loopverhalen : zes jaar marathon en ultralopen eindigen met de marathon van antwerpen 2014
Ik ben een man geboren in 1958,actief als zelfstandige in de verzekeringssector. In 2008 ben ik begonnen met marathonlopen, binnen de vier uur binnenkomen was mijn doel. (vierurenman) Vanaf 2011 deed ik ook af en toe mee aan een zesurenloop. Medio 2012 kreeg ik te horen dat ik reumatoide artritis (reuma) heb. Begin 2013 begon een oude kwaal (valgusknie) voor hinder te zorgen.
Over deze week kan ik weer eens niet echt enthousiast zijn... Maandag gaan uitlopen van het zware weekend ervoor. Liep niet echt goed : gemiddeld ongeveer 6.35 , hartslag gemiddeld 134 . De finse piste lag er zompig bij en het was al bij al nog redelijk zwaar. Dinsdag niet gelopen, vergadering -alcoholloos !- op het werk.
Woensdag (poging tot ...) interval. Ik zou snelle 800 meterkes doen... Het voelde van bij het begin al niet echt goed aan. en de finse piste lag er nog zwaarder bij dan maandag. De snelle stukken gingen 'traag'; sneller dan 5.10 ging zelfs niet. Ik reduceerde het geplande aantal snelle 800'ers van 6 naar 5 en kwam redelijk uitgeput thuis , gemiddeld zat ik toch aan marathontempo op deze 10 km...
Donderdag groot feest op het werk, viering van het éénjarig bestaan van de corporateafdeling nieuwe stijl van de werkgever : van 15 u30 tot pakweg 22 u30 quasi onafgebroken met een glas in de hand... Ik heb er een erezaak van gemaakt : na wat ruzie met een dronken West Vlaming die hetzelfde plan had als ik daar het licht uitgedaan ! Dus van de plannen van verleden week om wat minder te drinken is niet echt veel in huis gekomen...
En die donderdagavond leek in eerste instantie niet echt meer in de benen te zitten zaterdag. De Camelbag nog eens omgegord en vertrokken voor een tocht van 4 u 45, richting Temse - tegenwind - . Ik liep over de brug over de Schelde en dan nog een dik halfuur op de dijk richting St Amands en keerde op exact 2 u 22.30 op ongeveer 22km 300 om. Ik had gemiddeld aan 6.22 gelopen en dat was exact volgens plan... In het begin ging het goed op de terugweg , het tempo, mede door de nu in de rug blazende wind , kon op peil gehouden worden. Na 3 u30 en de viaduct over de E17 begon echter het besef te groeien dat ik niet zonder moeite thuis zou geraken... Op 3 u 45 lastte ik de eerste stappauze in én er zouden er zo nog een 3 tal volgen. Er zat totaal geen jus meer in de benen. De laatste 10 km haspelde ik af aan gemiddeld 7.15 , dus zelfs trager dan 8.5 km / uur ... Dus wellicht toch nog die donderdagavond in het lijf.... Of, en dat zou erger zijn, geen goeie conditie. Ik deed uiteindelijk over de terugweg 10 minuten langer dan over de heenweg. Ik eindigde op 4 u 55 minuten , 44 km 600, gemiddeld 6.35. Eigenlijk weer (meer dan ) een marathon gelopen maar niet goed, niet goed... 's Namiddags was ik geen halve euro waard, de benen voelden zwaarder aan dan de palen van de eerste appartementsblokken van de Luchtbal.
De dag nadien , vanmorgen, zelfde recept als verleden week : de eerste 8 km 'snel' (toch gemiddeld aan 5.25 op de zompige piste én na een zware dag...), de volgende 7 km uitlopen. Het voelde wel zwaarder aan dan verleden week maar ik was toch redelijk tevreden. Gemiddeld 5.43 , dus bijna marathontempo.
Binnen 14 dagen is het de 6 uur van Stein, mijn eerste echte doel voor 2012 : ik wil mijn afstand van verleden jaar met 1 meter verbeteren... De laatste 14 dagen ga ik mijn conditie niet echt meer kunnen verbeteren; goed afbouwen om goed uitgerust aan de start te staan, dat wordt het belangrijkste nu !
