De Gentse Winterfeesten hebben de beste kerstmarkt van België. Dat is wat Travelvalley.nl onlangs schreef op hun website. Aangezien de eerste editie meteen een schot in de roos bleek te zijn, bestond geen twijfel over een vervolgeditie. De tweede editie van de Gentse Winterfeesten gaat van start op vrijdag 5 december 2014 en sluit af op zondag 4 januari 2015. Het winterfeest in het historische centrum van Gent wordt opnieuw georganiseerd door de gespecialiseerde private partner met uitmuntende internationale referenties, Satellite Ice. Het totaalconcept blijft grotendeels gelijk, al werd er uiteraard een en ander bijgestuurd en geoptimaliseerd. Daardoor ligt er dit jaar onder andere een nog grotere focus op openheid en comfort voor groot en klein.

Verder bouwen op het succesverhaal 

De bezoekers zullen opnieuw kunnen genieten van een prachtig winterfeest in het historische warme hart van onze stad. Charme, sfeer, gezelligheid, authenticiteit, groen, houtgeur en verschillende kleine acts en animaties blijven de speerpunten van de Gentse Winterfeesten

IJspiste en kerstmarkt: openheid, verbondenheid en comfort

De ijspiste en de Moosebar ondergaan een facelift.
De ijspiste van 600 m² blijft onder de Stadshal, maar er komt nu ook een volledig afzonderlijke kinderijspiste van 100 m² op het Emile Braunplein. Zo kunnen kleine pagadders veilig hun eerste wankele stapjes op het ijs zetten terwijl de geoefende schaatsers zich voluit op de grote piste kunnen uitleven. Ouders mogen natuurlijk mee op het ijs om hun kroost bij de hand te houden. Rond die kinderpiste wordt een aparte open en ruime sfeerbeleving gecreëerd.
De Moosebar komt parallel te liggen met de ijspiste en wordt zo veel als mogelijk opgetrokken in glas, waardoor er meer openheid, een beter zicht en meer interactie wordt gecreëerd tussen piste en bar.

De Moosebar zal opnieuw dé ontmoetingsplek worden op de Gentse Winterfeesten met voor elk wat wils, gaande van Student Nights voor de jeugd tot een gezellig hapje en een drankje voor het hele gezin. Après-ski en dj’s vullen het programma aan

Vorig jaar waren de standplaatsen voor de kerstmarkt in geen tijd uitverkocht. Een goede honderd nationale en internationale standhouders namen toen deel. Nu was het een huzarenstukje om de wachtlijst van de standhouders zo kort mogelijk te houden. Dit jaar zullen 150 chalets opgebouwd worden, een stijging van 30 procent ten opzichte van de starteditie!

Om de veiligheid en het comfort van de bezoeker verder te optimaliseren, zijn er enkele aanpassingen doorgevoerd met betrekking tot de inplanting van het evenement. Op de Korenmarkt en het Sint-Baafsplein zal de bezoeker minder last ondervinden van het doorgaand tramverkeer.

De paardenmolen wordt verplaatst naar het Gouden Leeuwplein. De Donkersteeg, Groentenmarkt en Veerleplein worden meegenomen in de look-and-feel van het evenement. De doorgang aan de zijkant van het stadhuis zal nu ook deel uitmaken van de kerstmarkt. En er komen chalets voor en tegenover het stadhuis. Dus ook rond de Botermarkt wordt de look-and-feel meer doorgetrokken.

Gentse Winterfeesten en eindejaarsshopping

Extra lang genieten van de winterse sfeer, gezelligheid en kerstshopping in de binnenstad kan door een bezoek aan de Gentse Winterfeesten te combineren met het puur winters winkelen tijdens de koopzondagen bij onze Gentse handelaars op 14,21, 28 december 2014 en 4 januari 2015.

Voor wie er nog zou aan twijfelen, de Gentse binnenstad is opnieuw goed bereikbaar. De werken aan de fly-over zullen voltooid zijn, parkeren lukt vlot via de P&R, het openbaar vervoer brengt je tot in het hartje van het feestgebeuren. Meer info via www.mobiliteitgent.be

Communicatie

In aanloop naar de Gentse Winterfeesten zal de programmatie geleidelijk aan meegedeeld worden via de website en sociale media. Facebook, Twitter en Instagram worden intensief ingezet in de communicatie rond het evenement. Meer zelfs, wie wil kans maken op leuke prijzen, moet zich in deze innovatieve stad connecteren via de sociale media.
Ook de Winterkrant is opnieuw van de partij: een authentieke krant vol met interviews en weetjes over de Gentse Winterfeesten met binnenin opnieuw een groot grondplan voor de bezoeker. Het woord wordt gegeven aan warme mensen; je vindt er leuke winterse recepten en het volledige animatieprogramma.

Praktisch

Openingsuren kerstmarkt en Moosebar: 

- maandag tot en met donderdag: 12 tot 24 uur

- vrijdag: 12 tot 1 uur

- zaterdag: 11 tot 1 uur

- zondag: 11 tot 24 uur

- woensdagen 24 en 31 december 2014: 12 tot 17 uur

- donderdagen 25 december 2014 en 1 januari 2015: 14 tot 24 uur

Openingsuren schaatsbaan van vrijdag 5 december tot vrijdag 19 december:

- zondag tot en met donderdag: 10 tot 21 uur

- vrijdag en zaterdag: 10 tot 23 uur

Openingsuren schaatsbaan van zaterdag 20 december 2014 tot zondag 4 januari 2015:

- zondag tot en met donderdag: 10 tot 22 uur

- vrijdag en zaterdag: 10 tot 23 uur

- woensdagen 24 en 31 december: 10 tot 17 uur

- donderdagen 25 december 2014 en 1 januari 2015: 14 tot 22 uur

Prijzen

Schaatspiste

Een schaatsbeurt kost 7 euro (10 beurtenkaart + 1 gratis: 70 euro)
Groepstarief vanaf 50 personen: 5 euro/pp
VDK bankkaart en JOVO: gratis schaatsen op vertoon van ID en bankkaart
Scholen: 3,5 euro/pp
Schaatshulpje: 2 euro

Rit reuzenrad: 5 euro

Huis van Alijn genomineerd

Stem Tijd voor 80 naar een Bib Web Award!

Op 8 december 2014 reikt de Bibliotheekschool van Gent voor de derde keer de Bib Web Awards uit voor verdienstelijke websites en toepassingen binnen de Vlaamse sector van bibliotheek-, documentatie- en informatiekunde.

Studio Alijn is genomineerd binnen de categorie ‘Iedereen doet mee: digitaal project met nadruk op participatie’. Deze nominatie krijgt het Huis van Alijn voor het crowdsourcingsproject Tijd voor 80.

Tijd voor 80 ging na hoe musea via sociale media aan digitale collectievorming kunnen doen. Het project werd uitgezet op twee pijlers: online en digitaal verzamelen van content, gecombineerd met het stimuleren en creëren van online interactie via de inzet van sociale media. Het Huis van Alijn opteerde voor een thematische insteek, met als centraal thema de jaren 80. De website www.tijdvoor80.be werd een verzamelpunt, met bijbehorende blog en 80’s dashboard. In het najaar van 2013 werd een jaren 80-kamer opgezet in de permanente museumopstelling van het Huis van Alijn.

U wil ook voor hen stemmen? Dat kan!

Nog tot zondag 16 november kan u uw stem uitbrengen via https://nl.surveymonkey.com/s/bibwa2014.

