De Bilzenrun is één van de grotere wedstrijden in onze provincie. Ondanks de regen die er met bakken uitviel voorbije zondag, was er toch veel belangstelling voor deze wedstrijd. Ik koos dit keer voor het "kortere werk". Het seizoen is nog lang en kwestie ook van de snelheid terug wat aan te scherpen.
Om 12u30 trokken 530 sportievelingen zich op gang voor één rondje door het centrum van Bilzen. Willy Peter nam dadelijk het commando in handen en gaf zijn koppositie niet meer af. Na het startschot wurmde ik me door het jonge geweld naar voren en zo kon ik na enkele honderden meters aansluiting vinden bij mijn trainingsmaat Marc Schoels. Met een groepje van een man of 4 nam ik het meeste werk voor mijn rekening. Halfweg wedstrijd probeerde ik nog eens door te trekken maar niemand gaf een krimp. De laatste kilometers kregen we de wind pal op kop zodat ons groepje samen bleef tot de laatste honderden meters. In een lange eindjump moest ik het onderspit delven voor mijn traininsmaat Marc Schoels en Damien Detrez. Ik eindigde als 7de (2de +35) in een tijd van 17'05" (afstand met Garmin : 4,9km). De conditie gaat stilaan terug de goede kant op. Hopelijk kunnen we dat de volgende weken doortrekken.
Het voorbije weekend stond de jaarlijkse kermisloop in eigen gemeente op het programma. De regen viel er al de ganse dag met bakken uit, maar toen we richting Varkensmarkt trokken kwam de zon zelfs even piepen. En jawel, het bleef de ganse avond droog Bij aankomst nog gekeken en gesupporterd voor de deelnmers van de 5km, waar Kris Jacobs weer een mooie prestatie neerzette. Hij won de wedstrijd voor Chris Wouters.
Om 19u45 werd de 10km op gang geschoten. Hetzelfde parcours als vorig jaar : dus 4 ronden door het centrum van Diepenbeek. Na het startschot bleven we met 7 man in mekaars buurt waaronder o.a. Jeroen Hendrikx, Chris Wouters, Peter Vossius ... Bij het ingaan van de tweede ronde moest ik lossen. Achter mij was er niet zodadelijk veel dreiging. Zo kwam ik weer alleen te zitten en veel punch had ik niet in de benen om het gat terug dicht te lopen. Tijdens de laatste ronde kreeg ik zelfs braakneigingen (te laat gegeten ?) Even gestopt en dan terug de motor op gang getrokken. De laatste 2km gingen dan weer veel beter. Aan de kiosk klokte ik af op 36'23" (afstand : 9,8km met Garmin). Weer geen supertijd Voorlopig zit er nog niet veel beterschap in. Geduld is een mooie deugd, of hoe zeggen ze dat. In de rangschikking werd ik 7de en 4de +35. Daarna richting kermis waar de frietjes weer smaakten
Jeroen Hendrikx triomfeerde met sprekend gemak de 10-km wedstrijd.
Het voorbije weekend had ik 2 wedstrijden op de planning staan. Vrijdagavond richting piste van Lanaken voor de "GP Marcel Caenen". Ik schreef me in voor het hoofnummer : het Limburgs kampioenschap 10.000m. De belangstelling was eerder pover. Misschien ook wel logisch met een overaanbod aan wedstrijden het voorbije weekend : Neerwinden, Munsterbilzen, St-Lambrechts-Herk, Maastricht, BK masters, Terkoest ... Na het startschot zette ik me in het gezelschap van mijn leeftijdsgenoot Leo Van Houten. Enkele kilometers kon ik het ideale tempo (3'30/km) voor een tijd van 35' volhouden. Daarna moest ik lossen en was ik de rest van de wedstrijd op mijn ééntje aangewezen. Ik verloor wat terrein (mede door de wind) en maakte de 25 ronden vol in een teleurstellende 36'47". Waar is de tijd dat ik nog onder die 36' kon duiken ? Bij de masters +40 was de zilveren medaille toch nog voor mij weggelegd.
Frank Bollen maakte er een leuke training van en werd bij de senioren Limburgs kampioen in 30'16".
