Ondertussen zitten we al aan de 8ste wedstrijd van het seizoen.Vanmorgen had ik weer eens vroeg gedaan met werken, maar het regende pijpestelen.Ik was moe en had pijn, en de goesting om te lopen was dus hééél ver weg.Ik stuurde mijn maat en taxichauffeur van dienst Daniel een berichtje dat ik niet zou meegaan.Ondertussen ingelogd op Facebook, en daar was Raf ook online , en die ging de halve marathon lopen.Hij vroeg of ik meeging, ik twijfelde nog, maar ondertussen was het ook droog geworden.Mijn twijfel werd omgezet in bevestiging, ik ging mee, hopelijk kreeg ik er geen spijt van. Een uur later stonden de mannen thuis voor de deur om mij op te pikken en zo reden we dus richting Veltem.Een uurtje later waren we ter plaatse en er was nog weinig volk te zien, we waren immers een uur te vroeg.Dan maar gaan inschrijven en 7 euro betaald, zij die hadden vooringeschreven betaalden slechts 5 euro.Nog even een sanitaire stop gedaan en dan opwarmen. Een klein rondje (2,5 km) werd afgehaspeld en zo kregen we meteen te zien wat ons werd voorgeschoteld.Er zat een aardig stuk kasseistrook in, niet meteen mijn favoriete ondergrond, maar goed om weten.Iets voor 14 u stonden we dan aan de startlijn, de 5, 12 en 21 km vertrokken allen tesamen.Er was immers niet zoveel volk.Wij moesten eerste 2 kleine ronden afleggen, alvorens de grote ronde aan te vatten, deze werd wel onmiddelijk ingelopen door de halve marathon lopers.Eerste km kwam ik door in 3.54, de volgende in 3.59.Daarna geen km-aanduiding meer, deze ging gewoon verder naar de grote toer.Na twee ronden (5 km), doortocht in 20.35.Een beetje verval dus.Bij het verlaten van de kasseistrook kwam er ineens een jonge gast voorbijgevlogen.Ik liet hem in eerste instantie be(gaan), maar stelselmatig kwam ik op hem terug.Bleef nog even in zijn kielzog hangen, en liet me door hem meeslepen, al had ik soms de indruk dat ie versnelde.Na een tijdje voelde ik dat het mijn beurt was om kopwerk te doen, we hadden honderd meter voor ons een loper in't vizier en deze had ik graag gepakt.Doch mijn medeloper kon niet meer aanklampen en verloor stelselmatig terrein.Ik naderde tot op ongeveer 50 meter van mijn voorganger , maar kreeg het gat niet dicht.Ik was ook niet zinnens mij dood te lopen, er stond hier toch niks op het spel, het was gewoon een joggingske tussendoor.Toch had ik hem graag gepakt, maar het lukte me dus niet.Geen erg, de finish was in zicht en mijn tweede doelstelling lag net niet binnen bereik, ik liep over de meet in 50.15 voor exact 12 km/avg 168, dus niet diep, diep gegaan.Flesje Aquarius, en sinaasappels aan de finish moesten verkoeling brengen, al was dat geen probleem, het was echt niet warm vandaag, maar gelukkig zijn we droog gebleven.4 min later kwam ook maat Daniel over de meet en samen besloten we nog een stukje uit te lopen in afwachting van onze andere maat, Raf, die de 21 km voor zijn rekening nam.Hij finishte in een voor hem ontgoochelende tijd van 1u28.Dan maar op naar de douches, want het begon opnieuw te regenen.Nog even een Tongerlo achter de kiezen geslagen en dan onze prijzenzak in ontvangst genomen. daar zat onder meer een flesje koffiemelk, chocomelk, room, water, sinaasappel en een pak spaghetti in. Al bij al tevreden over deze organisatie, juiste afstand , warme douches, en uitslag op tijd klaar.Er werden wel geen uitslagen uitgedeeld, maar later zal het wel op internet staan. Dus keerden we allen tevreden, behalve Raf dan, terug naar huis en voor mij is het weer tijd om te gaan slapen.Er wacht me weer een nachtje werken, en hopelijk zijn we morgenvroeg nog fit genoeg om te gaan uitlopen Volgende wedstrijd zou normaal zondag in Zonhoven zijn, de lentejogging wedstrijd voor de Haspengouw- Challenge see you .
hier enkele actiefoto's t'is louter toevallig dat ik in het rood ben gekleed hoor op deze dag (1 mei)
in't begin van de wedstrijd nog verscholen achter een groepje van ADD Tongeren en daarna is't weer afzien, jajaja ,pfff finish,net niet sterk genoeg om Rudy te kloppen, jammer ;-)
Vandaag heb ik de dag van de arbeid letterlijk genomen en niet gaan werken.Mijn baas ziet dit niet als een feestdag en betaald dus niet naar behoren, zodoende ben ik maar thuis gebleven,ik heb nog géén honger hoor In eerste instantie was het eigenlijk niet de bedoeling om naar Tongeren af te zakken omdat ik niet meer wil meedoen aan het te dure Haspengouw-Challenge circus. Oorspronkelijk was de afspraak om samen met Mario( Smol), af te zakken naar Heverlee voor de bosloop aldaar, maar Mario had er niet véél zin in, daar hij in't weekend al twee wedstrijden had gelopen. Dus trok ik naar Tongeren en betaalde 10 euro om mee te doen. Na hier en daar wat praatjes te hebben gemaakt met de collega's , zag ik plots de massagestand en besloot me door een paar vrouwelijke schonen te laten masseren. Jammer genoeg waren deze allen bezet, en kwam een jonge gast mijn kuiten wat losmasseren.Hij wenste me véél succes.Ik begaf me dan naar de startplaats,de atletiekpiste van ADD, de Motten. Met ongeveer 360 starters stonden we klaar om het warme weer te trotseren en er een lap op te geven.Vooraleer we de stad in trokken dienden we nog een extra rondje op de piste te lopen om aan de juiste afstand te komen.Ik was niet zo snel gestart en toch kreeg ik het na een tweetal km