 sec liep ik dus over de mat, maar de nettotijd zal waarschijnlijk wel iets minder zijn.En de juiste afstand bedroeg dan ook 14,3 km.Ik was eigenlijk best tevreden over mijn wedstrijd, nu was het nog juist wachten op de andere collega's.Ondertussen deed ik me tegoed aan partjes watermeloen, sinaasappel en banaan.Er was ook cake , speculoos en rozijntjes, dit kon je allemaal doorspoelen met water, of natuurlijk met iets sterker , maar dan tegen betaling.Maar waarschijnlijk heb ik dus toch iets gemist, want op 500 meter van de finish, stond een kraampje met gratis jenever , en dat heb ik dus in alle euforie dus gemist!!!! Al bij al alweer tevreden over het resultaat, en zo keerden wemet zijn allen terug huiswaarts. Nu gaan we nog wat proberen genieten van mijn zondag, want morgen wacht alweer de volgende wedstrijd, de kermisloop in Nieuwerkerken, voor de Haspengouw- Challenge tot morgen!!!!!!
officiële uitslag 46 ste op 306 deelnemers in een tijd van 1.00.41
iets minder gelopen deze maand... zaterdag 02/ 124 km gefietst maandag 04/ 12,3 km woensdag 06/ 12,5 km donderdag 07/ 14,8 km zaterdag 09/ 128 km gefietst zondag 10/ 15 km wedstrijd dinsdag 12/ 13 km donderdag 14/ 13 km zondag 17/ 18 km inclusief wedstrijd dinsdag 19/ 14,3 km woensdag 20/ 12,5 km donderdag 21/ 12,3 km zaterdag 23/ 123 km gefietst zondag 24/ 15 km maandag 25/ 13 km dinsdag 26/ 86,5 km gefietst woensdag 27/ 13 km donderdag 28/ 13 km zaterdag 30/ 100 km gefietst
in totaal dus 192 km gelopen en 542 km gefietst de maand juli gaat er normaal gezien weer serieus getraind worden, want dan heb ik ook drie weken verlof en een zee van tijd groetjes en tot morgen voor het wedstrijdverslag van Haneffe!!!
Vandaag samen met mijn collega nog eens een fietstochtje gedaan, deze ging door in Heusden-Zolder en was een organisatie van het Weyerke, een vereniging die zich inzet voor mindervaliden. Het was dus geen officiële tocht en dat was er wel aan te merken Tegen het middaguur konden we vertrekken, want ik had pas om 10 u gedaan met werken. Er was dus ook niet meer véél volk op de baan. We betaalden elk 4 euro en kregen een drankjeton, en een mueslireep voor onderweg. We stonden er dus alleen voor, en met de wind in ons nadeel geen senicure Nadat we waren vertrokken werd het meteen duidelijk dat het geen officiële tocht was, de bepijling liet op vééél plaatsen te wensen over.Het werd ook véél draaien en keren, zodat de snelheid zeker niet hoog zou liggen We reden richting Koersel, naar Leopoldsburg, Balen, Olmen, Oostham, Beverlo, Paal, en na 52 km kwamen we dan aan het controlepunt.Tijd voor een drankje , het bleef bij een Ice-tea want we zaten pas halweg.Een alcoholisch drankje buiten het gewone bier dan koste anderhalve ???? jeton en we hadden er maar twee, vandaar de Ice-tea dus.... Dan ging het verder richting Lummen en de wind was nog steeds stevig aanwezig, naar Paal, Schaffen, en zo richting Zelem.Ik kreeg het wat moeilijk en zocht mijn soelaas in wat druivensuiker.Ik had dan ook al , zoals gewoonlijk, de hele rit op kop gereden.Van Zelem, Meldert, via Lummen terug naar Heusden, en onderweg toch een paar klimmetjes moeten verwerken.Terug aangekomen in Zolder bij het Weyerke onze controlekaart binnen gedaan, want je kon er een fiets winnen, mja ik en winnen, tja..... Direct huiswaarts gekeerd want ik moet vanavond nog werken.Toch even tijd gemaakt om dit verslagje nog gauw uit te typen.Het was wel een mooie tocht om te genieten, niet om te koersen, want daarom leende het parcours zich echt niet.Ik denk dan ook dat ik deze tocht volgend jaar niet meer zal rijden, ondanks de lage (4 euro) inschrijvingsprijs.De mensen hebben wel hun best gedaan, maar het kan toch niet tippen aan een echte toertocht. Tot de volgende,zzzzzzzzzzzzzzzzz....................