Zondagnamiddag dan richting Herk voor de 6de wedstrijd van de Haspengouw Challenge. Veel bekende gezichten aan de start voor de zware 15km. Het parcours was lichtjes gewijzigd in vergelijking met vorig jaar. De eerste 3 à 4 kilometers liep ik in de buurt van mijn trainingsmaten Marc Schoels en Peter Vossius. Naarmate de westrijd vorderde moest ik meer en meer terrein prijsgeven. Het golvend parcours en de veldwegen speelden niet in mijn voordeel. Op de vlakkere stukken op de weg kon ik de schade nog wat beperken. Aan de finish zag ik de klok al doortikken voorbij het uur (15,54km volgens Garmin in 60'37") Er is nog veel werk aan de winkel om het niveau terug wat op te krikken. Hopelijk komen we zaterdag voor eigen volk al wat beter voor de dag.
Filip Detiège (+35) won de wedstrijd in 54'23. Het podium werd vervolledigd door nog 2 andere masters : Mark Jorissen (+45) en Pascal Van Marcke (+35)
Na het blessureleed van de voorbije weken gaat het terug de goede kant op. Vorige week vrijdag nog eens een wedstrijdje gelopen, kwestie van terug wat wedstrijdritme op te doen.
De Engstraatjogging heb ik enkele jaren geleden al eens gelopen. Je hebt er de keuze uit 4, 8, 12 of 16km. 1 mooie ronde was er uitgestippeld waavan een deel op straat en een deel in het bos werd gelopen. Ik koos voor 3 ronden. Na het startschot zat ik ergens in 7de positie van het ganse pak (3de van de 12km). Tijdens de tweede ronde moest ik een plaatsje prijsgeven. De warmte en het gebrek aan conditie speelden me toch parten. Het positieve is dat ik quasi geen last meer ondervind van mijn blessure. Voor de volledigheid de cijfers : 4de plaats op de 12km (46'57"). De voorbije week heb ik terug het trainingsvolume kunnen opdrijven. Hopelijk zijn we nu terug "vertrokken".
Na het blessureleed van de voorbije weken heb ik het noodgedwongen wat rustiger aan gedaan : enkele rustdagen ingelast, fietsen, en rustige duurlopen. Langzame duurlopen zijn zelfs beter dan helemaal niet lopen. Deze duurlopen zorgen voor een goede doorbloeding en een goed herstel van de blessure. De kinebehandeling (fricties) levert al een goed resultaat op maar we zijn er nog niet. De diagnose van de kine was eigenlijk : overbelasting van hamstrings, bilspier maar vooral van de adductor magnus.
Vandaag dan zonder veel verwachtingen richting Zonhoven getrokken voor de 5de manche van de Haspengouw Challenge. Mijn betrachting was om de wedstrijd aan een stevig tempo uit te lopen zonder veel hinder. Tijdens de opwarming voelde het toch al wat beter aan dan enkele weken geleden. De eerste 3km dan "meegegaan" met een groepje met o.a. trainingsmaat Peter Bellen en Steven Van Dingenen. Na 5km kwam ik door in 18'05". De rest van de wedstrijd heb ik aan een egaal tempo gelopen en niks geforceerd. Ik voelde dat ik nog wat wedstrijdtempo tekort kom en dat de blessure nog niet weg is. Kortom, ik heb de 12,2km afgelegd in 46'21" (9de +35). Vanaf volgende week hoop ik terug wat intervaltraining te doen en zo stilaan de trainingen terug op te drijven. Hopelijk ben ik dan weer snel op mijn oude vertrouwde niveau
De voorbije weken ging het vrij goed en de conditie ging terug in stijgende lijn. Donderdag had ik een redelijk zware heuveltraining afgewerkt (vrijdag : rustdag). Tijdens de training op zaterdag begon ik na zowat 30' serieus last te krijgen aan mijn hamstrings. Ik moest het tempo laten zakken en naarmate de training vorderde moest ik zelfs wandelen. Ik kreeg meer en meer last en heb er de brui aan moeten geven. Zondag nog een poging gedaan maar na 10' was het al over en out. Bij de minste tempoverhoging had ik serieus last. Maandag dan nog een rustdag ingebouwd en s'avonds al richting sportkinesist Rob Strigencz in Zonhoven. Voor hem was het meteen duidelijk : overbelasting en kleine miniscule scheurtjes in de hamstrings.
