loopverhalen : zes jaar marathon en ultralopen eindigen met de marathon van antwerpen 2014
Ik ben een man geboren in 1958,actief als zelfstandige in de verzekeringssector. In 2008 ben ik begonnen met marathonlopen, binnen de vier uur binnenkomen was mijn doel. (vierurenman) Vanaf 2011 deed ik ook af en toe mee aan een zesurenloop. Medio 2012 kreeg ik te horen dat ik reumatoide artritis (reuma) heb. Begin 2013 begon een oude kwaal (valgusknie) voor hinder te zorgen.
In Etten Leur (eigenlijk moet er een streepje tussen dus in Etten-Leur) terug onder de vier uur gelopen , en met een beetje overschot. Verschrikkelijk content , maar dan werkelijk verschrikkelijk , méér zelfs dan verschrikkelijk content, licht euforisch... En ook zeer tevreden : niet gestapt in deze marathon. Plezante marathon trouwens... Morgen of overmorgen meer.
Morgen marathon van Etten Leur; mijn eerste keer daar. Dus deze week een kalme week. Woensdag de 8 km gedaan die ik eigenlijk dinsdag had moeten doen , dinsdag ben ik echter met twee collega's iets gaan eten - was weer vooral iets gaan drinken - en daarna op uitnodiging van onze werkgever naar de film geweest. Allez naar een halve film, na een uurke had ik genoeg van 'Code 37'. Het volleybal op TV was veel onderhoudender ! Dus woensdag gelopen : iets sneller dan marathontempo en dat ging al bij al niet echt vlot maar ook niet zodanig slecht dat ik me daar ongerust over voelde, die midweekloop net voor de marathon voelt nooit echt goed aan...
Maar de 4 km vandaag - ik loop de dag voordien altijd 3 tot 4 km - dat was een afgang . Gewoon marathontempo en ik trapte verdomme op mijn adem , het was ploeteren ... Ik was verdomme blij dat het gedaan was , 4 onnozele km's . Nog nooit meegemaakt de dag voordien. Bovendien - daar had ik woensdag ook al last van - deed mijn rechterknie een beetje moeilijk. En mijn hartslag zat ook al dicht tegen de 150 , en dat op - nog eens - slechts 4 km. Als een slechte generale repititie leidt tot een goeie voorstelling, awel dan breek ik morgen het wereledrecord op de marathon. Zo'n vaart zal het wel niet lopen zeker; we zien wel.
Morgen aan de start met mijn zus. Zal ze wel speciaal vinden die zus van mij. Wordt voor haar derde keer Etten Leur, ik denk dat het haar vijfde marathon wordt. En eerlijk, het zal mij morgen toch ook iets doen, ik -en zij- zijn nogal vatbaar voor emotie... Aan de finish zal ik haar niet zien, ze komt wellicht een half uur aan voor mij. En daarom wil ik morgen niet afgaan, die vier uur moét morgen. Ik weet het , er zijn belangrijker dingen in het leven , maar morgen moet en zal ik onder de vier uur eindigen. Slecht voorgevoel of niet , vier uur verdomme !
Maandag 8 km op het gemak gaan uitlopen. In principe doe ik mijn schoenen niet aan voor minder dan 10 km maar 2 km langer, mijn eten zou in de vuilbak beland zijn denk ik, ik moest dus wel wat inkorten. Het ging makkelijk, 6.04/km ,hartslag rond de 140
Woensdag 10 km weer tegen 6.04 , hartslag iets hoger 144. Ik liep in een roes , dit had ik nog nooit zo meegemaakt, het verbaasde me trouwens dat dit zo gemakkelijk ging... Ik was namelijk 's middags een pizza gaan eten met een klient die ik wat beter ken. Half fleske wijn erbij, 3 limoncellos bij de koffies, en dan nog een bolleke Koninck of drie. Awel, deze mens vraagt zich af of hij niet beter voor elke wedstrijd goed wat alcohol zou inslaan...
