De auto en die gesprekken. 
In de auto Remi naast me, Helena achter me, en een vriendje en vriendinnetje naast haar.
Terwijl mijn blik en gedachten bij de witte weilanden, stralende zon en weg ligt vang ik een gesprek op over vrijdag.
Zo te horen gaan ze vrijdag op school carnaval vieren. Het vriendinnetje zal Michael Jackson zijn, een ander Lady Gaga en nog een ander de president van Europa.
En als ik het goed begrepen heb gaan zij samen een wedstrijd organiseren.
Het vriendinnetje dat Michael jackson speelt zegt tegen me  'En? Katrijn? Wil je weten wat de hoofdprijs is?'
En voor ik kan antwoorden roept Remi brullend van het lachen en gevolgd door het schateren van de andere kinderen  ' LIKKEN AAN DE TETTEN VAN LADY GAGA!'

Kuch. 

Dwaas moet ik gekeken hebben en nog veel dwazer toen ze allemaal zo hard begonnen te lachen, eigenlijk al een seconde voor Remi uitgesproken was. Blijkbaar was het al de hele speelplaats rond gegaan en hadden de organisatoren van de wedstrijd er al veel succes mee gehad.
De opvoeder in mij nam de overhand en vroeg lachend, maar met strenge blik aan Remi het op een beleefdere manier te verwoorden.
Dat was natuurlijk helemaal een stomme en vooral naast de kwestie doende vraag.
Remi zei 'ok', ademde diep en zei met lachende oogjes en een poeslieve stem ' de hoofdprijs is likken aan de borstjes van Lady Gaga'.
Waarop Michael Jackson riep 'Neeeeeen! Niet AAN, maar ERTUSSEN !' en ze waren weer vertrokken met lachen.
De bijhorende discussie over tetten, borsten en borstjes, wat het verschil is, aan wie wat toegeëigend wordt en wie wat waarvan vind onthoud ik u wijselijk.
Alsook wie graag de hoofdprijs zou winnen of liever de tweede prijs (een'move' leren van Michael Jackson) of de troostprijs (een dag mee president mogen zijn van Europa).