Liefhebbers van Herman Brood komen zeker aan hun trekken in het boek “Rock-‘n-roll widow” van de hand van Rutger Vahl. In dit boek beschrijft de auteur het leven van de allergrootste rocker van Nederland op basis van vele gesprekken met Xandra ‘Brood’ Jansen die in 1985 met Herman in het huwelijksbootje stapte en hiermee een zeer apart leven tegemoet ging. Het is bewonderenswaardig op welke manier deze toen 29-jarige vrouw zich clusterde aan het icoon dat uiteindelijk ten onder ging aan alle middelen die hij mar kon krijgen in combinatie met een karrevracht aan alcohol. Niettemin blijkt dat zijn zelf gekozen dood op 11 juli 2001 alsnog zeer verrassend was voor haar en hun kinderen. De manier waarop Xandra hun leven en samenzijn uit de doeken doet heeft mij alleszins meegesleept in het verhaal en boeide van begin tot einde. Aangevuld met enkele unieke foto’s uit hun relatie is dit boek door de vlotte schrijfstijl en interessante herinneringen een boeiende kijk op het leven (?) van een koppel in een wereld die voor de meesten van ons ontoegankelijk is. Een wereld waarin ze samen hebben genoten èn afgezien maar waarin de behulpzame rol van Xandra Brood van groot belang mag worden genoemd.

“Xandra Brood – Rock-‘n-roll-widow” is een uitgave van Nijgh & Van Ditmar en kost € 19,99

Het tweede boek dat ik graag even toelicht kreeg de titel: “En wat heeft dat met mij te maken”. In zowat 300 pagina’s beschrijft Sacha Batthyany als afstammeling van één van de oudste adellijke families van Hongarije zijn familiegeschiedenis waarin een misdaad in 1945 hem zodanig aantrekt dat hij begint aan een zoektocht doorheen het verleden en het heden. Met zijn grootouders, ouders en zijn tante Margit dewelke een verhalende rol spelen en waarin de auteur heel wat méér komt te weten over de Joden in Oostenrijk en Hongarije en de impact die het verleden nog heeft bij de nog levende generatie. Een meeslepend boek dat heel wat lezers zal ontroeren maar tevens geladen is met een portie spanning dat ervoor zorgt dat alle ingrediënten aanwezig zijn om er een topper van te maken. Ondanks de ver-van-mijn-bed-periode was ik toch geïntrigeerd door de sfeer waarin Batthyany (Zwitser van geboorte) zijn familieverhaal ontdekt en de moed heeft dit op zijn manier neer te pennen. Of hoe een mens in confrontatie met de realiteit alsnog in staat is te ‘overleven’.

“En wat heeft dat met mij te maken” is een uitgave van Hollands Diep en kost € 22,50

Het laatste boek van deze week is een roman van Gie Bogaert: “Roosevelt”. En eerlijk gezegd een ferme meevaller ondanks het feit dat de schrijfstijl niet zomaar kan geklasseerd worden onder een bepaalde noemer. Wie of wat is Roosevelt ? Dat is het uitgangspunt waarmee de lezer geconfronteerd wordt en ik kan alvast verklappen dat de manier waarop Roosevelt alle acteurs uit het verhaal naar voren schuift op een zeer vernuftige wijze wordt aangepakt. Alles speelt zich af op en rond een centraal metropoolplein en beetje bij beetje geraakt de lezer verwant aan die figuren die eigenlijk bijna dagelijks op te merken zijn. Het verhaal kan zich evengoed in de eigen omgeving afspelen en dat maakt het zo levendig. Chapeau aan de auteur die op die manier raffiniteit verweeft met de alledaagsheid van het bestaan. En via literatuurwetenschappers weten we dat Gie zomaar eventjes 276 uur, 5 minuten en 24 seconden schreef en schrapte aan deze roman. En dat voor 206 pagina’s leesplezier!

“Roosevelt” is een uitgave van De Bezige Bij en kost € 18,90

John Terra timmerde het voorbije jaar aan een comeback om U tegen te zeggen. De zanger heeft z’n grote bewondering voor de Amerikaanse singer-songwriter Neil Diamond nooit onder stoelen of banken gestoken, hij droomde al geruime tijd om ooit aan de slag te kunnen gaan met het werk van Neil. De sterke refreinen, de eenvoudige begeleiding, het stevige koorwerk en de close-harmony samenzang is wat John vooral aanspreekt in zijn nummers.

Het oeuvre van Neil Diamond inspireerde trouwens al verschillende artiesten. Zo heeft o.a. Christoff de hit ‘Sweet Caroline’ aan de Amerikaanse singer-songwriter te danken.