al moeilijk, dit ook omdat er een stevige helling op het programma stond .Bij de afdaling liepen we dan op het wandelpad van de Elfde Novemberwal, waar ook een lange maar minder zware helling inzat richting centrum waar menig supporter stond opgesteld.Mijn inziens hadden ze meer oog voor het mooie weer , dan voor de wedstrijd.Ik probeerde met mijn nog resterende adem de mensen op de terrasjes van de Grote Markt en onder het goedkeurend oog van Ambiorix nog wat op te jutten met de woorden dat applaudiseren niks kost, dus waar zijn die handjes. Sommige hadden er duidelijk plezier in ,ikzelf genoot er ook wel van.Dit bleef ik een paar keer herhalen tot ik het zelf wat moeilijk kreeg.Dan ging het richting Gallo-Romeins museum waar ik al heb gelopen tijdens mijn figuratie voor "Mijn Restaurant".Na 5 km keerde ik een eerste keer terug de piste op in 20.15, het zat goed, althans dat dacht ik toch, maar zo voelde het niet.We diende het reeds afgelegde traject voor een tweede maal te doen,en opnieuw zat die steile beklimming erin,Ik raasde maar door als een oude stoomlocomotief en de hele binnenstad heeft het mogen horen. Van concurrentie was hier vandaag geen sprake, ik ken niet direct iemand in mijn categorie die ik in't oog moest houden, dus liep ik maar gewoon door en probeerde zoveel mogelijk lopers in te halen.Op't laatste kwam ik in het spoor van Rudy Bleus, wel een concurrent, maar hem kon ik net niet pakken op de streep, en zo bolde ik binnen in 40.20 ongeveer.Zwaar hijgend en kapotgelopen probeerde ik wat water te drinken, wat te recupereren en de felicitaties van collega's in dank af te nemen.Even gewacht tot collega Daniel binnen was en dan naar de auto gestrompeld en me gaan douchen.Achteraf nog ééntje gedronken om de avond af te sluiten.En weeral niks gewonnen met de tombola, dus terug op weg naar huis, want morgen is't weer werkendag.Ben toch blij dat ik deze wedstrijd heb meegelopen , en zo ben ik dan toch weer op weg om een klassement te lopen in de HC.Mijn volgende wedstrijd zal normaal in Veltem-Beisem zijn, samen met collega's Mario en Daniel, maar zover zijn we nog niet.Want de wedstrijden volgen zich nu weer in sneltempo op, en hopelijk neem ik weer niet te veel hooi op mijn vork.Voorlopig geven ze nog steeds geen goed weer, dus moeten we nog maar wat blijven lopen.Tot de volgende...... Foto's zullen later nog volgen....
de maand april zit er alweer op en we zijn nog steeds op de loop, tijd voor een overzicht.Ik kan er al meteen bijvertellen dat ik slechts éénmaal op mijn fiets heb gezeten voor een tochtje van 63 km.Het weer en de goesting om alleen te vertrekken hebben wel véél roet in het eten gegooid, vandaar
1 april: 12,5 km in 62 min 2 april: 63 km aan 27,7 km/u, fietstraining uiteraard 3 april: 12,5 km in 61 min 5 april: 15 km in 69.20 6 april: 8 km in 42 min 7 april: 14 km inclusief wedstrijd Waremme 9 april: 12,5 km in 59.40 11 april: 13 km in 63.30 12 april: 12,5km in 60.30 15 april :26 km waarvan twee wedstrijden 16 april: 12,5 km in 62.40 18 april: 12,5 km in 60 min 20 april: 10 km in 47 min 21 april: 12 km in 50.20 wedstrijd 22 april: 12,5 km 23 april: 12,5 km in 64 min 24 april: 13 km in 64 min 26 april: 12,5 km in 62.20 29 april: 15 km in 68.30 30 april: 13 km in 66 min
Afgelopen zaterdag werd de wedstrijd in Linter beslecht.was daar in eerste instantie niet van plan naartoe te gaan.Maar ik had mijn loopvriendinnetje Luisa een belofte gedaan na Borgloon. ik zou haar namelijk hazen. Tegen de middag kwam ik thuis van't werk en dan mijn bed even opgezocht voor anderhalf uur, kon de slaap echter niet vatten ,want de zenuwen gierden door mijn lijf.En dit nog altijd na zoveel loopjaren, heb nergens iets te winnen of te verliezen .Maar blijkbaar geraak ik daar toch niet vanaf, ofwel was het omdat ik gespannen was om Luisa te hazen. Tegen 10 na 2 kwam ik in Linter aan , mij gauw gaan inschrijven, de loopmaatjes begroet en hier en daar nog een babbeltje gedaan, enfin even later was het tijd voor de start, ik had nog juist de tijd voor een paar honderd meters opwarming en het gebruikelijke plasje.Met 138 deelnemers aan de start voor de 12 km die samen vertrokken met de deelnemers van de 6 km(aantal weet ik niet ).Ik startte ergens halverwege het pak,; en probeerde op zoek te gaan naar Luisa.Het liep eigenlijk vrij vlot, ik liep mijn eerste 3 km's allen rond de 4', toen ik uiteindelijk bij Luisa aankwam, en die was al serieus aan't hijgen Ik liep haar voorbij en probeerde mij op het juiste spoor te zetten om haar van dienst te kunnen zijn.Aanvankelijk leek ze niet echt te kunnen volgen, ik liep nog steeds aan die 4 min/km, dan liet ik het tempo maar wat zakken. Bij het ingaan van de tweede ronde dreigden de hemelsluizen zich te openen en even later hadden we prijs, was het omdat Luisa onderweg steeds prevelde naar water, haar wensen werden ingewilligd Het begon niet alleen te regenen, maar ook hagelbolletjes kwamen pijnlijk op ons lichaam neer.Het tempo was nu nog iets minder strak en ik moest zelfs even wachten op Luisa, maar we bleven er voor gaan.Er was uiteindelijk geen echte concurrentie voor haar aanwezig , maar we bleven lopen voor haar persoonlijk record.Hijgend en kreunend, neen voor één keer was ik het niet , bleef ze achter mij aan hollen, en ik deed mijn uiterste best