Relatief weinig gelopen en problemen - ondertussen opgelost - met het internet van de RTT - ondertussen Belgacom - : ziedaar de redenen waarom ik twee weken en een paar dagen afwezig bleef op mijn blog. En morgen vertrekken we op reis, trainingskamp zou ik dat vroeger genoemd hebben. Maar van lopen zal niet veel in huis komen , mijn madam keek daarjuist al bijzonder venijnig toen ik voorbijkwam met mijn Mizuno's ... De Toscaanse heuvels én de bergen rond het Comomeer, we zien wel of het er van komt om mijn loopschoenen aan te trekken .
Verleden week één keer , ja één keer, gelopen. Zondag . Voor de eerste keer sinds mijn kwetsuur terug 20 km , gemiddeld aan 6.13 en de hartslag onder de 150. Content , content , content . Bijna halfweg de marathon, bijna... Terug bijna halfweg.
De week nadien was er wel elke dag een etentje of een feestje. Uitgezonderd woensdag . Bezoek aan de cardioloog. Volledig gerust was ik niet : de hartslagmeter ging wel heel snel de hoogte in tijdens het lopen én hij ging soms echt heel hoog. De man begon echter al met goed nieuws : mijn verdikte hartwand was weg, de medicatie tegen de iets te hoge bloeddruk heeft dus gewerkt . En in rust was mijn hart perfect. Ik begon de fietsproef aan 52 en dat vond hij goed. 6 minuten fietsen zou moeten kunnen zij hij. Na 6 minuten zat ik nog te fluiten op zijn fietske , rond de 10 minuten begon het zwoegen en vroeg hij mij om nog 20 seconden te doen. Ik gaf dan maar volle gas op dat ding van hem en raakte zo nog aan 12 minuten en eindigde met een hartslag rond de 160. Perfect in orde volgens de heer cardioloog. 'Ik ben onder de indruk' , 't is lang geleden dat hier nog iemand zo goed heeft gefietst'. Allez, weer een zorg minder.
Zaterdag 11 km op straat ; gemiddeld 6.08 en hartslag rond de 145. Zwaar en vooral de benen deden pijn. Zondag overmoedig begonnen aan de Aardbeienroute ,24 km .... Ik zou weer eens een fietsroute lopen, weer een stap op weg naar , ja, durven we het weer hopen , weer een stap naar de marathon. En de eerste 12 km liep het geweldig, ik zat redelijk makkelijk rond de 6.00 Rond km 15 begon het verval serieuze proporties aan te nemen; ook de onderbenen, kuiten deden geweldig pijn. Ik stapte af en toe de laatste 7 km , een paar keer kort , genoeg om thuis te raken. Ik eindigde de tocht in minder dan 2 u30 , de eerste jaren dat ik liep lukte me dat niet. Uiteindelijk had ik aan gemiddeld 6.08 gelopen. Ook nu was ik relatief tevreden, met een tragere start had ik wellicht niet moeten stappen. In de namiddag en de dag nadien voelden mijn onderbenen aan als betonblokken , echt erg. Ik kan me niet herinneren ooit na een marathon zo afgezien te hebben. Maar we hadden weer 24 km gelopen. In sommige trainigschema's wordt tot 28 km gelopen als voorbereiding op een marathon....
De droom begint vorm aan te nemen. Nog één marathon, godverdomme, nog één keer Antwerpen. Daar begonnen, daar eindigen, de cirkel rond. Nog één keer aub. En als voorbereiding nog één keer de zes uur van Stein, hooguit om 50 of hoogstens 54 km te lopen , afscheid nemen van het ultralopen , allez ja, ultrajoggen. En dan Antwerpen . En dan stoppen. Die laatste marathon, daar lig ik al weken , maanden wakker van . Tot voor een paar weken boos omdat het niet haalbaar leek, nu wordt die nachtmerrie al een klein beetje een mooie droom...
op 2 weken 55 km / 2013 875 / deze morgen (dinsdag ) 82.5 kg
17-09-2013, 00:00
Geschreven door vierurenman 
|