Deze week 80 km / 2012 525 km / 82 kg na het lopen deze morgen
Maandag en dinsdag had ik het gevoel goed gerecupereerd te zijn van de marathon. Ik had zelfs zin om te gaan lopen...Maar het was (nog steeds) bere bere koud en ik vond de moed niet om nog eens die temperaturen te gaan trotseren. Woensdag dan toch nog eens vertrokken voor 10 km. Ik was speciaal mijn lange broek gaan opduikelen, ik moest echt zoeken ! En het ging wonderwel. Zonder moeite aan een tempo wat het gevoel gaf recuperatietempo te zijn het uurtje rondgemaakt. Ik bleek toch aan ongeveer 6.10 gelopen te hebben , hartslag zo rond de 140.
Donderdag gaan eten met mijn favoriete klient en een directielid. Daarna nog in een echte havenkroeg gedoken, te veel volk tegengekomen dat ik kende en véél te véél pinten gedronken...
En dat vertel ik alleen maar omdat mijn extra lange duurloop van zaterdag op een fiasco is uitgedraaid. Ik was van plan vier uur en een half te lopen, volgende week vijf uur , de zes uur van Stein begin maart nadert immers ! Mijn plan zat niet goed in mekaar. Ik zou wat toerkes maken in de buurt en telkens naar huis komen om te drinken. De eerste toer leidde mij naar het Noorden - tegenwind- richting Antwerpen. Ik raakte tot op Linkeroever en keerde terug. Terug thuis voelde ik al - na 15 km reeds - dat het niet zou lukken . Ik nam wat gas terug en deed een toerke in de polder. Het drinken was te koud. Aan mijn oren ontstond een ijsklomp op mijn muts - dat had ik in Apeldoorn niet meegemaakt -. . Mijn benen voelden aan als loden pijpen, zwaar , zwaar, zwaar. Ik nam nog wat gas terug en begon aan nog een tochtje in het plaatselijk park. Op het einde liep ik trager dan 6.40 . Na ongeveer 3 u 22 gaf ik er de brui aan, dit had geen zin meer, ik raakte niet meer vooruit. Ik had gemiddeld gelopen aan 6.20 en het enige positieve was geweest dat mijn hartslag niet boven de 145 was gegaan. Wellicht hing die marathon nog wat in mijn benen maar meer waarschijnlijk was het de wijn en het bier van donderdag die nog in mijn lijf zat. Ik zweerde nooit meer zo veel te drinken !
Vanmorgen, zondag ging het een pak vlotter. Ik had het plan om zo'n 17 km te lopen; de eerste 10 km op marathontempo en daarna uitlopen. De eerste 10 gingen gemiddeld aan 5.17 en zeggen dat dit makkelijk ging is overdrijven maar ik moest niet tot het uiterste gaan... De 7 km daarna gingen iets moeizamer; ik wilde toch rond de 6.00 blijven lopen en dat ging net. Zo eindigde ik dit tochtje van 17 km in gemiddeld 5.35. Raar raar raar, gisteren compleet pannekoek en vandaag ging het eigenlijk vrij goed...
Volgend weekend moet die 5 uur echt gelopen worden , al was het maar om mezelf gerust te stellen. Deze week dus niet drinken ; zal niet makkelijk zijn want er staan etentjes met klienten op het programma. Niet overdrijven , alles voor het lopen !
deze week 60 km / 2012 445 km / 82.5 kg na het lopen
Gisteren de midwintermarathon van Apeldoorn gelopen. En midwinter , dat was absoluut niet gelogen : de thermometer van mijn wagen kwam niet verder dan - 8 en was niet omhoog gegaan toen ik voor het hotel parkeerde waar ik na de marathon zou verblijven. Met de fiets om het borstnummer. Het was goed dat ik mijn fiets bijhad, te voet leek me de verplaatsing net te ver. Ik besloot om me niet in de sporthal om te kleden - daar moest ge naartoe met een pendelbus - en gebruikte mijn wagen als kleedkamer. Bagage al in het hotel afgezet - vriendelijk dat ze die bijhielden - en met de fiets naar de start , ik kon dan met de fiets terugkomen. Onderweg naar Apeldoorn op de autostrade 2 bekenden voorbijgereden (waarvan één rond km 32 ook voorbijgelopen...) aan de start nog één bekende gezien, een tiental minuten mee gebabbeld tot het tijd was om in de startvakken te gaan staan , hij ging uiteraard in een sneller vak, en dat was het dan voor deze marathon, verder geen enkel bekend gezicht.
