loopverhalen : zes jaar marathon en ultralopen eindigen met de marathon van antwerpen 2014
Ik ben een man geboren in 1958,actief als zelfstandige in de verzekeringssector. In 2008 ben ik begonnen met marathonlopen, binnen de vier uur binnenkomen was mijn doel. (vierurenman) Vanaf 2011 deed ik ook af en toe mee aan een zesurenloop. Medio 2012 kreeg ik te horen dat ik reumatoide artritis (reuma) heb. Begin 2013 begon een oude kwaal (valgusknie) voor hinder te zorgen.
Deze week nog een weekje verlof en desondanks niet zo verschrikkelijk veel gelopen, in een verlofweek kom ik normaal toch in de buurt van de 100 km. Maandag niet gelopen, heel de dag in de auto gezeten op terugweg van vankantie. Dinsdag dan naar de finse piste , eigenlijk zonder doel vertrokken. Een uur en een half gelopen, gemiddeld tegen 5.40 , marathontempo dus. Eigenlijk gemakkelijk begonnen maar gaandeweg snelheid moeten minderen wegens ja, wegens niet voldoende jus in de benen en/of het lijf, ik lijk wel geen conditie meer te hebben.
Woensdag een goeie vijf uur in de tuin gewerkt, niet eens echt hard labeur. En ik trapte verdikke af en toe op mijn adem ! 's Avonds was er een 5 mijlwedstrijd in het centrum van onze gemeente, verleden jaar was ik gaan kijken en nu zou ik zelf meedoen. Eigenlijk loop ik nauwelijks wedstrijden korter dan de marathon : ik heb al 2 keer meegedaan aan een 10 mijl , één keer aan een halve marathon én nu aan die 5 mijl. En ja, omdat dat dan een korte wedstrijd is wilt ge dan eens volle gas gaan , eens kijken waar ge uitkomt. Doelstelling was proberen in de buurt van 12 km/ uur , 5.00 te lopen. Ik zette me helemaal achteraan de bende . De eerste 500 meter dus enkel volk inhalen, oa mister Spartathlon senior - met junior gaat het niet zo goed verdikke...- De eerste ronde wat te snel gelopen, 4.50 gemiddeld. Een ronde bleek ook meer dan een mijl , meneer Garmin kwam op 1.850 meter uit, dus die 5 mijl waren meer dan 9 km ! De vier volgende ronden was het afzien , afzien harder dan in een marathon, om tempo te houden. De vierde ronde vond ik dat ik wat had ingehouden en de laatste ronde twijfelde ik of ik de man voor mij nog zou durven voorbijlopen of niet. Mijn rondetijden vanaf ronde twee 5.02 - 5.02 - 5.08 en laatste ronde 5.01 bleven echter redelijk vlak en ik eindigde volledig perte totale aan gemiddeld 5.00, doel bereikt dus. Een aantal bekenden bekeken me wat meewarig ; ja ik kan dus echt niet snel lopen en ik was nu zeer diep gegaan en stond dus toch wat uit te hijgen... dat hadden ze niet verwacht van een marathonloper ! Voor mij is dit echter een nieuw wereldrecord : ik liep nog nooit zo lang aan een snelheid van 5.00 ! Had ik het geweten, ik had misschien doorgegaan om eens te kijken waar ik uitkwam op de 10 km, wellicht in de buurt - net onder - de 'magische' 50 minuten.... Magisch voor mij beste lezers, ik ben dan ook een echte schildpad !
Donderdag echt geen zin om te lopen, de benen voelden aan als vodden. Dan maar even naar het werk gefietst, mijn kop laten zien en terug , samen ongeveer 35 km. Vrijdag nog steeds zwaren benen en wat gaan uitlopen op de finse piste. Ongeveer 11 km aan gemiddeld 6.10 en hartslag 134, traag en toch volledig kapot ... Had wellicht ook wat te maken met de avond voordien -donderdagavond - en de vijf of zes pinten die ik gedronken had tijdens de optredens van Mike Dreamer - een plaatselijke schlagerzanger en vedette - en Les Truttes. Slechte avond voor de verzekeringssector trouwens : de Mike zette het kot in brand en Les Truttes lieten het dak er af gaan...
Zaterdag vertrokken voor een zeer rustige 20 km op de finse piste. Eigenlijk ging het al wat beter. Zeer rustig gestart aan ongeveer 6.00 /km. Mark tegengekomen en wat lopen babbelen en daardoor buiten adem, letterlijk. Toen Mark wegliep ging het weer wat beter. Uiteindelijk niet echt tevreden maar ook niet ontevreden met de 20,17 km op exact twee uur. Zondag, vanmorgen , vertrokken voor weer 20 km maar zo na een uur plan veranderd : ik zou slechts 15 km lopen . Dinsdag had ik voor de eerste keer sinds zeer lang weer zwaar last gehad van de tepels, mijn rechtertepel bloedde ondanks de slechts 15 km. En deze morgen was ik vergeten in te zalven dus een beetje paniek daarover en het lopen wat ingekort. Ik was richting Schelde gelopen, viaductje over en teruggekomen. Terugweg was meewind dus het ging vanzelf al sneller in het tweede deel. Weer een trainingske waarover niet te stoefen valt , nog altijd geen supergevoel !
