Deze voormiddag trokken we met een stevige delegatie Speelhofrunners richting Hannuit. Hannuit kan zowat als de eerste echte najaarswedstrijd van het seizoen beschouwd worden zeker met het weer van deze voormiddag. Traditiegetrouw stond er ook vandaag vrij veel volk aan de start (308). Hannuit biedt ook ieder jaar hetzelfde parcours aan, waardoor je makkelijk je conditie met de voorbije jaren kan vergelijken. Ik liet hier al verschillende tijden noteren van 45'50 als snelste in 2014 tot 53' als traagste in 2012. Mijn snelste verbeteren zou moeilijk worden, aangezien de conditie nog niet echt top is :) maar een aardige prestatie neerzetten moest toch mogelijk zijn !!
Dus probeerden we ons bij de start niet te ver achteraan in het peleton te posteren om alzo een trage start te vermijden. Dit leverde al meteen zijn vruchten af want lopers die anders pas na goed een kilometer wedstrijd in het vizier krijg, passeerde ik nu al bij het verlaten van de atletiekpiste na 350 meter. Hierna volgt nog een licht hellende strook, om vervolgens in dalende lijn te lopen tot ongeveer het 4 km punt. Tot hier gingen de kilometer-tijden dan ook allen onder de 4'30 zoals gehoopt. Maar vanaf hier begint eigenlijk de echte Jogging de Hannut. Eerst een strook onverhard, waar een stevige regenbui er al snel voor ging zorgen dat de paden er glibberig en modderig gingen bijliggen. Maar gelukkig wisten we deze hindernis te overwinnen zonder een valpartij. Maar het moeilijkste stuk van deze jogging situeerd zich tussen km-punt 6.5 en km punt 9. Om te beginnen de klim richting "Cimitière", waar een nieuwe regenbui en een pittige wind de moeilijkheidsgraad nog wat kwamen verhogen. Om dit moment passeerde Richard me, maar in de hierop volgende afdaling wist ik hem opnieuw bij te benen, en hij gaf aan er effe door te zitten. Na de korte afdaling draaiden we opnieuw rechtaf voor de laatste hindernis van de dag. Een vrij pittige klim van iets meer dan één kilometer lang. Eerst over mooie asfaltwegen, om dan de laatste 800 meter klimmen af te leggen over een vrij moeilijk beloopbaar stuk onverhard, waar op de koop toe de wind nog een vrij spel had. Ik kreeg het hier toch even moeilijk, maar op karakter wisten we toch ook deze helling te overleven aan een aanvaardbaar tempo. Eénmaal boven kwam ook Richard opnieuw aansluiten en zo liepen we samen de laatste kilometer in. Nog snel een laatste rondje op de mooie atletiekpiste afleggen en zo konden we samen de finish overschrijden na 46'40 ofwel 4'40/km voor de 10 km. Vrij tevreden met deze tijd, slechts een 50 tal seconden boven mijn besttijd hier. Met wat minder tegenstand van de wind had er vandaag misschien toch net iets meer ingezeten :) !! Gelukkig waren we net op tijd binnen, want even later gingen de hemelsluizen opnieuw open !
Volgende wedstrijd : zaterdag 10 september, Monumentenrun te Sint-Truiden (10 km). Voor meer informatie, www.monumentenrun.be .
Ongeveer half wedstrijd, net voor de eerste regenbui
Net als vorig jaar zou het weer puffen worden tijdens de Jogging te Fumal. Waar we dachten dat het na vorig jaar niet meer warmer kon (toen 28 graden), was het dit jaar bij de start 34 graden !! Eigenlijk nooit gedacht dat ik bij deze temperaturen de start van een wedstrijd zou nemen, maar we worden blijkbaar zotter met de jaren :)
Enfin samen met Stefan, Marie-Anne, David, Martine, Richard en Lutgarde en nog een 150-tal andere gekken trokken we tegen beter in rond 18u30 de straten van Fumal in dus.
Het parcours kende geen geheimen meer na vorig jaar ... een vrij pittig parcours, met een vrij lange helling van 2 km na 2 km wedstrijd, enkele moeilijk stroken onverhard, een gevaarlijke afdaling over slechte kasseien na 7 km, en nog enkele kortere hellingen rond km 7 en km 10. Een echt Hesbignon parcours dus !!
Vanaf de start onmiddellijk gezocht naar een tempo dat ik gedurende de ganse wedstrijd (op de langere helling na) ongeveer zou moeten kunnen volhouden, en zo kwam ik even na de start in het gezelschap van Stefan en David, maar op de langere helling moest in eerste instantie Stefan afhaken en even voor de top ook David. Dan maar alleen verder :) en even later kreeg ik het gezelschap van de winnaar bij de V4 (70+) ... haak je wagonnetje maar aan gaf de vriendelijke man aan (Willy Cuypers). Dit lukte me tot aan de afdaling over de kasseien, waarin hij duidelijk veel sterker was dan mezelf. Uiteindelijk zou ik aan de finish een 50-tal meter achterstand tellen op Willy, een knappe prestatie van deze kranige 70-er !! Ikzelf kon zonder echt diep te gaan naar het einde toe toch nog het tempo wat opdrijven en alzo vrij comfortabel deze mooie maar warme wedstrijd beëindigen in 1'00'50 voor 11.55 km ofwel 5'16/km gemiddeld.
Achteraf nog genoten van een gezellig terrasje ter plaatse terwijl het wachten was op enkele verdwaalde lopers alvorens de tombola en prijsuitreiking kon gestart worden. Gelukkig werd dit beloond met 4 flesjes leffe tripel :) voor mezelf en een fles 1.5 l Chimay tripel voor Stefan die we in de wacht sleepten bij de tombola
Volgende wedstrijd : vrijdag 2 september Estafetteloop te Alken, zondag 4 september, Hannuit (Hesbignon)
Al effe geleden dat ik nog eens iets op mijn blog kwam posten.
Maar we hebben de afgelopen weken niet stil gezeten en hierbij een overzichtje van wat U eventueel gemist zou hebben :)
Vrijdag 5 augustus trok ik samen met Estafettemaat Stefan richting Zoutleeuw voor de Estafetteloop aldaar. Het parcours was niet echt snel en op onze maat te noemen, waar we hebben er toch het beste van gemaakt en alzo toch de 14 km nipt weten te overschrijden (14.065 meter). Hiermee waren we beiden alvast tevreden.
De dag erop zaterdag 6 augustus trokken we naar Flémalle, waar een manche voor de Challenge Hesbignon op de kalender stond. Flémalle staat garant voor de kortste wedstrijd uit deze Challenge, net geen 9 km lang en 3 rondjes dienen er afgelegd te worden. Maar het is zeker niet de makkelijkste uit deze mooie challenge, want gedurende elke ronde dienen toch de nodige hoogtemeters overwonnen te worden. En ook de Estafetteloop van de dag ervoor zat nog vrij stevig in de benen. Desalniettemin toch nog een mooi resultaat kunnen neerzetten met een gemiddelde van 4'59/km over de 8.6 pittige kilometers !!
Het verlengde weekend erop (15 augustus) stonden er weer 2 opéénvolgende wedstrijden op de kalender. Op zondagavond 14 augustus trokken we opnieuw naar Wallonië, ditmaal vlak over de taalgrens naar Waremme, voor een nieuwe wedstrijd in de challenge Hesbignon. Waremme is ongeveer de vlakste wedstrijd uit deze Challenge en telt 10 km. Een goeie tijd zou hier zeker tot de mogelijkheden moeten behoren. Doel was dan ook op mijn tijd van vorig jaar 45'40 proberen te evenaren. Gedurende lange tijd zat ik mooi op schema, maar steken in de zij, gedurende de laatste 3 kilometers gooiden roet in het eten. Uiteindelijk werden de 10 km's afgelegd in 46'12 of 4'37/km gemiddeld.
De dag erna, maandag 15 augustus, trokken we naar Kozen voor een wedstrijd in de Haspengouw Challenge. Hier dienen ieder jaar 5 rondjes afgelegd te worden van +- 2.4 km. Geen al te makkelijke rondjes welteverstaan, want ook Kozen telt zijn bult op de plaatselijke wijk. En de organisatie had besloten om dit jaar de rondjes eens in tegenovergestelde richting te lopen. Of dit makkelijker of moeilijker was voor de lopers daar ben ik nog altijd niet uit :) Het oorspronkelijke doel om Peter hier te hazen, ging al snel naar de prullenmand ... dan nog maar enkele kilometers Maja gehaasd, om uiteindelijk de laatste 5 kilometer aan eigen tempo af te handelen. En zo liepen we na 11.7 km binnen in 55'05 of 4'43/km gemiddeld. Zeker niet mis voor een 2e opéénvolgende wedstrijd op amper 24 uur tijd.
Later deze week op woensdag 17 augustus liep ik dan mijn langste duurloop ooit tot nu toe. Samen met Roland, Romain en Richard, liepen we vanuit Sint-Truiden tot aan de basiliek van Scherpenheuvel, goed voor 31 km in 2u50 (5.31/km gemiddeld). De vermoeidheid bij aankomst in Scherpenheuvel viel nog goed mee, maar uiteindelijk toch een 4-tal dagen nodig gehad om hiervan volledig te recupereren natuurlijk.