Het eindresultaat wordt bepaald door een combinatie van publieksstemmen (50%) en een vakjury (25% vakmensen + 25% cursisten)

Canta Ludens stelt U voor

CARMINA BURANA      CARL ORFF

Zondag 16 november 2014    15 uur    CAPITOLE GENT

In 1803 werden de Carmina Burana ontdekt : een cyclus van een 200-tal Middeleeuwse liederen, geschreven in het Latijn, Oudduits en Oudfrans. De thema's zijn zeer gevarieerd, gaande van beschouwingen over de vergankelijkheid van het wereldse tot de geneugten van de wijn en de liefde. Carl Orff zette deze liederen op muziek.

Wij kozen de originele versie van de Carmina Burana met koren, solisten, piano's en slagwerk. Op het podium ziet en hoort U de koren Canta Ludens uit Drongen  en Sint-Gregoriusgild uit Sint-Niklaas, het kinderkoor van de muziekacademie Sint-Niklaas ,de solisten : Griet De Geyter, sopraan, Teun Michiels ,tenor en Joris Derden, bas, Frederik en Filip Martens aan de piano's en 6 slagwerkers onder leiding van Geert Verschraegen. 

In het voorprogramma wordt de sonate voor 2 piano's en slagwerk uitgevoerd, één van de meest bekende werken van Béla Bartok. We horen, naast de 2 piano's, 7 verschillende types percussie-instrumenten.

Wij nodigen U van harte uit op dit benefietconcert ten voordele van vzw Stappen en vzw lejo. Kaarten voor dit concert kosten 18 euro en kan U bekomen via de leden van Canta Ludens of via 09 227 46 49.

Alle verdere info via www.cantaludens.be

Woar goa het over of woar goa het nie over ?

De volksvertegenwoordiger Michel De Bock en zijn chauffeur Staf Derop zijn, na de eerste zorgen te hebben ontvangen op de spoedafdeling, wegens overbevolking ondergebracht in een vierpersoonskamer van het AZ Sint Lucas.

Aanvankelijk herinneren ze zich beiden niets van de brutale contactname tussen de Mercedes en die dikke eik.

Maar blijkbaar wordt deze nacht opnieuw één van de beruchte drukke klinieknachten. In geen tijd krijgen ze immers het gezelschap van de gekende charmezanger Willy Winters.

Ook het vierde bed wordt kort daarop ingenomen door iemand die nog meer bekendheid verwierf : Vladimir Mortovic, de wurger van de Muide. Deze boosdoener wordt streng bewaakt door de inspecteur van politie Jeanette Tettynck.

Samen met een romantische verpleegster, een amoureuze Dr. Eddy, een strenge Soeur Chagrin, een op sensatie beluste persfotograaf en een sensuele Vicky, belandt de gehele kliniekentourage in een meeslepende, knotsgekke en spannende komedie.

De cast

Christian Bellecoste, Marc Ceulemans, Karina De Meyer, Cynthia Deschuyter,

Nicole De Tollenaere, Alexis De Vos, Sabine Hoekman, Patrick Van Damme,

Jozef Van Der Linden en Gino Windels.

Nog 6 voorstellingen

De voorstellingen gaan door in Centrum Seleskest, Sint-Salvatorstraat 38, 9000 Gent.

Kaarten en reservatie

Toegangskaarten kosten 10 EUR in voorverkoop.

Voor de plaatsbespreking kunt u zich wenden tot :

Janine Sacré, Tichelrei 2/48, 9000 Gent - tel. 09-222 08 55 of reservatie@theatermaskee.be.

Meer info op : www.theatermaskee.be

WILLKOMMEN IN WIEN

met Jürgen De Smet (vleugelpiano), Carine Viaene (sopraan), Stefaan Vandenbroucke (tenor), Bernard Bertoni (viool), Gladys De Mol (presentatie).

Geniet van de onsterfelijke operettemelodieën van Johan Strauss, Robert Stolz, Franz Léhar, …
In het prachtige kader van de Minardschouwburg hoort u de beste muziek uit Wenen, gebracht door 5 topartiesten die van deze namiddag een onvergetelijke ervaring maken! De Weense operetteconcerten van de Gentse pianist Jürgen De Smet staan ondertussen al bijna 10 jaar op de kaart als kwaliteitsvolle producties in het genre die volop gewaardeerd worden door het publiek.

zondag 16/11/2014 om 15u

Minardschouwburg, Gent

€18

Tickets 09 267 28 28 of online via www.jurgendesmet.net

Vrij recentelijk verschenen drie boeken van Oost-Vlaamse auteurs, die sterk van elkaar verschillen qua inhoud en aanpak of genre, maar op zijn minst wat meer aandacht verdienen dan de nationale pers hen gunt. Zou enig sexisme ook hier nog blijven nazinderen of zijn ze het slachtoffer van het rekbare begrip ‘kleinere namen’? Zijn de media hier eigenlijk ethisch wel juist bezig? De volgorde van deze opsomming is hier alvast alfabetisch.

Patricia De Landtsheer, (Dendermonde, 7 februari 1952), vooral gekend van haar vele jeugdboeken, schreef recentelijk de  roman “Zullen we samen schuilen?” (C.deVries-Brouwers Antwerpen/Rotterdam) over de kleine jongen Roger Godfrin in Oradour, het Franse dorp dat op 10 juni 1944 als een vergeldingsactie door de Duitsers nagenoeg compleet werd uitgemoord. Hoofdpersonage Godfrin slaagt er als kind in te ontkomen en ontvluchten (op zoek naar nieuwe ouders) samen met zijn hondjes Bobby. De Landtsheer slaagt er in het verhaal tot een stevige historische roman te verwerken op nog geen 120 bladzijden. En dat maakt juist de kracht van het boek uit. Ze laat zich niet verleiden tot zijsprongen die de aandacht van haar voorgenomen literair opzet zouden kunnen afwenden. Alles concentreert zich op de gebeurtenissen die ze zonder woordballast weet voor ogen te brengen en de personages die ze perfect tot leven brengt.

Inhoudelijk is “Zullen we samen schuilen” is geen haatboek geworden, geen afrekening zelfs, maar eerder een inleefboek in de hoofdrolspeler en zijn tijdsbeeld. De storyline pas écht aanzetten na de gruwelijke feiten van 10 juni zelf lijkt een zeer bewuste keuze. Misschien omdat het boek ook moet functioneren als jeugdboek. Maar het is meer dan dat… De Landtsheer is immers een ‘simpele vertelster’ en dat is niet onheus bedoeld. Integendeel.

Ingrid Knipfer (Wiesbaden , maar sinds 19?? in Gent wonende – nu Oostende – lerares ???) tekende als late roeping voor haar derde roman sinds 2012 met “Kanaries zijn geen echte vogels” (BNB/De Singel Uitgevers). Een behoorlijk deel van het boek speelt zich af in de Arteveldestad, waar het hoofdpersonage Anna Twenter heenvlucht nadat ze haar vader heeft vermoord, een boer die haar al sinds haar geboorte in en in haatte. Maar dat was niet het enige  trauma uit har jeugd. Ze verloor ook haar moeder op zesjarige leeftijd en werd als jong meisje door een van de koeien van de boerderij op de hoorns genomen en moest wekenlang zwaargewond in het ziekenhuis verzorgd worden. In de stad probeert ze zicht eerst het familiebezit eigen te maken om een eigen appartement te kopen aan de eendenvijver aan het Citadelpark…. Van daaruit gaat ze op zoek naar de liefde die ze tot dan heeft gemist in haar turbulente leven.