Op de dag van de arbeid, dan toch naar Tongeren getrokken voor de 23ste editie van de Tungri-Run. Tijdens de opwarming voelde ik al dadelijk dat het "noppes" ging worden. Ik was nog aan het twijfelen of ik al dan niet zou deelnemen. Onmiddellijk na het startschot besloot ik wijselijk het heel rustig aan te pakken om veel erger te voorkomen. Het gaf wel een heel raar gevoel om de wedstrijd vanop de "achterste rij" te beleven. Tijdens de tweede ronde kwam onze goede vriend Mark Nelissen van de Gemsjoggers bij mij. Hij was zo vriendelijk om mij gezelschap te houden. Merci Mark ! Ondertussen had ik alle toeschouwers gezien en heb ik de oudste stad van België langs een andere kant kunnen bewonderen. Soit, ik heb de wedstrijd volgemaakt in 51'49" . Eventuele bonuspunten kunnen misschien nog van pas komen voor het HC-klassement. De volgende dagen (hopelijk geen weken) ga/kan ik niet lopen maar proberen de conditie wat te onderhouden met fietsen (+ kinebehandeling en ijs leggen). Afwachten hoe het verder evolueert. Hopelijk zijn we dan snel terug te been.
Vandaag waren we al toe aan de 3de wedstrijd van de Haspengouw Challenge. Zoals de voorgaande jaren was "the place to be" het KLJ-lokaal in Overhespen-Linter. Het weer was heel wisselvallig en het was natuurlijk de vraag of het zou droog blijven tijdens de wedstrijd.
Met een kleine vertraging (klok ging niet dadelijk op 00.00.00) werden de deelnemers van de 6 en 12km samen op gang geschoten. Het wedstrijdverloop was gelijkaardig aan dat van vorige zondag in Borgloon (alhoewel). Ik zette me in het spoor van mijn twee trainingsmaten Marc Schoels en Peter Vossius. Vandaag ging dat in het begin van de wedstrijd voor mij wat moeilijker : liepen zij sneller of was ik in mindere doen ? De eerste 3km moest ik af en toe enkele meters prijs geven. Na zowat 3km kon ik me "fatsoenlijk" in het spoor zetten van mijn twee maten. Na 8km kwamen de donkere wolken heel dichtbij en wat later gingen de hemelsluizen open : regen, hagel, wind ... De verkavelingswegen werden 1 groot zwembad Mijn wedstrijdschoenen verzopen in de vloed van het regenwater. Mijn ogen moest ik afschermen voor de dikke hagelbollen. Ondertussen hadden Peter en Marc al wat meer afstand genomen van mij. Na 9 km kwam Guido Boghe ons nog even vergezellen, maar dat duurde niet lang. Hij ging er als een speer vandoor. De laatste 2 kilometer heb ik niet meer aangedrongen en de hagelkorrels hadden mijn benen al serieus onderkoeld. Na 12,2km "bolde" ik onder de aankomstboog door in 44'35". Tevreden met mijn wedstrijd en dat werd beloond met een 3de plek bij de masters +35 (10de alg.)
Hans Vanden Bempt was aan het feest met een mooie eerste plek in een tijd van 41'26".Pascal Van Marcke eindigde nipt tweede en was dan ook verdiend primus bij de +35'ers. Marc Gelders vervolledigde de top drie en werd daarmee 2de master +35.
De Loonse jogging was gisteren al aan haar 25ste editie toe en dat was meteen ook de tweede wedstrijd van het criterium van de Haspengouw Challenge. Het was frisjes daar tussen de boomgaarden met een redelijk strakke wind erbovenop.
Om 16u klonk het startschot voor de 10km met 4 ronden door het gloeiende Haspengouwse landschap. Na het startschot werden de posities vrij snel ingenomen en zat ik in een groepje met Peter Maris, Gert Neirinck en trainingsmaten Marc Schoels en Peter Vossius. Met dit groepje liepen we voor de achtste plaats. Peter Maris was de eerste die moest lossen. De volgende ronden werden met ons vieren afgemaald in een strak tempo. Tijdens ronde 3 kreeg ik even een moeilijk moment en moest ik enkele tientallen meters prijsgeven. Bij het ingaan van de laatste ronde vond ik mijn "tweede adem" terug. Op het gedeelte veldweg kon ik Gert Neirinck remonteren. Wat verder aan het stuk berg op en wind op kop kwam ik terug in het spoor van trainingsmakker Marc Schoels. De laatste 400m deed ik nog een poging om Marc van me af te schudden, maar tegen zijn gekende eindjump was niet veel in te brengen. Aan de meet zat ik hem toch nog op de hielen . Peter Vossius eindigde mooi 8ste en werd daarmee 4de senior (36'49"). Marc werd met zijn 9de plaats knap 2de master +45 (36'56"). Ikzelf werd 10de en 4de master +35. Met 36'57" op 10,24km was ik heel tevreden. De laatste ronde voelde ik dat de conditie in stijgende lijn gaat. Hopelijk kunnen we daar zaterdag in Linter een vervolg aan "breien" .