Vandaag heb ik deelgenomen aan de wedstrijd in een nabijgelegen dorp, de enige wedstrijd op Vlaamse bodem van de Challenge Hesbignon.Deze ging vroeger door in mijn eigen dorp, maar dee organisator is om persoonlijke redenen moeten uitwijken naar Mielen, twee kilometer verder.Ik had vandaag hééél vroeg gedaan met werken, en kon dus nog een uurtje op de zetel liggen.Normaal kwamen de collega's mij oppikken, maar ik besloot na mijn hazenslaapje om het hazenpad te kiezen , en al lopend naar de wedstrijd te gaan, kwestie van opgewarmd te zijn.En opgewarmd was ik inderdaad, want ik nam km 11 voor mijn rekening en dit is meteen de zwaarste km uit het hele parcours.Met hartslag 160 kwam ik aan in de vééél te kleine kantine van de plaatselijke voetbalclub.Me ingeschreven, socialisen met de collega's en ondertussen ook kennis gemaakt met blogvriend Robin.Nog even opgewarmd en dan waren we er weer klaar voor.Ik ,had het parcours al eens gelopen als training en wist dus wat me te wachten stond.Met 220 moedigen stonden we aan de start, en na de uitleg van organisator Jos was het zo ver.De start is voor mij altijd wat chaos, ik word er zowaar claustrofobisch van, en dus liepen er verscheidene lopers me voorbij.Toch liep ik de 1 ste km in 3.54, dan liepen we richting grasveld, waar het toch al moeizamere ging, toch haalde ik nog 4.03/ km 3 liep ik dan in 3.49, redelijk snel me dunkt.We liepen rond km 4 door een groet waterplas, en ik had dan ook meteen natte voeten, maar al bij al viel het nog mee.De volgende km's vergat ik blijkbaar af te duwen op mijn chrono, zodat ik 3 km verder op 12.17 kwam, ik zat nog steeds op schema.In de verte zag ik een groepje lopers, en daar probeerde ik aan te pikken.Er viel al meteen een loper af, en die kon ik opslorpen.De volgende loper die eraf moest was voor mij een hele bekende, Roland Vandeborne. dan viel er nog een loper uit het groepje en samen probeerde we het tempo erin te houden.Km 7 werd gelopen in 3.59/km 8 in 4.20, blijkbaar een zware km.Nog steeds met ons drieën samen probeerde we de schade te beperken op dat groepje , maar erbij komen lukte niet.Ik wist ook wat er zou komen na km 10 en liep me dus niet kapot.Ik kon wel een tiental meter nemen op mijn twee metgezellen, maar dat was maar uitstel van executie, km 10 werd gelopen in 4.06.Toen kwam het orgelpunt, een vettig stukje grasland en bergop, wie hier nog goede benen had, kon het verschil maken.Mijn twee medelopers kwamen dan ook over mij, omdat ik geen specialist ben op onverhard, ze konden echter geen kloof slaan ,en ik bleef er gestadig achter.Eens de groet plas water voorbij zette ik me weer op kop en toen was het nog anderhalve km, km 11 werd 4.20.Ik bleef gaan en voelde dat mijn metgezellen niet volgden.Het groepje voor mij was ondertussen ook uiteen gereten, en twee lopers daarvan , kon ik bijna ruiken, maar ik kwam toch iets te kort door de toch wel geleverde zware inspanning, km 12 in 4.31, nog een 500 tal meter voor we de finish zouden bereiken, een vinnig stukje bergop dat uitliep tot 650 meter en waar ik 3.19 voor nodig had.Uitgeput en aangemoedigd door supporters kroop ik zowaar over de finish in 52.46, een tijd waar ik hééél tevreden mee ben, gezien de zwaarte van het parcours.Bij het vertrek van de wedstrijd was ik al tevreden met 55 min, en -50 op 12 km zou héél goed zijn, dat heb ik dus bereikt in 49.26.Na iedereen van de collega's te hebben opgewacht en ook de nieuwe loopvriend Robin die het parcours blijkbaar toch wat onderschat heeft, begaf ik me al lopend terug naar huis in't gezelschap van nog een nieuwe loopvriend, Bjorn.Na een heerlijke douche stapte ik in mijn auto en reed terug naar de plaats delict, waar ik samen met Bjorn nog genoot van Broeder Jacob, neen er was geen pianist of andere muzikant aanwezig, maar ik heb weer een ander en lekker biertje leren kennen.Met de tombola had ik alweer geen prijs, toch keerde ik tevreden huiswaarts.Ondanks de last in de rechterheup-bil, kijk ik toch weer terug op een geslaagde dag, en al is de motivatie om te trainen de laatste dagen op een laag pitje gevallen, blijf ik er toch nog even mee doorgaan, ondanks alle last. Tot de volgende dan maar ;-) met dank aan de huisfotograaf Vanessa, vrouw van Mario Smol, voor de prachtige foto's ;-)
na een drietal km zag het er nog goed uit
maar aan km 7 begon het afzien alweer ;-)
maar we blijven vechten en doorgaan, hij moet eraan.........
Het weekend zit er weer op voor deze karakterkop en ik mag toch spreken van een geslaagd weekend.
Het begon allemaal op zaterdag, toen ik na 10 uur werken stopte bij de bakker, en me huiswaarts begaf.Mijn fiets duwde ik in mijn koffer, die van de auto hé Ik reed richting Halen waar ik afgesproken had met mijn fietsmaatje Boonen, nee niet de echte uiteraard Daar zouden we meedoen aan de toertocht, georganiseerd door de plaatselijke vereniging. We kozen voor de 125 km daar we nogal laat vertrokken,is meteen ook de langste afstand die ik tot nu heb gereden, sommige liepen uit tot bijna 130 km. In het begin van de rit konden we aanpikken bij een groepje uit Westerlo, en het ging goed vooruit ondanks de felle wind, na 35 km zaten we aan meer dan 27 km/u avg. Maar bij het oversteken van de weg, was de groep en mijn collega vliegen, want ik was ietsje achter en moest stoppen voor het rode licht Gelukkig was iets verderop de splitsing en daar stond mijn collega te wachten, de groep was afgeslagen voor 75 km en wij gingen voor 125 km,pfff Inderdaad ja,pffff en nog es pfffff, de wind zat vrij strak en we stonden er met ons tweetjes alleen voor.Het werd een ware helletocht, en zienderogen zagen we het gemiddelde zakken.Toch bleven we rustig doordoen, nou ja rustig , tot aan de bevoorrading op km 50.We waren blijkbaar één van de laatsten, want er stond geen volk, op één man na die zijn zadel was afgebroken. Na een tijdje kwam er nog een 4 koppig groepje aangereden, het waren twee koppeltjes Wij besloten dan maar terug te vertrekken, maar de wind was nog steeds aanwezig.Na 85 km werd een opnieuw gestopt aan een oud winkeltje dat ik vorig jaar had ontdekt, er stond een 85 jarige vrouw achter de toog, maar ze had alles in huis in haar krappe winkeltje.Na een praatje besloten we er weer vandoor te gaan, het was nu nog een 40 tal km.Het viertal was ons ondertussen ook weer gepasseerd en wij gingen er achter en erover .Na km 102 de laatste bevoorrading in Kerkom, en da's nou net toevallig héél kort bij mijne stal.Ik polste even bij de collega of het niet genoeg was, maar hij wou doorgaan, en na de Leffe gingen we dan toch die laatste 25 km er nog bijdoen. In Halen aangekomen na 128 km, nog een Kriekje gedronken en dan richting huiswaarts, want ik moest dringend gaan slapen.Ondanks de zware tegenwind konden we toch nog een gemiddelde halen van 25,8 km/u.Thuisgekomen was het weer bedtijd, want 4 uur later liep die verdomde wekker weer af,pffff
