 |
|
| 14-11-2010 |
 Alles kwam tot leven |
Alles kwam tot leven door de wind die zich vrij over de vlakte bewoog en die alles beroerde, soms uitdagend heftig, dan weer zacht en teder.
Maar er bestond ook verdriet en een weemoedig verlangen,ongeduld en droom.
En een man die dat alles met zich meedroeg.
Hij zat bij de grote rivier, eeuwig hetzelfde en eeuwig nieuw.
En hij zocht de oever alsof hij niet genoeg kon krijgen van hun schoonheid en zachte stevigheid.
uit 'Simon' - Marianne Fredriksson
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