Riemstenaar Koen Neven won de wedstrijd voor 1ste master +35 Filip Detiège. Oost-Vlaming Marc Van der Hoeven bezette de 3de plek en werd daarmee 1ste master +45.
Ik was eigenlijk van plan om deze voormiddag mee te lopen tijdens de Peter Rusmanloop in Oirsbeek (Nl.) Twee jaar geleden liep ik er ook al eens de 5,5km. Nu zag ik de voorbije dagen dat hier vlakbij in Boxbergheide de eerste editie van de Paasrun werd georganiseerd. Bij aankomst niet echt veel belangstelling voor deze wedstrijd. Het weer was ook niet zo schitterend. De organisatie had nochthans veel moeite gedaan om er een leuke namiddag van te maken.
We kregen 4 ronden voorgeschoteld met telkens een redelijk lange helling (ong. 1km). Toch niet te onderschatten. Terwijl ik dacht dat het een vlakke wedstrijd was "rond de kerktoren". Na het startschot liep ik niet te snel van stapel en liet ik een 4-tal lopers wat begaan. Na ongeveer 500m nam Pascal Van Marcke het commando vooraan over en schoof ik stilaan op naar voren. Het verschil met Pascal was tijdens de eerste ronde niet zo groot maar er naar toe lopen ging net niet. Tijdens de wedstrijd liep hij alsmaar verder uit. Ik kon een achtervolgend groepje met traininsmaat Peter Bellen op redelijke afstand houden. Tijdens de laatste ronde kwamen ze echter nog goed opzetten. Toch kon ik mijn tweede plaats veilig stellen en daar was ik best tevreden mee. Met 34'42" op 10km (9,4km volgens Garmin) op dit parcours was geen slechte tijd. Achteraf werd er nog gezellig nagepraat in de sporthal en werden de prijzen overhandigd door Burgemeester Wim Dries.
Op zaterdag 31 maart heb ik de eerste keer deelgenomen aan een Blote Voetenloop ten voordele van Broederlijk Delen. Terwijl hier in Limburg Rik Ceulemans en zijn Punk Running-team geld inzamelde met zijn sponsorstocht langs de Limburgse gemeenten, liep ik mee in Oostduinkerke voor het goede doel. Als ik thuis was geweest, had ik zeker de laatste kilometers meegelopen van Diepenbeek naar Hasselt.
Zo'n Blote Voetenloop is toch wel eens "iets speciaals". Op de dijk van Oostduinkerke was het frisjes maar de muziekband zorgde voor de nodige sfeer. Zo'n 80 sportievelingen deden de looppantoffels uit (alhoewel niet iedereen ) voor 5km op het losse zand. Geen echte wedstrijd maar eigenlijk meer een recreatieve loop voor het goede doel. Na het startschot namen enkele jongere atleten het initiatief. Tot ongeveer kilometer twee bleef een atleet (met looppantoffels ) in mijn gezelschap. Daarna even het tempo opgetrokken en zo kon ik ontspannen richting finish lopen. Ik vond het wel plezant om zo eens met blote voeten door het losse zand te lopen. Achteraf werden de medailles uitgereikt door de peter van het hele gebeuren Fred Deburghgraeve.
Gisteren werd de 20ste editie van de Haspengouw Challenge op gang geschoten. Een jubileumeditie : mogen we dit jaar iets speciaals verwachten ? Sinds enkele jaren is de kluis in Bolderberg "the place to be" voor de eerste wedstrijd. Om 14u stonden een 250-tal atleten aan de start voor 1 grote ronde door de mooie bossen aan de Kluis. Niet de grote massa aan de start aangezien sommige atleten andere oorden opzochten : Lier, Venlo, Zandvoort ... Het parcours in Bolderberg is een prachtige bosloop maar het is niet mijn geliefkoosd parcours. Geef mij maar een vlakke stratenloop op "de beton".