Knipfer weet haar lezers te boeien met de neergeschreven weerslag van haar observaties van de   Umwelt, waarmee ze haar verhaallijn kruidig lardeert. Ze beoogt geen krampachtig taalgebruik of al te expliciete beeldentaal en frasering. Dat houdt haar roman laagdrempelig doch niet ijl, spannend en uitnodigend om hem tot in één ruk uit te lezen. Het volume (188 bladzijden) leent er zich uitstekend toe. Maar ook met haar subtiele, eerder droge humor en haar talent om haar lezers – in de huid van haar hoofdpersonage, de ei zo na analfabete en nefralgieke, alleszins onvoorspelbare Anna - op het verkeerde been te zetten… bindt ze aan haar, Zelfs als de toonaard evolutief aangrijpender, beklemmender en zelfs somberder wordt.

Feline Minne (Gent 1990), die zich erop beroept dat ze de achterkleindochter is van de sociaal-geëngageerde dichter George Minne, studeerde af als plastisch kunstenaar (animatiefilm en schilderkunst) aan Gentse kunstinrichtingen en in Münster), leverde “Medea en ik” op bij Houtekiet uitgevers. Hier betreft het een debuut, maar of er erg veel belofte inzit zal pas na een paar literaire producten kunnen worden bevestigd.

In het boek draait het hoofdzakelijk rond Feline, de dochter van een intellectueel (Nietschevertaler) en een femme du monde dat uiteraard niet standhoudt. Het affectief genegeerde meisje belangt achtereenvolgens in een nonnenklooster waar ze door haar moeder gedumpt wordt, bij haar grootouders en in de progressieve milieus van een middelgrote universiteitsstad.

“Medea en ik”, mist een beetje spitante verhaalstof en literaire kracht, belletrie… en  ontlokt dus nu en dan de drang om een paar bladzijden over te slaan naar een nieuwe (onvoorspelbaar, niet eerder door andere schrijvers gebruikte) storywending. De diverse milieus die Minne beschrijft (beter gesitueerden in Sint-Martens-Latem, kleine landbouwersklasse, hippie- en drugswereldje…) bieden nochtans meer dan gesneden koek voor iemand met een gedreven en getalenteerde pen.

Als er een personage echt wel boeiend uitgetekend is, is het dat van autobiografisch hoofdrolspeelster Felines grootmoeder, de charismatische maar ook een tikkeltje hekserige Medea, die in een eeuwige strijd verwikkeld is met haar natuurlijke moeder, een internationaal fotomodel dat zich in de jetset bij wijlen bijzonder goed voelt..

Het wordt uitkijken naar de jonge Feline Minne als ze een volgend verhaal wil vertellen waarvoor ze zich op pure fictie en fantasie baseert.

Freek Neirynck - sienjaleur

Paul Michiels kondigde op zijn 66ste verjaardag aan eindelijk “klaar” te zijn om zijn muzikale droom te realiseren: Een heus crooneralbum uitbrengen met een selectie van absolute classics uit ‘The Great American Songbook’. Vandaag is het zover, want ligt met 'A singer's heart' dat album in de winkel, maar wie de finale selectie van nummers bekijkt en de arrangementen hoort, ziet en hoort dat 'A singer's heart' veel meer dan dat geworden is.

Tijdloze en ijzersterke songs, geschreven en/of gebracht door de allergrootsten, nu door Paul Michiels opgenomen in schitterende jazzy arrangementen en live ingespeeld door het kruim van de Belgische muzikanten. Met ‘This guy’s in love with you’, van de hand van Burt Bacharach, ‘More’ in de versie van Frank Sinatra, en verder ook bloedmooie interpretaties van oa ‘All alone am I’ (Brenda Lee) en ‘Smile’ (Nat King Cole, compositie Charlie Chaplin), maar ook klassiekers als ‘Twilight time’ (The Platters) en ‘Spanish Harlem’ (Ben E. King), levert Paul Michiels een album van uitzonderlijke kwaliteit af, recht uit z’n muzikale hart. Hij covert ook zichzelf, want ‘Downtown’ van Soulsister wordt in verrassende duetvorm gebracht met niemand minder dan Natalia!

'A singer's heart ', door Paul Michiels zelf omschreven als "Het beste wat ik ooit gemaakt heb", is een muzikaal meesterwerk geworden van één van de strafste stemmen van de Lage Landen!

'A singer's heart', het nieuwe album van Paul Michiels, ligt nu fysiek in de winkel, is HIERdigitaal verkrijgbaar via iTunes en kan u HIER beluisteren via Spotify.

Bekijk HIER de TVspot

Tracklist

1) Downtown (feat Natalia)
2) This guy’s in love with you
3) More
4) Twilight time
5) You don’t know me
6) The way you look tonight
7) Somewhere
8) Spanish Harlem
9) All alone am I
10) Smile
11) Desafinado

Op het erg  productieve Waalse platenlabel Homerecords verscheen zonet “Inn of love”, de tweede CD (na "Macar" uit 2004) van de Gentse Melike Tarhan, zangeres “met een Turks migratieverleden”, zoals dat nu moet worden gezegd, om het stigmatiserende ‘allochtoon’ te laten vergeten. Méér dan beloftevol is het minste dat je van het schijfje kan zeggen.

Ze werkte daarvoor samen met componist/saxofonist John Snauwaert, die met zijn eigen band – los van haar – eerder al op Turkse traditionele volksmuziek geënte muziek speelde. De fusion is bijzonder gelukkig. Als Melike-kwartet (verder nog componist/gitarist Hendrick Braeckman en percussionist François Taillefer) spelen ze zowel Oriëntaalse traditionals als Sufi-liederen naast eigen composities die aanvleien tegen de Wereldmuzek en de hedendaagse, maar wel melodische jazz.

Melike zingt haar werk (en dat van onder andere ook de Turkse dichter Yunus Emre), niet in het Nederlands en dat vervloek je bij herhaald beluisteren, want je wil begrijpen wat ze je op notenbalken te zeggen heeft. Een Engelse vertaling van de woorden in het boekje bij de compact disc geeft slechts gedeeltelijk soelaas. Het hoofdthema blijkt de liefde te zijn van de etnische ballades met actuele Westerse invloeden. Heel eventjes een Flamenco-hintje… Liefde die zich aandient in weemoed, geluk, poëzie… tot en met de verscheurende pijn van het verlies.

Reeds in de eerste nummers van de plaat profileert het kwartet zich in zijn bewust gekozen muzikale optie: sterke zangprestatie naast intelligente arrangementen en meeslepende soli, zoals hun jazz-invloed hen verplicht. In “Bahçede Erik Dali/The Plum Tree/De Pruimelaar”, het openingsnummer laat mede-concipiënt John Snauwaert meteen horen waaraan je je als luisteraar zal kunnen verwachten. Snarenman Hendrick Braeckman moet wachten tot het tweede nummer “Dance with me” om duidelijk te maken welke lijnen hij zijn riffs zal uittekenen. Van “Together” af bekent ook drummer François Taillefer zijn kleur en wordt haar band een hecht, niet meer stuk te krijgen geheel. Melike zelf uit zich hier ook voor het eerst als lyrics-auteur, maar doet dat verder voor nog meer nieuwe nummers.

“Melike Inn of Love” is een grafisch mooi gepresenteerde CD geworden, die - als hij voldoende kansen op plugging krijgt - wel eens de verdiende doorbraak zou kunnen brengen voor de getalenteerde bent die hem produceerde.

