Zoveel mensen rond me die verdriet hebben.
Verdriet omdat ze verhuizen en niet weten of als ze terugkomen alles nog hetzelfde zal zijn. Verdriet en pijn omdat de allerliefste mama er niet meer is. Verdriet om het niet opnieuw mogen beginnen bij ons op school. Verdriet om een liefde die terug naar zijn eerste liefde keert, maar toch nog aan zijn tweede liefde vasthoudt.
Verdriet in de wereld, rond me heen, in mezelf.
'Vasalis' schiet er door mijn hoofd. Vasalis moet ik aan B geven. Misschien heeft ze er iets aan. Misschien.
Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet.
Maar één,
het afstand doen en scheiden.
en niet het snijden doet zon pijn.
maar het afgesneden zijn.
Maria Vasalis
Cucurrucucu, duifje, huil toch niet meer...
Cucurrucucú, paloma, ya no le llores.
http://www.youtube.com/watch?v=-CsA1CcA4Z8
|
