 |
|
30-10-2009 |
Hoop |
Ik tik een man naast me aan de kassa zacht op de schouder. Het is de papa van een vriendin van me. Een man wiens leven in een aantal weken erg veranderd is. Zijn vrouws leven ook. Ze is naast ziek ook een zieke echtgenote, een zieke mama, een zieke oma. Zijn stukje kabeljauw en diepvriesspinazie, de kleinste portie, schrijnend naast mijn karrevracht boodschappen. Zijn blik, zo breekbaar en angstig, in schril contrast met zijn hoopvolle en vermoedelijk reeds honderd keer uitgesproken woorden. Een paar keer tegen anderen, drieënnegentig keer tegen zichzelf.
|
|
Reacties op bericht (0)
|