om niet te ver van haar weg te lopen.In de laatste km werd er nog es stevig doorgetrokken en we bereikten de finish in 50.19 en 50.20 voor Luisa.Uiteraard was zij tevreden , en ik ook.Ben blij dat ik eens iemand een plezier heb kunnen doen, hopelijk worden onze vriendschapsbanden er alleen maar sterker door.Ik vind haar een toffe madam, zonder meer Tevreden keerde ik met een fles wijn (gewonnen met den tombola), en een Walsberger in mijn lijf huiswaarts, zéér moe maar voldaan.En zo ben ik toch weer in die Haspengouw Challenge gerold, nu ga ik toch proberen om 8 wedstrijden mee te doen, alhoewel ik dat plan aanvankelijk heb laten varen.Er zijn nog zovéél mooie wedstrijden te lopen, hopelijk neem ik weer niet te veel hooi op mijn vork, want de pijn aan mijn rug blijft natuurlijk knagen.Maar we zien uiteindelijk wel waar we uitkomen..... Groetjes en tot de volgende oja, nog vermelden dat ik uiteindelijk op een 38ste plaats eindigde op 138 deelnemers
Heb afgelopen week met een dilemma rondgelopen, enerzijds wou ik in Oleye gaan lopen, omdat ik reeds 3 wedstrijden gelopen heb van de Challenge Hesbignon en ik op een achtste plaats sta in het voorlopige klassement.Natuurlijk zal dat zo niet blijven. Anderzijds wou ik ook naar Borgloon, omdat ik van de streek daar ben.Maar ik wil me ook niet meer binden aan de Haspengouw- Challenge wegens de hoge inschrijvingsprijzen.Maar ik had me al vooringeschreven, dus moest ik naar Loon.De nacht voorafgaand aan de wedstrijden, liep ik de hele tijd te peinzen wat ik wel zou doen.Toen ik omstreeks 8u30 gedaan had met werken, ik voelde me moe, had ik nog steeds geen beslissing genomen,ik zou Mario een smsje sturen om 8 uur of ik mee ging.Om 8u40 toen ik huiswaarts reed had ik het smsje al klaar, versturen en het antwoord was ja, ik ga mee!!! Omstreeks 9u10 stonden de mannen, ze waren ondertussen met drie, Daniel, Mario en Sven, thuis voor de deur.Gelukkig was het niet zo ver, een kwartier later waren we op onze bestemming.Gauw gaan inschrijven en een lichte opwarming van 1800m vooraleer we naar de start gingen.Daar stonden ongeveer een 380 enthousiaste en minder enthousiaste mensen aan de start.Ik besloot om rustig te starten, en zien waar ik zou uitkomen.Na 2 km kregen we al meteen een stuk onverhard voorgeschoteld, nog steeds mijn specialiteit niet.Daar verloor ik ook weer wat tijd, zodat ik pas doorkwam in 4.35.Daarna ging het gestadig op-en af, tot we aan km 6 kwamen.Ondertussen had ik op km 5 ook mijn Vlaams loopmaatje Domenico bijgebeend.Op die befaamde km 6 stonden twee ezels en dat was de aankondiging van de beruchte Ezelshelling,een kilometer lange berg om u tegen te zeggen. Daar kon ik toch enkele mensen inhalen, bergop lopen is mijn sterkere punt, bergaf gaat dan weer minder. Op km 9 kwam ik bij een loper, ik bleef even in zijn zog hangen, en hij bekeek me onbegripvol.Ik zei in mijn beste Frans dat ik niet wou profiteren, en ging naast hem lopen.Maar zijn bedoeling was om een voorgaand groepje bij te benen, om een andere loper uit zijn categorie te kloppen.Ik deed mijn best om hem te hazen , en ook hij deed zijn deel van het werk.Stilaan kon ik hem lossen en ook het voorgaande groepje inhalen.De laatste 750 meter nog es alles uit de kast gehaald en binnengekomen in 44.40 voor 10.75km.Hiermee alweer tevreden, even op adem komen en wachten op de anderen, en ondertussen kreeg ik het koud, ik had geen zin om uit te lopen.Toen alle collega's binnen waren, toch nog een kilometertje uitgelopen en daarna huiswaarts gekeerd. Thuisgekomen, gedouched, en mijn bedje in, twee uur later zou ik opstaan om naar Borgloon te trekken....wat dus geschiedde
In Borgloon aangekomen al dadelijk verwelkomd door mijn Vlaamse collega's, is toch altijd fijn, dat thuiskomen.Ondertussen ook mijn 73- jarige vader gespot, hij was bezig aan zijn 5 km en zou die beëindigen in 30 min, niet slecht van den "ouwe" Iets later waren wij aan de beurt, een kleine 180 loperes aan de start van de 10 km wedstrijd.Opnieuw probeerde ik kalm te starten , en liet me niet gek maken door die joelende meute.De wedstrijd ging over 4 ronden, en in't begin had ik hééél wat moeite om mijn kadans te vinden, maar stelselmatig kwam ik in mijn ritme.Ronde na ronde bleef ik mensen inhalen, en zo kwam ik midden in de tweestrijd tussen Luisa en Nathalie, twee bevriende dames.Nathalie ging ik al voorbij in de voorlaatste ronde en Luisa kwam er aan te pas in de laatste ronde.Ik plaatste nog een eindjump, want een tiental sec voor ons liep nog een dame, Luisa kon echter niet volgen , en zelfs ik kon ze niet meer pakken.Ik bolde over de meet in 41.41, en dit op iets meer dan 10 km.Ook hier was ik alweer tevreden mee, gezien de dubbelslag van de dag.Tijdens de prijsuitreiking nog even nagebabbeld over de wedstrijden , het was weer best gezellig.Niks gewonnen met de tombola, maar iedereen kreeg wel een handdoek en washandje, vroeger stond daar nog het logo op van de organisatie, maar dat kan er nu waarschijnlijk niet meer vanaf wegens de crisis. Ondanks de vermoeidheid en de pijn heb ik toch een mooie dag voor mekaar ,en ben héél gelukkig, hopelijk kan ik de komende dagen nog nagenieten van dit waagstuk.Het is in de toekomst niet meer de bedoeling om twee wedstrijden op één dag te lopen, alvast tot de volgende groetjes...