Freek Neirynck - sienjaleur 

Het gloednieuwe klimcentrum in de Blaarmeersen, Gent als culinaire hotspot, een route langs de mooiste graffitiwerken in de stad ... Je leest er alles over in het Stadsmagazine van november (op www.gent.be/stadsmagazine).

In het boek 'Over Pier den duiker, straataperitieven, schildpadvrienden en stoeppraatjes. Bewoners van Macharius-Heirnis aan het woord.' vertellen 18 bewoners over hun leven in deze wijk. Hun verhaal biedt een verrassende kennismaking met de wijk Macharius-Heirnis.
Sommigen wonen al heel hun leven in deze wijk en hebben deze zien evolueren. Anderen zetten zich actief in door het organiseren van buurtactiviteiten. Nog anderen zijn naast bewoners ook spilfiguren in de wijk. De uiteenlopende verhalen zorgen voor een verrassende kennismaking met een veelzijdige buurt die een lange en bewogen geschiedenis kent.
 
Het buurtwerk is een vijfentwintigtal jaar actief in de wijk Macharius-Heirnis. Het ondersteunde doorheen de jaren tal van bewoners bij het op het op getouw zetten van wijkgerichte initiatieven. Het buurtwerk stimuleert de ontmoeting tussen bewoners met het oog op verbetering van de leefbaarheid in de wijk. Mede door deze jarenlange ondersteuning en door het engagement van actieve bewoners kende de wijk een grote heropleving en herwaardering. Het is een gegeerde woonbuurt geworden met veel groen, bruisend van activiteiten en een groot engagement om de leefbaarheid van de wijk te verhogen. Hierbij denken we aan de speelstraten, de Zalmstraat als leefstraat, buurtactiviteiten zoals de rommelmarkt, de Dekenijfeesten, de Coyendans en tal van andere initiatieven in en buiten het buurtcentrum.

De bewoners als experts

Om na te gaan waar bewoners behoefte aan hebben in hun wijk, is het nuttig om met hen in dialoog te gaan. Dat is dan ook het opzet van deze publicatie. Hoe voelen de mensen zich in hun wijk en wat zijn de noden en behoeften waar het buurtwerk verder kan in ondersteunen?
 
Door middel van narratieven of verhalen, kunnen bepaalde zaken naar buiten worden gebracht. Het is een manier om aandacht te schenken aan het kleine verhaal, aan de mens als verhalenverteller. Het biedt mogelijkheden om nieuwe elementen te ontdekken die de werking van het buurtwerk kunnen bijstellen en om na te gaan hoe het samenleven in een wijk verloopt. 

Met dit boekje wil het buurtwerk de bewoners een stem geven. Door hun verhalen naar buiten te brengen, erkennen we hen als de experts op het vlak van (samen)leven in de buurt. Ze vertellen over hun woonomgeving, over hun buurtgevoel en over wat het voor hen aangenaam maakt om in de buurt te wonen.

Tegelijk biedt het buurtwerk de mogelijkheid om het debat rond het wijkleven open te trekken en de bewoners met elkaar in dialoog te laten treden over de leefomgeving die ze met elkaar delen. Verhalen, herinneringen en een gedeelde interesse in de wijk brengen mensen samen. Door de publicatie leren de bewoners elkaar kennen via verhalen over de wijk en raken de bewoners meer betrokken bij hun wijk.

Tentoonstelling

Van 29 oktober tot 30 november 2014 loopt ook een tentoonstelling met portretten van de bewoners die aan het boek meewerkten. De tentoonstelling is te bezichtigen op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag, telkens van 9 tot 12 uur.

Informatie:

Buurtwerk Macharius - Heirnis - Scheldeoord
Tarbotstraat 61A
9000 Gent
Tel.: 09 225 21 71
Fax: 09 234 37 32
E-mail: buurtwerking.macharius-heirnis@gent.be

Vrijdagavond 10 oktober … met veel enthousiasme op weg naar CC De Stroming (Sleidinge) voor de première van “SAINT-MARTEAU à la folie!”, het nieuwste spektakelstuk van deze Franstalig zingende Gentenaar die eerder al bekoorde met zijn theatershow rond de figuur van Gainsbourg.

Zijn theaterbureau XL Productions zorgde alvast voor een support-act om de aanwezigen in de sfeer te brengen en de formatie PANAMA (lees: Pauline Verminnen als zangeres en Steven Vergauwen als gitarist) slaagde daar met brio in. Met zelfgeschreven nummers èn een swingende aanwezigheid op het podium plaatst Pauline niet alleen haar eigen stemgeluid in de verf, maar ook haar passie voor het volwassen worden in de liefde voor zichzelf  èn dat van de anderen. Geslaagde opdracht die doet verlangen naar méér.

Hierna opende het doek voor SAINT-MARTEAU die zich ook deze keer liet omringen door zijn vaste muzikanten (Bruno Coussée, Ben Van Camp, Luk Vermeir èn Isolde Lasoen). Het was voor iedereen uitkijken naar de bevestiging van de positieve kritieken die zijn vorige show met zich meedroeg en het feit dat hij deze keer opteerde voor een revue met enkel maar eigen composities, kon enkel maar bijdragen aan de grote verwachtingen van het publiek.

En ja, na zowat anderhalfuur luister-èn kijkplezier zag ik iedereen tevreden naar huis of naar de bar gaan. Saint-Marteau mag gerust zijn: het beeld dat we van hem hadden is onbeschadigd gebleven. Een showman in hart en nieren met een heldere uitspraak van de Franse nummers die aaneen worden gerijgd door een heus verkleedfestijn èn een stevige vocale inbreng van zijn bandleden.

De keuze van de nummers is een diversiteit van thema’s en ritmes waarbij de bezoeker wordt meegesleept in een waarachtig revueverhaal dat doet terugdenken aan de Folies-Bergère in alle pracht. Soberheid primeert op het podium maar dit wordt kundig opgevangen door de immense beweeglijkheid van de hoofdfiguur, de immer terugkerende knipoog naar het publiek èn de positieve sfeer die in alle hoekjes van de bühne overheerst. Soms gaat het zodanig vlug dat sommige woorden de mist ingaan, maar gelukkig zorgde Saint-Marteau voor duidelijke teksten die uit het leven zijn gegrepen èn is de Franse taal geenszins een hinderpaal om te genieten van het totaalspektakel.

Na zijn passage op de Korenmarkt tijdens de voorbije Gentse Feesten èn enkele try-outs ter voorbereiding van zijn komende optredens is het duidelijk dat Saint-Marteau zich goed in zijn vel voelt en dat laat uitstralen naar ‘zijn’ publiek. Het kletterende “Belgissimo” als afsluiter is dan ook niet alleen een ode aan het koningshuis maar ook zijn manier om iedereen te bedanken. Net zoals de bezoeker en ikzelf hem èn zijn muzikanten bedankten met een oprecht applaus.

Niets kan u dus nog tegenhouden om het zelf eens van dichtbij mee te maken. Het kan op

Vrijdag 24 oktober om 20.00 uur in het Casino van Blankenberge (050/43.20.43) of

Vrijdag 31 oktober om 20.30 uur bij de Vieze Gasten (Gent)(09/237.04.07) of in 2015!

