Morgen marathon van Antwerpen, nog pakweg 14 uur... De marathon van Antwerpen zal voor mij altijd speciaal blijven : ik werk al pakweg 30 jaar in Antwerpen, ik zat er 3 jaar op kot , in het centrum van Antwerpen weet ik elke losse steen liggen, de marathon van Antwerpen 2008 was mijn eerste marathon , ik liep hem ondertussen elk jaar , ik loop er altijd goed en het is een plezante marathon, één grote toer door de oude Stad en alle districten van Antwerpen én de aankomst op de grote markt kan de vergelijking met deze van Brussel doorstaan...
Maar ik ben bang van deze marathon, deze 5de keer Antwerpen....Ik was de voorbije weken in paniek : de conditie zat onder nul. De marathon van Lier kleine maand geleden was niet goed verlopen en sindsdien ging het op training van kwaad naar erger ; de 2 laatste 'duurlopen' waren de slechtste die ik ooit liep, mijn hele lijf stribbelde met alle verzels tegen. Er diende dus drastisch opgetreden en dat heb ik dan ook gedaan : ik heb geen meter gelopen sinds verleden week zondag.... En kijk, deze morgen op de 3 km die ik de dag voor elke marathon loop, voelde ik terug kracht in de benen en was er geen of nauwelijks hinder van de kleine tot grote klachten waarmee ik de voorbije weken had rondgelopen : knieen, voeten, linkerdij, rechterarm... ik voelde bijna niks. En zonder enige inspanning , met de rem op , zat ik aan gemiddeld 5.20/km...
En zo ga ik morgen ook starten; aan ongeveer 5.20 de eerste km's om al een kleine voorsprong op het vierurenschema op te bouwen. En dan aan 5.25 tot 5.30 en 5.35 doorstomen tot de diesel op is . En hopen dat dat punt heel laat komt in de marathon, de 35 km hoop ik zo te halen. Daarna kan het tempo dan zakken en kan er gerekend worden om binnen de vier uur te eindigen... De eerste 15 km zijn tegenwind, dan volgen er ongeveer een dikke 25 met de wind grotendeels in de rug en alleen de laatste km's zal de wind terug op kop zitten, normaal moet de buit dan al binnen zijn... Dat is het plan dat tijdens de 3 km vanmorgen tot stand is gekomen. En nieuw zou zo'n scenario niet zijn; zo heb ik al meerdere keren gelopen én goed gelopen. Alleen ja, zal het lukken ... die 3 km vanmorgen waren goed maar niet vergeten, de voorbije weken trokken op niks , ik heb nog nooit met zo'n voorbereiding aan een marathon begonnen; ik ben dus bang, echt bang...
En anderzijds kan deze marathon niet mislukken.... Deze marathon wordt omwille van wat er in mijn leven nu gebeurt en nog te gebeuren staat de volgende dagen en weken wellicht een mijlpaal in mijn leven, een kapstok , een ankerpunt . Al dagen kijk ik uit naar de laatste km's en naar de aankomst en naar wat de uitputting en de totale leegte teweeg zal brengen in het hoofd... Want als ik morgen één iets ga doen dan is het tot de limiet gaan , volledig total loss moet ik zijn, het laatste greintje energie zal eruit moeten . En in dat lege lijf en in dat lege hoofd zullen de emoties dan met een mokerslag bezit nemen van pakweg de laatse 195 meter ... Wellicht zal ik deze marathon nooit meer kunnen vergeten , nooit meer, nee nooit meer. Geen enkel van de nog volgende kan nog de intensiteit hebben van die van morgen.
21-04-2012, 20:02
Geschreven door vierurenman 
|