Vandaag was het de beurt aan Waremme, de derde wedstrijd voor mij dit jaar en ja ook de derde in het kader van de Challenge Hesbignon. Deze wedstrijd valt traditiegetrouw in het paasweekend, dus is het altijd druk bij de bakker, ik moest tot middag werken. Omstreek 13u30 kroop ik in bed voor een hazeslaapje, om kwart na 3 werd ik gewekte door het vrolijke deuntje van de voorbijrijdende ijskar, doeme Omstreek 16 uur stonden de collega's Mario en Daniel dan aan de deur en gezamenlijk trokken we er weer op uit In Waremme aangekomen werden zoals gewoonlijk de collega's begroet, wat heen en weer getaterd, inschrijven, sanitaire stop en een lichte opwarming. Weer stond er een hele meute aan de startplaats, de organisatie is stilaan uit zijn voegen aan't barsten mede doordat het zo kort bij de taalgrens ligt en er vele Limburgers de weg hiernaartoe hebben gevonden.Vandaar ook dat er van locatie veranderd is wat betreft inschrijvingen, douches en aankomst. Na uitleg ovedr het parcours door een niet te verstane speakerin,werd het startschot gegeven, ik stond vrij vooraan en besloot om zo snel als mogelijk in de aanval te gaan.Maar mijn start is altijd chaotisch, ik krijg zowaar claustrofobie.Toch kwam ik na 2 km door in minder dan 8 minder, wauuuw. Maar het was dan ook nog licht bergaf, daarna kregen we een hellingkje ,en kwam ik in het gezelschap van een groepje met Roland Vandenborne, een loopcollega die de marathon van Connamara nog in de benen had.Ik bleef me handhaven in dat groepje, al vond ik dat het tempo toch wat hoog lag.Maar ik moest mee, want in de verte zag ik mijn enige bekende concurrent weer, Domenico dus.Ik kon hem na 5 km bijbenen, en bleef dan ook hangen in het groter wordende groepje.Ik besloot echter vanaf nu de kop te trekken al hadden we de wind niet mee.Het ging een paar keer bergop, en daar kan ik toch wel enig verschil maken.Ik liep zelfs uit op het groepje maar voelde toch nog steeds de hete adem van enkele lopers.Ik besloot niet om te kijken of Domenico erbij zat, het enige wat telde was lopen en nog es lopen.Bij het inslaan van een straat zag ik dat ik hééél wat voorsprong had op mijne maat Domenico.Ik kon dus iets relaxer lopen, hij zou me met nog 4 km te gaan ondertussen,niet echt meer kunnen bijbenen, ook Roland had ik achter mij gelaten.Dus liep ik aan een gestadig tempo tot we op km 12 de doortocht door het kasteel kregen, een stuk onverhard van circa 600 meter, en daar kreeg ik in het begin een dipje, maar omdat mijn plaats safe was kon ik me dat wel permitteren, al liepen er een tweetal lopers me nog voorbij.Ik probeerde nog een versnelling te plaatsen om de lopers achter mij zeker daar te laten!!!!!Ik kwam al hijgend over de meet in 52.30 ongeveer.Ik vergat mijn klok af te duwen, en had eigenlijk een eindtijd van 52.50, maar dit klopt dus niet.De afstand bleek achteraf slechts 12,6 km te zijn, dus liep ik à 4.10-4.15 de km.Iets beter dan vorige week dus, maar het parcours was iets minder zwaar.Stilaan wandelde ik terug om te zien hoe mijn collega's het er vanaf zouden brengen, eerst passeerde Daniel en iets later ook Mario.Ondertussen had ik het koud gekregen,en van uitlopen was geen sprake meer, want Daniel had nog andere verplichtingen en hij was chauffeur van dienst.Eigenlijk vond ik dat zo erg nog niet, want ik moest er zo vlug mogelijk inliggen, want ik moest nog gaan werken.Het werd dus weer een hazenslaapje, maar een mens moet iets over hebben voor wat plezier hé Ik mag dus alweer tevreden terugkijken op deze wedstrijd.Ondanks de toch wel sterk aanwezige rugpijn, heb ik toch goed kunnen lopen.Hopelijk zal mijn rug het niet begeven tijdens één of andere wedstrijd.We zien en voelen het wel hé, ondertussen blijven we moeizaam doorgaan Groetjes
hier enkele foto's van Warnant Dreye met collega's Mario en Daniel
foto na km 3, het zware werk gaat nu beginnen jaja, alles nog oké ;-) km 8 richting zwaarste stuk van de wedstrijd afzien en nog es afzien, waarom toch ;-) Mario en Daniel
een ontspannen Daniel, rustigaan joggen ;-) en ook Mario doet het rustigaan ;-)
Vandaag (zaterdag) was het mijn tweede wedstrijd van het seizoen en tevens ook de tweede van de Challenge Hesbignon.Aftrap om 17 uur, dus werd ik om 15u 40 afgehaald door mijn loopmakkers Mario en Daniel.Ik had een kalme dag achter de rug bij de bakker en dus uitzonderlijk vroeg gedaan met werken, zodat ik toch nog een paar uurtjes kon slapen alvorens te vertrekken. De ambitie om een goede tijd te lopen is al een tijdje gaan liggen , mede door de last in mijn rug en de weinige traingskilometers.Maar meedoen voor de fun en toch ook nog een beetje de wedstrijdsfeer opsnuiven, daar is het mij tegenwoordig om te doen, al steek ik niet onder stoelen of banken dat er toch nog wel een beetje prestatiedrang in mijn lijf aanwezig is. Aangekomen in Warnant zagen we al direct wat ons te wachten stond, het was er redelijk heuvelachtig, en wie in mijn archief gekeken heeft weet dat ik er in 2009 nog gelopen heb, toen leverde ik een prachtprestatie, die voorlopig niet voor herhaling vatbaar zal zijn. Na de gezamelijke opwarming stonden we gezellig te keuvelen aan de startplaats en ineens vertrok iedereen, het startschot was blijkbaar afgegaan, maar wij hadden niks gehoord, dat komt ervan als je meer oor hebt voor het vrouwelijk schoon.Na een paar honderd meters kreeg ik dan ook nog telefoon van mijn eega, en mijn start was dus compleet de mist in.Toch kwam ik door in 4.07, raar.Tot aan km 3 ging het redelijk vlot en dan begon het klimwerk.Het werd klimmen en dalen om U tegen te zeggen,en het was zoeken