Voorjaarxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De hagelbuien raatlen door den hemel.

De bamboestangen klapperen luidruchtig.

De wilde ganzen trekken krijschend verder.

Het water kreeg een korten snellen golfslag.

Het gele leem vertroebelt de rivieren.

’t Heldere van de zee trekt zich terug.

Het wilde voorjaar spiegelt in mijn oogen.

Ik voel een schok door ’t plekje roerloosheid

Dat mij aan hemels stille midden bindt.

Ik zie u aan, gij slaat uw oogen neder.

’t Is voorjaar, en een stem zingt in ons beiden

Dat ik zeer sterk ben, en nu zaaien wil.

Willem de Mérode (1887-1939)