Volg het op www.saint-marteau.com en www.xlp.be

Tijdens de voorbije periode nam vaste rubriekhouder Freek Neirynck drie boeken van met Gent of Oost-Vlaanderen gelieerde auteurs door voor Boekensienjalement: “Sisterka” van Marijke Libert die tijdens haar studies en in het begin van haar journalistieke carrière in Gent leefde en werkte; de geboren Wetterse Kris Smet, die “Liefde met alle geweld” publiceerde en de in beide landstalen schrijvende Françis Cromphout die in Parijs zijn op de Arteveldestad gebaseerde roman “Les plus Beaux” kon uitgeven.

JOURNALISTE MARIJKE LIBERT SCHRIJFT ROMAN OVER DE GROOTE OORLOG: “SISTERKA”

De Standaard-en Knack (vroeger De Morgen)journaliste Marijke Libert schreef met haar roman “Sisterka” niet het zoveelste in-een-reeks-boek over het mode-onderwerp De Groote Vuile Oorlog, al is het historische tijdskader uiteraard hetzelfde als zovele huidige publicaties. Drie brieven van haar grootoom Ephrem  uit die periode  worden veel meer de aanleiding dan de geschiedenisboekjes.. Haar zoektochten naar de achtergronden van de epistels ervan worden de rode en dramatische draad van haar verhaal. Als mediapubliciste weet ze in haar research (onder andere naar haar sleutelfiguren)  haar professionele techniek goed te hanteren en het reveleren daarvan geeft haar boek een absolute meerwaarde. Een stijlfiguur van de romancier bijna.

“Sisterka” heeft als rode draad de zoektocht van haar (groot)oom naar zijn geliefde, een verpleegster,  en het kindje dat daar vervolgens uit geboren werd na een hartstochtelijk eindigend afscheid. Ze doet dat middels een intense queeste in Engeland en Schotland, maar niet zonder die tot in het detail te hebben voorbereid aan haar schrijverstafel of via contacten met specialisten.. , nadat ze eerst zoveel mogelijk ‘papieren’ informatie verzameld en deskundigen geraadpleegd heeft. Maar het ontluiken van haar eigen schrijverschap – met drang, dwang en passie – is minstens even boeiend  En maakt het boek dat zijn unieke plaats tussen vergelijkbare publicaties.

Marijke Libert stond met “Sterk water” uit 2001, haar eerste roman, op de longlist van de Libris Literatuurprijs en twee jaar later publiceerde ze ook nog “Enkel de daad”. “Sisterka” verscheen bij De Bezige Bij in 2014 op 256 pagina’s en wordt verkocht à  € 18,90 - ook via Bol.com

KRIS SMET MAAKT GEWELD IN DE HUISKRING BESPREEKBAAR

Ook de in Wetteren geboren auteur Kris Smet haalde voordien al naam en bekendheid in de media als  journaliste, regisseur en producer van televisieprogramma’s rond maatschappelijke thema’s, waaronder de vrouwenrechten. Haar recente boek “Liefde met alle geweld - Agressie tegen vrouwen in huiselijke kring”, sluit aan bij die laatste professionele optie.

En ook bij Smet ligt een op ervaring gebaseerde research aan de basis van het boek. Rechtstreeks uit de mond van tientallen slachtoffers van mentaal, fysiek en sexueel geweld in wat tot voor kort beschouwd werd als de hoeksteen van de maatschappij: het gezinnetje, tekende ze daarvoor op tijdens vertrouwelijke gesprekken. Met toestemming van de betrokkenen publiceerde ze deze nu bij Manteau.

Sommige van die getuigenissen zijn ronduit gruwelijk, mensonterend… en hoogst schamelijk voor wie van bij de geboorte bij het mannelijk deel van de bevolking werd opgetekend. Huiselijk geweld is geen klassenfenomeen blijkt uit Smets boek: De gedupeerden komen uit hoog- en laagopgeleide milieus, arme en rijke woonomgevingen, zijn allochtone en autochtone medemensen… en alles is gespreid over een breed spectrum aan leeftijden. “De stemlozen hebben een stem gekregen, eindelijk.”, vermeldt de uitgeverij op de cover. Wel de auteur heeft haar woord gehouden en heeft zich niet beperkt tot de rol van voyeur.

Kris Smet beschrijft immers ook uitgebreid, maar geenszins kritiekloos, de inspanningen die in de maatschappij geleverd worden om dergelijke slachtoffers te hulp te komen. Ze verzamelde zelfs een hele rits in het probleem gespecialiseerde instanties. Maar laat de lezer achter met de vraag of alle geleverde inspanningen terzake wel voldoende zijn en echt efficiënt. Staat huiselijk geweld bijvoorbeeld bovenaan staat op enige politieke agenda?

Auteur Smet doorbreekt met haar boek, op indringende wijze, het taboe van de onbespreekbaarheid van het onderschat fenomeen en ze doet dat met gedegen informatieve en documentaire benadering. Mede daardoor wordt het (helaas) in zekere zin een naslagwerk, niet louter een oproep tot medeleven en een confrontatie met de niet vermoede wereld binnen onze samenleving.

SCHRIJVER/MUZIKANT FRANCIS CROMPHOUT GEEFT UIT IN FRANKRIJK

Als Vlaming een boek kunnen laten uitgeven in Parijs, het is niet iedereen gegeven. De Gentse schrijver Francis Cromphout slaagde erin met zijn recentste autofictieboek “Les Plus Beaux“, waarvoor hij zijn inspiratie vond in de Arteveldestad en onmiddellijke omgeving en in Latijns-Amerika… gespreid over enkele decennia. Cromphout is romanist, heeft Frans en Spaans onderwezen in het Gemeenschapsonderwijs en was journalist voor onder andere Knack, met een bijzondere focus op het Zuid-Amerikaanse continent. Hij doceerde ook Didactiek aan de UGent, waar hij studeerde net als aan de VUB en de Universiteit van Salamanca in Spanje. Daarnaast is hij ook (jazz)muzikant, met een boon voor het Cajun-genre (Louisiana sound).

Als auteur publiceerde hij eerder “Als een pas vernielde stad” in het Gentse literaire tijdschrift Yang (1978);"Belur", "Capac Cocha", "Tinca", "La Tour", allemaal kortverhalen bij E.Trebil (2003) en "El Susto", in "Separata de Mosaico 21" (PUB, Brussel, 2008). Voor deze laatste tekst kreeg hij de internationale prijs voor het kortverhaal: de Premio Internacional Mosaico de narración breve. Met grote regelmaat publiceerde hij gedichten en essays in belangrijke literaire tijdschriften als Yang, Poëziekrant, Nieuw Vlaams Tijdschrift, Restant, Koebel, Kruispunt-Sumier, Deus Ex Machina. De Gentsepoëzie- en  prozaschrijver werd geridderd door de Franse regering met de “Ordre des Palmes Académiques”.

Cromphout noemt “Les Plus Beaux” zelf ‘ een soort van initiatieke ontdekkingstocht’ en daar moet je na lectuur van zijn sterk biografisch verhaal volmondig inkomen. Hij is immers de stiefzoon Merle die terechtkomt in de streek van de Latemse School, maar niet meteen in het artistieke milieu. Zijn vader is eerder een man van dertien stielen en één minder ongeluk. Hij stuurt zijn zoon aanvankelijk naar de katholieke lagere school bij de toen nog weelderig tierende nonnen. Als kinder- en jeugdliteratuur krijgt hij “Winnitou” van Karl May te lezen in plaats van boeken van Karl Marx.

