|
Morgen marathon van Brussel . Ik heb hier verschrikkelijk naar uitgekeken, zeker de laatste weken. Brussel is een zeer mooie marathon, het lopen door onze hoofdstad, door het Zonienwoud, de weg naar én de weg terug van Tervuren, de triomfboog, nog eens de Wetstraat en dan de Markt - eigenlijk nog mooier dan die van Antwerpen - ... En het is een zware marathon maar de twee zwaardere hellingen liggen op de juiste plaats : voor halfweg en bijna op het einde. En ik liep er twee keer zeer goed : in 2008 in zeer zwaar weer en verleden jaar mijn naar mijn gevoel beste marathon ooit. En ik schreef mijn mooiste 'blogzin' tot nu toe in het verslag verleden jaar : De stralen van de fel opkomende zon toverden de waterstralen van de fonteinen om tot immens uiteenspattende diamanten , kippevel, kippevel ...
Hopelijk wordt het morgen ook kippe(n)vel. Mijn voorbereiding was verre van ideaal, ik zit al bij al toch met twijfels. De weersomstandigheden zijn ook niet echt goed : het zal veel te warm worden, gelukkig is de luchtvochtigheid goed.
We zien wel ....
En eigenlijk, welk belang heeft het allemaal ? Dave wees mij op mijn ervaring in mijn vorige marathon, die laatste 12 km waren de traagste uit mijn leven maar blijven onvergetelijk, wat telt nu het meest ? En dan dat bericht deze week...
Deze morgen zag Mister Spartathlon er akelig oud uit, klein en gebogen, bijna gebroken... En Mister Spartathlon Junior was nu stof en as, een foto en een paar loopschoenen mét chip (!). Om na de zelf getrokken eindmeet verder te lopen - mooi gezegd van zijn broer. En terwijl in de echte Spartathlon de lopers over de aankomst druppelden scheen de zon fel door de loodglasramen op de Adidassen van Mister Spartathlon junior.... Er waren wat ultralopers om steun te geven, mooi van die mannen én de vrouw die ik hier ooit contesteerde... En ik zal morgen voor de start eens dag gaan zeggen tegen de ballon van 3 u30, Mister Spartathlon junior zou er mee lopen, nee , correctie, hij loopt zeker mee , met zijn goeie vriend die hem zal vervangen...
En ja, dan wordt alles natuurlijk veel eenvoudiger : die vier uur , er zijn belangrijker dingen in het leven dan lopen en vierurenman spelen...
En toch kijk ik uit naar Brussel.
01-10-2011, 15:50
Geschreven door vierurenman 
|