naar een stukje vlak.Zo bleef het maar doorgaan, de km-paaltjes bleken niet op de juiste plaats te staan zodat ik grote verschillen had in mijn km-tijden.Rond km 8 kreeg ik zowaar Dominique in het vizier,ik noem hem momenteel mijn concurrent in de CH, de enige atleet,Italo-Belg en streekgenoot die ik ken in dit milieu en ongeveer mijn tempo loopt dus. Ik naderde tot op een hondertal meter van hem, en zou de klus klaren in de laatste 3 km, net zoals in Fernelmont.Maar dat was zonder de organisatie gerekend.Tot nog toe was alles redelijk beloopbaar geweest, maar nu werden we ineens een stuk onverhard landschap ingestuurd, waar tractoren lustig bot hadden gevierd en hun sporen meer dan duidelijk hadden achtergelaten. Het was er dan ook nog eens erg hard, precies bevroren ondergrond, wat voor mij een hel is, en door mijn rare loopstijl kwam ik geen meter meer vooruit, zelfs het groepje met de eerste vrouw liep me terug voorbij, en Dominique zag ik steeds kleiner worden, dus die vogel was ook vliegen.Zonder kleerscheuren probeerde ik door de hel te geraken tot we weer op het verharde gedeelte kwamen.Ik kon en wou geen ultieme versnelling meer plaatsen en liet alles op zijn beloop.Na 11,8 km liep ik over de meet in 51.03, niet echt een toptijd, maar ik mag hier toch weer tevreden mee zijn.Even later zocht ik dan de collega's op, Daniel kwam na één uur 3 min binnen, en dus ging ik op zoek naar Mario, die ik binnenloodste in 1 uur 6 min.Samen liepen we dan nog een km-tje los en toen was ook dit verhaaltje weer uit, we bleven ook dit keer niet voor de prijsuitreiking.Ik moest twee uur later alweer gaan werken, vandaar. Met een goed gevoel, dankzij de endorfines waarschijnlijk, en ondanks de ruglast van de afgelopen weken, keer ik toch weer terug van deze wedstrijd en dus op naar de volgende, en dit op Paaszaterdag, traditioneel een drukke dag, maar ik ga toch proberen aanwezig te zijn in Waremme voor nr 3 van den Hesbignon groetjes, en tot blogs
1 maart 16km in één uur 21 4 maart wedstrijd Fernelmont met in-en uitlopen 15 km 5 maart 11,5 km in één uur 7 maart 12 km in één uur 8 maart 11,2 km in 54.20 10 maart 69 km aan 26.6km/u fietstocht 11 maart 13,5 km in 67 min 12 maart 104 km fietstocht 14 maart 13,5 km in 67 min 15 maart 85 km fietstocht 16 maart 10 km in 49.30 18 maart 15 km in 1u14 min 19 maart 10 km in 50 min 20 maart fietstocht 84 km aan 26,6 km/u 21 maart 12,5 km in 61 min 22 maart fietstocht 83 km aan 27 km/u 23 maart 10 km in 49.30 25 maart 18 km in 1u30 26 maart 13 km in 64 min 27 maart fietstocht 80 km aan 27,8 km/u 28 maart 10 km in 49.50 29 maart 13 km in 64 min 31 maart wedstrijd Warnant Dreye met in en uitlopen 16 km
goed voor 23 trainingsdagen met 220 loopkilometers en 505 fietskilometers.Heb dus niet stilgezeten, al moet ik zeggen dat ik toch nog steeds last heb van mijn rug en dat er dus dagen bijzijn dat ik echt niet te genieten ben.Maar ik hou me recht met ontstekingsremmers.En op 10 april heb ik terg een afspraak met mijn sportdokter, eens zien of er een oplossing is voor mijn aanslepend probleem.Opereren ja, maar dat wil ik nog steeds niet, zolang ik het kan uithouden, blijven ze met messen van mijn lijf.Dus blijf ik maar op dit elan doorgaan en pik af en toe een wedstrijdje mee, de snelheid van een paar jaar geleden zit er niet meer in, maar daar zit ik niet mee.Ik loop om te genieten, maar als je mij bezig ziet weet je dat ik toch afzie hoor.En af en toe komt dat wedstrijdgevoel toch weer bovendrijven en laat ik me nog es goed gaan. Groetjes
hier enkele actiefoto's uit Fernelmont met Raf Sossies en Mario Smol
de start hulp gekregen van mijn goede vriend "sossies"
ook Mario is onderweg
de finish is nu echt in zicht........dat zie je wel aan mijn....... gezicht ;-) daar...... de eindstreep,pfffffffffffffff ook voor Mario is iets later het einde in zicht....
Vandaag was het dan zover, ik ging mijn eerste wedstrijdje lopen van dit jaar.Het betrof de wedstrijd in Fernelmont , een nieuwe loop van 11 km in het kader van de Challenge Hesbignon. En zoals gewoonlijk werk ik deze wedstrijden af met mijn goede collega Mario( Smol ) En ook zoals gewoonlijk moet ik steeds crossen om na mijn werk op tijd thuis te zijn, en me klaar te maken om op tijd te kunnen vertrekken, en vandaag was dat niet anders.Het was weer wat drukker dan gewoonlijk op het werk , en ik moest me weer in alle bochten wringen om mijn opdrachten te vervullen.Het is me wel gelukt, en meestal help ik dan ook mijn collega nog een beetje voort, maar vandaag zag ik dat niet zitten tot zijn grote ergernis Dus om 9 uur precies stond Mario al aan mijn deur, terwijl ik me nog in mijn loopshirt hees, mijn broekje had ik gelukkig al aan Samen op weg dus, en na een 35 km door rustige en landelijke wegeltjes kwamen we aan in Fernelmont.Het was een blij weerzien met al de collega's en in het bijzonder met Raf (Sossies), die momenteel naar een marathon toewerkt, en volgens mij in bloedvorm steekt.Eerst gaan inschrijven en dan nog gauw een sanitaire stop alvorens op te warmen. Na een km opwarming, begaven we ons naar de start, met een 300 tal lopers tonden we daar op een te smalle strook zodat snel starten geen optie was, niet dat het hoefde voor mij, maar toch.Na de eerste km kwam ik door in 4.23.Ik had mezelf opgelegd om aan 4.30 te lopen en te zien of dat haalbaar was, zo had ik onderweg nog tijd om wat grapjes te maken met mijn Vlaamse collega's.Km 2 kwam ik door in 4.12 en mooi op schema dus.Dan kregen we opeens een stukje onverhard voorgeschoteld, en da's nou net niet mijn specialiteit.Uiteindelijk viel de