Met sprongen van soms wel eens enkele tientallen jaren komt Merle op de Expo 85 in Brussel terecht, waar hij zich voor het eerst bewust wordt van zijn fantasie; aan de Gentse unief waar hij zijn rebellie leert ontdekken, maar ook filosoof Schopenhauer, Zappa en het hippie/ bohemienleven; in Lima Peru waar hij de ‘passion’ volop beleeft… om tenslotte terug naar Gent te komen en er te settelen. Hij verdiept er zich onder andere in de jazzmuziek van Sidney Bechet en Steve lazy en wordt zelf klarinettist bij de Fanfare van de Lo[o]chte Genteneers, een initiatief van Walter De Buck en Clee Van Herzeele.

In Gent ontluikt zijn schrijverschap en hij publiceert “Telle une Ville détruite” dat in 1978 verscheen in het Gentse literaire tijdschrift Yang in Nederlandstalige vertaling. Hij wordt daardoor opgenomen in het bloeiende en warme artistieke wereldje van de Stroppenstad en neemt er onder andere deel aan (ludieke) literaire manifestaties met o.a. Daniël Van Rijsel, Pjerroo Roobje, wijlen Ludwig Aleene… en ondergetekende. Op een nacht gingen ze met zijn allen poëzie sluikplakken op blanke gevels en pissijnen. Tot hun grote treurnis werden ze evenwel niet opgepakt.

Op een dag besluit de volwassen en inmiddels ook latinojazzmuzikant geworden Merle op zoek te gaan naar zijn natuurlijke moeder… En dan schrijft men in filmtermen: Vervolg Op Het Doek! In dit geval: Boek, een pil van net geen 280 bladzijden. In creatief, doch zéér leesbaar poëtisch frans geschreven en eerder democratisch uitgegeven. Het verdient in elk geval een plaats in de rekken Gent van allen die met de (recente) geschiedenis van de stad enige affiniteit hebben.

fré!éK NeIrYnCk

Wat zou het resultaat zijn mocht Frans Bauer zichzelf meerdere malen dupliceren? Het antwoord kennen we ondertussen dankzij de videoclip van Frans nieuwste meezinger ‚Ratatadadada'.  Een paar maanden geleden legde Frans de basis voor z’n goed in het oor liggende polka. „Een groot verhaal zit er niet meteen vast aan mijn nieuwe single. Het idee van het liedje is ontstaan op een doordeweekse dag. Ik kreeg plots een ingeving en hoorde mijzelf luidop zeggen ‚Ra Ta Ta’..daar ben ik dan op verder gaan borduren en zo ontstond in geen tijd mijn nieuwe single, die meteen ook de voorbode is van een nieuw album ‚Lieve Schat’ dat eind deze maand verschijnt”, zegt de eeuwige enthousiasteling.
 
Acht keer

Dat Frans Bauer een patent heeft genomen op originele, frisse videoclips wisten we al. Het succes van ‚ Doe Nou Niet’ en ‚ Skippybal’ zijn daar al twee goede voorbeelden van, maar beiden verbleken toch wanneer je kijkt naar Frans nieuwste ‚Ratatadadada'. Frans:„Ik wou een clip opnemen die zich in de kroeg zou afspelen met hier en daar wat figuranten bij. Mijn manager zei: „Maar waarom speel jij niet zelf de figuranten in je clip?”. We hebben dat plan uitgewerkt en het resultaat is een erg grappige, leuke video, waarin ik niet alleen te zien ben als de zanger, maar ik neem ook nog acht verschillende typetjes voor m’n rekening. Je ziet mij dus ook nog opduiken als ober, werkman, kruier, de dirigent, de zakenman en ga zo maar verder. Ik moet je zeggen, ik heb mij kostelijk geamuseerd tijdens de opnames met al die verkleedpartijen. Jongens, dat was echt lachen”.
 
De nieuwe Frans Bauer single ‚Ratatadadada' is digitaal te koop via iTunes en verschijnt op het label NRGY Music / Universal Music.  Op 31 oktober verschijnt het nieuwe Bauer album ‚Lieve Schat’. Op zaterdag 22 november (Ethias Theater) en op zondagmiddag 23 november (Casino Kursaal Oostende) stelt Frans nieuw werk voor aan z’n publiek tijdens z’n live concerten.
 
Hier kan je alvast kijken naar de clip van ‚Ratatadadada’
http://www.youtube.com/watch?v=QiAjs1OT59o

Zaterdag 11 oktober 2014 dooft Gent de lichten in de binnenstad om lichtvervuiling in de kijker te zetten. Natuurpunt organiseert een avondwandeling die start aan het Natuur- en Milieucentrum 'De Bourgoyen'.

Op zaterdag 11 oktober 2014 is het opnieuw Nacht van de Duisternis. Bedoeling is iedereen in Vlaanderen bewust te maken van lichthinder en lichtvervuiling. Ook het Gentse stadsbestuur roept bewoners en middenstanders op om deze actie te ondersteunen door de buitenverlichting uit te doen. De Stad Gent dooft voor deze gelegenheid een groot deel van haar monumentenverlichting en ook de verlichting van de drie torens.
 
Slaapwel?

De Nacht van de Duisternis is een initiatief van de Bond Beter Leefmilieu, de Vlaamse Vereniging voor Sterrenkunde en vzw Preventie Lichthinder. Wat is het probleem bij lichthinder en lichtvervuiling? Te veel kunstlicht kan leiden tot negatieve nevenverschijnselen voor mens en dier. Slaapstoornissen bij mens en dier en veranderingen in trek- en broedgedrag bij dieren zijn enkele voorbeelden. Wie minder kunstlicht gebruikt, spaart bovendien heel wat energie en dus ook geld.
 
Gents Lichtplan

Al jaren heeft Gent een Lichtplan waarmee er heel gericht verlicht wordt. Het Lichtplan versterkt het nachtelijk landschap van Gent en geeft een eigen identiteit, vermindert lichthinder en lichtvervuiling en verlaagt tegelijk het energieverbruik van de openbare verlichting tegen 2020 met minstens 20%.
 
Gent Klimaatstad

Door bewuster om te gaan met verlichting verlaagt Gent niet alleen zijn energiefactuur, maar bouwt ook actief mee aan een klimaatneutrale stad. Want minder verlichting zorgt voor minder CO2-uitstoot.

Ook Natuurpunt vzw ondersteunt de Nacht van de Duisternis en organiseert een avondwandeling. De avondwandeling start om 18.30 uur aan het Natuur- en Milieucentrum ‘De Bourgoyen’, Driepikkelstraat 32,9030 Gent-Mariakerke.

   Van vrijdag 17 tot en met maandag 20 oktober vindt de laatste stadskermis van 2014 plaats, in Sint-Denijs-Westrem. De Dienst Evenementen en Feesten, Dekenij Borluut en het Kermiscomité van Sint-Denijs-Westrem stelden een uitgebreid vierdaags feestenprogramma op.

Op vrijdag 17 oktober openen maar liefst drie tentoonstellingen de deuren. Een boekententoonstelling van het Davidsfonds, een tentoonstelling rond ‘Wereldoorlog I in 23 namen’ en de tentoonstelling ‘Werken van vier kunstenaars’.
Foorliefhebbers kunnen vanaf vrijdag tot en met maandag hun hart ophalen op de vele kermisattracties. De Scouts sluit de eerste dag af met een leuke quiz.