Maar net op deze 4e dag stond de wekelijkse wedstrijd gepland, namelijk de Stratenloop te Gotem op zondag 21 augustus tellende voor de Haspengouw Challenge. Ik loop hier al verschillende jaren mee, dus het parcours kent hier geen geheimen. Eén aanlooprondje en vervolgens 3 rondjes van +- 3 km dienen er afgehaspeld te worden. Eén vervelende hellend stuk dient dus 3x overwonnen te worden en dit jaar stond de wind hier stevig in het nadeel wat de klim er niet makkelijker op maakte. Mijn tijd van vorig jaar evenaren was onmogelijk, gezien de zware benen, en zeker bij deze weersomstandigheden, zou dit zeker niet lukken. De 1e ronde ging zeer moeizaam, maar naarmate de kilometers vorderden gingen de benen gelukkig steeds beter en beter aanvoelen (of zat de traditionele stevige plensbui hier voor iets tussen ??). Ik wist dan ook gedurende de laatste ronde nog enkele lopers in te halen, om alzo toch nog met een goed gevoel de finish te overschrijden in 47'40 voor 9.85 km (4'50/km gemiddeld). En zo sloten we een stevige week dus af met een degelijke prestatie !!
Volgende westrijd : zaterdag 27 augustus, La Fumaloise te Fumal, Challenge Hesbignon
Met de Bosloop te Gerhagen, Tessenderlo, stond gisteren één de mooiere en leukste wedstrijd van het jaar op het programma.
De Bosloop maakt geen deel uit van één of ander criterium, dus hoeft er niks qua prestatie, maar éénmaal die nummer op je trui, proberen we natuurlijk toch altijd het beste van onszelf te geven. Het parcours, met 95 % onverharde wegen en bijna constant in bosgebied zorgt ervoor dat het hierdoor één van de mooiste wedstrijd van het jaar is.
Voor mezelf was het de 4e opeenvolgende keer dat ik richting Tessenderlo trok. Ook Stefan, Marie-Anne en Richard reisden mee naar daar. Ter plaatse troffen we ook nog Martine en David, aan die respectievelijk voor de kortste en middellange afstand gingen. Wij gingen natuurlijk allen voor de 13.7 km, kwestie van maximaal van de mooie omgeving te kunnen genieten :)
Terwijl we richting start wandelden trof ik ook nog een collega en vriend van bij Defensie aan, Luc Testelmans. Luc is ook jaarlijks van de partij hier, en eindigt meestal enkele minuten voor me. Toch stelde ik me ditmaal als doel om zo lang mogelijk mee te gaan in zijn tred en alzo mijn persoonlijke besttijd van 1u07'30 te verbeteren. Ook Richard nestelde zich in onze omgeving van zodra het startschot werd gegeven. Iets minder volk dan de vorige jaren had ik de indruk trouwens. Tijdens de eerste kilometer was het nog effe zoeken naar een plaatsje in het peleton, maar gaandeweg kregen we vrije baan. De wegen lagen er dit jaar trouwens zeer zanderig bij in het bos, de droogte had zijn werk gedaan. Het werd dus bij momenten stevig ploeteren door het losse zand, en zoveel mogelijk zoeken naar de wat hardere paden aan de buitenkant. Luc en Richard zorgden voor een stevig tempo en ik probeerde hun tred te volgen. Bij momenten had ik de indruk dat Luc de indruk gaf van sneller te kunnen en Richard die kon zeker sneller wat later trouwens zou blijken. De eerste hellende meters werden goed verwerkt en ook de 2e beklimming aan de bevoorrading ging beter dan de voorbije jaren. Hier koos Richard trouwens om wat te versnellen en hij zou een goeie halve minuut voor ons eindigen. Luc en ik hielden ons iets na halverwege wat schuil in een groepje van een man of 6 waar een aanvaardbaar tempo werd gelopen. Maar na de 2e bevoorrading besloot ik toch om nog te versnellen en het groepje te verlaten. Maar de laatste kilometers leken maar te blijven duren. De wegen werden als maar meer zanderig en de kilometers leken langer te gaan duren. Vals plat werd bergop enzoverder, je begrijpt het wel, het beste was er vanaf en vanaf km 11.5 werd het zwoegen tot aan de meet :) maar niet alleen voor mezelf ook Luc kreeg het blijkbaar moeilijk en eindigde uiteindelijk een + 10 tal secondjes na me. In één van de laatste kilometers troffen we Jo Defrere nog aan, en hij zorgde voor enkele mooie foto's van alle aanwezige lopers, merci Jo. Op het einde was ik blij dat ik uiteindelijk de asfaltzone terug mocht betreden, waardoor ik wist dat de finish niet meer zo ver was. En even later werd de finish lijn overschreden in 1u06'01 voor 13.7 km of 4'48/km gemiddeld. Zeer tevreden met dit resultaat, zeker na een periode van 5 weken zonder wedstrijd en toch nog enkele vakantie kilo's te veel.
We weten nu dus terug hoe het staat met de conditie, en ook dat er nog werk aan de winkel is, willen we in september terug vlakkere wedstrijden aan 4'30/km of sneller lopen.
Volgende wedstrijd : vrijdag 5 augustus, Estafetteloop te Zoutleeuw en zaterdag 6 augustus, Corrida Flémalle, Hesbignon
Afgelopen zaterdag trokken we met de Speelhofrunners naar Wanzoul, waar de jaarlijkse kermisloop doorging. Een mooie maar vrij zware wedstrijd. Afgelopen jaren waren we hier niet meer van de partij, daar we toen steeds kozen voor de wedstrijd te Heers die steeds gelijktijdig viel. Maar dit jaar werd de wedstrijd te Heers niet meer georganiseerd en trokken we dus naar Wanzoul.
De wedstrijd is eigenlijk ingedeeld in 3 lusjes. Een eerste lus, goed voor 1.1 km, een showronde voor de supporters zal ik het noemen, maar hierdoor mochten we wel 2x door het mooie park van het plaatselijke kasteel lopen.
Tijdens de 2e lus moest er gewerkt worden na enige tijd. Eerst was het stevig dalen om vervolgens een modderstrook van iets meer dan 2 km (helft dalend, helf klimmend) te trotseren. De modder en bijhorende plassen waren bij momenten vrij diep, waardoor we soms tot bijna aan de knieën door het water moesten, maar niet getreurd, na vorige week waren we wel wat gewend. Op het einde van lus 2, moest er opnieuw stevig geklommen worden richting finish, waar we een 3e maal (start inclusief) de supporters en fotografen mochten begroeten. Hiervoor hadden we onderwege wel een meer dan stevige regenbui moeten trotseren, maar dit leverde wel een schitterend uitzicht op, op de prachtige regenboog boven Wanzoul en omstreken.
De 3e en laatste lus, +- 4.5 km lang had ook nog wel wat pittige strookjes voor de lopers voorzien. Enkele stevige, gelukkig korte hellingen, een drassige grasstrook en een nijdige onverharde klim. Vervolgens een afdaling over een smal bospaadje waardoor je door de invallende zon zo goed als niets kon zien. Toen we terug de lichtstrook indoken, wachtte ons de stevige en laatste klim om vervolgens de 2e maal het kasteelpark in te duiken en nog een laatste maal de supporters te begroeten :)
De wedstrijd zelf dan werd bij het begin een strijd tussen Willy Cortleven, Stefan en mezelf. In eerste instantie ging Stefan er vandoor tijdens de 1e steilere afdaling, maar op het einde van de modderstrook na 4 km kon ik hem terug inrekenen, toen hij even op wandeltempo moest overschakelen. Willy had ik toen al even niet meer gezien of gehoord :) maar even later tijdens de klim op km 5 richting finish snelde hij me met zijn korte beentjes voorbij. Dit tempo was voor mij net te snel en hij nam hier een 50-tal meter voorsprong. Ik zou nog enkele malen terugkomen tot op een 15-tal meter van Willy (o.a. op de drassige grasstrook kwam ik heel dicht) maar Willy had duidelijk beter ingedeeld als ik en tijdens de laatste kilometers deelde hij een tik uit die kon tellen, want hij overschreed de finish met bijna één minuut voorsprong op mezelf. Met diezelfde voorsprong behaalde ik trouwens de finish op estafette-maat Apo.
Aangezien onze fluo truitjes blijkbaar een positief effect hebben op Willy, zullen we toekomstgericht misschien best eens een minder opvallend kleurtje moeten kiezen voor de Speelhofrunners :)
Cijfermatig : 10.44 km in 50'40 ofwel 4.52'/km gemiddeld
Volgende wedstrijd : ..................... nog een groot vraagteken :)
Estafetteloop Landen (vrijdag) - Jogging Run Essence Hermalle sous Huy (zondag)
Afgelopen weekend was het nog eens druk weekend voor de loopkalender. Op vrijdagavond stond de Estafetteloop te Landen op het programma en deze voormiddag de "Jogging" RunEssence te Hermalle sous Huy.
Hierbij een kort overzicht van beide wedstrijden.
