Vandaag heb ik deelgenomen aan de wedstrijd in een nabijgelegen dorp, de enige wedstrijd op Vlaamse bodem van de Challenge Hesbignon.Deze ging vroeger door in mijn eigen dorp, maar dee organisator is om persoonlijke redenen moeten uitwijken naar Mielen, twee kilometer verder.Ik had vandaag hééél vroeg gedaan met werken, en kon dus nog een uurtje op de zetel liggen.Normaal kwamen de collega's mij oppikken, maar ik besloot na mijn hazenslaapje om het hazenpad te kiezen , en al lopend naar de wedstrijd te gaan, kwestie van opgewarmd te zijn.En opgewarmd was ik inderdaad, want ik nam km 11 voor mijn rekening en dit is meteen de zwaarste km uit het hele parcours.Met hartslag 160 kwam ik aan in de vééél te kleine kantine van de plaatselijke voetbalclub.Me ingeschreven, socialisen met de collega's en ondertussen ook kennis gemaakt met blogvriend Robin.Nog even opgewarmd en dan waren we er weer klaar voor.Ik ,had het parcours al eens gelopen als training en wist dus wat me te wachten stond.Met 220 moedigen stonden we aan de start, en na de uitleg van organisator Jos was het zo ver.De start is voor mij altijd wat chaos, ik word er zowaar claustrofobisch van, en dus liepen er verscheidene lopers me voorbij.Toch liep ik de 1 ste km in 3.54, dan liepen we richting grasveld, waar het toch al moeizamere ging, toch haalde ik nog 4.03/ km 3 liep ik dan in 3.49, redelijk snel me dunkt.We liepen rond km 4 door een groet waterplas, en ik had dan ook meteen natte voeten, maar al bij al viel het nog mee.De volgende km's vergat ik blijkbaar af te duwen op mijn chrono, zodat ik 3 km verder op 12.17 kwam, ik zat nog steeds op schema.In de verte zag ik een groepje lopers, en daar probeerde ik aan te pikken.Er viel al meteen een loper af, en die kon ik opslorpen.De volgende loper die eraf moest was voor mij een hele bekende, Roland Vandeborne. dan viel er nog een loper uit het groepje en samen probeerde we het tempo erin te houden.Km 7 werd gelopen in 3.59/km 8 in 4.20, blijkbaar een zware km.Nog steeds met ons drieën samen probeerde we de schade te beperken op dat groepje , maar erbij komen lukte niet.Ik wist ook wat er zou komen na km 10 en liep me dus niet kapot.Ik kon wel een tiental meter nemen op mijn twee metgezellen, maar dat was maar uitstel van executie, km 10 werd gelopen in 4.06.Toen kwam het orgelpunt, een vettig stukje grasland en bergop, wie hier nog goede benen had, kon het verschil maken.Mijn twee medelopers kwamen dan ook over mij, omdat ik geen specialist ben op onverhard, ze konden echter geen kloof slaan ,en ik bleef er gestadig achter.Eens de groet plas water voorbij zette ik me weer op kop en toen was het nog anderhalve km, km 11 werd 4.20.Ik bleef gaan en voelde dat mijn metgezellen niet volgden.Het groepje voor mij was ondertussen ook uiteen gereten, en twee lopers daarvan , kon ik bijna ruiken, maar ik kwam toch iets te kort door de toch wel geleverde zware inspanning, km 12 in 4.31, nog een 500 tal meter voor we de finish zouden bereiken, een vinnig stukje bergop dat uitliep tot 650 meter en waar ik 3.19 voor nodig had.Uitgeput en aangemoedigd door supporters kroop ik zowaar over de finish in 52.46, een tijd waar ik hééél tevreden mee ben, gezien de zwaarte van het parcours.Bij het vertrek van de wedstrijd was ik al tevreden met 55 min, en -50 op 12 km zou héél goed zijn, dat heb ik dus bereikt in 49.26.Na iedereen van de collega's te hebben opgewacht en ook de nieuwe loopvriend Robin die het parcours blijkbaar toch wat onderschat heeft, begaf ik me al lopend terug naar huis in't gezelschap van nog een nieuwe loopvriend, Bjorn.Na een heerlijke douche stapte ik in mijn auto en reed terug naar de plaats delict, waar ik samen met Bjorn nog genoot van Broeder Jacob, neen er was geen pianist of andere muzikant aanwezig, maar ik heb weer een ander en lekker biertje leren kennen.Met de tombola had ik alweer geen prijs, toch keerde ik tevreden huiswaarts.Ondanks de last in de rechterheup-bil, kijk ik toch weer terug op een geslaagde dag, en al is de motivatie om te trainen de laatste dagen op een laag pitje gevallen, blijf ik er toch nog even mee doorgaan, ondanks alle last. Tot de volgende dan maar ;-) met dank aan de huisfotograaf Vanessa, vrouw van Mario Smol, voor de prachtige foto's ;-)
na een drietal km zag het er nog goed uit
maar aan km 7 begon het afzien alweer ;-)
maar we blijven vechten en doorgaan, hij moet eraan.........
Reacties op bericht (2)
19-06-2012
Knallen
Weeral een mooie prestatie. Jij blijft maar knallen. Wie weer waar dat eindigt? Als je de prestaties zo bekijkt, zou je niet zeggen dat je last hebt van je rug. Succes verder.
Eric
19-06-2012 om 01:10
geschreven door Eric
17-06-2012
leuke foto's en knappe tijd!!
haha, aan die eerste foto's te zien ging het dan toch ergens bergaf? Toen had je me juist voorbijgesneld. Ik had beter even aangeklampd als ik zo mee op de foto had gestaan he Ja, parcours zwaar onderschat, weer een les bijgeleerd!! Moest op het middaguur thuis zijn, vandaar het springen in de citroen tot een volgende!
17-06-2012 om 15:45
geschreven door robin
Over mijzelf
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