ondergrond nog mee,en kon ik de schade beperken.Zo liep ik 4.40 naar km 3 en 4.42 naar km 4.In de verte kreeg ik dan voor het eerst collega Domenici in het oog, en die zou mijn doel worden.Normaal ben ik wel de meerdere van hem, maar je weet maar nooit hé.Hij had ook al een wedstrijd van de dag tevoren in de benen, hoorde ik achteraf zeggen.Km 5 kon ik terug op mijn elan doorvechten, en liep ik in 4.13.Dan kregen we terug een stukje onverhard en weer 4.42.Km 7 werd dan ook een recupkm in 4.27 en ook km 8 was zo eentje.Ondertussen was ik op km 7 bij Domenico gekomen en op het beton , had ie dank zij zijn haas toch een mooi tempo, ik kon hem amper bijbenen, maar ik bleef proberen.Kwam even aan de kop, maar de struise loper waar Dominique zich achter shuilhield stak me terug voorbij en ik moest lossen.Toch probeerde ik opnieuw en ditmaal was het raak.Ik ging gewoon op mijn elan door, en plots kreeg ik een duwtje in de rug, ik dacht,nee die is terug, maar nee hoor, het was collega Sossies die me probeerde doen te versnellen. Hier moest ik even alles uit de kast halen om bij hem te blijven, maar hij begreep het, en paste het tempo regelmatig aan, zo liepen we km 9 in 4.15.Heel in de verte zag ik nog bekend volk, Jo Ruymen, een jongen die op korte tijd veel progressie gemaakt heeft, maar dan ook bij een goede club loopt, nl ACA.Normaal is die gast in het verleden altijd achter mij geweest, en moest ik alleen mijn meerdere erkennen in zijn jongere broer Wouter .Raf merket op dat hij voor me liep om toch maar dat extraatje uit me te halen, maar ik wou niet echt aandringen, ik vond hem nog te ver voor me lopen , om dat nog goed te maken.Km 10 kwamen we door in 3.36 , maar dit bleek niet te kloppen, en dankzij Raf wist ik dat het honderd meter te kort was, dus uiteindelijk werd het 4.13.De laatste km probeerde ik dan toch nog alles uit de kast te halen , en zodoende liep ik die aan 3.58.Ik liep over de finish in mijn zelfgeklokte tijd van 48.18, en mijn doel was bereikt, alhoewel ik toch die 48 min grens binnen handbereik had.Maar Jo Ruymen gaf het mooi gevat aan, had ik wat mider praatjes gemaakt onderweg had ik het waarschijnlijk gehaald .Maakt niet uit, lanzaam aan begon ik uit te lopen en op zoek te gaan naar Mario en na één km kwam ik hem al tegen.Hij zit momenteel in een mindere periode, maar toch heeft hij een degelijke prestatie neergezet, maaar hiervoor verwijs ik jullie naar zijn blog .Dus nog één km uitgelopen naar de finish toe, en daarna nog ééntje samen met Mario, dat brengt mijn dagtotaal op een goei 15 km.Na het uitlopen begon het wat te regenen en kreeg ik koud, Mario wou niet meer blijven, dus trokken we meteen huiswaarts, jammer maar er waren mooie prijzen te winnen, zelfs in de Walen kennen ze Piet Huysentruit En zo zit die eerste wedstrijd erop, en het algemeen gevoel zit goed, al moet ik toch hout vasthouden en wachten tot morgen hoe mijn lichaam zal evolueren, heb mometeel wat last van rug, bil en rechterenkel.We zien het morgen wel, ben al héél tevreden dat ik terug onder de mensen kan komen... groetjes en tot de volgende
De maand februari werd al niet veel beter dan januari.Toch stevig begonnen
donderdag 02/02 naar de fitness getrokken 35 min cross 13 km gelopen in 61 min zondag 05/02 op't Speelhof 15 km in één uur 18 min, namiddag nog een 5 tal km met de collega's losgelopen voor het Limburgs Kampioenschap maandag 06/02 fitness 50 min cross 12 km loopband in 60.40 dinsdag 07/02 fitness 50 min cross 12 km lopen in 60 min donderdag 09/02 fitness 18 km op de loopband in één uur 28 zondag 12/02 speelhof 11 km in 57 min, het begin van de lijdensweg dan een paar dagen niet gelopen wegens geen goesting, en toen eindelijk de goesting terug was, werd den deze ziek.Het duurde tot zondag19/02 eer ik terug de loopschoenen aantrok.'s Morgens geen goesting, dus trok ik na een paar uurtjes slaap de straat op, meteen 13 km in 69 km.Dat had ik misschien beter niet gedaan. Maandag 20/02 fitness 50 min cross 55 loopband-10 km de kuiten waren ineens steenhard, kon nog amper lopen op woensdag 22/02 trok ik dan naar de kiné, die mijn kuiten behandelde.Ik had ondertussen ook kuitbanden aangetrokken en opnieuw gestrart met een magnesiumkuur. 's Avonds naar't Speelhof voor 11,3 moeizame km's in één uur donderdag 23/02 speelhof 11,5 km in 59.30 zaterdag 25/03 kreeg ik telefoontje van mijn collega om te gaan fietsen.Had er niet veel zin in, maar toch vertrokken, en voor we er erg in hadden, kregen we 77 km op de teller.Toch ging de laatste 10 km weer moeizaam zondag 26/03 Speelhof slechts 9 km in 47 min, het ging echt niet maandag 27/02 Speelhof 11,7 km in één uur, en nog steeds een slecht gevoel, het bolde nog steeds niet dinsdag 28/02 Speelhof 13,5 km in 65 min, het ging nog eens verrassend goed, lang geleden en alhoewel ik wel goesting had , maar last van de rechterheup besloot ik op die extra schrikkeldag vandaag nog maar eens te rusten en zo sluit ik de maand af met 167 km's en 77 fietskm's Ben niet echt tevreden over de maand, maar omdat ik alweer ziek geworden ben, is het maandtotaal toch nog meegevallen. De wedstrijd in Kiewit heb ik door omstandigheden niet meegelopen, en misschien maar beter zo, want het gevoel was niet echt top. Nu op naar maart, en daar gaan we proberen wel een wedstrijdje te lopen, de eerste komt nu zondag al, in Fernelmont, een wedstrijd van de Challenge Hesbignon We gaan daar geen zotte dingen doen , maar die 11 km toch proberen vol te maken in 55 km, we zien wel. Groetjes en waarschijnlijk tot zondag voor het verslag van de wedstrijd in Fernelmont .