Op zaterdag 18 oktober organiseert de Gezinsbond in de feesttent een tweedehandsbeurs in kinderkleding, speelgoed en kinderspulletjes. In de namiddag kunnen de kinderen deelnemen aan workshops, begeleid door kunstenaars. Later die dag is er nog een schieting en een Duitse Schlageravond.

Zondag 19 oktober is een culinaire dag. Er wordt gestart met een gezond ontbijt, gevolgd door een aperitiefconcert. Om 12.30 uur kan men aanschuiven aan een kermisbuffet en vanaf 15.30 uur is iedereen welkom om trappistenbieren te degusteren.
Sportievelingen kunnen zich die dag inschrijven voor een foto-fietszoektocht.
Een zangstonde in de feesttent sluit het weekend af.

Op maandagnamiddag 20 oktober worden de senioren verwend met een optreden van de Altburger muzikanten en kan jong en oud vanaf 18 uur deelnemen aan een leuke gezelschapsspellenavond.

Programma

Het volledige programma is, zoals gebruikelijk, gebundeld in een programmaboekje dat verdeeld wordt in Sint-Denijs-Westrem. Het is ook te vinden op www.uitingent.be in de rubriek ‘kermis/feest’.

Het oktoberprogramma van VZW Trefpunt zit weerom nokvol èn (bijna) alle onderstaande aktiviteiten kan je gratis bijwonen.

VZW Trefpunt – Bij Sint-Jacobs 18 – 9000 GENT (zie www.trefpunt.be)

THE JIVE CATS

zaterdag 11 oktober - 21u30 - Trefpunt Concertzaal  [CONCERT]

The Jive Cats is een 10-koppige band die de klanken uit de vervlogen tijden van de jaren 30 tot 50 wil laten herleven.  

ZONDAGSDRAAIER LE QUAI DU BONHEUR

zondag 12 oktober - 19u00 - Trefpunt Cafe  [ZONDAGSDRAAIERS]

Hun debuut dateert al van eind mei 2013 en de sfeer zat meteen goed. Dit buren-collectief heeft de collectie seventies muziek terug van onder het stof gehaald voor een avondje nostalgie.

 LE GRAND BATEAU

maandag 13 oktober - 21u00 - Trefpunt Cafe  [MAANDAGAVONDCONCERT]

Sinds april is hun tweede cd, "L'eau de vie", uit en met succes! Ze brengen een steviger repertoire dan voorheen in een afgewerkte en meer dan degelijk ingespeelde formatie.

MARIE WARNANT

zaterdag 18 oktober - 21u30 - Trefpunt Concertzaal  [CONCERT]

Niets ontziend vuursalvo van eclectische (elektro)postpop. Vrijgevochten Brusselse met bakken talent.

ZONDAGSDRAAIER DJ SERGE

zondag 19 oktober - 19u00 - Trefpunt Cafe  [ZONDAGSDRAAIERS]

Een vaste waarde , die je niet zomaar van zijn voetstuk haalt. Hij balsemt met lindy-hop,soul,motown & funk .

WIM CLAEYS EN SVEN HEDSTROM

maandag 20 oktober - 21u00 - Trefpunt Cafe  [MAANDAGAVONDCONCERT]

Vlaamse folk meets Zweedse folk. Wim Claeys leerde Sven Hedström in 1994kennen in Ethno in Zweden.  De 2 spitsbroeders staan na 20 jaar terug samen op de planken. 

HEAR HEAR A CHEER

zaterdag 25 oktober - 21u30 - Trefpunt Concertzaal  [CONCERT]

Hear, hear! (a cheer) brengt intieme maar zeer catchy indie pop songs.

ZONDAGSDRAAIER DJ WIM RONSE

zondag 26 oktober - 19u00 - Trefpunt Cafe  [ZONDAGSDRAAIERS]

Wim is als Dj een echte speelvogel, steeds weer brengt hij een andere verrassende mix opgefrist met heerlijke beats. En... dit belooft op de vooravond van zijn verjaardag. 

TOM THEUNS EN PAUL RUSSEL

maandag 27 oktober - 21u00 - Trefpunt Cafe  [MAANDAGAVONDCONCERT]

In oktober brengt Tom Theuns een nieuwe akoestische plaat uit op het Homerecords label. Deze keer gaat hij in dialoog met de fantastische folkgitarist/zanger Paul Russel uit Colorado, USA. 

  Nog geen jaar na zijn fel opgemerkte bundel “Façades”, een thematisch recueil rond de internationale nomenclatuur in de theaterwereld, publiceerde de Hamse dichter en theaterauteur Etienne Colman bij de Nederlands/Vlaamse uitgeverij C de Vries-Brouwers, alweer een nieuwe dichtbundel “Loopgraf”, waarin hij voor een andere ‘empty  space (Peter Brook) kiest, meer bepaald de vlaktes rond de rivier de IJzer en de dodenakkers, vlaktes en bommenkraters, die er als een aangrijpend toneeldecor van gemaakt werden tijdens de eerste - ‘grote  en vuile ‘- wereldoorlog 1914-1918. Slagvelden die momenteel misschien wel iets te overmatig herinnerd worden in talloze, elkaar overlappende culturele evenementen.

Colman schildert evenwel met beeldrijke taal zijn eigen dichterlijke Guernica in een  poëtische mengvorm van kroniek en fantasierijke oorlogsverslaggeving (in all but name). Ergens baadt zijn recentste oeuvre ook in de sfeer van het hedendaagse Franse stripverhaal in zwart/wit. Het morbide van het gekozen onderwerp komt erg indringend en beklijvend uit het kleurenpalet, dat hooguit nog (mensen)bloedrood als enige extra kleur zou dulden.

De dichter weet bijzonder goed sfeer te scheppen en dwingt met zijn picturale kracht ook tot het loslaten van emoties tussen tristesse en verzet. Soms weet hij zelfs klank op te roepen. door zinnen abrupt af te breken als een leeg geschoten mitrailleur. Vooral door het repetitieve karakter van het meestal hernemen van de laatste zin – of één of meerdere woorden eruit -van het vorige gedicht in het onmiddellijk daaropvolgende, wordt de lezer multi-sensitief gebaad in een wereld van repeteervuur en afweergeschut. angst en schichtigheid komen ongevraagd om het hoekje kijken. of zoals hij het in gedicht vier als laatste regel zelf verwoordt: 

“Schuilen voor de angst van de geschiedenis op hol.”

Vijf begint dan met: “Op hol met duizenden verdoofd en ingegraven in een sloot in schroot.”

En toch hanteert Colman een eerder volkse, niet cerebrale, geconstrueerde taal. geen beeldspraak haast, hij houdt het eerder evocatief. Hij beschrijft wat hij zou kunnen gezien hebben, als hij met insectenogen over de slagvelden zou hebben gevlogen en indrukken hebben opgeslagen.

Als je de bundel in zijn geheel overschouwt krijg je ook nog de indruk van een ballade. geen minnelied weliswaar, maar dan een oorlogsballade. de ballade van dood en vernieling… dus. Die van het zinloos uitroeien van het menselijk ras. De peisievelijke poëet gaat evenwel niet op zoek naar de aanstokers en schuldigen op het veld van oneer. Dat verhoogt die uitzichtloosheid nog meer. 

“Hier ligt het puin van levens.” noteert Colman in gedicht 8…en “veel meer dan kaalte is er niet.” in gedicht 43. Het laatste klinkt bijna als Shakespeare’s “The rest is silence”, de slotzin van “Hamlet”.