Deze morgend kwam ik thuis en besloot nog enkele uurtjes te gaan slapen, want ik wou nog graag gaan lopen in St-Lambrechts-Herk, er was daar een wedstrijd van de Haspengouw- Challenge. Na een paar uurtje rust was de adrenalinestoot uitgewerkt en had ik amper goesting om te gaan, maar ik raapte al mijn resterende moed bijeen en maakte mijn loopspullen klaar.Ik heb pas nieuwe schoenen gekocht en die moesten worden uitgetest. Aangekomen in Herk, de gebruikelijke begroetingen en me dan snel ingeschreven vooraleer naar de start gaan. Even een klein stukje nog opgewarmd en toen was het tijd.Ik besloot alweer rustig te vertrekken, maar toch had ik na km 1 al een tijd van 4.06.Na een drietal km kwam ik bij Luisa, de dame waarvoor ik wel eens haas speel, en vroeg of ze meeging, maar ze paste, ze heeft immers al en tijdje last van een hamstringblessure.Dus nu kon ik voluit mijn kans gaan , al besloot ik toch een beetje uit te kijken want het parcours werd als zwaar omschreven.En inderdaad , het was niet gelogen.Na 4 km had ik nog een tijd van 16.05 en toen kwam die eerste klim tot km 5, 20.25 licht verval dus. Volgende km in 4.07.De volgende twee km liep ik in 8.44 en daar werd ik bijgehaald door de kleine, fijne maar toch beresterke Nathalie , zij is tevens zo wat concurrente van Luisa.Nu kwamen we op een stuk onverhard en ik zag het gat steeds groter worden,4.34 op km 9 en 4.29 op km 10. Ondertussen was ik terug bij Nathalie beland en ik ging erover,had nog wel even de indruk dat ze wou volgen, maar voor haar was de kust veilig en moest ze gewoon de wedstrijd uitlopen.Km 11 had ik terug 4.07, km 12 naar 4.16.De volgende twee km in 8.34, en dus na 14 km had ik 59.16.Een tijd onder de 65 min zat er dus dik in, en ik hield zowaar mijn horloge in't oog.De tijd van 1u05 tikte plots voorbij en ik was nog steeds niet aan de finish, hier klopte iets niet?? Na 6.46 voor de laatste km die achteraf 1600 meter bleek te zijn kwam ik binnen in 66 min rond voor 15,6 km dusHiermee was ik uiteraard tevreden gezien het zware weekend.Na een losloopje naar de auto en de douche was het tijd om naar de feesttent te gaan , waar ons gratis spaghetti werd getrakteerd.We moesten hiervoor en ook voor de drank aanschuiven aan een lange rij en op't einde moest er dan afgerekend worden aan de kassa, zo dronk ik toch twee Leffe's voor de prijs van één , tja als je met zo een systeem werkt vraag je om problemen .Na de prijsuitreiking van alle categorieën werd er normaal nog een tombola gehouden, waar geldprijzen mee te rapen vallen, maar blijkbaar heeft de crisis hier ook lelijk huisgehouden. Tja, dit is toch een minpunt voor de overingens altijd gulle organisatie, al heeft de spaghetti het toch een beetje goed gemaakt. Zo kom ik weer aan't einde van dit toch wel lange verslag en blik ik terug op een mooi weekend, op naar het volgende zou ik zo zeggen , met volgende week zondag de wedstrijd in buurdorp Mielen- boven-Aalst,de enige wedstrijd op Vlaamse bodem voor de Challenge Hesbignon see you
Even een overzichtje meegeven van de maand mei heb 250 km gelopen en 270 km gefietst niet slecht, maar het ging niet altijd even goed hoor, de last in de rug blijft nog steeds sluimeren. Desondanks ben ik toch alweer tevreden
1 mei Tungri Run 10 km 2 mei training 10 km 3 mei training 12 km 5 mei Veltem Beisem 16 km waarvan 12 km wedstrijd 6 mei training 14 km 7 mei training 12 km 9 mei training 12 km 10 mei training 12,5 km 12 mei Zonhoven 14 km waarvan 12 km wedstrijd 14 mei training 13 km , fietsen 82 km 16 mei training 12,3 km 17 mei fietsen 79 km Wilfried Cretskens Classic 19 mei training 12 km 20 mei training 14,8 km 23 mei training 14,8 km 24 mei training 12,3 km 26 mei Bilzen Classic fietsen 110 km 27 mei training 10,4 km 29 mei training 12,4 km 30 mei training 13 km 31 mei training 12,3 km
We zitten momenteel al aan de 9 de wedstrijd van het seizoen, tevens de vierde van de Haspengouw-Challenge voor mij. Vrijdag vroeg thuisgekomen van werken ,en ik ging eens goed rusten.ja en als ik dat zeg loopt het blijkbaar altijd fout. Amper twee uur later was ik terug klaarwakker, dan maar wat tv gezien, en wat op mijn pc bezig geweest.Daarna terug proberen slapen, maar ken je dat, als je wil dan gaat het niet.Ik hoorde alle geluiden, vogeltjes die kwetterden, auto's die voorbijzoefden, de gebuur die zijn stereo nog een openzette .Ook mijn rug en heup deden ontzettend pijn, ja het is hééél moeilijk slapen al het ook nog niet donker is.Enfin , die vrijdagavond gaan werken met een humeur om U tegen te zeggen, de hele nacht grommelend rondgelopen op't werk waar het dan ook weer wat drukker was ter ere van moederdag.Tegen de middag kon ik dan naar huis, en probeerde ik nog een uurtje te pitten vooraleer af te zakken naar Zonhoven.Maar ook hier liep het weer mis.Het eerste half uur sliep ik nochtans als een blok , maar daarna was het weer woelen.Ik besloot dan maar op te staan en me stilaan klaar te maken.Iets later vertrok ik dus.Ik was ruim op tijd daar, maar dat was nodig , want ik moet altijd iedereen groeten,tja bakker en BV zijn heeft zo zijn gevolgen .Na wat heen en weer gepalaver was het tijd voor de inschrijving, 7 euro diende er worden betaald, maar omdat ik ahum VAL lid was mocht ik aan 5 euro.Paar rondjes rond de piste geslenterd waar de start doorging.Even later was het dan tijd en met 168 atleten diende 12 km gelopen te worden.Ik heb een afspraak