Het startschot (wat eigenlijk geen startschot was ) werd gegeven en weg was de meute. De kopmannen van dienst Detiège, Vanden Bempt en Van Marcke namen het heft in handen en legden er dadelijk de pees op. Ik volgde wat verder in zowat 10de stelling. Tot ongeveer kilometer 2 kon ik in het spoor blijven van mijn trainingsmaat Peter Vossius en ACA-er Gert Neirinck. Tempo lag iets te hoog en weg waren ze . Halfweg wedstrijd kreeg ik het gezelschap van de mannen van TACT Boghe en Croes. +45-er Guido Boghe nam wat afstand maar moest richting Kluis even te voet verder. Blijkbaar was de drankbevoorrading letterlijk in het verkeerde keelgat terecht gekomen (vertelde hij achteraf in de kleedkamer). Bergaf richting finish kwam ik terug wat korter op mijn voorgangers en aan de finish zag ik de klok doortikken naar 44'12". Herman Daenen gaf me dadelijk aan dat ik als 14de finishte (5de master +35). Toch een 1' trager dan vorig jaar . Kwestie is om het niveau de volgende weken wat op te krikken. Spijtig genoeg ontbreekt de tijd momenteel om de kwantiteit van de trainingen te verhogen. We amuseren ons toch. Dat is het belangrijkste of nie
Nog even meegeven dat de 12km-wedstrijd werd gewonnen door een superieure Filip Detiège. Hans Vanden Bempt werd tweede (1ste senior) en Pascal Van Marcke trok de goede form van de winter door met een knappe derde plek (2de master +35)
Na het zware trainingsweekend van vorige week, ging het deze morgen richting Averbode voor de Flitsrun. Enkele jaren geleden liep ik er ook al eens de 8km. Het lekker lentezonnetje lokte veel sportievelingen richting de bossen van Averbode. Voor de 3 afstanden (4, 8 en 12km) waren maar liefst 600 deelnemers ingeschreven. Ik koos om te starten op de 8km. Samen met mijn trainingsmaat Peter Vossius liepen we 1 rondje los.
Om 10u30 werd het startschot gegeven voor de deelnemers van de 8 en 12km. Peter zette zich vooraan in de kopgroep en maakte dadelijk stevig tempo. Bij het indraaien van het bos zat ik achteraan van het groepje en was het kwestie van positie kiezen. Naast mekaar lopen was op deze strook moeilijk. Ik probeerde de kopgroep te volgen maar na enkele kilometers moest ik enkele meters lossen. Na een 3-tal kilometer werden enkele meters tientallen meters en zo kwam ik in het gezelschap van Bart Vrijsen (zat twee weken geleden in Kiewit ook in mijn gezelschap). Na ronde 1 (4km) passeerde ik de finish net onder de 14' (13'57"). In de tweede ronde zakte mijn tempo een beetje. Op het einde had ik de indruk dat mijn achtervolgers nog dichter kwamen. De zware trainingen begon ik te voelen. In het bos nog even doorbijten en de finish was in zicht. Ik klokte af in een tijd van 29'22". Goed voor een 8ste plaats en 2 master +35. Mijn trainingsmaat Peter Vossius werd knap derde (28'33"). Zijn vormpeil gaat iedere week in stijgende lijn.
De mildere temperaturen en enkele dagen verlof hebben ervoor gezorgd dat ik de afgelopen week toch iets meer heb kunnen trainen. Gisterenmiddag dan richting de sporthal van Kiewit voor de Midwinterjogging. Bij aankomst nog gesupporterd voor mijn trainingsmaat Peter Vossius die een heel sterke wedstrijd liep op de 5.3km en dat beloond zag met een knappe 2de plaats.
Om 14u30 klonk het startschot voor de 10km met zo'n 400 deelnemers aan de start. Veel bekenden aan de start maar toch ook wel heel wat niet-Limburgers aan de start. Ik zat na het startschot in 15de positie. Het parcours was op bepaalde plaatsen lichtjes aangepast waardoor we in het begin van de wedstrijd langs de vijvers in Bokrijk liepen. De rest van het parcours was zoals de voorgaande jaren. Na enkele kilometers wedstrijd viel de wedstrijd stilaan in haar plooi en zat ik in een groepje met vier man waaronder mijn trainingsmaat Peter Bellen en David Drion. We liepen een strak tempo en af en toe probeerde ik eens aan de boom te schudden maar niemand gaf een krimp. Op het einde aan het kasteel van de kinderboerderij nog een poging gedaan maar zonder resultaat. Dus de laatste 300m werd een lange sprint waardoor ik uiteindelijk 17de finishte (6de master). Ik was wel tevreden met mijn wedstrijd aangezien ik een redelijk goed gevoel had tijdens de wedstrijd. Nog enkele %-tjes verbeteren en we zitten terug onder die 36'. Volgens mijn Garmin was de afstand 9.9km (tijd : 36'15").