Mijn outfit trok de aandacht ; mijn korte broek was hét gespreksonderwerp overal waar ik in de buurt kwam. En als ik niet werd aangesproken werd ik met verwondering bekeken.... En ja, ik heb er maar een 3 tal gezien met korte broek : 2 lopers uit de top 5 en een Engelsman die ik in de laatste 5 km voorbijliep; die laatste had dan ook volledig volgetatoueerde benen... En kou, neen , geen kou gehad !
Zoals gezegd wilde ik deze marathon als training lopen : 4 uur 12 minuten. Die te behalen bruto tussentijd baarde me wel wat zorgen. En aan de start werd er zoals verwacht al 2 minuten 30 verspeeld. Zonder al te veel inspanning - dat was ook de bedoeling - zat ik toch dadelijk in een goed tempo van rond de 5.30. Op een eerste stuk vals plat ging het wat trager maar aan km 5 had ik al 2 minuten goedgemaakt, die tussentijd zou dus geen probleem mogen zijn. Ik probeerde dan ook vaart te minderen maar om één of andere reden lukte dit niet echt. Ik had al gezien dat mijn Garmin vrij nauwkeurig was in de afstandsmeting - de marathon bleek toch weer 250 meter langer voor meneer Garmin - en wist dus dat ik daar op kon betrouwen, er waren immers niet zoveel km punten. Op km 10 kwam ik door in 56.01 , sneller dan 'marathontempo' maar trager - en nogmaals , dat was de bedoeling - dan normaal. Ik liep dan ook zeer comfortabel.
Ook de tweede 10 km ging zeer goed. Het parcours was echt mooi, misschien maken we zoiets nooit meer mee : we liepen in een sneeuwlandschap. De bossen en de hei van de Veluwe , dat moeten we toch eens op een andere keer terug komen bekijken. De wegen en de paar paden die we overmoesten waren sneeuwvrij gemaakt en dus zeer goed beloopbaar. De koude voeten waarvoor ik had gevreesd en waarmee ik was gestart waren na een paar km opgewarmd, ik lette goed op om geen natte voeten te krijgen en dat lukte me... De tweede 10 km ging in 57.04, exact mijn marathontempo. En het bleef goed gaan...
Na de start in Apeldoorn was er geen enkele meter echt vlak . Over hellingen spreken is wat overdreven (af en toe een geasfalteerde duin was een uitzondering ... ) , vals plat was er genoeg, soms stukken van meer dan 3 km. Met een stijgingsgraad zoals in de marathon van Brussel het stuk vanuit Tervuren als maximum, allez zoiets ... En dat wijst altijd op goede conditie : mij leek het meer bergaf te gaan dan bergop. En ook raar - en eigenlijk niet raar maar allez - de tweede keer leek dat vals plat veel steiler bergop maar ook bergaf ...
De derde 10 km ging weer in 56.12 , dus weer iets sneller . Ondertussen was ik het vooraf gevreesde 27.5 km punt gepasseerd met ruime voorsprong op de te behalen tussentijd. Het werd rustiger zonder de zowat 1.000 lopers van die 27.5 km. Misschien ook daarom kwam er een soort van zaligheid over mij neergestreken : niet doorgaan, niet mezelf kapot lopen maar rustig - training - uitlopen. Ik remde dus wat af, niet echt veel maar toch. Op km 30 zat ik echter nog steeds 2 minuten voor op een vier uur schema, maar nee, deze jongen deed daar niet aan mee. En net rond die 30 km zaten we voor de 2de keer op het langst en meest stijgende stuk vals plat , ook dat moeten we toegeven was een reden om niet meer te versnellen... Want inderdaad, we moeten wel eerlijk zijn : ik liep nu niet meer te fluiten ; ik ging wel niet écht voluit maar echt veel meer zat er nu ook weer niet in. Ik liet een groepje gaan met een Nederlander met wie ik een paar woorden had gewisseld - de enige van de hele marathon -. Het was zijn 96 ste. , mijn 19de, het verschil was te zien.