Op mijn marathonlijstje staan volgende data : 04.09 Maas en Waal, 11.09 In Flanders Fields, 18.09 Beekse marathon, 25.09 Leie marathon en 02.10 Brussel. Momenteel voel ik me echt niet in staat om een marathon te lopen, ik voel me als een vod tijdens het lopen. Ik zou dus waarschijnlijk het best even rusten... Brussel zou haalbaar kunnen , moeten zijn. En misschien, heel misschien, de Beekse marathon als training lopen... Nog nooit gedaan, een marathon als training gelopen. Ik zou dan het vierurenconcept moeten opgeven.... Allez, het lopen zit niet goed, het voelt niet goed...Hopelijk betert het de volgende weken.
Deze week 70 km / 2011 2.190 km / 81 kg na het lopen deze morgen
Mijn laatste loopbericht is ondertussen meer dan 14 dagen oud, ik ben dan ook met mijn madam er een verlengde week tussen uit geweest. De dagen voor de vakantie nog wat rustig gelopen, ik was eigenlijk niet zo content van de week daarvoor, de 'lange training' van bijna 33 km was niet echt goed meegevallen. Maandag mijn auto naar mijn favoriete garagist gebracht. Mijn wagen doet maar ongeveer 10.000 km per jaar en ik zou er nu 3.000 km ineens mee doen, wel dan moet die nagekeken worden en zeker als het een Ford is... De weg terug naar huis gelopen , met stevige meewind aan gemiddeld 5.17 / km , snel maar ik was niet echt content, de wind was echt wel fel... Woensdag 10 km mijn nieuwe schoenen gaan inlopen . Ik had mij maandag in de nieuwe runnerswinkel in Zwijndrecht nieuwe Mizuno's aangeschaft, zelfde type - maar nieuwere versie - van mijn eerste Mizunopaar , ondertussen mijn 5de paar van dit merk. Ik heb zelfs geen andere schoenen gepast , het 'klikte' weer direct . En toegegeven, ze liepen makkelijk; fantastische demping; Ik had wel lichte pijn aan de kuitspieren achteraf, dat moet ik wat opvolgen. Vrijdag vroeg opgestaan om voor de lange autorit toch rap nog 7 km te doen, zonder apparatuur , gewoon om fris in de auto te kunnen stappen....
En dan vertrokken op vakantie. Twee jaar geleden in april al eens in dezelfde streek geweest en dan fantastisch kunnen lopen op de wegen langs het strand. Uitstekende voorbereiding gehad op de marathon van Antwerpen dat jaar. Mijn madam was toen wel niet echt content, ik had mij dan nu ook voorgenomen om deze vakantie niet te overdrijven met het lopen. De eerste dag tot op 200 km van bestemming gereden en de tweede dag - zoals te verwachten - uren in de file gestaan voor laatste 200 km.. Onze verblijfplaats lag op 800 meter van het strand en 2 km van het centrum van de stad, voor één keer klopten alle afstanden uit de brochures. Die 800 meter was echter wel een helling met stijgingspercentages tot (denk ik... ) 10% - 11% , dus zwaar labeur op de terugweg. Zondag de eerste keer lopen : de helling af en dan richting stad, La Croissette op en na een half uur waren we op het einde daarvan en draaiden we dus terug , een uurke de eerste dag zou volstaan... Tot km 7 - 8 had ik gelopen aan een tempo van ongeveer 5.35 , niet eens zo hard en toch zat ik op mijn tandvlees. Ik moest vaart minderen en die verdomde helling raakte ik niets eens meer op ! Gemiddeld gelopen - veel tijd verloren op die helling - aan 5.56 / km , hartslag 144 en totaal uitgeput. Het zweet droop bovendien van mijn lijf tot een kwartier na het douchen. Was het de warmte (ja , het was echt warm in de zon !) , de wijn van de dag voordien (ik dronk wel elke dag bijna een flesje bij het eten.... ) , het krachtenverslindende zwemmen in de zee - in mijn geval eigenlijk gewoon proberen boven water blijven -, de verhoogde aandacht voor madam .... ik weet het niet maar ik was kapot van 10 km met op het eind een helling, man man man ....was ik een marathonloper ???
De dag nadien iets anders geprobeerd : in plaats van naar beneden te lopen omhoog gelopen. Ik kende het daar niet maar ik had me voorgenomen de berg op te lopen en op de top terug te keren. Bleek vanaf onze verblijfplaats zo'n 3 km bergop , een paar korte stukken echt steil (10% ) en dan voor de rest zo'n 7 %... denk ik want ik ken er niet veel van. Boven op de berg bleek een groot kruis te staan. Daarna volledig tot beneden gelopen om eens te zien of die 800 meter die gisteren niet lukte nu wel zou kunnen . En gerustgesteld , het lukte. In totaal 7 km waarvan de helft bergop en dus de andere helft bergaf aan gemiddeld 6.35 / km; de eerste 2 km bergop aan 7.00/km, in de afdaling hield ik bewust in... Maar ik voelde het in mijn benen !