De Punk-runners Tim Stessens en Jeroen Hendrikx kleurden de wedstrijd en liepen samen als eerste over de aankomstmat in 32'36".
Deze morgen al redelijk vroeg naar Geleen getrokken hier net over de grens voor de befaamde Danikerbosloop. Voor mij was het de eerste keer dat ik deze wedstrijd liep. Het was weer berekoud en dus was een goede opwarming zeker aangewezen. De eerste en de laatste kilometers van het parcours even verkend en het was duidelijk dat het een hele zware wedstrijd ging worden. Het parcours lag er trouwens op veel plaatsen door het aangevroren ijs spiegelglad bij.
Om 10u30 vertrokken de deelnemers van de 5 en de 10 mijl samen. Ik ging deze keer voor de 5 mijl. Eerst was er een kleine aanloopronde en dan volgden 2 zware ronden door het Danikerbos. Na enkele honderden meters moesten we een brugje over en dan onmiddellijk rechtsaf. In die bocht smakte ik door een ijsplek serieus tegen de grond. Seingevers stonden al dadelijk bij me om me verder te helpen. Opstaan, pijn verbijten en doorlopen .... Mijn goesting was dan al verder beneden 0 gezakt (gelijk het weer ) : serieuze pijn aan mijn elleboog en rechterdij. Daarna volgden nog twee zware ronden, maar opgeven staat niet mijn woordenboek. De rest van de wedstrijd heb ik voorzichtig volgemaakt. Ik was blij dat ik de finish zag. Dan richting auto voor wat droge kleding. Toen ik mijn elleboog en mijn rechterbeen bekeek, ben ik teruggegaan om een EHBO-post op te zoeken. Serieuze schaafwonden maar gelukkig geen botten gebroken . Alles voelt momenteel redelijk stijf aan maar dat zal hopelijk snel verdwijnen. Vanaf morgen voorspellen ze eindelijk positieve temperaturen en dan zijn we hopelijk van die vrieskou verlost.
Sommige zijn misschien al eens komen piepen hier. Ik heb de voorbije week nog niet veel tijd gehad om hier nog een verslagje te posten van de wedstrijd van het voorbije weekend. Ik was eigenlijk van plan om zondag deel te nemen aan de Overmuntheloop in Urmond. Door de barre wintertoestanden is de wedstrijd verplaatst naar 19/05/2012. Dan in de namiddag richting Speelhof in St-Truiden getrokken voor de Limburgse kampioenschappen veldlopen. Het was bitterkoud (-5° ) en ik had me dan ook (met veel laagjes ) goed ingeduffeld. Het parcours lag er redelijk goed bij met op enkele plaatsten wat hobbelige stroken.
Om 15u30 werden de junioren en masters op gang geschoten door onze vriend Vandersteen. Ik zat ergens in een 10de positie in de buurt van mijn oude schoolkameraad Jean Tempels. Tweede helft van de wedstrijd moest ik toch wat prijsgeven en verloor ik wat terrein. Master +55 Jan Smeets kwam me nog voorbij. Chapeau man ! Op het einde kwam ik nog wat terug op mijn voorgangers maar veel heb ik niet meer aangedrongen. Ik eindigde als 12de master (7de in de sterk bezette categorie masters +40). Ik begin stilaan uit te kijken naar het zomerseizoen en ben die negatieve temperaturen stilaan beu aan het worden. Veel intervaltraining zat er de voorbije weken dan ook niet in. Zondag trekken we nog eens de grens over voor de Danikerbosloop in Geleen. Daarna is het uitkijken naar de Midwinterjogging in Kiewit.
Ronny Driesen was zoals verwacht de beste master in St-Truiden. Het koppel Soccol-Bollen werd knap Limburgs kampioen bij de senioren.
Het voorbije weekend nog eens doorgebracht "aant zeetje". De Nieuwjaarsrun die gepland was voor het eertste weekend van januari werd omwille van de slechte weersomstandigheden verplaatst naar zondag 22/01. De Nieuwjaarsduik die in principe op zaterdag zou doorgaan viel ook deze keer letterlijk in het water. De krachtige rukwinden vormden een te groot risico om een massa van 5000 mensen een duik te laten nemen in het koude Noordzeewater. De Nieuwjaarsrun op zondag ging wel degelijk door. Van de 700 ingeschreven atleten verschenen er een kleine 600 aan de start op de zeedijk van Oostende. Ik had op zaterdag de beentjes al eens "losgegooid" op het strand en wist toen al dat deze wedstrijd een heel zware dobber zou worden.
