Politieke meeting gisterenavond en politieke meeting deze ochtend. Zeer fijne mensen gezien, die nog willen delen met anderen. De meeste mensen willen delen, als ze er dank u voor terug krijgen. Nooit gedacht dat ik mij nog zoveel met politiek zou bezighouden. Ergens is het zonde van de tijd, maar het is even nodig als ademen. Niet aan politiek doen, is terrein laten voor de nukken van het grote geld. Veel plezanter was het toen ik in een Gentse winkelstraat een mooi meisje zag. Ik sprak haar aan. Ze studeerde psychologie. Haar vader bleek erg links te denken. Waarom doen we dat niet vaker? Een wildvreemde aanspreken op straat, gewoon zomaar, omdat de lentekriebels het vragen? Politiek ligt mij na aan t hart, omdat ik zoveel miserie zie. Graag was ik dat allemaal even vergeten, om de belangrijkste maaltijd van de dag te nuttigen en dat meisje te beffen in een studentenkot. Geen betere plek om haar jeugd in te drinken. Maar het volwassen leven riep mij als een hese sirene met doorrookte keel. 

In een drukke winkelstraat passeren ons per uur honderden potentiele connecties. En tussen iemand kennen en niet kennen, staat geen muur.  Een maand geleden had ik een tof treingesprek. Die jongeman heeft mijn werk gecontacteerd om mijn emailadres te krijgen, om ons gesprek verder te kunnen zetten. Als ik niet wil dat de superrijken ons verdelen, kan ik ook niet toelaten dat de ongeschreven sociale regels het doen. Wanneer sprak u voor het laatst een wildvreemde aan? 

Of loopt u zoals ik meestal te veel te kniezen om die stap te zetten? 

23-02-2014 om 16:46 geschreven door Tederdraads  

20-02-2014 om 10:19 geschreven door Tederdraads  

20-02-2014 om 00:44 geschreven door Tederdraads  

Voor het eerst bloggen op een I-Pad. De elektronische stenen tafel. Zou dat nooit zelf in huis halen. Heb hem in bruikleen van het werk. Zeer sympathiek. Als journalist ook wel nodig om snel en overal een artikel te kunnen rondsturen. In deze tijd waar we onszelf voorbijlopen, moet alles gisteren al gebeurd zijn en moeten we al vertrokken zijn waar we pas aankomen. Hoewel ik van dat opgefokte ritme permanent angst heb, begeleid ik in mijn vrije tijd mensen met psychische aandoeningen. Je kan dat gek vinden, maar dat kalmeert mij. Wat mij niet kalmeert, is de financiele ongelijkheid tussen mensen. Er lopen mensen rond die op een dag meer verdienen dan ik in een jaar.  Dan voel ik mij een idioot. Of een zacht ei. Ik ben er van overtuigd dat mijn loon perfect mijn lage zelfvertrouwen weergeeft. Hoeveel zelfvertrouwen komt elke maand op uw bankrekening? Volgens anderen weerspiegelt mijn loon mijn ethische principes, waarvan ik niet wist dat ik ze had. Kan je van ethische principes rijk worden? Ondanks of net daarom? 

18-02-2014 om 21:33 geschreven door Tederdraads  

17-02-2014 om 23:01 geschreven door Tederdraads