Vrijdag 17 juni - Estafetteloop te Landen (EstafetteChallenge)
Afgelopen vrijdag was Landen place to be voor de Estafettelopers onder ons. Net zoals bij de voorgaande wedstrijden van 2016 was ook deze wedstrijd zo goed als uitverkocht en stonden er dus net geen 100 koppels aan de start. De parcoursbouwers hadden voor een kleine wijziging gezorgd tegenover vorig jaar, maar echt sneller of minder zwaar werd het parcours er niet op. Niet getreurd, want de km-tocht van Landen zorgt voor de nodige afwisseling. Een snellere strook op de piste, een helling op het asfalt en op het gras, een snelle dalende strook over gras en asfalt om vervolgens langs de petanque banen over de kiezel te rennen op een licht hellende strook. Daarna een scherpe korte bocht om opnieuw op de piste te belanden voor de laatste 175 meters vol te maken. Doel van Stefan en mezelf was om 14500 meter te halen ... misschien wat ambitieus maar dat moet dan ook. Ik nam de eerste ronde voor mijn rekening na een stevig startschot trouwens :) ... en al snel bleek dat 14.5 km een stevige opdracht zou worden. Eerste ronde in 4'10. Stefan nam de stok over en ook hij klokte een tijd rond de 4'10. De meeste rondjes konden we trouwens aan dit tempo volmaken maar op het einde kenden we toch een licht verval, wat ervoor zorgden dat we eindigden op 14.250 meter op één uur (4'13/km gemiddeld) .... doel net niet behaald maar toch tevreden na analyse van de resultaten van de tegenstanders. Deze prestatie was trouwens goed voor een 3e plaats in onze categorie. Ook onze dames eindigden op een derde plaats in hun categorie en zo schuiven we met beide teams wat op in de algemene uitslag, maar een podiumplaats halen in de eindrangschikking zal dit jaar een helse opdracht worden.
Zondag 19 juni - Jogging Run Essence te Hermalle sous Huy (Cours la Province)
Deze ochtend trok ik dan samen met Stefan, Marie-Anne en Richard richting Hermalle sous Huy. Hier stond een pittige wedstrijd uit de Cours de la Province op de agenda. We werden afgelopen week meermaals verwittigd dat het parcours (90 % onverhard) er heel slecht bijlag en dat je je moest voorzien van trail schoenen. En zo trokken we dus met de trail schoenen richting Hermalle. En ze hadden niet gelogen :) nog nooit heb ik zoveel modder en plassen meegemaakt in een wedstrijd als vandaag. Na 1.5 km moesten we tijdens een afdaling al gebruik maken van koorden om niet in de beek te belanden en even later waren opnieuw koorden nodig om boven te raken tijdens een helling tot 20 % in het bos. Voor de rest een schitterend parcours waar het constant ploeteren was door de modder of door de diepe plassen. Bij momenten moest er tot bijna aan de knieën door de plassen geploeterd worden. Maar ach ja geef kinderen wat modder en plassen en ze zijn tevreden hé :) Richard genoot er zo van dat hij tot twee maal toe een duik nam in de modder. Tijdens de wedstrijd trouwens bijna constant met Willy Cortleven gelopen. De immer vriendelijke Tongenaar liep steeds in mijn buurt al moest ik regelmatig eens diep gaan om in zijn zog te kunnen blijven. Op het einde bleek ik een net iets betere modderduivel te zijn dan Willy en wist ik een handvol seconden voor hem de eindstreep te overschrijden. Eindtijd van 1u19 voor 14.4 km (5'30/km) niet slecht op dit parcours al zeg ik het zelf !!
Volgende wedstrijd : Zaterdag 25 juni, Wanzoul, Hesbignon 10.4 km
Afgelopen zondag trokken we richting Fallais. Hier stond de 8e manche van de Challenge Hesbignon op het programma. Het parcours van Fallais is één van de zwaardere uit deze Challenge. Het is veruit de langste wedstrijd, met vrij veel hoogtemeters en ook nog eens aardig wat onverharde meters die dienen verwerkt te worden. Neem daar nog de overvloedige regenval bij van de laatste weken, tja dan hadden we eigenlijk moeten weten dat we de "trail" schoenen hadden moeten aantrekken in plaats van de gewone Brooks :) Onze delegatie van de Speelhofrunners was weer vrij uitgebreid net zoals de overige Vlaamse lopers die steeds de weg weten te vinden naar het mooie Waalse landschap.
Ik had hier reeds enkele malen gelopen en mijn geheugen was nog net iets beter dan dat van Willy Cortleven, die zich niet al te veel meer herinnerde van zijn vorige passages hier. Ik friste zijn geheugen dan maar even op vlak voor de start, terwijl we genoten van het mooie uitzicht op het nabij gelegen kasteel. Ook Kempenaar Luc Lenaerts luisterde aandachtig naar de parcoursbeschrijving. En zo waren we even later klaar voor te starten met om en bij de 300 lopers die deze tocht zouden trotseren.
De eerste kilometers zijn trouwens de makkelijkste van het parcours. 3 km zo goed als vlak over de plaatselijke ravel. Ik haakte mijn wagonnetje aan bij Jules, maar hij gaf al snel aan dat het voor hem net iets te snel ging. Even voor me zag ik Willy lopen maar hij was al snel in strijd met Kris Govaerts en beiden liepen steeds verder van me weg. Hoe hun avontuur of duel afliep, daarvoor verwijs ik U graag naar Willy's verslag op zijn website (www.groetum.be). De eerste 3 km's gingen dus vlot voorbij aan +- 4'35/km. Maar even na het bordje van kilometer 3 was de pret uit en werden we een eerste maal over een onverharde strook gestuurd. Een droge passage en goed beloopbaar, maar toch al voldoende om het tempo wat af te remmen !! En even later volgde de eerste stevige klim, 600 meter lang met stijgingspercentages tot 14 %. De trapfrequentie werd verlaagd en Richard stoomde langs me door. Wel wist ik hier Yves Hanquet bij te halen, een Waalse concurrent uit mijn categorie. Maar in de hieropvolgende lange afdaling, stormde deze laatste me al snel terug voorbij. Dalen zal nooit mijn specialiteit worden, maar zelfs Richard, nochtans een top daler, bleef hier in mijn spoor. Het lag er dan ook zeer gevaarlijk bij. Modder, diepe plassen, uitstekende stenen en wortels, het was zoeken naar het best beloopbare strookje en meestal was dit rechtdoor de diepe plassen, maar het tempo optrekken was in deze afdaling niet mogelijk. Eénmaal beneden rond kilometer 6.5 was ik zelfs blij dat we opnieuw mochten klimmen. Een kort pittig stuk tussenin, dat ik me niet meer kon herinneren uit mijn vorige passages. Maar nadat we even later over enkele smalle brugjes moesten lopen over de beekjes flakkerde mijn geheugen terug op en wist ik dat de 2e zware en langere klim eraan kwam, ditmaal in het bos. Toch geprobeerd om wat te genieten van het plaatselijke landschap en niet tot wandelen overgaan was de opdracht .... en dat lukte me ook. Ik passeerde hier opnieuw Yves die wel aan het wandelen ging en zou hem ditmaal voor blijven tot aan de finish. Na 9 km zaten de klimmeters (net geen 200) erop en hoopte ik het tempo opnieuw te kunnen optrekken. Maar de volgende onverharde strook, lag er opnieuw modderig en nat bij, zodat het opnieuw opletten was om niet uit te glijden. Ik wist hier wel nog enkele lopers bij te halen en sloot aan bij het groepje van Camille Motte. Maar net bij het aansluiten wachtte de steile afdaling over de kasseien, gevolgd door een moeilijke onverharde passage en de vogels waren opnieuw vliegen. Ik besloot nu geen risico's meer te nemen (wou zeker niet in de netels belanden) en probeerde aan een aanvaardbaar tempo de eindmeet te halen. Zo wist ik na 1u09'50 voor 13.55 km over de eindstreep te lopen onder het goedkeurend oog van o.a. Jos Biets.
Volgende wedstrijden : vrijdag 17 Juni, Estafetteloop te Landen en zondag 19 juni, Le Jogging RunEssence te Hermalle s Huy
Afgelopen zondag trokken we naar Wellen, waar de 4e editie van de Bokkerijdersrun plaats zou vinden. We waren vandaag met een kleinere delegatie van de Speelhofrunners aanwezig dan normaal. Stefan & Marie-Anne waren op vakantie te Ierland en Richard liep de Breweries Marathon in en rond Breendonk. Wel van de partij : David, Martine & Vanessa op de 5 km en Peter en ik op de 10 km.
Normaal was het de bedoeling dat ik Peter vandaag zou hazen naar een tijd onder de 4'45/km gemiddeld op de 10 km, maar het veel te warme weer, 29 graden, zorgde ervoor dat dit onbegonnen werk was. Ieder zijn eigen tempo was vandaag de beste oplossing.
Bij de korte wedstrijd bleek al meteen hoe warm het wel was. Weinige lopers kwamen echt fris over de finish lijn. Martine eindigde als 1e masters bij de dames trouwens. Mijn vrouw Vanessa, trotseerde de warmte, niet echt haar ding, en liep de 5 km uit in ongeveer dezelfde tijd als vorig jaar en hield toch nog meer dan 25 deelnemers achter haar, samen met de kids waren we dus fier op haar !!