Om klokslag 10u30 ging het startschot af aan "de Drie Gapers". De massa werd dadelijk het strand op gestuurd richting Middelkerke. De gure, strakke wind sneed dadelijk door merg en been. Vanaf dan was het 7km lang tegen de wind in beuken en veel zand eten De eerste 3km was de kopgroep heel omvangrijk (30 à 40 atleten). Niemand durfde of wou het initiatief nemen, had ik de indruk. Aan het keerpunt (na 3km) voor de atleten van de 6km, begon de groep stilaan uit mekaar te vallen. Dan ging het de zeedijk op richting Middelkerke. Ik zat in een tweede groepje met een man of 6. 6 atleten hadden ondertussen het hazepad genomen. De krachtige wind en het opwaaiende zand waren bij momenten ondraaglijk. Ik probeerde mij regelmatig te "verstoppen" achter de rug van een andere atleet maar dat haalde niet veel uit. Aan het keerpunt (na 7.5km) ging het richting duinen en konden we even naar adem happen. De wind stond vanaf dan in ons voordeel maar in de duinen was het veel op en af wat het dan ook weer moeilijk maakte. De laatste 4km kon er alshetware normaal gelopen worden en ging de snelheid de hoogte in. De eerste wedstrijdhelft liepen we amper 5'/km en de laatste kilometers ging het richting 3'30"/km. Op de zeedijk richting finish kon ik er nog "eentje" bijhalen en zo finishte ik als 9de (2de +40) van 376 deelnemers. Mijn trouwe supporters dachten aan de finish dat het zandmanneke was gearriveerd De tijden zeggen genoeg over de zware wedstrijd. De winnaar liep de 15.4km in 1u1'37". Ikzelf kon net onder de 66' afklokken (1u5'57").
Na mijn mindere prestatie in Meeuwen, was ik er vandaag op gebrand om terug de puntjes op de i te zetten. Vorig jaar liep ik voor het eerst deze wedstrijd : mooi vlak parcours, goede organisatie, mooi deelnemersveld.
Om 11u werden de deelnemers van de halve en kwart marathon op gang geschoten. Op "de halve" ook enkele bekende Belgische gezichten : Chris Schepers en Marc Hiemeleers. Na het startschot gingen 4 sterke Nederlanders ervandoor met o.a. Patrick Delait en Roger Rousseau. Ik zat in het tweede groepje zo'n zeven man sterk waaronder ook Chris Schepers (winnaar van de 15km in As). Voorbij het bordje van de 2km begon het groepje stilaan uit mekaar te vallen. Ik was één van de eerste "slachtoffers". Dat tempo ging me iets te snel. Met tweeën konden we het tempo goed strak houden. Mijn Nederlandse maat bleef mooi in mijn tred lopen (17'32" na 5km). Hij gaf geen krimp. Aan het bordje van de 9km begon het tijd te worden om een eerste versnelling te plaatsen. Veel leverde deze speldenprik niet op. Een tweede versnelling was wel de goede en zo had ik een 20tal meter voorsprong (36'08" op 10km). Deze voorsprong kon ik behouden tot op de meet (38'37") . Mijn tijd was iets trager dan vorig jaar maar ik was daar toch tevreden mee. Ik werd 4de algemeen en in de categorie +40-50 werd ik winnaar. Daarna ging het terug richting Diepenbeek. Net op tijd thuis voor het verjaardagsfeestje van onze "jongste" spruit. Hieperdepiep : Britte wordt 10 jaar
Weer met enige vertraging bij deze nog een verslagje van mijn laatste wedstrijd van het afgelopen jaar. Na een drukke werkdag nog snel wat (te laat) gegeten en dan richting Meeuwen getrokken voor de jaarlijkse Kerstcorrida. Allé jaarlijks kunnen we niet meer zeggen aangezien vorig jaar de weersomstandigheden zo slecht waren waardoor de wedstrijd werd afgelast. Einde 2011 waren de weergoden ons beter gezind en konden alle wedstrijden onder massale belangstelling netjes doorgaan. Bij aankomst in Meeuwen nog even gekeken naar de speedrun met de elite aan de start. Kersvers Europees kampioen Bekele moest net de duimen leggen voor de snelle eindsprint van Dame Tasama. Iets voorbij de klok van 20u werd de massa op gang geschoten voor de 12km-run. Ik nestelde mij redelijk vooraan en was deze keer (te) snel uit "de startblokken". Er vormden zich een groepje met een man of zes waaronder Jean Tempels en mijn twee trainingsmaten Peter Vossius en Peter Bellen. Tot ronde 4 kon ik redelijk mee maar daarna moest ik lossen. Enkele meters werden al snel tientallen meters. Tijdens de voorlaatste van 6 ronden, moest ik zelfs noodgedwongen mijn tempo laten zakken anders lag mijn avondmaal ergens op straat. Ronde 5 was dan ook beduidend trager (36" trager dan de eerste !). Na 6 ronden liep ik de tent binnen in een tijd van 43'29" (11de plaats en 8ste +35). Met een betere voorbereiding had er misschien wel iets meer ingezeten. Mijn trainingsmaten Peter V. en B. liepen een dijk van een wedstrijd. Goe gedaan mannen !
