 |
|
| 18-07-2020 |
 De tuin van de samoerai- Gail Tsukiyama |
Ik stond gauw op, klopte de dennennaalden van mijn broek en maakte een heel diepe buiging voor Matsu.
'Neemt u me niet kwalijk, dat had ik niet mogen zeggen, Matsu-san.'
Het duurde even, maar tenslotte keek Matsu naar me op; zijn ogen namen een zachtere uitdrukking aan.
'Het was de boosheid die sprak, niet de man,' zei hij, en hij klopte op de grond naast zich om me te beduiden dat ik weer moest gaan zitten.
'U moet goed begrijpen, Stephen-san, dat het niets verandert aan wat uw o-to-san voor u voelt, maar alleen aan wat u voor hem voelt. Het is een droeve gedachte dat het geluk van de een soms wordt bereikt ten koste van anderen.'
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