Even later was het dan de beurt aan de lopers van de 10 km. De motor niet opblazen zou belangrijk worden bij deze temperaturen. Het parcours in Wellen kent geen geheimen niet meer voor de meeste lopers. Het rondje van 5 km dient 2x gelopen te worden. Het rondje voorziet alles : een vlakke aanloop van +- 1.5 km, dan klimmen tot 2.5 km, vervolgens een onverharde strook tot aan het bordje van de 3 km om van hieruit in dalende lijn richting finish te lopen.
Ik vertrok desondanks veel te snel (4.22 en 4.25) de eerste kilometers en moest dit al snel bekopen tijdens de 1e klim. Zelfs bij de dalende stroken op het einde van de 1e ronde kreeg ik het heel moeilijk en moest ik heel wat lopers laten passeren. De warmte had me hier echt goed te pakken, niet moeilijk want er is dan ook nergens mogelijkheid om ook maar even in de schaduw te lopen. Bij de passage aan de finish kon ik gelukkig enkele bekertjes water over me heen kieperen en dit gaf me toch terug even een koeler momentje. Maar even later diende de klim zich voor de 2e maal aan en ging de lichaamstemperatuur weer omhoog. Tempo dus weer laten zakken was de enige oplossing om niet in moeilijkheden te raken. Gelukkig waren er in de laatste kilometers enkele buurtbewoners zo slim, om zich buiten te plaatsen met hun tuinslang of met sponsen langs de weg, waarvoor mijn dank !! Zo konden we tijdens de laatste kilometers het tempo terug richting 4'30 opkrikken en nog enkele lopers inhalen. Zo overschreed ik uiteindelijk de finish toch nog met een goed gevoel na 46'40 voor 9.85 km, of 4'44/km gemiddeld. Zeer tevreden met deze prestatie in deze omstandigheden. Ik wist eigenlijk niet dat ik tot dit in staat was bij om en bij de 30 graden.
Over de Bokkerijdersrun trouwens niks dan lof (zowel voor, tijdens als na de wedstrijd) !! Moesten alle Haspengouw wedstrijden op deze manier georganiseerd worden, zouden we meer kiezen om een wedstrijd op Vlaamse bodem te lopen als de wedstrijden gelijktijdig zijn in Haspengouw Challenge en Hesbignon.
Volgend weekend wordt de keuze weeral niet makkelijk met een wedstrijd in de VictorsCup als de mooie maar zware wedstrijd te Fallais. Fallais lopen we al zeker, Tongeren naar alle waarschijnlijkheid ook :)
Woensdag stond de Estafette wedstrijd van Psylos op de kalender te Tienen. Normaal ging deze wedstrijd altijd door te Bierbeek maar om organisatorische redenen moest er uitgeweken worden naar het Houtemveld te Tienen. Organisator Roland vond er echter een mooie exacte omloop van 1 km. De omloop was wel volledig onverhard welisweer op zeer goed beloopbaar gras, wat menig loper niet zo enthousiast maakte tijdens de opwarmingsronde. Nochtans was er buiten de ondergrond gezorgd voor de nodige afwisseling, een stukje vals plat, een stevige korte afdaling en een korte nijdige klim om het stukje bos te verlaten. Ik stond zoals traditioneel in de Estafette wedstrijden samen met Stefan aan de start. Na de verkenningsronde zouden we tevreden zijn met 14 km was de teneur. Maar we zouden wel zien, een uur het beste van onszelf geven was de boodschap zodat we ons eigen alvast niks te verwijten hadden na afloop.
De start was ditmaal voor mij voorzien, en ondanks een vrij snelle eerste ronde, 4 minuten exact, bengelde ik in het laatste deel van de 95 duo's. Ook Stefan's eerste rondje ging rond de 4' en zo schoven we toch al enkele plaatsjes naar voren. Gaandeweg bleven we nu rondjes draaien tussen de 4'05 en de 4'10, al was Stefan vandaag duidelijk de betere van ons duo, er kwam geen echte terugval zoals we nog als een durven te ondergaan. Dit leidde ertoe dat we ploeg na ploeg wisten bij te halen om uiteindelijk om een 47e plaats te eindigen op 95 teams, en met een totale afstand van 14.600 meter in exact één uur. Dik tevreden hiermee natuurlijk, al hadden we misschien wel het gelegenheidsduo Roland & Domenico willen bijhouden :) maar hiervoor kwamen we een 60-tal meter tekort. Ook onze dames zetten hun beste beentjes voor en wisten ook ditmaal de 10 km grens te overschrijden, 10.4 km.
Achteraf nog genoten van een lekker biertje tijdens de prijsuitreiking en tombola. Martine mocht naar huis met de prijs van 1e gemengd in haar categorie samen met Jo Haenen en Richard pronkte met de hoofdprijs, enkele meters bierflesjes, die gereserveerd werden voor de BBQ van de Speelhofrunners !!
uitslagen en tussenstanden : www.estafettechallenge.wordpress.com
Dit weekend dan eens beslist om geen wedstrijd te lopen. Nog effe getwijfeld om afgelopen vrijdag af te zakken naar de Jogging d'Olne (Cours la Province), maar de benen waren nog niet voldoende gerecupereerd van de estafettewedstrijd op woensdag. Vandaag stond er dan alleen de Banneux-run op de kalender, maar de Haspengouw Challenge draagt nu niet meteen mijn voorkeur weg en ook het parcours ter plaatse en de organisatie zeggen me eigenlijk niet zoveel dus was de beslissing vrij makkelijk.
In de plaats hiervan trok ik dan maar met Roland Vandenborne op pad voor een langere duurloop, doorheen onze mooie streek. We maakten er een gezapige training van al ging de snelheid naarmate de kilometers vorderden toch wat in stijgende lijn. Onderwege nog gezellige nagepraat over de Estafettechallenge en zo gingen de kilometers vlot voorbij. We leerden weeral enkele mooie binnenwegen kennen op een boogscheut van Kerkom en zo bereikten we na exact 2 uur en 22.2 km opnieuw het vertrekpunt.
La course au Chateau, Verlaine, 11.6 km, Hesbignon
Afgelopen zaterdag stond wedstrijd nummer 7 uit de Challenge Hesbignon op de kalender. Voorlopig liepen we met een groot deel van de Speelhofrunners tot nu toe alle wedstrijden, dus trokken we talrijk richting Verlaine. In het verleden nam ik al enkele malen deel aan deze wedstrijd. Niet de moeilijkste uit de reeks, maar wel een mooie wedstrijd, met niet teveel klimmeters en weinig onverhard. Zwaarste tegenstanders van de dag zouden de stevige wind worden en de 23° op het moment van de wedstrijd.
Het onthaal gebeurde alvast in en rond de nieuwe sporthal van Verlaine, een prachtig mooi groot gebouw, met ruime douches, wat we niet altijd gewend zijn tijdens de Waalse wedstrijdjes :) Rond deze sporthal hadden de organisatoren alles voorzien, leuke bevoorrading voor na de wedstrijd en een leuke tent met zelfs DJ sessies achteraf. Ook voor het nodige lekkere gerstenat werd gezorgd, alleen jammer dat Chouffe van het vat in plastieken bekers werd verkocht. Maar dat was dan ook het enige minpuntje.
De wedstrijd zelf dan. De eerste kilometers gingen met de wind mee en in licht dalende lijn, wat enkele snelle kilometers opleverde, 4'16 en 4'18 voor de eerste 2 kilometers. Maar nu kregen we bij de passage van het plaatselijk kasteel de enige onverharde kilometer voorgeschoteld en hier stokte mijn tempo voor een eerste maal, jammer genoeg niet de laatste maal. Ook Stefan kreeg hier blijkbaar zijn eerste dipje want plots zat hij niet meer in mijn kielzog. Ook de supporters hadden hier plaats genomen en zorgden voor enkele leuke foto's bij de passage aan het kasteeldomein, blijkbaar beheerd door dezelfde landgraaf als deze van het kasteel van Duras (dixit Peter). En dat de snellere lopers niet echt genieten van het parcours bleek na de wedstrijd ... want nr 2 Koen Vangrieken had zelfs het kasteel niet opgemerkt, zouden die mannen dan echt zo snel lopen :) Eénmaal het kasteeldomein verlaten, wachtte ons nu gedurende een 6-tal kilometers, meestal lange open veldwegen, waar we constant de wind op kop kregen en bijna constant vals plat waardoor het tempo stevige tikken kreeg met zelfs enkele kilometers net boven of rond de 5'/km grens, grrrr . Gelukkig gingen de laatste 2 km in licht dalende lijn en wind mee, en konden we hier toch terug het tempo wat opdrijven en nog wat concurrenten oprapen, maar het groepje vlak voor me wist ik niet meer bij te benen. Zo wist ik de finish te overschrijden in 53'40 voor 11.5 km (4.38'/km) goed voor een 103e plaats op 295 deelnemers en een 26e plaats in mijn leeftijdscategorie. Hierdoor kan ik in het voorlopige klassement terug opschuiven naar de 4e plaats, wat toch effe genieten is.
Achteraf genoten we nog van het nodige gerstenat ons aangeboden door Stefan & Marie-Anne :) en sloten we een leuke avond af bij Zoon in Kerkom.