met loopmaatje Luisa om haar te hazen, maar ze had al op voorhand aangegeven niet in forme te zijn.We gingen toch ons best doen om haar in een zo goed mogelijke positie af te zetten aan de finish.Na de start op de piste werd er deels op gras, deels op finse piste gelopen, het was gedurende twee km een gekronkel van jewelste,pfff .Daarna ging het richting de straat en na 4 km kwam ik bij Luisa.Ik maande haar aan te volgen, en in eerste instantie lukte dat wel.Maar na een tijdje kreeg ze het moeilijk, ik vertraagde mijn tempo, maar nog had ze moeite om te volgen.In de tweede ronde liep zelfs de vinnige Nathalie, een loopmaatje van haar ons voorbij.Dit kon ik niet laten gebeuren ,en probeerde dus het gat zo klein mogelijk te laten.Maar zij kreeg natuurlijk ook hulp en omdat ze zo klein is kon ze zich goed verstoppen en liep gedwee van ons weg.Toen zag ik de bui al hangen, en toen het zo goed als over was voor Luisa, heb ik in de laatste 1500 meter mijn registers nog es opengetrokken.Liep daarmee nog een tweetal lopers voorbij en ook Nathalie moest er aan geloven.Ik passeerde de meet in 50.45, en Luisa kwam een dikke halve minuut later binnen gestrompeld, ze zat er echt door, jammer, want hier had vandaag meer ingezeten.Na een tweetal km losloop met DanielD,snel een doucheke geplaceerd en dan naar de prijsuitreiking.Een Tongerlo bruin, was niet mijn prijs nee ,werd genuttigd terwijl we vol verwachting en spanning zaten te wachten op de tombola met zééér waardevolle prijzen. En vandaag had ik eens geluk met den tombola, ik won zowaar een voetmatje woooooohhhhh .Een pakje dat ik moest openplooien gelijk een KW -jasje , spreiden en dan op de grond leggen , om met mijn pas gewassen voeten op gaan te staan zodanig dat die niet vuil werden, wat een prijs man,pfff .Enfin na de prijsuitreiking vond ik het welletjes en reed terug naar huis, deels tevreden, maar anderzijds toch content dat ik weer gelopen heb.Mocht ik mijn eigen tempo gelopen hebben had ik zeker onder de 50 min gezeten.Misschien een volgende keer......en bij deze wens ik jullie nog allemaal een fijne moederdag.Die shift heb ik ondertussen bij het schrijven van dit verslag ook al achter de rug, en normaal zou ik gaan fietsen, maar mijn collega had er geen zin in, en gaandeweg beginnen ook mijn pupillen héél klein te worden , dus zal het hoogstwaarschijnlijk weer een slaapzondag worden .Tot......... /
Ondertussen zitten we al aan de 8ste wedstrijd van het seizoen.Vanmorgen had ik weer eens vroeg gedaan met werken, maar het regende pijpestelen.Ik was moe en had pijn, en de goesting om te lopen was dus hééél ver weg.Ik stuurde mijn maat en taxichauffeur van dienst Daniel een berichtje dat ik niet zou meegaan.Ondertussen ingelogd op Facebook, en daar was Raf ook online , en die ging de halve marathon lopen.Hij vroeg of ik meeging, ik twijfelde nog, maar ondertussen was het ook droog geworden.Mijn twijfel werd omgezet in bevestiging, ik ging mee, hopelijk kreeg ik er geen spijt van. Een uur later stonden de mannen thuis voor de deur om mij op te pikken en zo reden we dus richting Veltem.Een uurtje later waren we ter plaatse en er was nog weinig volk te zien, we waren immers een uur te vroeg.Dan maar gaan inschrijven en 7 euro betaald, zij die hadden vooringeschreven betaalden slechts 5 euro.Nog even een sanitaire stop gedaan en dan opwarmen. Een klein rondje (2,5 km) werd afgehaspeld en zo kregen we meteen te zien wat ons werd voorgeschoteld.Er zat een aardig stuk kasseistrook in, niet meteen mijn favoriete ondergrond, maar goed om weten.Iets voor 14 u stonden we dan aan de startlijn, de 5, 12 en 21 km vertrokken allen tesamen.Er was immers niet zoveel volk.Wij moesten eerste 2 kleine ronden afleggen, alvorens de grote ronde aan te vatten, deze werd wel onmiddelijk ingelopen door de halve marathon lopers.Eerste km kwam ik door in 3.54, de volgende in 3.59.Daarna geen km-aanduiding meer, deze ging gewoon verder naar de grote toer.Na twee ronden (5 km), doortocht in 20.35.Een beetje verval dus.Bij het verlaten van de kasseistrook kwam er ineens een jonge gast voorbijgevlogen.Ik liet hem in eerste instantie be(gaan), maar stelselmatig kwam ik op hem terug.Bleef nog even in zijn kielzog hangen, en liet me door hem meeslepen, al had ik soms de indruk dat ie versnelde.Na een tijdje voelde ik dat het mijn beurt was om kopwerk te doen, we hadden honderd meter voor ons een loper in't vizier en deze had ik graag gepakt.Doch mijn medeloper kon niet meer aanklampen en verloor stelselmatig terrein.Ik naderde tot op ongeveer 50 meter van mijn voorganger , maar kreeg het gat niet dicht.Ik was ook niet zinnens mij dood te lopen, er stond hier toch niks op het spel, het was gewoon een joggingske tussendoor.Toch had ik hem graag gepakt, maar het lukte me dus niet.Geen erg, de finish was in zicht en mijn tweede doelstelling lag net niet binnen bereik, ik liep over de meet in 50.15 voor exact 12 km/avg 168, dus niet diep, diep gegaan.Flesje Aquarius, en sinaasappels aan de finish moesten verkoeling brengen, al was dat geen probleem, het was echt niet warm vandaag, maar gelukkig zijn we droog gebleven.4 min later kwam ook maat Daniel over de meet en samen besloten we nog een stukje uit te lopen in afwachting van onze andere maat, Raf, die de 21 km voor zijn rekening nam.Hij finishte in een voor hem ontgoochelende tijd van 1u28.Dan maar op naar de douches, want het begon opnieuw te regenen.Nog even een Tongerlo achter de kiezen geslagen en dan onze prijzenzak in ontvangst genomen. daar zat onder meer een flesje koffiemelk, chocomelk, room, water, sinaasappel en een pak spaghetti in. Al bij al tevreden over deze organisatie, juiste afstand , warme douches, en uitslag op tijd klaar.Er werden wel geen uitslagen uitgedeeld, maar later zal het wel op internet staan. Dus keerden we allen tevreden, behalve Raf dan, terug naar huis en voor mij is het weer tijd om te gaan slapen.Er wacht me weer een nachtje werken, en hopelijk zijn we morgenvroeg nog fit genoeg om te gaan uitlopen Volgende wedstrijd zou normaal zondag in Zonhoven zijn, de lentejogging wedstrijd voor de Haspengouw- Challenge see you .