En dat waren dan meteen de laatste die ik moest lossen, ik liep nu af en toe een stapper én een loper voorbij, ook dat gaf moed. Enkel de dame die me verleden jaar net voor het einde in Steenbergen dubbelde kwam nog over mij - figuurlijk uiteraard - maar ze reageerde niet op mijn goeiendag. En dan kwam het einde in zicht , die lange laan naar de finish. En rechts van ons liepen nu de deelnemers aan de 8 km. In die laatste rechte lijn werd ik toch weer wat euforisch : ik was moe maar niet volledig kapot en had al bij al toch een mooie tijd gelopen. Met opgestoken vuist liep ik voorbij de speaker en de fotografen, tevreden en met de glimlach ! Ik bleef even in de aankomstzone, wisselde hier en daar een blik met een andere finisher , zag geen bekenden , verdwaalde tussen de 8 km lopers en ging naar het hotel.
Aan een hek vond ik de jas terug die ik daar voor de start had vastgemaakt, een dikke meevaller. Twintig minuten later lag ik in een warm bad , zalig... Even kreeg ik spijt : aan de drankenposten iets minder tijd verspelen zou ongeveer 2 minuten winst hebben opgeleverd en dus was 1 km bergaf volle gas genoeg geweest om onder de vier uur te blijven. Flauwe kul, wat maakt dat nu uit eigenlijk , net boven of onder de vier uur als het plan was om vier uur twaalf te lopen ? Later op de avond genoten van een stevige maaltijd, oa biefstuk friet - zelfs beter dan bij ons, die Nederlanders zijn niet langer echte sukkels in de keuken. De bijtende kou - geen zin om die trotseren om in het centrum nog een pint te gaan pakken - en de lege hotelbar zorgden ervoor dat ik snel in mijn bed lag. Een marathon, een fles witte wijn, twee amaretto's én de Pfaffs op de Nederlandse TV : van die cocktail viel zelfs ik als een blok in slaap...
Deze week maandag en dinsdag nog vrij goed getraind. Maandag 'uitgelopen' van de zware inspanningen in het weekend. Net geen 10 km in een uur , gemakkelijk , plezant. Dinsdag 3 x 2 km interval met voor en na. Het ging in de 'snelle' (jaja, snel is bij mij niet snel...) 2 km tegen 5.06 , 5.05 en 5.02 en daar was ik tevreden over. In totaal liep ik iets meer dan 10 km tegen gemiddeld 5.30. Woensdag, donderdag rust. Het was ondertussen ook bar koud geworden en ik was blij niet meer in het donker de baan op te moeten.
Vrijdagavond na de sneeuwval toch even op de website van de marathon gaan kijken ; ze zullen de zaak toch laten doorgaan zeker ? Geen spoor van paniek bij die Nederlanders. Zaterdagmorgen dan toch een mailtje : de maximumtijd voor de marathon wordt ingekort van 5 u naar 4 u 30, dat is geen probleem. Maar de eerste ronde (27.5 km) moet gedaan zijn 2 u 45 na de start : dat wordt s dus lopen tegen 6.00 en zelfs rapper als ge rekent dat ge wellicht aan de start 2 minuten verspeelt en daarna aan de bevoorradingen ook nog wat tijd verliest. Dus toch gas geven, zeker de eerste 25 km... Mijn plan om te starten aan een tempo van rond de 6.00 kan ik dus al opbergen; het zal misntens 10 seconden sneller moeten om zeker te zijn. En dan zitten we niet ver van de 4 uur tijd, nee nee... niet aan denken...