Volgende wedstrijd : EstafetteChallenge te Tienen, woensdag 25 mei
Jogging de l'Etoile Faimes - 11 km & Stratenloop Aarschot 12 km
Beetje laat met het overzicht van het afgelopen weekend, maar hierbij dan toch nog een kort relaas van de drukke loopactiviteiten van het Pinksterweekend.
Zaterdag 14 mei - Jogging de l'Etoile te Faimes, Challenge Hesbignon, 11 km
Zaterdag trokken we dus richting Faimes, waar manche 6 op de kalender stond van de Challenge Hesbignon. Voorlopig een 6 op 6 in deze Challenge. Bijna het volledige Speelhofrunners team stond aan de start, waardoor we een goeie beurt maakten voor het ploegenklassement :) Ook mijn eigen supporters trokken eens meer riching Wallonië :) en zorgden voor de nodige foto's, wat best wel eens leuk was. Faimes koos dit jaar voor een aanpassing van het parcours, wat achteraf zeker de moeite bleek te zijn. Doorgaans is Faimes één van de makkelijkere wedstrijden in deze Challenge maar de stevige wind die er stond, en die meermaals in ons nadeel blies op strategisch slechte locaties (lees open veld en lichtjes hellend) maakte er toch een vrij zware wedstrijd van. Ook de langere stroken onverhard die we regelmatig voor de kiezen kregen zorgden ervoor dat een egaal tempo aanhouden bijna niet mogelijk was. Toch kon ik na exact 11 km afklokken aan de finish in 51', of 4'37/km gemiddeld. Tevreden van de prestatie net als de overige Speelhofrunners trouwens. Achteraf nog even afgezakt naar Café Bij Zoon, in Kerkom, voor een gezellige avond af te sluiten.
Maandag 16 mei - Stratenloop Aarschot 12 km
Pinkstermaandag trok ik dan samen met Stefan en Marie-Anne richting Aarschot, waar in de late namiddag de stratenloop in het centrum van Aarschot op de kalender stond. In deze streek nam ik nog nooit deel aan een wedstrijd, maar het was een aangename kennismaking met het Aarschots loopcriterium. Slechts 5 euro daginschrijving, waarvoor je achteraf nog een leuke zak in ruil kreeg met allen bruikbare spullen of voedingswaren, hierover hadden we alvast niet te klagen. En ook het parcours kon me bekoren, ondanks dat er 4 rondjes van elk 3 km moisten gelopen worden. Er was voldoende afwisseling in het rondje met een leuke passage door één of ander parkje in het centrum en de passage door de winkelstraten was ook wel tof. De wedstrijd zelf dan ....na een zwaar zondagsfeestje, maar zeer leuk en lekker, ten huize Martine & David hadden we ons zeker geen doel gesteld voor deze wedstrijd. Nochtans zou je hier op dit parcours, met een goeie conditie een stevige besttijd kunnen neerzetten, want volledig vlak en verhard, misschien juist net iets te veel draaien en keren in het park !! Enfin we maakten er het beste van en liepen de 12 km uit in 55' (4'35/km) zonder echt in het rood te moeten gaan, de Nonnetjes van de dag ervoor bleken blijkbaar toch een goede energie ;)Even later liepen ook Stefan & Marie-Anne binnen, en zo werd alweer een druk loopweekend tevreden afgesloten en kijken we al vooruit naar het volgende weekend (dat er al bijna aankomt op dit moment) .....
Volgende wedstrijd : Zaterdag 21 mei, La Course au Chateau te Verlaine, Challenge Hesbignon, 11.6 km
Les 10 miles de Confluent Sprimont - Cours la Province
In onze zoektocht naar een leuke wedstrijd tijdens het verlengde Hemelvaart weekend, kwamen we uit op de 10 miles de Confluent te Sprimont op Hemelvaartdag om 18 uur. Sprimont, eigenlijk was het is Fraiture te doen, gelegen aan de poort van de Ardennen, werd dus the place to be... Even de details bekeken van het parcours en het leek echt de moeite te zijn. Vrij veel bosgebied en ongeveer 500 hoogtemeters te overbruggen. Doorsturen naar de overige Speelhofrunners en kijken wie er mee kon, want dit verlengde weekend met Hemelvaart en moederdag is nogal druk bezet. Uiteindelijk kozen Stefan & Marie-Anne om mee af te zakken richting Ardennen voor deze zware tocht :) , de rest genoot van een communiefeest of een BBQ, je kon ze geen ongelijk geven met dit mooie weer.
Na een drukke werkdag thuis voor allen, trokken we in de vooravond dus richting Sprimont. En bij het verlaten van de autostrade konden we meteen al genieten van de prachtige natuur waardoor we zouden gestuurd worden. Nog snel doorheen enkele smalle straatjes gereden en zo vonden we parking op het voetbalveld waar start en finish was voorzien, beter kon dus niet.
Er bleken slechts 80 moedigen voor de start van de 10 miles, de rest koos voor de kortere afstand. Maar het bleek dus meer dan de moeite te zijn. Ik ga het ditmaal niet zelf beschrijven, dadelijk geef ik mijn persoonlijke bevindingen van onderweg mee, maar ik ga de commentaar van Stefan hier plaatsen :)
"Enkele weken geleden in het hoofd gekregen om een trailachtige loop te doen op Hemelvaart. Het leek driemaal op een hemelvaart, want het hoogteprofiel had veel weg van een Alpenrit in de Tour. De hellingen wilden niet eindigen en de steile afdalingen ook al niet smile-emoticon Bovendien had mijn "vriendin" de zon het keihard op mijn hoofd gemunt wink-emoticon en in die omstandigheden word ik fysiek verplicht om het héél rustig te doen. Dus hebben we dat ook gedaan en de omgeving maakte alles goed : het prachtige kleine Ardennendorpje Fraiture, ontelbare bontgevlekte koeien op de hellingen, slalommen langsheen hun welriekende vlaaien in een zéér geaccidenteerde wei, springen van kant naar kant en van steen naar steen tijdens de afdalingen, bruggetjes over de Ourthe, mooie panorama's op de Amblève en Combain-au-Pont, enkele uit de kluiten gewassen steengroeven met vijvers én zwemmers die we konden bewonderen langs boven én langs onder, eeuwenoude gerestaureerde kerkjes, steile trappen die de kuiten tot bijna krampniveau brachten. Het was er allemaal : smullen geblazen van begin tot eind. Slechts 88 mensen haalden de eindstreep, een bewijs van het buitengewone karakter van dit avontuur. Maar wat een mooie ervaring !"
... mijn persoonlijke bevindingen :
Prachtig parcours, dat al onmiddellijk zorgde voor een steile afdaling in de aanvangskilometer, gevolgd door een stukje vals plat. Na goed 2 km meteen de eerste stevige helling, die maar bleef duren ik de volle blakende zon, hier ging ik een eerste keer effe aan het wandelen. Hierna kregen we een goed lopend stuk asfalt, waar het comfortabel lopen was en waar ik enkele km tijden liet noteren onder de 5'/km grens. Maar hierna doken we opnieuw het onverharde in ... we werden gewoon de weide ingestuurd tussen de koeievlaaien door, om even later een steile afdaling in het bos te trotseren over losse kasseien ... niet echt mijn ding. Vervolgens kregen we de muur te verwerken die door de speaker vooraf werd aangekondigd, deze kon ik volledig al lopende klein krijgen. Aan de bevoorrading half weg, wat water gedronken en appelsien en banaan gegeten. Vanaf hier werd ik door niemand meer bijgehaald, meer zelfs ik haalde zelfs nog een 10-tal lopers in. De zwaarste kilometers, 13 en 14, hier moesten we 140 hoogtemeters verteren, en moesten we van beneden tot aan de top van een steengroeve lopen om mooie kronkelende wegen, die deden denken aan een beklimming in de Tour de France. Hier wandelde ik effe een 2e maal. Eénmaal boven lonkte de finish, maar de organisatoren schotelden nog effe een korte klim voor over trappen, hier dacht ik echt dat ik effe niet boven zou raken ... gelukkig was het van korte duur :) Eénmaal uit het bos, nog effe de laatste klim trotseren, om moe maar voldoen de finish lijn te overschrijden .... in 1u36 voor 16.6 km (5.48/km gemiddeld), hiermee kon ik leven. Stefan kwam en kwartiertje later binnen en Marie-Anne liep haar eerste 10 miles in net geen 2 uur !!
Tungrirun 9.65 km, Haspengouw Challenge & Victors Cup
Gisterennamiddag trokken we met de gele bende richting Tongeren waar de Tungrirun zou doorgaan. Deze stadsloop maakt al jaren deel uit van de Haspengouw Challenge en sedert vorig jaar ook van de VictorsCup. Voor mezelf is het pas de 2e deelname in al die jaren. Samen met mezelf stonden ook Martine, Marie-Anne, Peter, David en Stefan aan de start. Het goeie weer was alvast van de partij, wat zorgde voor een zeer groot aantal lopers in en rond Tongeren. Deze loop gaat me eigenlijk steeds meer bevallen, met een toch wel gevarieerd parcours !
De eigen doelstellingen waren gisteren eigenlijk niet zo hoog :) gezien mijn ontgoocheling donderdag tijdens de Campusrun te Diepenbeek. Ik wou toen onder de 45' binnenlopen, maar slaagde hier "weliswaar nipt" niet in, nochtans waren de omstandigheden ideaal toen. Revanche nemen hiervoor tijdens deze Tungrirun zou moeilijk worden, want nauwelijks 3 dagen later, voelden de benen toch nog wat loom aan.
