Drieënzeventig jaar geleden is mijn mama geboren op elf juli.
Waardoor haar broers en zussen op haar verjaardag naast een verjaardagslied ook steeds De Vlaamse Leeuw zingen. Waarover mama dan giechelend zegt 'wat zullen de buren wel niet denken?'
Al zullen de buren stilletjesaan wel weten wat voor een zotte bende de familie wel is.
Zeven kinderen, geboren uit de schoot van Marietje-van-de-secretair. Zeven zotte dozen.
Zeven kinderen waarvan mijn mama de jongste is, het kakkernestje, het overschotje. Letterlijk een stuk kleiner dan haar zussen.
Wonderlijk is het, werkelijk een wonder; zeven kinderen tussen drieënzeventig en drieëntachtig jaar, allen beweeglijk, jonger ogend,  kletsend, fietsend en helder van geest.
Daar zou je als mama toch voor tekenen.