Donderdag bevestigde meneer de orthopedist wat hij al gezegd had : met mijn knie is het niet goed.  Uit de 'full leg' foto blijkt dat mijn knie bijna buiten mijn steunlijn staat, daar komt blijvende schade van ...
' Denk ik' ' Denken ? '  'Als ik zeg dat ik iets denk dan is dat juist en wie niet akkoord is mag de zaal verlaten' .
Duidelijk zeker .  Ik moet een MRI laten nemen om de reeds opgelopen schade en de te verwachten schade nog verder te onderzoeken.  En dan zal beslist worden of er wordt geopereerd of niet , iets eenvoudig, een spieke ergens tussen steken.  En dan 2 tot 3 maand revalidatie.  Eigenlijk vond ik dat niet zo erg, er is nu tenminste al wat meer duidelijkheid. 

Lopen kan nog altijd niet , doet nog een beetje pijn .  En ik ga me niet meer laten vangen, het moet nu eerste gedaan zijn voor ik nog iets doe.  Dus fietsen , zaterdag 48 km tegen gemiddeld 22/uur , met zware stukken tegen de wind in in de polders.   En ik volle gas met mijn tong tussen mijn voorwiel en dan komen er zo twee wielerjeanetten me  voorbijgereden, gewoon pratend tegen elkaar , man wat ben ik toch een sukkel.  's Namiddags gaan zwemmen , 1 km in 38 minuten.   Daar was ik nu content over, het was meer dan 3 jaar geleden dat ik nog gezwommen had... 

Zondag, gisteren, marathon van Antwerpen, mijn marathon ...  Aan de ingang van de konijnenpijp  zag ik de hele meute een eerste keer passeren en kon ik mijn emoties nog redelijk  bedwingen.  Luc en Rudy liepen voor hun doen vrij achteraan maar ze riepen me toe dat ze aan hun tweede van het weekend bezig waren, de klootzakken hadden dus ook al in Zeeland gelopen zaterdag verdomme. Chris vroeg in het voorbijlopen hoe het was en ik denk dat hij mij begreep toen ik hem 'slecht' toesnauwde.  Op de kaaien liet ik ook weer de hele meute passeren.  Ik zag er nu nog wat meer bekenden. 

En na een paar koffiekes posteerde ik me op km 41 aan de Oude Leeuwenrui.  De eerste lopers kwamen met verschillen van minuten voorbij.  Pas na de de 3 uur begon de  bijna ononderbroken stroom van lopers.  En ik zag er nu veel die ik kende.  Marc,  mijn loopvriend , ik ging al samen met hem naar Brussel , Antwerpen en de nacht , liep een 100 tal meter voor de 3 u30 ballon, ik was blij , ongelooflijk blij dat hij zijn doel zou bereiken .  Hij leek blij mij te zien en dat maakte mij dan op mijn beurt nog eens blijer.  

En dan begonnen de mannen en vrouwen uit mijn segment voorbij te komen : de dikzakken, de scheeflopers, de vloekers , de zuchters , de mankepoten, de lelijkaards .  En toen er één halfdood vloekend en roepend kwam voorbij gewroet , toen werd het me te machtig en bolden de tranen over mijn wangen. 

Nog minstens één keer, Gij Grote Klootzak ginds helemaal daarboven,  nog minstens één keer,  wil ik lopen vloeken in die laatste km, daar gaat Gij voor zorgen !  

22-04-2013, 20:53 Geschreven door vierurenman