We zouden dus wel zien welke tijd er inzat. Ik nam een niet al te snelle start tijdens de 1e ronde. Na een rondje atletiekpiste en een korte aanloopstrook, kregen we meteen de eerste kasseitjes te verwerken en eveneens de eerste hellende strook. Mijn tempo kon ik desondanks toch vrij aardig aanhouden. Het was trouwens gezellig gelopen in de binnenstad van Tongeren, waar toch vrij veel volk op de been was wat altijd wel leuk is voor de lopers. Het enige nadeel in de binnenstad zijn de kasseitjes die soms zorgden voor een moeilijke ondergrond. Maar éénmaal boven op de grote markt, doken we via het Gallo Romeins museum opnieuw terug richting De Motten. Ook op de dreef rond de Motten stond vrij veel volk bijeengepakt, zoveel zelfs dat ik blijkbaar mijn eigen supporters niet had zien staan, gelukkig hoorde ik Frauke papa roepen :) Het was gisteren trouwens de eerste keer dat het echt warm aanvoelde om te lopen, en ik kieperde dan aan het einde van het eerste rondje snel een flesje water over me heen. Aan de lopers rond om me zag ik dat ik aan een vrij goed tempo bezig was (ik kijk niet meer naar de klok tijdens wedstrijden) en probeerde dus op mijn elan door te gaan. De 2e ronde ging eigenlijk vlotter dan de 1e en ik kon terug aanpikken bij een groepje dat ik tijdens de 1e ronde moest laten lopen. Nog effe proberen door te bijten tot aan de finish was dus de opdracht, al liep het bobijntje tamelijk leeg naar het einde toe en zo moest ik toch enkele mensen (Bollinius, Raf, Stefanie) laten lopen in de laatste kilometer. Even later bereikte ik dan de finish in 42'44 voor 9.65 km ofwel 4'26/km gemiddeld, meteen één van mijn snelste wedstrijd van dit jaar. Alle Speelhofrunners lieten trouwens mooie tijden noteren en zo konden we met een goed gevoel achteraf genieten van een lekker etentje met de ganse bende te Bovelingen.
Volgende wedstrijd : donderdag 5 mei, 10 miles de Sprimont, Cours la Province
Gisterenavond stond één van de zwaardere wedstrijden uit de Challenge Hesbignon op de kalender. Weliswaar één van de mooiste van deze Challenge maar toch vrij zwaar, getuige de 200 hoogtemeters die we gisteren moesten overwinnen in 12 km.
Dus trokken we gisteren met 7 Speelhofrunners (Marie-Anne, Martine, David, Stefan, Richard en ikzelf en Peter zou ter plaatse aansluiten) aangevuld met Roland en Lutgarde richting Couthuin. De GPS van de BMW van Apo loodste ons door prachtige kleine dorpjes, maar gelukkig hadden we er de tijd voor :)
Ik had deze wedstrijd reeds een paar keer gelopen, maar aangezien de startlocatie gewijzigd was wisten we ook niet goed of het parcours gewijzigd zou zijn. En na wat praten na de inschrijvingsformaliteiten bleek dat het parcours ongeveer hetzelfde zou zijn, maar dat het in tegenovergestelde richting zou gelopen worden. Dit betekende dat de traditionele lange afdaling in het bos (toen halfweg) nu beklommen diende te worden en dit als slotkilometers van de wedstrijd gezien de gewijzigde start en finish locatie. Enfin we zouden wel zien waar het schip zou stranden.
Door de vele trainingskilometers van de afgelopen week, koos ik voor een behouden start. Richard en Roland muisden er al onmiddellijk vanonder en hen zou ik pas na de finish terugzien. Stefan passeerde me na een goeie 3 km tijdens de afdaling, maar tijdens de hieropvolgende klim kon ik hem remonteren. In de strook hieropvolgend, licht dalend en wind mee haalde ik mijn snelste kilometer (4'18). Vanaf hier voelden de benen alvast wat beter aan, maar ik wist ook dat het zwaarste stuk van het parcours zich in het 2e deel van de wedstrijd bevond. In kilometer 8 kregen we de eerste zware klim te verwerken, (5'40 voor deze km). In de hieropvolgende afdaling moest ik het groepje waar ik bijna de ganse wedstrijd bij liep met o.a. Yves Hanquet laten lopen, afdalen is niet meteen mijn specialiteit zeker niet op zo een ondergrond. Nu restte er nog enkel de stevige klim in het bos richting finish, steil, single track dat moeilijk beloopbaar was en enkele stevige modderstroken en plassen. Eénmaal boven, even een korte asfaltstrook vlak, maar daarna nog een stuk bos vals plat wat er eigenlijk teveel aan was ;) ... en zo eindigden we deze zware maar heel mooie wedstrijd in 59'55 voor 12 km. Zeer tevreden met dit resultaat !!
In het voorlopige klassement na 5 wedstrijden, sta ik zelfs 4e, toch eventjes genieten van dit mooie moment, al wordt zelfs een top 10 plek behalen op het einde van het seizoen een moeilijke opdracht !!
Ook de overige Speelhofrunners deden meer dan hun best. Richard eindigde als onze n° 1, David bevestigde zijn stijgende vorm en eindigde nipt voor Peter die zijn marathon toch goed verteerd lijkt te hebben, Martine won opnieuw de korte wedstrijd bij de seniores dames, Stefan eindigde kort achter me en Marie-Anne bewees ook deze zware wedstrijden zonder moeite te verteren en staat aan de leiding bij de Ainees 2 in het voorlopige klassement.
Volgende wedstrijd : donderdag 28 april, Campusrun te Hasselt en zondag 1 mei, Tungri Run te Tongeren
Afgelopen weekend trok ik op zaterdag richting Linter, waar wedstrijd 3 uit de Haspengouw-Challenge gelopen werd. Over enkele jaren hier nog eens deelgenomen. Het is een wedstrijd ingericht door de plaatselijke Chiro. Ze zorgen voor een meer dan degelijke organisatie tijdens de jaarlijkse Linter Loopt met enkele leuke neven-activiteiten.
Dit maal een beperkte delegatie van de Speelhofrunners aan de start door omstandigheden. Enkel Martine, Marie-Anne, Peter en ikzelf namen de start in Linter. 3 rondjes van +- 4 km dienden gelopen te worden. Grootste tegenstander zou de wind worden die toch weer stevig van de partij was. Door de vrij zware trainingen vorige week, stelde ik me alvast geen doel voor deze wedstrijd. Comfortabel uitlopen was de opdracht.
Vrij achteraan in het pak gestart dus en geleidelijk aan proberen op te schuiven en een vrij constant tempo proberen te ontwikkelen, daar ging ik voor. Het eerste deel hadden we wind op kop, om vervolgens de veldwegen in te duiken met de wind in de rug. Op de terugweg richting start kregen we dan opnieuw de wind op kop om vervolgens na wat vals plat opnieuw de finish lijn te overschrijden. Rondje 1 ging in 17'54 voor 4.07 km. Doel was nu om dit tempo proberen aan te houden en bij het einde van rondje 2 bleek dit vrij goed gelukt, 18' rond voor ronde 2. Tijdens de derde en laatste ronde probeerde ik het tempo terug wat op te krikken, wat uiteindelijk een 17.55 opleverde voor de derde ronde. Zo werd de 12.2 km afgelegd aan 4'35/km gemiddeld, waar ik zeer tevreden mee was.
Volgende wedstrijd : Challenge Hesbignon, Jogging de Couthuin, 11.8 km (zaterdag 23/4)
Estafetteloop Tongeren (vrijdag) - Jogging de la cote des ânes Oleye (zondag)
Vorig weekend stonden er 2 wedstrijdjes om mijn agenda : de estafetteloop te Tongeren en de Ezelsjogging te Oleye. Hier met wat vertraging een kort relaas van beide wedstrijden.
Vrijdag 8 april Estafetteloop Tongeren
Afgelopen vrijdag trokken we met de Speelhofrunners richting Tongeren, waar onze Tongerse vrienden hun 4e Estafetteloop organiseerden. Hun deelnemers aantallen gaan ieder jaar in stijgende lijn en dit jaar mochten ze 100 inschrijvingen noteren een uitverkocht huis dus, bravo de Estafettewedstrijden zitten duidelijk in de lift, maar we zitten toch werkelijk aan onze limiet met 100 teams.
Zoals steeds loop ik de Estafette-wedstrijden samen met Stefan, ook onze dames vormen een vast koppel. Voor beiden was het doel de prestaties van vorig jaar (14.2 en 9.8 km) te verbeteren.
Het parcours was hetzelfde als dat van vorig jaar bleek tijdens de opwarming, geen supersnel parcours, want enkele bochten en wat korte stroken onverhard zorgen ervoor dat het tempo regelmatig terug opgetrokken moet worden.