Zo zit 2011 er weer op. Ik kan terugblikken op een regelmatig seizoen met toch een aantal mooie prestaties : 2de +35 in de eindstand Haspengouw Challenge, 10.000m in 35'36", 5000m in 17'11", 15863m op de uurloop, 3de +40 halve marathon Swartbroek (1u20'43"), 1ste +35 Delhaize-run St-Lambrechts-Herk, 1ste +35 Kermisloop Diepenbeek, 2de +40 Halloweenrun De Haan, 2de Kerstrun As ...
Tot slot wens ik iedereen nog een gezond, gelukkig, blessurevrij en sportief 2012 !!
De Kerstrun in As was vandaag al aan zijn 6de editie toe. Deze namiddag waren er toch wel wat meer deelnemers onder de kerktoren in As in vergelijking met de vorige editie. Logisch aangezien de weersomstandigheden deze keer beduidend beter waren dan de "sneeuwtoestanden" van vorig jaar. Veel van mijn loopvrienden waren enkele kilometers verder aan het werk. Ik Dilsen werd de volgende manche van het LCC afgewerkt. Dochterlief Laurien liep eerst haar kilometertje mee met de kids, kwestie wat ontspanning in te bouwen tijdens deze examenperiode.
De deelnemers van de 15km werden daarna als eerst op gang geschoten om 14u. Chris Schepers, Jo Schoonbroodt en ikzelf waren het snelst "uit de startblokken". Tijdens de eerste van 6 ronden probeerde ik Chris zolang mogelijk te volgen. Ik had al vrij snel door dat dit tempo mij iets te hoog was. Jo Schoonbroodt (Nederlands kampioen marathon +60 !) volgde iets verderop. Chapeau Jo: petje af voor deze meneer van net boven de 60 ! De volgende ronden werd het verschil met de koploper stelselmatig groter. Tweede deel van de wedstrijd had ik de indruk dat hij toch niet zoveel meer uitliep. De laatste ronde kon ik nog eens goed doortrekken. Een goed teken. De conditie is terug met enkele %'tjes gestegen. Aan de meet kon ik net niet afklokken onder de 55'. 56'03" op 14,99km (volgens Garmin). Tevreden met mijn prestatie aangezien het parcours in As toch niet echt vlak te noemen is. 6 keer licht bergop richting aankomst kruipt toch in de benen. Na de wedstrijd werd er nog gezellig nagepraat in de goed verwarmde feesttent. Bij deze nog even meegeven dat de organisatie ook dit jaar weer dik in orde was.
Voorlopig zit er nog niet veel beterschap in. Geduld is een mooie deugd, of hoe zeggen ze dat. In de rangschikking werd ik 7de en 4de +35. Daarna richting kermis waar de frietjes weer smaakten 
Bij de masters +40 was de zilveren medaille toch nog voor mij weggelegd. 
) : serieuze pijn aan mijn elleboog en rechterdij. Daarna volgden nog twee zware ronden, maar opgeven staat niet mijn woordenboek. De rest van de wedstrijd heb ik voorzichtig volgemaakt. Ik was blij dat ik de finish zag. Dan richting auto voor wat droge kleding. Toen ik mijn elleboog en mijn rechterbeen bekeek, ben ik teruggegaan om een EHBO-post op te zoeken. Serieuze schaafwonden maar gelukkig geen botten gebroken 
) en ik had me dan ook (met veel laagjes 
De tijden zeggen genoeg over de zware wedstrijd. De winnaar liep de 15.4km in 1u1'37". Ikzelf kon net onder de 66' afklokken (1u5'57").