hier enkele actiefoto's t'is louter toevallig dat ik in het rood ben gekleed hoor op deze dag (1 mei)
in't begin van de wedstrijd nog verscholen achter een groepje van ADD Tongeren en daarna is't weer afzien, jajaja ,pfff finish,net niet sterk genoeg om Rudy te kloppen, jammer ;-)
Vandaag heb ik de dag van de arbeid letterlijk genomen en niet gaan werken.Mijn baas ziet dit niet als een feestdag en betaald dus niet naar behoren, zodoende ben ik maar thuis gebleven,ik heb nog géén honger hoor In eerste instantie was het eigenlijk niet de bedoeling om naar Tongeren af te zakken omdat ik niet meer wil meedoen aan het te dure Haspengouw-Challenge circus. Oorspronkelijk was de afspraak om samen met Mario( Smol), af te zakken naar Heverlee voor de bosloop aldaar, maar Mario had er niet véél zin in, daar hij in't weekend al twee wedstrijden had gelopen. Dus trok ik naar Tongeren en betaalde 10 euro om mee te doen. Na hier en daar wat praatjes te hebben gemaakt met de collega's , zag ik plots de massagestand en besloot me door een paar vrouwelijke schonen te laten masseren. Jammer genoeg waren deze allen bezet, en kwam een jonge gast mijn kuiten wat losmasseren.Hij wenste me véél succes.Ik begaf me dan naar de startplaats,de atletiekpiste van ADD, de Motten. Met ongeveer 360 starters stonden we klaar om het warme weer te trotseren en er een lap op te geven.Vooraleer we de stad in trokken dienden we nog een extra rondje op de piste te lopen om aan de juiste afstand te komen.Ik was niet zo snel gestart en toch kreeg ik het na een tweetal km al moeilijk, dit ook omdat er een stevige helling op het programma stond .Bij de afdaling liepen we dan op het wandelpad van de Elfde Novemberwal, waar ook een lange maar minder zware helling inzat richting centrum waar menig supporter stond opgesteld.Mijn inziens hadden ze meer oog voor het mooie weer , dan voor de wedstrijd.Ik probeerde met mijn nog resterende adem de mensen op de terrasjes van de Grote Markt en onder het goedkeurend oog van Ambiorix nog wat op te jutten met de woorden dat applaudiseren niks kost, dus waar zijn die handjes. Sommige hadden er duidelijk plezier in ,ikzelf genoot er ook wel van.Dit bleef ik een paar keer herhalen tot ik het zelf wat moeilijk kreeg.Dan ging het richting Gallo-Romeins museum waar ik al heb gelopen tijdens mijn figuratie voor "Mijn Restaurant".Na 5 km keerde ik een eerste keer terug de piste op in 20.15, het zat goed, althans dat dacht ik toch, maar zo voelde het niet.We diende het reeds afgelegde traject voor een tweede maal te doen,en opnieuw zat die steile beklimming erin,Ik raasde maar door als een oude stoomlocomotief en de hele binnenstad heeft het mogen horen. Van concurrentie was hier vandaag geen sprake, ik ken niet direct iemand in mijn categorie die ik in't oog moest houden, dus liep ik maar gewoon door en probeerde zoveel mogelijk lopers in te halen.Op't laatste kwam ik in het spoor van Rudy Bleus, wel een concurrent, maar hem kon ik net niet pakken op de streep, en zo bolde ik binnen in 40.20 ongeveer.Zwaar hijgend en kapotgelopen probeerde ik wat water te drinken, wat te recupereren en de felicitaties van collega's in dank af te nemen.Even gewacht tot collega Daniel binnen was en dan naar de auto gestrompeld en me gaan douchen.Achteraf nog ééntje gedronken om de avond af te sluiten.En weeral niks gewonnen met de tombola, dus terug op weg naar huis, want morgen is't weer werkendag.Ben toch blij dat ik deze wedstrijd heb meegelopen , en zo ben ik dan toch weer op weg om een klassement te lopen in de HC.Mijn volgende wedstrijd zal normaal in Veltem-Beisem zijn, samen met collega's Mario en Daniel, maar zover zijn we nog niet.Want de wedstrijden volgen zich nu weer in sneltempo op, en hopelijk neem ik weer niet te veel hooi op mijn vork.Voorlopig geven ze nog steeds geen goed weer, dus moeten we nog maar wat blijven lopen.Tot de volgende...... Foto's zullen later nog volgen....