Een nieuw jaar is begonnen, dus ook een nieuw loopjaar, aldus wordt er ook aan deze blog een verlengstuk gebreid.....
Nochtans is voor mij het jaar niet echt goed begonnen, ik sukkel al een tijdje met een ontsteking in de linkerbil, wat het lopen zowaar bemoeilijkt. Mijn eerste loopdag werd 2 januari, na al de drukte op het werk met de feestdagen.Het werd geen succes, kon amper 4,5 km lopen Twee dagen later beproefde ik mijn geluk in de fitness, het was een leuke bedoening met vééél foute muziek, maar ik miste toch de voldoening van het lopen.Daags nadien opnieuw naar de fitness,wat gefiets, crosstrainer en dan toch even op de loopband, 6km,pfff. Drie dagen duurde het voor ik terug naar de fitness trok, 50 min crosstrainer, en toch moest de loopband er ook aan geloven gedurende één uur 12,7 km.Dan nog eens twee dagen spinning op maandag en woensdag, maar vond het niet echt leuk. Donderdags moest ik nog eens gaan figureren voor Quiz me quick, en diezelfde avond trok ik nog es naar de fitness, een uurtje op de cross en wat oefeningen en de kaars was uit.Dan werd er weer 4 dagen na mekaar gelopen, van zaterdag tot dinsdag, bijna 56 km.Hier ook weer teveel van het goede, maar het moest zo omdat ik nu drie dagen na mekaar moest figureren.Het werden drie slopende dagen, zo zwaar dat ik zelfs dat weekend niet de power had om wat dan ook te doen.Bijna één week later trok ik nog eens de loopschoenen aan, drie loopdagen na mekaar, telkens de afstand van 11,2 km, meer zat er echt niet in.De zondag eropvolgend zou ik me nog eens wagen aan een iets langere loop, het leek te lukken, ik liep mijn 18 km in één uur 32, op een toch wel zwaar parcours( 't Speelhof).Vandaag dinsdag nog eens een loopje gedaan na de lazy monday, 13 km. Hiermee sluit ik deze kwakkelmaand af met slechts 143 km op de teller, het is ooit beter geweest. W e gaan nu proberen op dit elan door te gaan, en zelfs een wedstrijdje mee te pikken, nl. de midwinterjogging in Kiewit.We gaan daar niet de beest uithangen en het een beetje rustigaan proberen te doen, ik zeg wel proberen hé, wie me kent weet wel beter, maar toch.Verder hoop ik me wat meer te focussen op het fietsen om mijn gewrichten wat te ontlastten, maar hiervoor moet het al een beetje mooi weer zijn, en moet ik een collega kunnen meekrijgen , want alleen fietsen vind ik maar niks.Om af te sluiten wens ik iedereen nog een fijn jaar, op alle gebied groetjes...
Het is weer tijd voor een overzicht van het jaar 2011, een niet zo goed loopjaar alweer.We blijven maar aanmodderen,het relaas,
Januari begon nochtans uitstekend, kreeg wel regelmatig last in mijn linkerbil, maar gaf er niet echt aandacht aan. Ik liep toen 266 km bij elkaar en kroop éénmaal op de fiets, goed voor 50 km
Februari,in Urmond was er een 10 km wedstrijd en trok daar met enkele collega's naartoe.Blijkbaar heb ik me daar geforceerd, want de dag erna gaan uitlopen, even later kon ik amper stappen.Eens gaan fietsen, dat ging, nog eens gaan lopen en hopla, gedaan 73 km gelopen en 185 km gefietst
Maart, het lopen ging niet meer, dus was ik toegewezen op fietsen. Het verdict was ondertussen ook gevallen, ik zou moeten een operatie ondergaan van de ruggewervels.Toch bleef ik dapper doorfietsen, 660 km
April werd de fietsmaand bij uitstek, en de aankoop van mijn koersfiets zal daar niet vreemd aan geweest zijn, ik deed 1025 km, meteen een record
Mei, stilaan geprobeerd om opnieuw te lopen, ik kreeg die maand 48 km bij elkaargelopen, en 903 km op de fiets, al ging dat fietsen niet altijd even vlotjes
Juni; er werden opnieuw pogingen ondernomen om te lopen, 79 km en slechts 552 fietskilometers, mede door het slechte weer
Juli was ook weer een maand om snel te vergeten, voor ik op vakantie vertrok, kwam ik op mijn borst terecht bij een valpartij met de fiets.Een breuk in een rib tot gevolg, dus out wat sporten betreft, op vakantie kon ik zelfs amper baantjes trekken.Kwam daar nog bij dat ik omver gelopen werd door een voorbijganger, nog meer pijn.47 km gelopen en 225 gefietst
Augustus was alles weer het oude en werd er weer duchtig getraind ,ik begon zelfs terug wedstrijden te lopen, Gotem en Kozen waren de eerste, later zouden er nog volgen 204 loopkm's en 403 km op de fiets
September ging het gewoon door, 226 km lopen en 496 km fietsen
Oktober 242 km lopen en 378 km fietsen, ondertussen kwam mijn oude kwetsuur terug opzetten, en voelde ik de last in mijn "gat" weer opkomen, maar ik bleef doorgaan
November 188 km gelopen en 166 km gefietst
December om af te sluiten nog 185 km gelopen, ik moet erbij zeggen dat ik nog steeds last heb , en het neigt opnieuw naar de blessure die ik het eerste deel van het jaar heb opgelopen.De operatie werd in augustus afgezegd, maar ik vrees als ik zo blijf dorgaan dat het er toch eens van gaat komen. en dat zou ik jammer vinden.Maar ik kan dat lopen niet laten verdomme.Hopelijk wordt het snel mooi weer, zodat ik me wat meer op het fietsen kan toeleggen.De rug is versleten en dat kan je niet herstellen zonder operatie al denkt mijn fysisch geneesheer dat het met stabilisatieoefeningen toch nog in orde zou komen, maar dan moet ik ze wel doen, en da's nou net waar het schoentje wringt.Enfin, om het verhaal af te sluiten denk ik dat 2012 niet véél beter gaat worden dan 2011.We hopen natuurlijk van wel en zien wel waar we uitkomen.Rest me nog aan iedereen een Gelukkig 2012 toe te wensen en veel loopgenot aan mijn loopvrienden