En deze morgen afgeweken van mijn vaste ritueel voor een wedstrijd (normaal 3 of 4 km gaan 'aperitieven') . Met die kou toch de kledij voor morgen getest. Eerst laag een thermisch T shirt . Dat van Vermarc heeft korte mouwen maar spant wat onder de armen; een goedkoper uit de Aldi is al wat uitgerekt , heeft lange mouwen en hindert iets minder, dus dat wordt het. Daarboven een shirt van Vermarc met lange mouwen en dan de wielertrui (makkelijk met die zakken) van mijn werkgever. Korte broek ja, ik heb nog nooit verder gelopen dan 10 km in een lange... Maar ik doe wel lange kousen aan : het eerste jaar liep ik met goedkope 'drukkousen' uit de Decathlon, heb ik daarna nooit meer gedaan maar het ging goed deze morgen. En al mijn wedstrijden loop ik in een (model wieler)broek van Fusion, dus enkel mijn knieen en een heel klein stuk daarboven trotseren dan morgen rechtstreeks de kou. Handschoenen én de eerste keer sinds héél lang een muts. In het begin van de 7 km had ik koude handen, daarna zweethanden. Mijn bovenlijf en hoofd geen problemen, warm genoeg. Het thermisch schirt wringt een beetje tegen onder de armen maar dat gaan we toch zo laten, wat inwrijven met vaseline zal wel helpen. Ik heb alleen wat angst voor koude voeten, nog nooit gehad maar vanmorgen in de sneeuw begon het erop te lijken. Ik ga er vanuit dat er niet in de sneeuw moet gelopen en dat er dan ook geen probleem zal zijn.... En de 7 km gingen tegen 6.02 , dus te traag. Hartslag zat ook veel te hoog maar ook dat vind ik geen probleem; ik doe morgen mijn meter niet aan ! Hopelijk, dat zou echt prachtig zijn, schijnt ook morgen de zon !
Het was dus geweldig in de sneeuw. Thuisgekomen nog wat op de website van de marathon zitten kijken om te zien hoe we het morgen moeten organiseren en ondertussen wat oude hits zitten beluisteren op Spotify. Ik werd er gewoon euforisch van. Dat wordt morgen een historische 'natuur'marathon in die kou in de sneeuw in de naar het schijnt prachtige Veluwe. Zonder de anders mezelf opgelegde vierurendruk. Awel daar kijk ik geweldig naar uit...
Een zware week achter de rug. Maandag intervaltraining op de finse piste. In totaal bijna 11 km met in het middenstuk 6 snelle 800 meters (met daartussen trage 500 meters). Het ging 'snel' (ik weet wel dat ik niet echt snel ben ... ) tussen de 5.00 en de 5.06 en daar was ik al bij al redelijk tevreden mee. Gemiddelde ging in het deze training aan 5.35, iets sneller dan marathontempo. Dinsdag recuperatietraining : geprobeerd om hartslag onder de 130 te houden maar dat lukte niet de hele tocht en dat ondanks de toch wel lage snelheid (6.37/km) . Bovendien was ik niet echt gerecupereerd, ik sleepte me naar het einde. Woensdag dan gerust , ik had echt te zware benen.
Donderdag waren de benen veel lichter ; uit de bol (én de bocht !) gegaan op een feest van een klant... gelukkig waren er op dat late uur nog alleen echte fuifnummers en zal ik niet echt opgevallen zijn , hoop ik dan , we horen het wel maandag. Vrijdag ziekenhuisperikelen met de 'jongste' zus , dus verlof moeten nemen. Het tochtje 's morgens had een tempotraining moeten worden maar werd noodgedwongen een trage 10 km , een ware martelgang....
Zaterdag met enige vrees een lange duurlooptraining begonnen , ik had nog steeds last van donderdag, ik word echt ouder...Maar het viel al bij al wel mee. Te snel begonnen en ondanks de op hol geslagen hartslag toch een vrij goed tempo kunnen aanhouden , vlak gelopen ook. Op het einde werd het wel zwaar. Bijna 33 km in 3 u 19, 6.06/km. In de namiddaag zeer zware benen maar dat ging vrij snel over tijdens het WK veldrijden : de Witse had die Hollander eigenlijk onder het zand moeten duwen; lang geleden dat ik zo geboeid en meelevend naar een veldrit heb zitten kijken.
Zondag, vanmorgen vertrokken met het idee zo'n 16 - 17 km te lopen om de week te eindigen op 80 km. Redelijk snel begonnen en dan maar beslist om dat tempo aan te houden de eerste 10 km. Het werd dus een dag na een zware lange duurloop een goeie tempoloop van 10 km : ik zat zo rond de 5.30/km, iets sneller dan marathontempo. En gemakkelijk was dat niet maar toch... raar dat het na een lange duurloop altijd vrij goed gaat. Na de snellere 10 km nog 6 - 7 km gaan 'uitlopen' , en wel dat voelde eigenlijk zwaarder aan dan die snellere 10 km... De hartslag sloeg weer tilt , ik hoop echt dat het de meter is. Gemiddeld kwam ik uit op 5.50/km, ik was redelijk tevreden.