de maand april zit er alweer op en we zijn nog steeds op de loop, tijd voor een overzicht.Ik kan er al meteen bijvertellen dat ik slechts éénmaal op mijn fiets heb gezeten voor een tochtje van 63 km.Het weer en de goesting om alleen te vertrekken hebben wel véél roet in het eten gegooid, vandaar
1 april: 12,5 km in 62 min 2 april: 63 km aan 27,7 km/u, fietstraining uiteraard 3 april: 12,5 km in 61 min 5 april: 15 km in 69.20 6 april: 8 km in 42 min 7 april: 14 km inclusief wedstrijd Waremme 9 april: 12,5 km in 59.40 11 april: 13 km in 63.30 12 april: 12,5km in 60.30 15 april :26 km waarvan twee wedstrijden 16 april: 12,5 km in 62.40 18 april: 12,5 km in 60 min 20 april: 10 km in 47 min 21 april: 12 km in 50.20 wedstrijd 22 april: 12,5 km 23 april: 12,5 km in 64 min 24 april: 13 km in 64 min 26 april: 12,5 km in 62.20 29 april: 15 km in 68.30 30 april: 13 km in 66 min
Afgelopen zaterdag werd de wedstrijd in Linter beslecht.was daar in eerste instantie niet van plan naartoe te gaan.Maar ik had mijn loopvriendinnetje Luisa een belofte gedaan na Borgloon. ik zou haar namelijk hazen. Tegen de middag kwam ik thuis van't werk en dan mijn bed even opgezocht voor anderhalf uur, kon de slaap echter niet vatten ,want de zenuwen gierden door mijn lijf.En dit nog altijd na zoveel loopjaren, heb nergens iets te winnen of te verliezen .Maar blijkbaar geraak ik daar toch niet vanaf, ofwel was het omdat ik gespannen was om Luisa te hazen. Tegen 10 na 2 kwam ik in Linter aan , mij gauw gaan inschrijven, de loopmaatjes begroet en hier en daar nog een babbeltje gedaan, enfin even later was het tijd voor de start, ik had nog juist de tijd voor een paar honderd meters opwarming en het gebruikelijke plasje.Met 138 deelnemers aan de start voor de 12 km die samen vertrokken met de deelnemers van de 6 km(aantal weet ik niet ).Ik startte ergens halverwege het pak,; en probeerde op zoek te gaan naar Luisa.Het liep eigenlijk vrij vlot, ik liep mijn eerste 3 km's allen rond de 4', toen ik uiteindelijk bij Luisa aankwam, en die was al serieus aan't hijgen Ik liep haar voorbij en probeerde mij op het juiste spoor te zetten om haar van dienst te kunnen zijn.Aanvankelijk leek ze niet echt te kunnen volgen, ik liep nog steeds aan die 4 min/km, dan liet ik het tempo maar wat zakken. Bij het ingaan van de tweede ronde dreigden de hemelsluizen zich te openen en even later hadden we prijs, was het omdat Luisa onderweg steeds prevelde naar water, haar wensen werden ingewilligd Het begon niet alleen te regenen, maar ook hagelbolletjes kwamen pijnlijk op ons lichaam neer.Het tempo was nu nog iets minder strak en ik moest zelfs even wachten op Luisa, maar we bleven er voor gaan.Er was uiteindelijk geen echte concurrentie voor haar aanwezig , maar we bleven lopen voor haar persoonlijk record.Hijgend en kreunend, neen voor één keer was ik het niet , bleef ze achter mij aan hollen, en ik deed mijn uiterste best om niet te ver van haar weg te lopen.In de laatste km werd er nog es stevig doorgetrokken en we bereikten de finish in 50.19 en 50.20 voor Luisa.Uiteraard was zij tevreden , en ik ook.Ben blij dat ik eens iemand een plezier heb kunnen doen, hopelijk worden onze vriendschapsbanden er alleen maar sterker door.Ik vind haar een toffe madam, zonder meer Tevreden keerde ik met een fles wijn (gewonnen met den tombola), en een Walsberger in mijn lijf huiswaarts, zéér moe maar voldaan.En zo ben ik toch weer in die Haspengouw Challenge gerold, nu ga ik toch proberen om 8 wedstrijden mee te doen, alhoewel ik dat plan aanvankelijk heb laten varen.Er zijn nog zovéél mooie wedstrijden te lopen, hopelijk neem ik weer niet te veel hooi op mijn vork, want de pijn aan mijn rug blijft natuurlijk knagen.Maar we zien uiteindelijk wel waar we uitkomen..... Groetjes en tot de volgende oja, nog vermelden dat ik uiteindelijk op een 38ste plaats eindigde op 138 deelnemers
Heb afgelopen week met een dilemma rondgelopen, enerzijds wou ik in Oleye gaan lopen, omdat ik reeds 3 wedstrijden gelopen heb van de Challenge Hesbignon en ik op een achtste plaats sta in het voorlopige klassement.Natuurlijk zal dat zo niet blijven. Anderzijds wou ik ook naar Borgloon, omdat ik van de streek daar ben.Maar ik wil me ook niet meer binden aan de Haspengouw- Challenge wegens de hoge inschrijvingsprijzen.Maar ik had me al vooringeschreven, dus moest ik naar Loon.De nacht voorafgaand aan de wedstrijden, liep ik de hele tijd te peinzen wat ik wel zou doen.Toen ik omstreeks 8u30 gedaan had met werken, ik voelde me moe, had ik nog steeds geen beslissing genomen,ik zou Mario een smsje sturen om 8 uur of ik mee ging.Om 8u40 toen ik huiswaarts reed had ik het smsje al klaar, versturen en het antwoord was ja, ik ga mee!!! Omstreeks 9u10 stonden de mannen, ze waren ondertussen met drie, Daniel, Mario en Sven, thuis voor de deur.Gelukkig was het niet zo ver, een kwartier later waren we op onze bestemming.Gauw gaan inschrijven en een lichte opwarming van 1800m vooraleer we naar de start gingen.Daar stonden ongeveer een 380 enthousiaste en minder enthousiaste mensen aan de start.Ik besloot om rustig te starten, en zien waar ik zou uitkomen.Na 2 km kregen we al meteen een stuk onverhard voorgeschoteld, nog steeds mijn specialiteit niet.Daar verloor ik ook weer wat tijd, zodat ik pas doorkwam in 4.35.Daarna ging het gestadig op-en af, tot we aan km 6 kwamen.Ondertussen had ik op km 5 ook mijn Vlaams loopmaatje Domenico bijgebeend.Op die befaamde km 6 stonden twee ezels en dat was de