Stefan ging van start en zette meteen de toon met 3.54 voor de 1e kilometer. Mijn 1e kilometer ging in 4'10 en deze tijden kan ik constant blijven draaien. Stefan moest bij zijn 2e en 3e kilometer effe bekomen van zijn te snelle start, maar kon vanaf zijn vierde rondje ook rondjes draaien net onder de 4'10 / km. Zo wisten we na 60 minuten af te klokken op 14.425 meter of een verbetering van 225 meter, hiermee konden we leven en dit leverden ons zelfs een onverhoopte podiumplaats op in onze leeftijdscategorie.
Maar de sterkste prestatie kwam van de dames, die afklokten op 10870 meter, een verbetering met meer dan één kilometer. Afhankelijk van het parcours, moet er voor hen een 11 km inzitten ofwel te Tienen, maar zeker in Alken.
Achteraf werd er nog gezellig nagekaart met de overige Speelhofrunners en andere Estafette vrienden !!
Een mooie filmpje van deze wedstrijd is terug te vinden op de website van Willy Cortleven (www.groetum.be)
Jogging de la cote des anês te Oleye, 10.8 km - Challenge Hesbignon
Na wat losgezwommen te hebben op zaterdagochtend, stond op zondagochtend de 2e wedstrijd van het weekend op de kalender. De Ezelsjogging te Oleye, een dorpje behorend te Waremme, vlak over de grens. Alle Speelhofrunners (David, Martine, Stefan, Marie-Anne, Richard en Peter) kozen voor deze wedstrijd al stond ook de Loonse Jogging in de namiddag op de kalender. Ook Roland trok nog eens mee naar een Hesbignon wedstrijd net als Serge, die kennis maakte met de Waalse wedstrijdjes.
De Ezelsjogging is trouwens de enige wedstrijd die ik sedert ik deelneem aan wedstrijden ieder jaar heb gelopen. Vroeger was het 13.8 km, nu telt de wedstrijd nog 10.8 km en passeren we net de Vlaamse grens met Rukkelingen.
Het parcours kent dus bij mij 10e deelnamen geen geheimen meer, al hadden de organisatoren voor een kleine aanpassing gezorgd, nadat we rond km punt 3 over een privé domein door een plantage werden gestuurd, een mooie passage overigens (zie foto).
De benen voelden trouwens zeker bij de start nog vrij vermoeid aan van de Estafetteloop. Ik moest al snel enkele lopers die ik steevast voor bleef de afgelopen wedstrijden laten gaan, o.a. Jules, maar hij is dan normaal ook iets sterker dan mezelf.
Ik besloot mijn eigen wedstrijd dan maar te lopen en niet te kijken naar de concurrentie. Gedurende gans de wedstrijd liep ik in de buurt van Richard. Bij de klim op de "ezelshelling" waar trouwens geen ezels meer te bespeuren vallen, buiten de lopers zelf :) leek hij van me weg te lopen, maar in de hierna volgende kilometers richting finish kon ik toch terug aansluiten bij Richard. Maar jammer genoeg kende hij een val vlak voor de finish waardoor hij net achter me eindigde. Ook Roland bleek aan de finish nog kort achter me te zitten, hij is dus bezig aan een stevige come-back .... die lange mid-week trainingen renderen precies ;) ... mijn tijd bij de finish 50'10 voor 10.8 km ofwel 4'38/km gemiddeld. Door deze prestatie klim ik in de voorlopige tussenstand in het klassement bij de V1 naar de 5e plaats, toch maar effe van genieten :) . Martine eindigde, bijna traditie aan het worden trouwens, als 1e senior dame, in de kortere wedstrijden, en lijkt zonder blessure af te stevenen op winst in het klassement bij de dames.
Volgende wedstrijd : Haspengouw Challenge, Linter Loopt, 12 km op zaterdag 16 april
De dames bij het einde van hun Estafetteloop
Estafetteloop Tongeren, passage in het park de Motten
Estafette partner "Apo" Stefan
De nieuwe passage tijdens de Ezelsjogging te Oleye (photo Louis Marechal)
Samen met Martine, Marie-Anne, David en Stefan trokken we gisterenavond richting Warnant waar wedstrijd 3 van den Hesbignon op de kalender stond. Na de relatief vlakke wedstrijd te Fernelmont en Berloz, kregen we gisteren voor de eerste keer een echte Hesbignon parcours voorgeschoteld. Het aangekondigde warmere weer bleef gedeeltelijk uit en dus vonden we aangename weersomstandigheden terug in Warnant, waardoor de meerderheid voor de eerste maal in korte mouwen en korte broek aan de start verscheen dus ook de Speelhofrunners :)
Iedereen koos voor de lange afstand behalve Martine, die in de Hesbignon voor de korte wedstrijden kiest, aangezien ze hier uitzicht heeft op winst, zowel in de dagwedstrijd als in het eindklassement. Gisteren keerde ze alvast met de eerste plaats terug richting Wellen.
De 11.65 km was ongeveer hetzelfde parcours als vorig jaar, dus wist ik ongeveer wat me te wachten stond. Na een relatief makkelijk aanvangsfase van 3 km,waar de km tijden steeds op 4'26 uitkwamen kregen we km 4 de eerste stevige klim voorgeschoteld, met stijgingspercentages tot 11 %, de ganse klim na net geen kilometer in beslag, en voor het eerst sedert lang ging de km-tijd nog eens flink boven de 5' .... en het zou niet de laatste kilometer zijn boven de 5'/km. In het middenstuk konden we het tempo terug wat omhoog krikken maar enkele stevige korte hellingen zorgden er steeds voor dat je nooit echt in je tempo kon komen. Maar uit ervaring wist ik dat het ergste stuk nog moest komen. Op km 8 draaiden we linksaf richting Warnant bos, waar ons een stevige klim wachtte met opnieuw stijgingspercentages boven de 10 %. Alsof dat nog niet genoeg afzien was, ging het vlak na de steile klim nog wat vals plat verder in diepe modder waar het zoeken was naar een beloopbaar strookje .... hier was het effe zwaar afzien en dus gingen de km tijden op 8, 9 en 10 opnieuw boven de 5' grens .... erna nog effe doorbijten op het onverharde om vervolgens in grotendeels dalende lijn met zware modder aan de schoenen richting finish te sloffen. Zo bereikte ik na 11.65 km de finish in 56'15 ofwel 4'50/km gemiddeld. Meteen de eerste wedstrijd in 2016 waar ik bij de finish niet echt tevreden was van het behaalde resultaat.
Gelukkig werd dit grotendeels goed gemaakt met de fles St Bernardus Abt 12 (1.5 l) die ik won bij de tombola. Ook Stefan mocht pronken met een meter stevige biertjes als prijs bij de tombola en David kan zijn Frans wat bijschaven met een Franstalig stripverhaal. Enfin we hebben weer wat drank voor de Speelhofrunners vergaderingen :)
Volgende wedstrijden : vrijdag 8 april Estafetteloop te Tongeren en zondag 10 april "Ezelsjogging" te Oleye.
Afgelopen weekend stond de start van de Haspengouw Challenge op de loopkalender. Traditioneel is dit de mooie Vijverrun te Bolderberg. Voor de rest hebben we met de Haspengouw Challenge intussen een haat - liefde verhouding opgebouwd. Enerzijds trek ik er niet graag naartoe door de vele saaie parcours langs de andere kant is het toch steeds leuke om de vele loopvrienden eens terug te ontmoeten, maar mijn voorkeur blijft toch uitgaan naar de Waalse wedstrijdjes. Hierdoor zal het eindklassement in de HC er dit jaar wellicht niet inzitten, wat niet wegneemt dat ik nog wel eens terug te vinden zal zijn tijdens andere HC wedstrijden (Linter, Tongeren, Wellen, Alken ....).
Een eerder beperkte delegatie van de Speelhofrunners aan de start te Bolderberg op zondag. Marie-Anne, David, Stefan en ikzelf voor de 11.7 km en Martine voor de 5 km. De dagen voorafgaand had ik veel last aan de onderrug wat me zelfs noopte tot een extra sessie kiné op zaterdag waardoor dank aan mijn kiné :). Ik koos voor een wat langere opwarming (2.5 km) maar voelde toen al dat ik niet over alle kracht in de benen kon beschikken. Toch koos ik ervoor om vrij vooraan te starten wat meteen een snelle openingskilometer opleverde. Maar na deze vrij vlakke kilometer, werden we al snel over de onverharde kronkelende paadjes in het plaatselijke bos gestuurd. Het tempo kreeg een stevige tik maar het gevoel was vrij goed. De mensen rondom mij had ik verwacht dus het niveau was ok. Halfweg kregen we eventjes een geasfalteerde strook voor de voeten en het tempo kon dus terug omhoog. Maar een kilometer later draaiden we terug het bos in en nu waren de paadjes moeilijker beloopbaar. Het was bij momenten zoeken naar een goed beloopbaar pad. Dit was niet meteen ideaal voor de rug. En uit ervaring wist ik dat de moeilijkste passage nog moest komen. Vanaf km 9 kregen we een schuine graskant voorgeschoteld om vervolgens het losse zand ingestuurd te worden. Hier begint tevens de laatste klim richting kluisberg. Het was harken om boven te komen en vlak na de top denderde Fonz Kerremans me voorbij. Ik probeerde aan te haken in de hieropvolgende afdaling maar dat bleek niet haalbaar en ik besloot geen risico's te nemen. Zo liep ik tevreden richting finish na 53'45 voor de 11.7 km en kon net maatje Stefan voorblijven die nauwelijks een 10-tal na me de finish wist te bereiken, hij had dus een heel goede wedstrijd gelopen. Achteraf nog wat bijgepraat het enkele collega's die zich waagden aan de 33 of de 50 km tocht vooraleer richting douche te trekken.
