Afgelopen zondag stond mijn laatste wedstrijd op de agenda, vooraleer ik qua wedstrijden een zomerstop inlas tot begin-midden augustus. De Challenge Hesbignon was toe aan zijn 11e wedstrijd van dit jaar en ook ik was klaar voor mij 11e wedstrijd in deze Challenge dit jaar. Ze allemaal (20) lopen zal ook dit jaar niet lukken, iets wat me trouwens nog nooit lukte, zodat ik vanaf nu enkele wedstrijden zal schippen, die niet de moeite waard zijn :) of waarvan het parcours me niet zo ligt.

Maar zondag trokken we dus naar Thisnes. Thisnes, is een deelgemeente van Hannuit, en bevind zich slechts op een goeie 18 km van mijn woonplaats. We kunnen dus bijna spreken van een thuiswedstrijd, ook al is het op Waalse bodem te doen. Deze wedstrijd is relatief nieuw in de Challenge en wordt pas voor de 3e keer georganiseerd. Voor mij was het de 2e deelname hier, nadat ik ook in 2015 deelnam. Het parcours was lichtjes gewijzigd tov toen en telt nu 12.5 km. Het was trouwens mijn eerste verschijning in de volledige uitrusting van Kalenji, die ik mocht ontvangen naar aanleiding van mijn Decathlon ambassadeurschap voor de loopsport bij Decathlon Sint-Truiden. Later post ik wel eens een aparte topic over het ambassadeurschap en mijn reviews over de kledij en schoenen van Kalenji. Afgelopen zondag was het alvast een positieve kennismaking zowel met de kledij als met de schoenen !! :)

Ik had er een vrij goeie trainingsweek opzitten na een dipje na de Breweries Run van enkele weken geleden. Tot welke prestatie ik in staat was, was ook voor mezelf een vraag, want de benen voelden niet meteen vrij goed aan tijdens de warming up.

Ik posteerde me dan ook bij het vertrek ergens midden in de vrij grote groep, aangezien de kortere afstand, gelijktijdig vertrok met ons. De eerste kilometers ging volledig geasfalteerd en met de gekende golvende Hesbignon wegen. Ik kon mijn tempo rond de 4.45'/km houden tijdens de eerste 4 kilometers. Maar vanaf het bordje van km 4 moesten we toch wat extra klimmeters verteren en kregen we enkele onverharde stroken voor de voeten geschoven. Aan km 6 passeerde plots Emile van de Landense Jogging me. In mijn beginjaren (2006 - 2010) dat ik deelnam aan deze Challenge vertoefde ik meermaals in zijn gezelschap of was hij steeds iets sneller dan mezelf. Maar gaandeweg de jaren vorderden was ik toch iets beter dan Milleke of speelde hij haas voor één van de dames van de Landense club. Rond kilometer 7 passeerde ook zijn collega loper van de LJC Jules Kempeneers me. Jules, die normaal gezien veel sneller is dan ons, sukkelt de laatste jaren echter met blessures, waaraan zijn terugval dan ook te wijten is. In het zog van Jules ging ik opnieuw op zoek naar Emile, en zo sloten we rond km 8 aan bij Emile. We probeerden er vanaf nu samen een aanvaardbaar tempo op na te houden, maar rond kilometer 10.5 gaf Emile aan dat hij zou "uitbollen" richting finish. Ik ging mee met Jules maar in de laatste kilometer moest ik toch de rol effe lossen. Zo eindigde ik even later na 12.5 km in 1u00'25 (4.52/km gemiddeld) op een handvol seconden van Jules. Emile bereikte de finish slechts een 10-tal seconden na mezelf, dus zijn uitbollen viel nog goed mee. Een sterke prestatie Emile.

04-07-2017 om 11:41 geschreven door smolders