De volgende drie dagen heb ik dan telkens de 10.60 km van de eerste keer gelopen : helling af, langs de dijk, keren en dan terug om te eindigen helling op. Woensdag was ik wat trager gestart en ondanks dat toch weer niet die helling opgeraakt; er zelfs 2 minuten langer over gedaan dan de eerste keer. Ik weet het aan dezelfde dingen als de eerste keer én aan de vermoeidheid in de benen van de dag voordien. Donderdag dan wel gelukt in het opzet . Ingehouden gestart maar toch zo rond de 5.45 op de vlakke stukken én de helling volledig opgeraakt. Wel volledig zonder adem boven en echt moeten staan uithijgen voor ik de trappen omhoog kon. Vrijdag wilde ik dan de trainingsweek ter plaatse afsluiten met een record op de dagelijkse afstand en dat lukte. Op het vlakke gemiddeld 5.35 , de helling opgeraakt en dikke 2 minuten sneller dan de eerste dag, mijn tot dan toe beste tijd. Maar weer volledig buiten adem , nog meer dan gisteren , na de helling.
Zaterdag dan de hele dag in de auto , op weg naar het midden van Frankrijk waar mijn schoonzus samen met haar Nederlandse vent de volgende 10 jaar zal bezig zijn aan de verbouwing van een hopen stenen tot een woning én 3 tot 4 gastenkamers. Veiligheidshalve een hotelleke geboekt in de nabijheid, ik sta wel een beetje op wat comfort op reis... Deze trip was bedacht door mijn madam en zij had de route gepland. Tom Tom én de GPS in mijne Galaxy zouden de klus wel klaren als het niet lukte. We moesten van De Cote d' Azur omhoog - 2 uren in de file van vertrekkers - om dan richting Languedoc te rijden - 2 uren in de file van de aankomers -; dat had ik niet ingecalculeerd....Dan recht omhoog door het Centraal Massief ; de laatste 200 km langs kronkelwegen langs rivieren en dorpjes , mooi mooi maar met een wagenzieke madam zijn er aangenamer dingen. 's Avonds wel nog lekker gegeten en gedronken (om 22.30 uur ! ) maar stikkapot gaan slapen. s' Morgen bleken we in een mooi, klein, rust uitstralend stadje te zitten. Vroeg opgestaan om te gaan lopen : ik wist niet waar naar toe en na een halve km ging de weg al steil omhoog . Ben dan maar verder blijven lopen tot de top en dat bleek zo na een 4 tal km . Varieerde weer tussen 4 - 5% met stukken van meer dan 10%. Teruggekeerd en daarna het uur volgemaakt met rondjes lopen in de buurt van het hotel en daarin nog een snellere 2 km ingebouwd. Kwam zo op 10,20 km op 1 uur.
De dag nadien niet gelopen, ik had het daar al gezien.... Vertrokken voor de 800 km naar huis en verdomme, weer 3 uur in de file. Eerst een uur ingevolge een ongeval, goed op voorhand aangekondigd maar niet te vermijden... Op de péage verwittigen ze u als er 5 minuten wachttijd is . Maar voor Lille - niet meer op de péage - zijn er werken bezig met 2 uur vertraging tot gevolg, dat moet niet aangekondigd. Stomme fransozen !
Was dus een plezante vakantie : 3 volle dagen in de auto gezeten : 3.000 km , 7 uur echt stilgestaan uur in de file, het gesukkel en gepruts tijdens de uitstapjes in de kustdorpjes niet eens meegeteld. 4 dagen grotendeels aan het strand doorgebracht , voor mij ook een opoffering , daardoor wel 3 volledige boeken uitgelezen maar ondanks de parasol wel mijn lippen verbrand. 3 dagen wat rondgehotst in grote en kleine dorpjes.
En het is hier een loopblog, al de rest is omkadering : slecht gelopen.... het ging gewoon niet. Ik was blij dat ik niet mee moest doen aan de marathon van Hulsthout, te warm (ik heb al gelezen dat er heel wat uitvallers waren) en het ging gewoon van geen meter ... ik zou nog niet halfweg geraakt zijn denk ik...Deze morgen heb ik terug thuis weer 15 km gelopen - meer hierover volgende keer - en nog steeds ging het niet goed...De eerstvolgende marathon op mijn kalender heb ik eigenlijk ook al zo goed als geschrapt ; de dijkenloop van 04.09 binnen 2 weken al, dat zie ik nu niet zitten... Ik moet me toch even bezinnen : ben ik nog marathonloper, ultraloper ? Dit was ondanks mijn gezever over een aantal details een plezante vakantie meer een zeer zeer ontgoochelend trainingskamp !
Vorige week en de week daarvoor samen 100 km / 2011 2.120 km / 82 kg deze morgen na het lopen