Het meest aparte poëem is ongetwijfeld gedicht elf, waarin de poëtische woordjongleur plaatsnamen uit de IJzerstreek werkwoordloos aaneenrijgt als kwamen ze uit het repeteergeweer van een sluipschutter. Na afrateling laten ze een schrale, blanke en alle hoop ontnomen vlakte wezenloos achter. Wordt hier ooit nog een nieuwe wereld op gebouwd is de vraag?

De meest pregnante zin tenslotte uit “Loopgraf” is ongetwijfeld de afsluiting van gedicht 10: “Elke dode weer bevestigt het bedrog dat leven heet.”

Nochtans is het niet de fragmentatie, de Schrappnelscherven die overblijven na de lectuur van de kersverse dichtbundel “Loopgraf”, maar juist tegenovergesteld: de coherentie van het geheel aan woorden en beelden die kreten en waanbeelden evoceren. Geen plaats voor versplintering. Je haalt het symbolische reminiscentie vredessymbool van de Spaanse meester Picasso toch ook niet uit de Reina Sofia  om het - in nochtans elk op zich potentieel sterk overeind staande grafische  stukjes - uiteen te laten splitten.

Om maar te zeggen dat de dichter Etienne Colman ons een Vlaamse literaire Guernica naliet.

fRè!ék NeIrYnCk

Gerda Dendooven, de Vaamse illustrator van tientallen kinder- en jeugdboeken, die ook geregeld voor Nederlandse uitgeverijen werkt, heeft het poppentheater een creatief steuntje in de rug gegeven.

Bij de start van het nieuwe theaterseizoen van ’t Spelleke van de Folklore, dat speelt in het voormalig Museum voor Volkskunde – nu Huis Van Alijn, aan de Kraanlei – tekende ze de lokale poppenheld Pierke, de publiekslieveling die geen blad voor de mond houdt en vaak nog het enige personage is dat de zéér typische Gentse streektaal spreekt. Na de eerste voorstelling begin oktober, kregen alle toeschouwers een exemplaar mee om zelf in te kleuren.

Dendooven werd geboren in Kortrijk maar studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Gent, vooraleer ze verhalen in kindertijdschriften begon te illustreren waarmee ze overigens snel naam maakte. Nu is ze één van de beste illustratoren van Vlaanderen. Haar vaak absurd humoristische illustraties blijven toch steeds ontzettend lees- en herkenbaar.

‘Pierke van Alijn’, speelt elke zaterdag traditioneel Gentse volkspoppentheater met stangpoppen van oktober tot mei om 14:30 tot 16:00.

Tijdens de herfst-, kerst-, krokus- en paasvakantie ook op woensdag in Het Huis van Alijn,- Kraanlei 65, Gent. tickets@uitbureau.be

Niña Weijers is de winnaar van de Anton Wachterprijs 2014, de tweejaarlijkse prijs voor een prozadebuut. Weijers krijgt de prijs voor haar in mei dit jaar verschenen roman De consequenties. Eerdere winnaars van de prijs zijn onder anderen Frans Kellendonk, A. F. Th. Van der Heijden en Arnon Grunberg.

Op zaterdag 11 oktober wordt tijdens het Gentse literaire festival Het Betere Boek bekendgemaakt of Weijers ook de Bronzen Uil 2014 (?) zal ontvangen, de prijs voor het beste Nederlandstalige debuut van het afgelopen jaar.

   Niña Weijers (1987) studeerde literatuurwetenschap. In 2010 won zij de schrijfwedstrijd Write Now!. Ze heeft een vaste column op de website van De Groene Amsterdammer. Samen met Simone van Saarloos maakt ze de talkshow Weijers & Van Saarloos.

Hoofdpersoon van De consequenties is de gevierde jonge kunstenares Minnie Panis, ooit een piepkleine couveusebaby en ternauwernood levensvatbaar verklaard. Met haar eigen leven als basismateriaal maakt ze van de werkelijkheid een laboratorium. Ze staat aan de vooravond van een experiment dat wel eens het hoogtepunt van haar oeuvre kan worden, wanneer het verleden zich aandient in de vorm van een brief en een serie eigenaardige déjà vu’s. Hoe ver kan ze de realiteit manipuleren zonder zichzelf te verliezen? De consequenties is een roman over de keuze tussen verdwijnen en overleven, en het grote verlangen door een ander gezien te worden.

De pers over De consequenties:

'Sexy, zinderend, slim en cool.' – LINDA

‘Een debuutroman die tintelt van ambitie en borrelt van boeiende gedachten.’ - **** NRC Handelsblad

 ‘De consequenties verraadt zoveel stilistische bravoure en mensenkennis dat het lijkt alsof [Niña Weijers] al een klein oeuvre achter de rug heeft.’ – Jaap Goedegebuure, Trouw 

‘Een heel bijzondere roman.’ – **** De Standaard

 ‘Niña Weijers levert meteen met haar eerste roman De consequenties het bewijs dat ze kan schrijven.’ – Vogue 

 ‘Met Niña Weijers kan weer een nieuw hoogtepunt in debutantenland worden bijschreven. (...) Een virtuoos gecomponeerde roman.’  – ***** 8Weekly

‘Een boek dat je na lezing niet snel loslaat. Met haar debuutroman De consequenties maakt Niña Weijers zich kenbaar als een buitengewoon intrigerende schrijfster. (…) Een bijzonder boeiend en fantasierijk verhaal.’ – **** Noordhollands Dagblad

‘Precies, scherp en toch met de spontaniteit van het natuurtalent voert Weijers de lezer de wereld van een kunstenaar binnen, waarbij ze terloops vragen opwerpt over feminisme, over echt en nep, over werk en succes en over de vraag hoe de behoefte kunst te maken ontstaat – een vraag die terugvoert naar haar jeugd. Ook daar behoedt haar verfrissende mix van openheid en satire Weijers voor de clichés die bij zo’n onderwerp op de loer liggen.’ – Trouw

Zaterdagnamiddag 11 oktober organiseert de Dienst Evenementen en Feesten van de Stad Gent in samenwerking met stadsdichter David Troch van 14 tot 18 uur een verhalenfestival onder de stadshal. Jong en oud kunnen zich laten verrassen door straffe verhalen van Herman Brusselmans, Annelies Verbeke, Gerda Dendooven, Guido Lauwaert en David Troch. Iedereen is welkom, het verhalenfestival is gratis.

Verhalen zijn ons cultureel erfgoed. (Her)ontdek op zaterdag 11 oktober van 14 tot 18 uur onder de stadshal nieuwe werelden, straffe anekdotes, historische waarheden, fabeltjes, fantasierijke sprookjes of pikante verhalen, allemaal met ‘Gent’ als rode draad.

U wordt meegenomen op reis in de verbeelding van onder andere David Troch (sinds 1 mei stadsdichter van de Stad Gent), Herman Brusselmans, Annelies Verbeke, Gerda Dendooven, Guido Lauwaert en vertellers ‘van stoel tot stoel’. Ook de bibliotheek van de Stad Gent werkt mee en brengt speciaal voor kinderen zes Kamishibaivertelsessies aan de open haard.
‘Productions en zonen’ zorgt voor de theatrale noot met een humoristische bijsmaak en een vleugje poëzie. De verhalen worden verteld in drie woonwagens, die rondom de stadshal worden geplaatst, en aan de open haard.

De stadshal zelf wordt omgebouwd tot één groot salon. Enkele mobiele bars zorgen voor een straffe koffie, een heerlijke, warme chocolademelk of een lekker hapje.