En volgende week de eerste marathon van het jaar , Apeldoorn, de stad van die verzekeraar met zijn toch wel goed gevonden reclamesloganneke... Ik wil daar gaan trainen voor de zes uur van Stein, dus ik ga zeker niet voor de vier uur, absoluut niet , no way. 4 u 12 - tien per uur (tienperuurman zou ook geen slechte schuilnaam zijn ! ) of trager zelfs, we zien wel . Ik ga dus zonder verwachtingen naar Apeldoorn, trainen én amuseren.
En ondertussen stapelt de kleine hinder zich op : ik heb last in mijn rechterarm , doet soms echt pijn bij het lopen. Mijn rechterknie speelt op - al voelde ik die de laatste dagen wat minder -, mijn rechter hiel en de spier van mijn hiel tot aan mijn kuit zeuren wat. Die hele rechterkant probeer ik onder controle te houden met ijstherapie . Zondag voor de wedstrijd een paar (pijnstillende) ontstekingsremmers en ik zal daar niks van voelen denk ik Op mijn rechter dikke teen prijkt nog altijd eelt van een blaar verleden jaar opgelopen tijdens de zes uur van Stein, is ook ambetant. En dan is er nog de voetschimmel - atletenvoet - die er voor zorgt dat een teennagel wat ambetant doet. En in mijn linkerhamstring begint het ook lichtjes te irriteren. Het wat verkeerd lopen ingevolge al die hinder aan het rechterbeen zal daar de oorzaak wel van zijn... En ook de linkerhiel laat voelen dat hij er is, pijn zou ik het nog niet noemen, maar het 'kietelt' al wat . Allemaal niet onoverkomelijk maar het zorgt er wel voor dat ik nooit het gevoel heb 100% te zijn. En ik vrees dat het met het programma van volgende weken er niet beter op zal worden. Afzien hoort erbij... we zijn geen mietjes....
deze week 80 km / 2012 315 km / deze morgen na het lopen 82 kg
Deze week 65 km gelopen in 4 keer. Maandag niet gelopen, rust ... Dinsdag een zwaar feestje in ons gebouw , plezant maar veel gegeten en toch redelijk wat gedronken van de goedkope (allez dat denk ik want ik heb de rekening nog niet gekregen ) maar lekkere Zuid Afrikaanse. Woensdag mezelf verplicht te gaan lopen : een 10 km aan marathontempo en dat ging al bij al vrij makkelijk na de festiviteiten... Donderdag hetzelfde tochtje maar dan dik 6 minuten trager, ging makkelijk.
Zaterdag dan de lange duurloop : 4 uur. Tegenwind over Vrasene en St Gillis tot voorbij Stekene. Gedraaid na 2 uur en 18.48 km. Ik had mijn hartslag niet onder de 140 kunnen houden maar weet dit aan de toch vrij strakke tegenwind. Maar na het keerpunt aan dezelfde snelheid maar dan met diezelfde nog steeds even strakke wind nu in de rug ging de hartslag 'fors' omhoog , zelfs tot 155. Leek me niet te kloppen want ik kon blijven meezingen met mijn Ipod. Dus ik vermoed dat mijn Garmin faalde. Het laatste halfuur kreeg ik het enorm zwaar : de benen voelden enorm zwaar aan . Eén minuut en een half voor de vier uur stond ik terug voor de deur , ik liep nog even het blokje om om dan in exact vier uur te stranden op 37.16 km, 6.27km . Traag, heel traag. Verleden week liep ik vrij 'makkelijk' drie uur en een half aan 6.11.... Allez, hier was ik niet echt tevreden over.
Zondag, vanmorgen, een zeer rustige 10 km : gemiddeld aan 6.33, hartslag de eerste km tilt maar daarna rond de 130 en de laatste km's zelfs rond de 125. Al na een paar km was de hinder van gisteren uit de benen verdwenen en ik leek aan dit zeer rustige tempo nog wel 'uren' verder te kunnen...
Deze week 65 km / 2012 235 km / 82 kg na het lopen en een veel te warm bad