Vandaag nog eens goesting gevonden om een wedstrijdje te lopen, al staken de twijfels nog de kop op.Had vanmorgen al vroeg gedaan met werken en twijfelde of ik niet naar't Speelhof zou trekken voor een duurloopje, maar op datzelfde moment voelde ik tekenen van vermoeidheid opkomen en reed naar huis voor een paar uurtjes slaap.Amper twee uurtjes later was ik alweer wakker en hoorde de regendruppels tegen het raam tikken, ik kroop nog dieper onder de lakens en bleef héél stil liggen luisteren, het zal toch niet waar zijn zeker.Op't laatste moment dan toch nog in mijn loopkleren gesprongen.Buiten zag ik een waterachtig zonnetje door de dreigende wolken priemen. Ik wou en zou vandaag lopen, en zo trok ik toch naar As voor de wedstrijd aldaar, ik ging ook meteen voor het volle pond en schreef me in voor de langste afstand.Of het een goed idee was, en of ik mijn rug niet te veel zou belasten waren zorgen voor later.Gauw ingeschreven, hier en daar een praatje gemaakt, ook nog een sanitaire stop, en toen was het ineens tijd voor de start.Zonder opwarming vertrokken en het liep in't begin niet slecht.Zes plaatselijke ronden rond de kerktoren dienden er gelopen te worden, en er waren eigenlijk weinig deelnemers.Ik liep na een tijdje in twaalfde stelling en had uitzicht op een plaats in de top-tien.Na twee ronden met op't laatste een mooi stukje klim, had ik er 5 km opzitten in 20.53.Derde ronde kwam ik door in 10.37 en ondertussen had ik een viertal lopers kunnen inhalen zodat ik in 8ste stelling liep.Deze plaats ging ik proberen vast te houden, ik had zelfs nog een loper in't vizier die een tiental meter voor me uitliep.Maar dat was zonder mijn lichaam gerekend, mijn rug begon te protesteren en ik dacht slechts aan één ding, OPGEVEN!!!!!Nog nooit was me dit gebeurd en nu stond het me te wachten, ik zou na 10 km er de brui aan geven.Bij het naderen van de finish liep ik toch door, twijfelend wanneer ik zou stoppen, ging het hier of daar gebeuren??? Met de moed der wanhoop zette ik toch maar door.Mijn vierde ronde kwam ik door in 10.46, totaaltijd van 42.17. Toch maar uitlopen dan, al werd het héééél moeilijk, maar het gejoel van de supporters deden me toch weer de nodige endorfines aanmaken, zo kwam ik mijn 5de ronde door in 10.54,pfffff. Laatste ronde dan maar nog iets proberen te forceren voor een mooie eindtijd, en die strompelde ik af in 10.36.Totaaltijd van 63.48 voor een volle 15 km. Ben daar achteraf gezien wel tevreden mee. Na een verkwikkende douche ondanks een tegenpruttelende waterstraal, nog even nagekaart met Lode Raskin, hij zette hier weer een mooie prestatie neer met een tweede plaats,proficiat hoor!!!! En toen was het weer tijd om naar huis te gaan Dit zal normaal mijn laatste wedstrijd van het jaar zijn, al staat Meeuwen -Gruitrode ook met stip genoteerd, ik ben daar nog nooit geweest omdat het een avondwedstrijd betreft in een zware werkweek tussen Kerst en Nieuwjaar.we zien wel.Verder blijf ik het rustigaan doen, momenteel heb ik enorme maaglast, waarschijnlijk de combinatie van mijn ontstekingsremmer met weinig eten. Heb de dag afgesloten in mijn stamcafé met één lekker Palmke, zal wel geen kwaad kunnen voor de maag zekers??????
de maand november zit er weeral op, en het was eigenlijk niet zo een slechte maand hoor...
week 1 liep ik 3 keer, totaal 44 km
week 2 stond in het teken van mijn figuratieopdracht voor een nieuwe fictiereeks op één volgend jaar Quiz me quick.Toch vond ik nog tijd om te lopen, 4 keer goed voor 47 km en één keer fietsen 81 km
week 3 zelfs 5 keer gaan lopen goed voor 69 km en één keer fietsen 85 km
week 4 opnieuw figuratieopdracht gedurende drie opéénvolgende dagen, maar andere uren zodat het lopen er niet aan te pas kwam.Ook de rest van de week was ik te moe om te lopen, dus duurde het tot zondag eer ik terug aan de loop was ,toen liep ik 14,7 km afgelopen maandag ook nog een 13 tal km kunnen lopen, maar het wordt steeds moeilijker, deels omdat ik regelmatig val op de Finse piste van het Speelhof, waar er verschillende wortels uitsteken, het is daar echt opletten geblazen en wachten tot de piste opnieuw voorzien is van verse houtsnippers.Ook mijn blessureleed lijkt terug de kop op te steken, last in mijn achterwerk, mijn voet en ook de adductoren beginnen weer te zeuren.Mijn beoogde doel van 200 km deze maand niet gehaald, gestrand op 188 km.De figuratieopdrachten hebben daarbij een grote rol gespeeld. Hopelijk kan ik in december terug wat meer lopen, maar met de feestdagen in't verschiet zal dat ook weer ijdele hoop worden zekers????
Groetjes hierbij nog enkele fotootjes van de figuratieopdracht, wie herkent de BV's????
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
Vandaag heb ik de dag van de arbeid letterlijk genomen en niet gaan werken.Mijn baas ziet dit niet als een feestdag en betaald dus niet naar behoren, zodoende ben ik maar thuis gebleven,ik heb nog géén honger hoor
Jammer genoeg waren deze allen bezet, en kwam een jonge gast mijn kuiten wat losmasseren.Hij wenste me véél succes.Ik begaf me dan naar de startplaats,de atletiekpiste van ADD, de Motten.
, maar dit bleek niet te kloppen, en dankzij Raf wist ik dat het honderd meter te kort was, dus uiteindelijk werd het 4.13.De laatste km probeerde ik dan toch nog alles uit de kast te halen , en zodoende liep ik die aan 3.58.Ik liep over de finish in mijn zelfgeklokte tijd van 48.18, en mijn doel was bereikt, alhoewel ik toch die 48 min grens binnen handbereik had.Maar Jo Ruymen gaf het mooi gevat aan, had ik wat mider praatjes gemaakt onderweg had ik het waarschijnlijk gehaald
){kind=link}