In de zomer van 2015 lanceerde John de allereerste single uit z’n op dat moment te verschijnen nieuwe album ‘John Terra Zingt Neil Diamond’. ‘Neem Me Mee’ is een Nederlandstalige bewerking van Diamond’s ‘Desiree’; een hit uit 1977. “De tekst werd geschreven door Geert Vanloffelt van ‘De Geest’ en wijkt af van het originele ‘Désiree’maar het idee van de tekst sprak me meteen aan en de tekst ‘bekt’ goed, iets wat niet altijd zo vanzelfsprekend is in het Vlaams… Het is een stevige versie geworden, ik heb er echt m’n hart en ziel in gelegd”, aldus John.

De tweede single ‘Ik Moet Wel Geloven’ werd begin November vorig jaar gereleased, een frisse uptempo-song uit het rijke repertoire van John’s idool. “Ik ben uitermate tevreden over het resultaat en het geeft opnieuw een juiste indruk van de rest van het album: gebeitelde songs met Vlaamse vertalingen van Neil Diamond‘s grootste hits. Ik wilde de originele sfeer van de opnames zo goed mogelijk benaderen, daarom werd er opnieuw geopteerd voor live muzikanten om zo getrouw mogelijk de oorspronkelijke arrangementen te respecteren. Ik herleefde de sfeer van de gouden dagen in de studio met live muzikanten en hoewel ik helemaal niet wars ben van synthesizers en programmeerbare mogelijkheden voelde ik dit toch aan als een verademing tussen het elektronische en soms plastic geweld”, zegt de trotse zanger.

De derde single ‘Welkom Rosie’, een bewerking van Diamond’s ‘Cracklin’ Rosie’ verscheen pas begin deze maand en is het huwelijk van een catchy, dynamische melodie en arrangement met een tekst die uitnodigt om van het leven te genieten. “‘Cracklin’ Rosie’ was mijn eerste kennismaking met het repertoire van Neil Diamond", aldus John, "Sindsdien is mijn bewondering voor z’n liedjes nooit verdwenen – integendeel: mijn nieuwe full CD is daarvan een ultiem bewijs en zo zal een lang gekoesterde jongensdroom werkelijkheid worden”.

Het album ‘John Terra Zingt Neil Diamond’ waarnaar John een volledig jaar toewerkte verscheen op vrijdag 25 maart op het ‘Vlaamse Sterren’ label van CNR Records. Naast de 3 reeds verschenen singles bevat het nog 9 topsongs van formaat. De productie van het album was in handen van Marty Townsend (Blue Blot), alle stemmen werden opgenomen door Andres Algaba bij Motormusic en voor de opnames en mix werd beroep gedaan op Peter Bulkens bij Rockstar Recordings. Het geheel werd nadien netjes afgemastered door Steven Maes bij Motormusic. Alle nederlangstalige teksten zijn van de hand van Geert Vanloffelt (De Geest) en/of Susy Baels. Voor de albumfotografie stond niemand minder dan Koen Bauters achter de camera want ook daar is de gelijkenis met Neil Diamond nooit ver af.

"Het overstijgt mijn droom dat Vlaamse Sterren/CNR me de kans gaf om deze productie te kunnen verwezenlijken”, aldus John, “Ik ben enorm trots op het resultaat dat we hebben bereikt, ik had het niet mooier kunnen dromen.”

Het college van burgemeester en schepenen heeft met droefheid kennis genomen van het overlijden van de heer Paul Vlaeminck. Hij was zesenzeventig jaar oud. Paul Vlaeminck was gemeentesecretaris van Drongen tot aan de fusie van gemeenten op 1 januari 1977. In Drongen had hij zich ontwikkeld tot een daadkrachtig en gerespecteerd secretaris.

De Stad Gent en de Gentenaars herinneren zich Paul Vlaeminck echter vooral als de directeur van de Dienst Culturele Animatie en Feestelijkheden uit de jaren tachtig. De Dienst Culturele Animatie werd opgericht door het eerste college van het gefusioneerde Gent om stimulansen te geven aan het sociaal-cultureel leven in de deelgemeenten. Paul Vlaeminck maakte die opdracht volop waar. De door hem georganiseerde jaarlijkse cultuur- en spektakelbeurzen behoren tot het collectief geheugen van onze stad. Heel wat nu bekende Gentse artiesten kregen daar hun eerste podiumkansen. Maar uiteraard hebben velen ook prachtige herinneringen aan de militaire taptoe’s, de kunstmarkten en de vele tentoonstellingen die hij telkens op locatie organiseerde.

Weinigen weten dat het Paul was die Gent zijn belleman schonk in de persoon van de ook reeds overleden iconische Julien Pauwels. In de jaren tachtig werden ook de organisatie van de Gentse Feesten en de stadskermissen aan Paul Vlaeminck en zijn dienst toevertrouwd. En met succes. Onder zijn directeurschap groeiden de Gentse Feesten aanzienlijk. Hij introduceerde het Sint-Baafsplein als feestenplein voor een breed publiek. Paul Vlaeminck was een levenslustig man. Zo zullen we hem blijven herinneren. Oprecht bedankt Paul voor wat je voor Gent gedaan hebt.