Vrijdag speciaal verlof genomen om nog een laatste keer een lange duurloop te doen als voorbereiding voor Etten Leur volgende week zondag. Die lange duurloop vrijdag in plaats van zaterdag betekent toch één dag extra recuperatie. Het parcours gedaan waarop ik in de warmte 2 keer was afgegaan : richting Haasdonk, Velle en dan tot aan de Schelde in Temse en uiteraard terug... De hartslagmeter sloeg weert tilt. Het kan ook mijn hart geweest zijn maar ik ga ervan uit dat mijn Garmin (weer eens ) de mist inging. Op hartslag lopen was er dus deze keer niet bij. De eerste km's waren niet echt makkelijk, dat beloofde niet veel goeds. Gaandeweg ging het echter beter, een fenomeen wat vroeger wees op goede conditie. Ik bleef lopen tussen de 6.10 - 6.20 / km. In Temse kwam ik aan in dezelfde tijd als de vorige keer (1 u 37.30) toen had ik op de terugweg echter een petat van meer dan 15 minuten gekregen. Nu bleef het vlot gaan, meer nog, ik versnelde zonder het te voelen. Ik kwam terug voor mijn deur aan na 3 u 12.30 , 17 volledige minuten sneller dan de vorige keer en een negatieve split gelopen van 2 minuten 30 . Ik liep nog een paar km verder om de geplande 3 u30 vol te maken en kwam zo aan exact 34 km 280 meter, gemiddeld 6.08, dus langer en sneller dan verleden week. Al bij al was ik hier content over, het was niet zonder moeite geweest maar het ging redelijk.
Zaterdag een dikke 18 km. De eerste 11 km stevig tempo (5.17) , met enige moeite kunnen aanhouden . Een kleine 500 meter meelopen met een voor mij veel te snelle jongen (3 u05 in Eindhoven) sneed me even de adem af maar ik kon mij herpakken. Na die 11 km thuis gedronken en dan 7 km gaan uitlopen (toch nog tussen de 6.00 - 6.06 ) en zo nog boven marathontempo uitgekomen voor de totale 18 km, 5.35. Ik had makkelijk een halve marathon kunnen lopen aan marathontempo en dat stemde mij, na de lange duurloop van gisteren, positief... Alleen weer mijn hartslag(meter ?) : gemiddeld 170 en mijn maximum is 175; dit klopt niet...
Zondag , vandaag dus, 9 km en een beetje op een uur , recuperatieloopje, hartslag proper onder de 130, gemiddeld 125. Zonder moeite, plezant, genieten zelfs, in de zon.
En deze week bericht van mijn compagnon van de laatste km's in de Beekse marathon : 'Kees' blijkt verdomme inderdaad Kees te heten. Ik stelde sarcastisch dat alle Nederlanders Kees heten en wat blijkt , in het geval van 'Kees' is het nog waar ook... Ik had aan de organisatie zijn mailadres gevraagd en dat hebben ze daar proper opgelost, Kees mailde mij zelf . Tof. Het lijkt goed te gaan met hem.
En na de voorbije weken heb ik terug moed gevat ; het loopt goed. De trage duurtrainingen lijken er voor te zorgen dat ik sneller loop , raar maar waar. Ik ben dan ook hoopvol voor de marathon van Etten Leur volgende week, daar wil ik terug onder de vier uur. Het zou echt een ontgoocheling zijn moest dat daar niet lukken. Zeker in de eerste marathon samen met (allez, aan de start toch... ) mijn zus.
Deze week 80 km / 2011 2.655 km / 80 kg na het lopen
Een weekske van 65 km in 4 keer. Maandag (na toch 2 dagen redelijk zwaar - zaterdag 23 km, zondag 15 km ) toen ik de eerste meters een goed gevoel had beslist om eens goed door te trekken op 10 km. En content , gemiddeld 5.16 met nog een (klein) beetje overschot. Dinsdag en woensdag niet gelopen. Donderdag weer dezelfde 10 km iets trager maar nog altijd iets sneller dan marathontempo . Ik haalde de 5.34 redelijk makkelijk en dat gaf een goed gevoel.
