Op het erg  productieve Waalse platenlabel Homerecords verscheen zonet “Inn of love”, de tweede CD (na "Macar" uit 2004) van de Gentse Melike Tarhan, zangeres “met een Turks migratieverleden”, zoals dat nu moet worden gezegd, om het stigmatiserende ‘allochtoon’ te laten vergeten. Méér dan beloftevol is het minste dat je van het schijfje kan zeggen.

Ze werkte daarvoor samen met componist/saxofonist John Snauwaert, die met zijn eigen band – los van haar – eerder al op Turkse traditionele volksmuziek geënte muziek speelde. De fusion is bijzonder gelukkig. Als Melike-kwartet (verder nog componist/gitarist Hendrick Braeckman en percussionist François Taillefer) spelen ze zowel Oriëntaalse traditionals als Sufi-liederen naast eigen composities die aanvleien tegen de Wereldmuzek en de hedendaagse, maar wel melodische jazz.

Melike zingt haar werk (en dat van onder andere ook de Turkse dichter Yunus Emre), niet in het Nederlands en dat vervloek je bij herhaald beluisteren, want je wil begrijpen wat ze je op notenbalken te zeggen heeft. Een Engelse vertaling van de woorden in het boekje bij de compact disc geeft slechts gedeeltelijk soelaas. Het hoofdthema blijkt de liefde te zijn van de etnische ballades met actuele Westerse invloeden. Heel eventjes een Flamenco-hintje… Liefde die zich aandient in weemoed, geluk, poëzie… tot en met de verscheurende pijn van het verlies.

Reeds in de eerste nummers van de plaat profileert het kwartet zich in zijn bewust gekozen muzikale optie: sterke zangprestatie naast intelligente arrangementen en meeslepende soli, zoals hun jazz-invloed hen verplicht. In “Bahçede Erik Dali/The Plum Tree/De Pruimelaar”, het openingsnummer laat mede-concipiënt John Snauwaert meteen horen waaraan je je als luisteraar zal kunnen verwachten. Snarenman Hendrick Braeckman moet wachten tot het tweede nummer “Dance with me” om duidelijk te maken welke lijnen hij zijn riffs zal uittekenen. Van “Together” af bekent ook drummer François Taillefer zijn kleur en wordt haar band een hecht, niet meer stuk te krijgen geheel. Melike zelf uit zich hier ook voor het eerst als lyrics-auteur, maar doet dat verder voor nog meer nieuwe nummers.

“Melike Inn of Love” is een grafisch mooi gepresenteerde CD geworden, die - als hij voldoende kansen op plugging krijgt - wel eens de verdiende doorbraak zou kunnen brengen voor de getalenteerde bent die hem produceerde.

Freek Neirynck - sienjaleur