Volgende wedstrijd : zaterdag 2 april Warnant, Hesbignon, 11 km.
Afgelopen weekend deelgenomen aan 2 wedstrijden. Normaal beperken we ons tot 1 wedstrijd per weekend, en zeker geen 2 dagen na elkaar, maar afgelopen weekend stond er zowel een wedstrijd van Cours la Province (Héron op zaterdag) en van Hesbignon (Berloz op zondag) op de kalender en was het moeilijk kiezen. Dan maar voor beiden gekozen. Hierbij een kort verslag van beide wedstrijdjes.
Jogging HERON - Cours la Province - 11 km
Zaterdag trokken we dus met een beperkte delegatie (Stefan, Marie-Anne, Gilbert en ikzelf) richting Héron. Ik had hier 2 jaar geleden nog eens gelopen en had dus wat beperkte parcours kennis. Niet extreem zwaar naar Waalse normen maar vlak kunnen we deze wedstrijd toch ook niet meteen noemen. Neem daar nog eens de pittige wind bij (4 Bft) die het gevoel van de stralende zon meteen deed verdwijnen en dan weet je dat het een pittige opdracht zou gaan worden. Normaal was het de bedoeling van deze wedstrijd op ralenti af te leggen :) maar éénmaal die nummer op je trui .... tja dan wordt het een moeilijke opdracht om het rustig aan te doen.
Vanaf de start van de wedstrijd open veld en wind op kop, meteen stevige kost dus en steeds vals plat omhoog. Ik vertrok niet al te snel en was in het gezelschap van Stefan. Na een 2-tal kilometer moest ik zelfs een gaatje laten om mijn estafette-vriend, en dat gaatje werd steeds wat groter. Richting bevoorrading aan km 5, kregen we opnieuw een lange rechte strook voorgeschoteld. Bij aanvang van deze strook bedroeg mijn achterstand ongeveer een 25-tal secondjes. Naar het einde van de strook +- 1 km was deze teruggebracht tot een handvol seconden. Maar ik was blijkbaar wat diep gegaan en in de eerst volgende strook met een stevige afdaling erin, kon Stefan de kloof opnieuw wat uitdiepen. Maar gelukkig kregen we nu een langere hellende strook waar ik momenteel nog wat sterker in ben als Apo, te wijten aan de vele trainingskilometers die ik meer kan lopen als hem. Op deze strook wist ik hem definitief bij te benen, en kon ik meteen een klein kloofje slaan. Even getwijfeld om samen richting finish te lopen, maar de wedstrijdgeest was effe te groot :) . Maar veel voorsprong kon ik niet meer nemen en zo wist ik met een kleine 50 meter voorsprong de finish te bereiken in 50'34 voor 11 km of 4'37/km gemiddeld, goed voor een 29e plaats op 130 deelnemers. Met dit resultaat kon ik leven, en was onmiddellijk benieuwd wat dit zou geven voor de benen de volgende dag.
Jogging de BERLOZ - Challenge Hesbignon - 11 km
Zondagochtend trokken we (de ploeg van zaterdag aangevuld met David, Martine & Lutgarde) dus naar Berloz, nauwelijks over de grens, hometown van collega loper Kristof. Hij had me het parcours mooi beschreven en ik wist dus perfect waaraan me te verwachten. Opnieuw naar Waalse normen een niet echt moeilijk parcours, maar toch geaccidenteerd genoeg om verschillen te maken. En opnieuw stond er een stevige wind (3 à 4 Bft) die het opnieuw koud deed aanvoelen. Na een korte opwarming, 1 km, voelden de benen niet echt slecht aan, maar ook niet supergoed na de wedstrijd van de dag ervoor.
Enfin we zouden ervoor gaan, en wel zien waar het schip zou stranden. Na enkele honderden meters kwam ik in het gezelschap van Marc Geyskens en dat zou zo blijven tot aan de finish. Na een goeie kilometer pikten we Martine op, die voor de korte afstand ging, en zij bleef tot aan de splitsing mooi in ons spoor en liep zo naar een mooie 2e plaats bij de dames in de korte wedstrijd. Voor mezelf was het vandaag vooral op karakter overleven. Marc gaf enkele malen aan tegen de limiet aan te lopen, maar dat was ook voor mezelf het geval maar dat gaf ik niet aan. Vooral de onverharde passage rond kilometerpunt 6 deed pijn aan de benen, en zeker de gladde modderpassage deed het tempo wat stokken. Gelukkig konden we op het asfalt het tempo terug opkrikken. Door de info van Kristof wist ik dat de zwaarste passage nu kwam. Een klim over de brug van de autostrade, gevolgd door een lange strook rechtdoor vals plat tegen de wind in. Hier was het tegen zeg maar over de limiet gaan. Gelukkig draaiden we op het einde van de weg naar rechts en ging het nu in dalende lijn richting finish. En net als gisteren werd opnieuw de finish na 11 km overschreden in 50:33 dus opnieuw 4'36/km gemiddeld. Meer dan tevreden met dit resultaat en toch een beetje fier dat ik dit 2 opeenvolgende dagen wist te presteren, al is dit zeker niet om wekelijks te doen :)
Volgende wedstrijd : zondag 20 maart, Vijverrun, 12 km, HaspengouwChallenge
Samen met Marc & Martine op pad na ongeveer 4 km met Dimi op de achtergrond
Gisteren stond dus de start van de Challenge Hesbignon op de kalender. Aan deze Challenge neem ik al voor het 9e opeenvolgende jaar deel. Eind vorig jaar even getwijfeld om dit jaar over te schakelen naar Challenge Condruzien, maar gezien vele wedstrijden hier op vrijdagavond doorgaan ligt deze nogal moeilijk. Dus stonden we gisteren aan de start te Fernelmont voor de opener van "den Hesbignon". En eigenlijk blij weer aan de start te staan eigenlijk. Want buiten onze talrijke delegatie van de Speelhofrunners (Peter, Stefan, Marie-Anne, Richard, Gilbert, David en ikzelf) waren er ook weeral talrijke loopvrienden te begroeten vooraf en achteraf.
De openingswedstrijd is één van de makkelijkere uit de reeks. Naar Waalse normen zo goed als vlak, met als zwaarste stroken, de bijna 2 kilometer lange strook onverhard, licht omhoog lopend, tussen kilometer 1 en 3 en de 2 klimmetjes over de brug van de autostrade en de grasstrook rond kilometer 5. Voor de rest veeleer lange rechte wegen in open veld waar vooral de wind je parten kan spelen.
Tijdens de rit richting Fernelmont nog eens snel gekeken wat de tijd was van vorig jaar (52'50), deze was dus een goeie richttijd. Ik had niet meteen het doel deze te verbeteren want de omstandigheden waren niet echt ideaal. Amper een 3-tal graden 'warm' met een stevige wind en wat gedruppel, niet meteen ideaal loopweer te noemen. Neem daar ook nog bij dat ik een 3-4 kg zwaarder sta dan vorig jaar op dit moment dan wordt beter doen moeilijk.
Maar we zouden wel zien waar het schip zou stranden en zoals elke week gingen we er van bij de start vol tegenaan. De eerste kilometer ging vrij vlot, maar tijdens de strook onverhard, ging het al onmiddellijk moeizamer. Ik werd gepasseerd door Albert, Laurent en Richard en kon bij geen van hun ook maar even aanklampen. Gelukkig kon ik even later in een groepje wat terug recupereren en zo wist ik even later tijdens de klim op de brug over de autostrade in eerste instantie Laurent bij te halen en even later ook Mark Geyskens te passeren, toch iemand die vorig jaar tijdens Hesbignon wedstrijden telkens voor me wist te finishen. Ook Jules had ik ieder moment verwacht, maar hij bleek gisteren niet over zijn beste benen te beschikken. Ik ging verder op mijn eigen tempo al werd het tijdens kilometer 7 en 8 met de wind op kop toch even moeilijk. Gelukkig had ik de nodige parcourskennis en wist ik dat de laatste 2 kilometers grotendeels in dalende lijn waren. Op karakter dus de laatste zwaardere strook proberen te overleven, 2e maal de brug over de autostrade, om dan even later in dalende lijn richting finish proberen te versnellen. En zo wist ik na 11.45 km de finish lijn te overschrijden in 52'52 (4'37/km gemiddeld) ofwel amper 2 secondjes trager dan vorig jaar. Meer dan tevreden met dit resultaat. Gezien de stevige concurrentie waren er dit maal geen podiumplaatsen voor de Speelhofrunners of andere Vlaamse vrienden. Wel op het podium bij de V3 op de 2e plaats en dik verdiend Albert Vandensavel die al goed in vorm zit.
Volgende wedstrijd : Challenge Hesbignon, zondag 13 maart te Berloz (11 km)
Ik ben Mario, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Smol.
Ik ben een man en woon in Kerkom bij Sint-Truiden (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 10/08/1972 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Jogging, voetbal, pret- en dierenparken.