aankondiging van de beruchte Ezelshelling,een kilometer lange berg om u tegen te zeggen. Daar kon ik toch enkele mensen inhalen, bergop lopen is mijn sterkere punt, bergaf gaat dan weer minder. Op km 9 kwam ik bij een loper, ik bleef even in zijn zog hangen, en hij bekeek me onbegripvol.Ik zei in mijn beste Frans dat ik niet wou profiteren, en ging naast hem lopen.Maar zijn bedoeling was om een voorgaand groepje bij te benen, om een andere loper uit zijn categorie te kloppen.Ik deed mijn best om hem te hazen , en ook hij deed zijn deel van het werk.Stilaan kon ik hem lossen en ook het voorgaande groepje inhalen.De laatste 750 meter nog es alles uit de kast gehaald en binnengekomen in 44.40 voor 10.75km.Hiermee alweer tevreden, even op adem komen en wachten op de anderen, en ondertussen kreeg ik het koud, ik had geen zin om uit te lopen.Toen alle collega's binnen waren, toch nog een kilometertje uitgelopen en daarna huiswaarts gekeerd. Thuisgekomen, gedouched, en mijn bedje in, twee uur later zou ik opstaan om naar Borgloon te trekken....wat dus geschiedde
In Borgloon aangekomen al dadelijk verwelkomd door mijn Vlaamse collega's, is toch altijd fijn, dat thuiskomen.Ondertussen ook mijn 73- jarige vader gespot, hij was bezig aan zijn 5 km en zou die beëindigen in 30 min, niet slecht van den "ouwe" Iets later waren wij aan de beurt, een kleine 180 loperes aan de start van de 10 km wedstrijd.Opnieuw probeerde ik kalm te starten , en liet me niet gek maken door die joelende meute.De wedstrijd ging over 4 ronden, en in't begin had ik hééél wat moeite om mijn kadans te vinden, maar stelselmatig kwam ik in mijn ritme.Ronde na ronde bleef ik mensen inhalen, en zo kwam ik midden in de tweestrijd tussen Luisa en Nathalie, twee bevriende dames.Nathalie ging ik al voorbij in de voorlaatste ronde en Luisa kwam er aan te pas in de laatste ronde.Ik plaatste nog een eindjump, want een tiental sec voor ons liep nog een dame, Luisa kon echter niet volgen , en zelfs ik kon ze niet meer pakken.Ik bolde over de meet in 41.41, en dit op iets meer dan 10 km.Ook hier was ik alweer tevreden mee, gezien de dubbelslag van de dag.Tijdens de prijsuitreiking nog even nagebabbeld over de wedstrijden , het was weer best gezellig.Niks gewonnen met de tombola, maar iedereen kreeg wel een handdoek en washandje, vroeger stond daar nog het logo op van de organisatie, maar dat kan er nu waarschijnlijk niet meer vanaf wegens de crisis. Ondanks de vermoeidheid en de pijn heb ik toch een mooie dag voor mekaar ,en ben héél gelukkig, hopelijk kan ik de komende dagen nog nagenieten van dit waagstuk.Het is in de toekomst niet meer de bedoeling om twee wedstrijden op één dag te lopen, alvast tot de volgende groetjes...
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
, raar, maar ook wij bleven niet stilstaan.Bij het ingaan van de eerste bocht was het meteen opletten geblazen
, er was wat hinder door de kermis, maar we moesten ook uiutwijken voor een wheeler die men 25 meter voorsprong had gegeven, het zorgde even voor het onnodige oponthoud.De eerste ronde kwam ik na een goede 1500 meter bij Robin en ik kwam door in minder dan 10 min.Heb niet echt de tijd gehad om af te klokken, ik had het al moeilijk genoeg met mijn ademhaling bij dit zwoele weer.Tot een drietal km konden Kris en Robin me bijblijven, maar Robin maande ma na een tijdje aan om door te gaan, wat ik dan ook deed.De volgende ronden had ik alleen oog voor de afstanden die om de 500 meter op de weg stonden geschilderd, en zo merkte ik dat ik ongeveer 2 min nodig had per 500 meter.Omdat ik mijn eerste ronde onder de 10 liep kon ik me dat dus permitteren.Ik liep een tijdje in het gezelschap van de tweede vrouw, maar algauw zette die haar aanval in op haar opponent, hier moest ik passen.Nadat zij dus was gepassseerd bij nr 1, kwam ik dus opnieuw bij de tweede vrouw, nu was het echter een andere.Ik kon ze volgen, heb ze een paar keer ingehaald en dan zij mij terug.Zo ging het een tijdje verder tot in de laatste ronde.Ondertussen had ik ook Robin uit het oog verloren, en bij het draaien aan de nadar was ie nog kortbij in ronde 2, maar in ronde 3 dus niet meer te zien.Ook Kris zag ik niet meteen, maar die bleek maar een dertigtal meter achter mij te lopen.In de laatste ronde had de tweede vrouw nog over om een versnelling te plaatsen, maar ik moest passen.Met nog 500 meter te gaan wist ik dat ik mijn doelstelling had bereikt, een tijd onder de 40 min zat er dus dik in.Nog even op mijn tanden gebeten, een drietal keren gestorven, er waren al mensen die mij wouden reanimeren
.Na de aankomst van Kris (ook onder de 40), en Robin besloten we nog even uit te lopen.ondertusen begon het ook te regenen en zo werden we toch een beetje afgekoeld.We zijn dan direct huiswaarts gekeerd, want er waren alleen prijzen voor de eerste 20 aangekomen atleten.En met namen als Stefaan Vandenbroek weet je al dat het moeilijk zou worden om in de prijzen te vallen.Hij won de wedstrijd in ongeveer 30 min.Maar met een t-shirt ,een Aquarius, een powerbar van Isostar, en twee maal bevooorrading per ronde, en dit alles aan 4,5 hoor je me zeker niet klagen.Ondanks de last onder mijn voet kijk ik al uit naar de volgende wedstrijd, deze is op 13 augustus in Kozen, al wil ik nu zondag aanstaande de bosloop in Tessenderlo ook nog meepikken, nu ik toch in verlof ben.Verder probeer ik zoveel mogelijk te fietsen, morgen staat er zelfs de Mario Aerts Classic op het programma maar we gaan nog even het weer afwachten.