Zaterdag vertrokken voor lang en traag . Ik had al lang de Aardbeienroute niet meer gelopen. Het was fris maar zonnig, ideaal loopweer. Mijn hartslag hield ik nauwgezet in het oog, ik wilde niet boven de 130. En daar slaagde ik in tot ongeveer km 22. Ik liep makkelijk. De 2 hellingen die ik mij herinnerde op het parcours bleken 2 onnozele molshoopjes die niet eens mijn hartslag deden bewegen. En mijn tempo zat in het begin iets lager dan verleden week maar stabiliseerde zeer snel rond de 6.20 tegen verleden week 6.30. Ik liep met de vingers in de neus. Ik kwam thuis aan na 2u 33. Ik herinnerde mij dat ik die tijd vroeger ook nog had gelopen zonder de hartslag in het oog te houden. Anderzijds deed ik dit traject ooit op 2 u 11... Ik breidde nog een dikke 4 km aan de Aardbeienroute om de 3 uur volledig vol te maken. Zo kwam ik aan 28 km 40 aan exact 6.20 , volgens mijn marathontrainingsboek de ideale trainingssnelheid voor lange afstand... En de hartslag gemiddeld 131, de laatste km's schurkte ik wel tegen de 140 aan.
Zondag - vandaag - zou ik ongeveer 16.5 km gaan lopen, ik zou dan aan 65 km komen voor de week. Dat is nog zo'n onnozel objectief van mij, gemiddeld 60 km per week lopen, zinloos zo'n doel maar ja... Het leek goed te gaan en ik besloot om er een klein beetje een intervaltraining van te maken : snelle stukken aan marathontempo (5.40 ) en de trage stukken aan zesurentempo (6.20) . Maar het ging makkelijk. De eerste 2 km snel ging aan 5.30, de 1.5 km traag aan ongeveer 6.00, daarna ging de vijf keer snel 1.3 km aan 5.00 - 5.10 en de trage 1.3 km aan 5.40 - 5.50, dus allemaal sneller dan voorzien en dat zonder echt helemaal voluit te gaan, wel op de tanden bijten maar niet tot op het tandvlees. Ik zat aan 5.30 gemiddeld , niet slecht voor 16.5 km na een lange duurloop de dag voordien.
Raar maar na een paar slecht aanvoelende weken, zelfs maanden , lijkt het nu beter te gaan. Misschien komt het omdat ik toch al een tijdje niet meer echt tot op het bot ben gegaan . Mijn twee laatste marathons heb ik de laatste 10 km veel gewandeld en eindigde ik nooit echt perte totale - erg eigenlijk, geen karakter ! -. En op mijn 2 laatste lange duurlopen deed ik het rustiger aan, trager dus ook niet echt tot op de bodem. Ik denk dat het daardoor is dat ik op de kortere trainingen dan ook makkelijker wat sneller kan. Het wordt ook weer een beetje mijn weer : ik loop graag in de regen (als het niet té erg is) en in de kou . En ik voel me gewoon ook wat 'gezonder'.
Dus begint het weer te kriebelen. Mijn loopzus liep in Eindhoven 3 u 30.05. Toen ik dat zag heb ik heel hard zitten vloeken. Ik ken mijn zus, die 6 seconden : drama, drama. Maar ze reageerde ook positief : in Etten Leur zou ze nog een poging wagen, daar had ze verleden jaar 3 u 33 gelopen en dat was toen 6 minuten sneller dan Eindhoven . En allez broer , loopt ge niet mee, dat zou ik tof vinden... 'Mee lopen', drie kwartier achter haar aankomen... En toch, zoals gezegd, het kriebelt. Etten Leur is niet ver. Op de marathon loopt ongeveer 200 man, de tweede ronde komen daar zo'n 1.000 halve marathonners bij , dus volk genoeg om uit de wind te lopen. En het wordt meewind de laatste 10 km. Dus nog eens kans om onder de vier uur te raken...
deze week 65 km / 2011 2.575 / 79.5 kg na het lopen deze morgen