, maar frangipannekes, cake, suikerwafels en bananen.Het drinken liet ik staan, ik vind de produkten van Ettix niks waard qua smaak.Na een tijdje wachten was ons drietal nog niet klaar, dus vertrokken wij alleen.Onderweg tot de vaststelling gekomen dat mijn kilometrique haperde, even gestopt en wat gepruld, ik kreeg er geen leven meer in,pff.
Ik wil altijd dat mijn materiaal in orde is als ik ga fietsen,maar een losgekomen strips, besliste hier anders over.Mijn collega maakt daar geen drama van,maar ik weet graag wat ik heb gedaan als ik de rit beëindig.Soit, er was geen andere optie, en mijne maat had ook zijne Garmin niet mee, dus moesten we zuiver op gevoel verder.Ondertussen was ook het drietal terug voorbijgekomen, dan nog een drietal blauwhemden waar we mee aansloten.Die gingen eigenlijk nog harder als ons vorig groepje, en ik had moeite met de aansluiting.Na een tijdje, 40 km ongeveer, hadden we ons eerste drietal al bijgebeend, en ook nog een zestal anderen.We zaten dus in een mooi groepje, al ben ik geen groepsrijder, ik moet zeggen, het tempo bleef strak.Maar na 45 km was er de splitsing 93 km/131km,Normaal moesten wij linksaf, maar mijn collega reed rechtdoor.ik vroeg hem wat hij van plan was, en eigenlijk wou hij wel naar 130 km gaan vooral omdat we in dat groepje zaten dat eigenlijk voor mij net iets te hard ging.Ineens komt daar een ex- collega, nou ja collega
.Enfin, na wat getwijfel was de ganse groep ervandoor, en mijn collega stelde voor om terug te draaien daar we nog héél wat km's voor de boeg hadden, maar toch zette we door.Na een tijdje wist hij echter een kortere weg, hij wou graag op tijd thuis zijn, mij niet gelaten hoor. Na ongeveer 56 km was er opnieuw een bevoorrading waar we weer konden genieten van het rijkelijk buffet.
Het was weer een leuke dag geworden, alleen spijtig van het defect..zo heb ik deze week toch driemaal op de fiets gezeten, en morgen ga ik normaal nog een toerke doen.Het is nu vooral uitkijken wat er van mijn voet gaat worden, en het lopen, hoe moeilijk dat ook is, wat te minderen.Voor de rest gaat alles zijn gewone gang, en hopelijk blijft dat nog een tijdje doorgaan zo.We proberen ook vanaf morgen te profiteren van het mooie weer, voor zolang het duurt.
Tja, wat is dat nu alweer , zult u zeggen???
Gisterenavond liep ik in Nieuwerkerken de kermisloop, een wedstrijd in het kader van de Haspengouw- Challenge.Heb deze wedstrijd al een aantal jaren niet meer meegedaan, omdat we dan meestal op verlof vertrekken, maar dit jaar dus niet, vandaar mijn aanwezigheid.De wedstrijd loopt over een parcours rond de spreekwoordelijke kerktoren, de straten worden dan afgezet met dranghekken, en het is best wel eng om daar tussen te lopen.
( zie foto).Na een paar straatlengtes opwarming was het tijd voor de start.Met ongeveer 200 man, en vrouwen vertrokken ,en ik moest meteen op mijn adem trappen, kon het juiste tempo niet meteen vinden.Ook omdat ik niet kon voorbijsteken en regelmatig in het gootje belandde had ik het moeilijk.Dit duurde zo ongeveer drie ronden vooraleer ik ongeveer mijn plaatsje in het peleton had gevonden.Daarna kon ik mijn plaats zowat behouden, had wel nog drie voorgangers in het vizier, maar telkens liepen zij over de grasstrook van bewoners hun tuin, waardoor ze toch wat meters wonnen, en dat 5 keer!!!! 
, en dat begon al op vrijdag.Toen was er thuis een openluchtfestival aan de gang in mijn straat, en net toen ik moest gaan slapen, begon dat al.Tja , dat is het nadeel als je bij een bakker werkt hé
Na een vijftal km rond te hebben gereden, ik had mijn hoofdkussen al in de auto gelegd, stopte ik ergens langs een veldweg, en probeerde vanachter in mijn auto een slaapje te placeren.Ik kan je verzekeren, er zijn beter slaapplaatsen, maar er was jammer genoeg geen andere optie.
We zitten momenteel al aan de 9 de wedstrijd van het seizoen, tevens de vierde van de Haspengouw-Challenge voor mij.
Vandaag heb ik de dag van de arbeid letterlijk genomen en niet gaan werken.Mijn baas ziet dit niet als een feestdag en betaald dus niet naar behoren, zodoende ben ik maar thuis gebleven,ik heb nog géén honger hoor
){kind=link}